ကြင်နာတဲ့​လုပ်ရပ်​တစ်ခုက အလွန်​အားပေး​နှစ်သိမ့်မှု ဖြစ်စေ​နိုင်တယ်။ ကိုယ့်ကို တစ်ယောက်ယောက် ဂရုစိုက်​တဲ့အခါ​ သိပ်​ကျေးဇူးတင်​ကြတယ်။ ကြင်ကြင်နာနာ ဆက်ဆံတာကို လူတိုင်း ကြိုက်တယ်။ ဒီ​အရည်အသွေးကောင်း​ကို ဘယ်လို မွေးမြူ​နိုင်သလဲ။

ကြင်နာခြင်း​ဆိုတာ တခြား​သူတွေရဲ့ ကောင်းကျိုး​ကို အမှန်တကယ် စိတ်ဝင်စားခြင်း၊ စိတ်ဝင်စား​ကြောင်း အပြောနဲ့ရော အလုပ်နဲ့ပါ ဖော်ပြခြင်း ဖြစ်တယ်။ စစ်မှန်တဲ့ ကြင်နာခြင်းဟာ ယဉ်ကျေး​ရည်မွန်ခြင်းလောက်သာ မဟုတ်​ဘူး။ နက်ရှိုင်း​တဲ့ မေတ္တာ၊ ကိုယ်ချင်းစာမှုရဲ့ လှုံ့ဆော်မှု​ကြောင့် ဖြစ်လာတာ။ ဒီလို​ကြင်နာခြင်းဟာ ခရစ်ယာန်တိုင်း မွေးမြူ​ရမယ့် စွမ်းအား​တော် အရည်​အသွေး​တစ်ခု ဖြစ်တယ်။ (ဂ​လ. ၅:၂၂၊ ၂၃) ကြင်နာခြင်း​ကို မွေးမြူ​ရမှာ​ဖြစ်လို့ ဒီ​အရည်အသွေးကို ယေဟော​ဝါနဲ့ ယေရှု​ ဘယ်လို တင်ပြခဲ့​ကြောင်း၊ သူတို့ရဲ့ ပုံသက်သေကို ဘယ်လို တုပ​နိုင်ကြောင်း သုံးသပ်​ကြည့်ကြစို့။

ယေဟော​ဝါဟာ “ကျေးဇူးမသိ​တတ်​သူတွေ၊ လူဆိုးတွေ” အပါအဝင် လူအားလုံးကို ကြင်နာ​ပြီး ထောက်​ထား​စာနာ​တယ်။ (လု. ၆:၃၅) ဥပမာ၊ “လူဆိုး​လူကောင်း​အပေါ် နေ​ထွက်​စေတယ်။ ဖြောင့်မတ်သူ၊ မဖြောင့်မတ်​သူတွေ​အပေါ် မိုးရွာ​စေတယ်။” (မ. ၅:၄၅) ဒါကြောင့်​ ယေဟော​ဝါကို ဖန်ဆင်း​ရှင်​အဖြစ်​ အသိအမှတ်​မပြု​သူတွေတောင် ဘုရား​သခင့် ပြင်ဆင်​ပေး​ချက်​တွေ​ကနေ အကျိုး​ခံစား​နေရ​ပြီး ပျော်ရွှင်​နေ​ကြတယ်။

အာဒံ​နဲ့ ဧဝ​အတွက်​ ယေဟော​ဝါ လုပ်ဆောင်ပေး​တာ​တွေဟာ အကောင်းဆုံး ကြင်နာမှု ပုံသက်သေဖြစ်တယ်။ အာဒံ​နဲ့ ဧဝဟာ အပြစ်​လုပ်ပြီး မကြာခင်မှာပဲ “သဖန်း​ရွက်​တွေကို သီ​ပြီး ဝတ်​ကြတယ်။” ဒါပေမဲ့​ ကျိန်စာသင့်​ပြီး “ဆူးပင်တွေ၊ ချုံပင်​တွေ” ပေါက်​တဲ့​နေရာ၊ ဧဒင်ဥယျာဉ်​ရဲ့ အပြင်ဘက်​မှာ နေဖို့ သင့်တော်​တဲ့ အဝတ် လို​မှန်း ယေဟော​ဝါ သိတယ်။ ဒါကြောင့်​ သူတို့ ဝတ်ဆင်​ဖို့ “သားရေ​ဝတ်လုံ​ရှည်” ကို ကြင်နာစွာ လုပ်ပေးတယ်။—က. ၃:၇၊ ၁၇၊ ၁၈၊ ၂၁။

“လူဆိုး​လူကောင်း​အပေါ်” ယေဟော​ဝါ ကြင်နာ​ပေမဲ့ အထူးသဖြင့် မိမိ​ကို သစ္စာရှိ​ရှိ ဝတ်ပြုသူ​တွေ​အပေါ် ကြင်နာမှု ပြတယ်။ ဥပမာ၊ ပရောဖက် ဇာခရိ​ခေတ်မှာ ဂျေရု​ဆလင် ဗိမာန်​တော် ပြန်​တည်ဆောက်ရေး​လုပ်ငန်း ရပ်ဆိုင်း​နေလို့ ကောင်းကင်​တမန်​တစ်ပါး စိတ်​မချမ်းမသာ ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ကောင်းကင်​တမန်ရဲ့ စိတ်သောက​ကို ယေဟော​ဝါ နားထောင်​ပေးပြီး “နှစ်သိမ့်​စကား​တွေနဲ့ ကြင်ကြင်နာနာ ပြန်​ဖြေတယ်။” (ဇာ. ၁:၁၂၊ ၁၃) ပရောဖက် ဧလိယ​ကိုလည်း အဲဒီ​လိုပဲ ယေဟော​ဝါ ဆက်ဆံတယ်။ တစ်ခါ​က ဧလိယ စိတ်ဓာတ်ကျ​လွန်း​လို့ အသက်မရှင်​ချင်​တော့​ဘူး။ ​ဧလိယရဲ့ ခံစား​ချက်ကို ယေဟော​ဝါ နားလည်​ပေးပြီး သူ့ကို အားပေးဖို့ ကောင်းကင်​တမန်​ကို စေလွှတ်ခဲ့တယ်။ ဧလိယ တစ်ယောက်တည်း မဟုတ်​ကြောင်းလည်း အသိ​ပေးခဲ့တယ်။ အဲဒီ​လို ကြင်နာတဲ့​စကား၊​ လိုအပ်တဲ့​အကူအညီ​တွေ ရရှိ​ပြီးနောက် ဧလိယ တာဝန် ဆ​က်​ထမ်းဆောင်​နိုင်ခဲ့တယ်။ (၁ ဘု. ၁၉:၁-၁၈) ယေဟော​ဝါရဲ့​ ကြင်နာ​ ခြင်း အရည်အသွေးကို ဘယ်သူ အကောင်းဆုံး တုပ​ခဲ့သလဲ။

ယေရှု​ဟာ မြေကြီးပေါ် အမှု​ဆောင်ချိန်​အတွင်း​ ကြင်နာ​မှုရှိသူ၊ စာနာ​မှု​ရှိသူ​လို့ လူသိ​များတယ်။ ဘယ်တော့မှ မခက်ထန်​ဘူး။ နိုင်​လို​မင်း​ထက် မ​လုပ်​ဘူး။ “ဝန်ပိ​လို့ ပင်ပန်း​နေသူတို့၊ ကျွန်တော့်​ဆီ လာ​ကြပါ။ ခင်ဗျား​တို့ကို လန်းဆန်း​စေမယ်။ . . . ကျွန်တော့်​ထမ်းပိုးဟာ ထမ်း​လွယ်တယ်” လို့​ပြောတယ်။ (မ. ၁၁:၂၈-၃၀) ယေရှု​ရဲ့ ကြင်နာမှု​ကြောင့် လူတွေဟာ ယေရှု​ သွား​လေ​ရာ လိုက်ကြတယ်။ ယေရှု​ဟာ “သနားစိတ်” ကြောင့် လူတွေကို ကျွေးမွေး၊ ကုသပေးပြီး ဖခင်​အကြောင်း​ “အများကြီး သွန်သင်​ပေးတယ်။”—မာ. ၆:၃၄။ မ. ၁၄:၁၄။ ၁၅:၃၂-၃၈။

တခြား​သူတွေနဲ့ ဆက်ဆံ​ရာ​မှာ နားလည်မှု၊ ပိုင်းခြား​သိမြင်မှု ရှိ​ခြင်းက ကြင်နာမှု​ရှိတယ်ဆိုတဲ့ အထောက်အထား​ပဲ။ ဘယ်လောက်​ပဲ အဆင်မပြေ​ဖြစ်​နေပါ​စေ ယေရှု​ဟာ စိတ်ရင်းမှန်နဲ့ ရှာဖွေ​သူတွေကို “လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ကြိုဆို” ခဲ့​တယ်။ (လု. ၉:၁၀၊ ၁၁) ဥပမာ၊ ထုံးတမ်း​စဉ်​လာ​အရ မသန့်ရှင်းတဲ့ အမျိုးသမီး​တစ်ယောက် သွေးသွန်​တာ ရပ်​ဖို့ မိမိ​ဝတ်လုံကို တို့​တဲ့အခါ​ ယေရှု​ ပြစ်တင်​ကြိမ်းမောင်း​တာ​မျိုး မ​လုပ်ခဲ့ဘူး။ (ဝတ်. ၁၅:၂၅-၂၈) ၁၂ နှစ်​ကြာ ဝေဒနာ​ခံ​နေရတဲ့ အဲဒီ​အမျိုးသမီးကို သနား​ပြီး “သမီး၊ သမီးရဲ့​ယုံကြည်ခြင်းက ပြန်​ကျန်းမာ​စေပြီ။ စိတ်အေး​လက်​အေး​သာ ပြန်ပါတော့။ ရောဂါ​နှိပ်စက်​တဲ့​ဒဏ် ကင်းဝေး​ပါစေ” လို့​ပြောတယ်။ (မာ. ၅:၂၅-၃၄) အလွန်​ကြင်နာတဲ့ လုပ်ရပ်​ပါပဲ။

အထက်ပါ ဥပမာ​တွေ​အရ စစ်မှန်တဲ့​ကြင်နာမှု​မှာ လုပ်ရပ် ပါဝင်​ကြောင်း သိရတယ်။ လုပ်ရပ် လိုအပ်​ကြောင်း ရှမာရိ​လူ ပုံဥပမာမှာ ယေရှု​ ပြောတယ်။ ရှမာရိ​နဲ့ ဂျူးတွေ​ကြား အမုန်း​ရန်ငြိုး ရှိပေမဲ့ ဓားပြ​တိုက်ခံ​ရ၊ ရိုက်နှက်​ခံရပြီး လမ်းပေါ် သေလုမြောပါး ဖြစ်နေတဲ့ ဂျူး​ကို ရှမာရိ​လူက သနား​ကြင်နာ​ပြီး ကူညီ​ပေးတယ်။ ဒဏ်ရာတွေကို ပတ်တီး​စည်းပေး​ပြီး ဧည့်​ရိပ်သာ​ဆီ ခေါ်သွားတယ်။ လူနာ​ကို ပြုစု​ဖို့ ရိပ်သာ​ပိုင်ရှင်​ကို ငွေထုတ်​ပေးပြီး နောက်ထပ်​ကုန်ကျ​သမျှကိုလည်း ကျခံမယ်လို့ ပြောတယ်။—လု. ၁၀:၂၉-၃၇။

ကြင်နာမှု​မှာ လုပ်ရပ်​အပြင် စာနာ​မှု​ရှိ​ရှိ အားပေး​စကား​ ပြောတာ​လည်း ပါဝင်​တယ်။ “စိုးရိမ်​ပူပန်မှုဟာ စိတ်ဓာတ်ကျ​စေတယ်။ ကောင်းတဲ့​စကား​ကတော့ စိတ်အားတက်​စေတယ်” လို့ ကျမ်းစာ​ပြောတယ်။ (ပညာ. ၁၂:၂၅) ကြင်နာမှု​နဲ့ ကောင်းမြတ်မှု​ကြောင့် အားရှိစရာ​စကား​တွေ ပြောတာက တခြား​သူတွေကို စိတ်​အားတက်စေ​နိုင်တယ်။ * ကြင်နာတဲ့​စကား​က သူတို့ကို ဂရုစိုက်​ကြောင်း ဖော်ပြတဲ့​အတွက်​ အားရှိစေ​နိုင်ပြီး ဘဝ​ပြဿနာတွေကို ဖြေရှင်းဖို့ ကူညီ​ပေးပါလိမ့်မယ်။—ပညာ. ၁၆:၂၄။

လူသား​အားလုံးဟာ “ဘုရား​သခင့် ပုံသဏ္ဌာန်​အတိုင်း” ဖန်ဆင်း​ခံရတဲ့​အတွက်​ ကြင်နာခြင်း​အရည်အသွေးကို မွေးမြူ​နိုင်တယ်။ (က. ၁:၂၇) ဥပမာ၊ ရောမ​မြို့ကို တမန်တော်​ပေါလု​ သွားတဲ့အခါ​ စောင့်ကြပ်​လိုက်ပါ​လာတဲ့ ရောမ​တပ်​စု​မှူး ယုလိဟာ ဆိုင်ဒုန်​မြို့မှာ “ပေါလု​ကို စေတနာ​ထားပြီး မိတ်ဆွေ​တွေ​ဆီ သွားခွင့်​ပေးတယ်။ ဒါကြောင့်​ မိတ်ဆွေ​တွေ​က ပေါလု​ကို ကူညီ​ခွင့်​ရ​ကြတယ်။” (တ. ၂၇:၃) နောက်ပိုင်း ပေါလု​နဲ့ တခြား​သူတွေ သင်္ဘော​ပျက်​တဲ့အခါ​ မော်လတာ​ကျွန်းသားတွေ​က “စေတနာ​အပြည့်​နဲ့ ကူညီ​ကြတယ်။” မီးလှုံ​ဖို့ မီးဖို​ပေး​ကြတယ်။ (တ. ၂၈:၁၊ ၂) ဒါပေမဲ့​ ကြင်နာခြင်း​မှာ လုပ်ရပ်​ထက်မက ပါဝင်​တယ်။

ဘုရား​ နှစ်သက်မှု ရဖို့ ကြင်နာခြင်း​ကို ကိုယ့်​ဘဝ​အစိတ်အပိုင်း​ဖြစ်အောင် မွေးမြူ​ရမယ်။ ကြင်နာခြင်း​ကို  “ဝတ်ဆင်​ကြ” ဖို့ ယေဟော​ဝါ တိုက်တွန်း​တယ်။ (ကော. ၃:၁၂) အမြဲ​တော့ မလွယ်​ဘူး။ ရှက်​တာ၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ယုံကြည်မှု မရှိ​တာ၊ ဆန့်ကျင်မှု ကြုံ​ရတာ၊ အတ္တဆန်​တာ​တွေ​ကြောင့် ဖြစ်တယ်။ ဒါပေမဲ့​ သန့်ရှင်းသော စွမ်းအား​တော်ကို အားကိုး​ပြီး ယေဟော​ဝါရဲ့ ကြင်နာမှု​ကို တုပခြင်း​အားဖြင့် အောင်မြင်​နိုင်ပါတယ်။—၁ ကော.​ ၂:၁၂။

ကြင်နာမှု​ပြဖို့ လို​နေတဲ့ ကဏ္ဍ​တွေကို ဘယ်လို သိနိုင်​မလဲ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဒီလို​မေးပါ– ‘ငါဟာ စာနာ​မှု​ရှိ​ရှိ နားထောင်ပေး​သူလား။ တခြား​သူတွေရဲ့ လိုအပ်ရာကို အကင်းပါးပါး သိသလား။ မိသား​စုနဲ့ မိတ်ဆွေ မဟုတ်​သူတွေကို နောက်ဆုံး​အကြိမ် ကြင်နာမှု​ပြခဲ့​တာ ဘယ်​တုန်း​က​လဲ။’ အထူးသဖြင့် အသင်း​တော်မှာ ရှိတဲ့​သူတွေကို ပို​သိအောင်​လုပ်ခြင်း စတဲ့ ပန်းတိုင်တွေ ချ​နိုင်တယ်။​ ဒီနည်း​အားဖြင့် သူတို့ရဲ့ အခြေအနေနဲ့ လိုအပ်ရာတွေကို သိလာ​နိုင်မယ်။ အဲဒီ​နောက် ကိုယ့်ကို ကြင်နာမှု ပြစေချင်တဲ့​နည်း​အတိုင်း တခြား​သူတွေကို ပြဖို့ ကြိုးစားပါ။ (မ. ၇:၁၂) ကြင်နာမှု မွေးမြူ​နိုင်အောင် ဆုတောင်း​မယ်​ဆိုရင် ယေဟော​ဝါ ကူညီ​ပေးပါလိမ့်မယ်။—လု. ၁၁:၁၃။

ဘုရား​သခင့် အမှု​ဆောင်​အဖြစ်​ ခွဲခြား​ဖော်ပြတဲ့​အထဲမှာ “ကြင်နာမှု” ကို တမန်တော် ပေါလု​ ထည့်သွင်း​ခဲ့​တယ်။ (၂ ကော. ၆:၃-၆) လူတွေကို စိတ်ဝင်စား​ပြီး အပြော​အလုပ်နဲ့ ကြင်နာမှု​ပြ​တဲ့​အတွက်​ ပေါလု​ကို လူတွေ ခင်​ကြတယ်။ (တ. ၂၈:၃၀၊ ၃၁) ကျွန်တော်​တို့လည်း ကြင်နာတဲ့ လုပ်ရပ်​အားဖြင့် လူတွေကို အမှန်တရား​ဆီ ဆွဲဆောင်​နိုင်တယ်။ ဆန့်ကျင်သူတွေ အပါအဝင် လူအားလုံးကို ကြင်နာမှု​ပြမယ်​ဆိုရင် သူတို့ရဲ့​စိတ် ပျော့ပျောင်း​ပြီး ရန်လိုစိတ် ပြေသွား​နိုင်တယ်။ (ရော. ၁၂:၂၀) နောက်ပိုင်း ကျမ်းစာ​သတင်းတရားကို​တောင် လက်ခံ​လာနိုင်တယ်။

လာမယ့် ပရဒိသုမှာ ရှင်ပြန်ထမြောက်​လာ​သူ​များစွာဟာ စစ်မှန်တဲ့ ကြင်နာမှု ခံစား​ရပါလိမ့်မယ်။ ဒါဟာ တချို့​အတွက်​ ပထမ​ဆုံး​အကြိမ် ဖြစ်နိုင်တယ်။ သူတို့လည်း ကျေးဇူးတင်​စိတ်ကြောင့် တခြား​သူတွေကို​ ကြင်နာမှု ပြန်​ပြ​ကြပါလိမ့်မယ်။ ကြင်နာမှု မပြ​သူ၊ တခြား​သူတွေကို မကူညီ​သူ​အားလုံး ဘုရား​နိုင်ငံ​တော်မှာ ထာဝရ​နေခွင့် ရမှာ​မဟုတ်​ဘူး။ ထာဝရ​အသက်ရှင်ဖို့ ဘုရား​ခွင့်ပြု​သူတွေကတော့ အချင်းချင်း ချစ်ခင်​ကြင်နာစွာ ဆက်ဆံ​ကြပါလိမ့်မယ်။ (ဆာ. ၃၇:၉-၁၁) တကယ့်ကို ငြိမ်းချမ်း လုံခြုံတဲ့​ကမ္ဘာ ဖြစ်လာ​ပါလိမ့်မယ်။ အခု​အချိန်​မှာ​ကော ကြင်နာမှု​ပြ​ခြင်းကနေ ဘယ်လို အကျိုး​ရနိုင်မလဲ။

“သနား​ကြင်နာတတ်သူ​ဟာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကောင်းကျိုးပြု​တယ်” လို့ ကျမ်းစာ​ပြောတယ်။ (ပညာ. ၁၁:၁၇) ကြင်နာတတ်သူ​ကို လူတွေ​ခင်​ပြီး ကြင်ကြင်နာနာ ဆက်ဆံ​ကြတယ်။ “ကိုယ်ချိန်​ပေးလိုက်တဲ့ ပမာဏ​အတိုင်း ပြန်​ရ” မယ်​လို့ ယေရှု​ပြောတယ်။ (လု. ၆:၃၈) ကြင်နာတတ်သူ​မှာ မိတ်ဆွေကောင်း​တွေ ပေါများ​တယ်။

တမန်တော် ပေါလု​က “အချင်းချင်း သနား​ကြင်နာ​ကြပါ။ ကရုဏာ​ပြ​ကြပါ။ . . . အချင်းချင်း ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ ခွင့်လွှတ်​ကြပါ” လို့ ဧဖက်​အသင်း​သားတွေကို တိုက်တွန်း​တယ်။ (ဧ. ၄:၃၂) အသင်း​တော်မှာ အားလုံး​က အချင်းချင်း ကြင်နာ​ပြီး ကူညီ​ကြ​တဲ့​အတွက်​ အကျိုး​များစွာ ခံစား​ရတယ်။ သူတို့ဟာ ကြမ်းတမ်း​ပြီး အပြစ်​ရှာ​ဝေဖန်​တဲ့၊ ခနဲ့​တဲ့ စကား​တွေ ဘယ်တော့မှ မပြောဘူး။ အတင်းအဖျင်း​ပြောမယ့်​အစား အားရှိစရာ​စကား​တွေ​ပဲ ပြောတယ်။ (ပညာ. ၁၂:၁၈) ဒါကြောင့်​ အသင်း​တော်​တစ်ခုလုံး ဘုရား​ရေးရာ​ဘက် သန်စွမ်း​နေတယ်။

ကြင်နာမှု​ဆိုတာ အပြောနဲ့ရော အလုပ်နဲ့ပါ ပြ​ရတဲ့ အရည်အသွေး​ဖြစ်တယ်။ ကြင်နာတဲ့​သူဟာ ယေဟော​ဝါ​ဘုရား​ရဲ့ ရက်ရော​မှု​ကို တုပ​နေတာ​ပဲ။ (ဧ. ၅:၁) ဒီ​နည်း​အားဖြင့် အသင်း​တော်ကို ခိုင်မာ​စေပြီး စင်ကြယ်​တဲ့ ဝတ်ပြုရေး​ဆီ လူတွေကို ဆွဲဆောင်​နေ​ကြတယ်။ ကြင်နာတတ်သူ​တွေ အမြဲ​ဖြစ်နိုင်​ကြပါစေ။