ခေတ်ဆိုးခေတ်ကျပ်ကြီးထဲမှာ စိုးရိမ်သောကတွေကြောင့် စိတ်ထောင်းကိုယ်ကြေ ဖြစ်ကြရတယ်။ အခြေအနေဆိုး ကြုံနေရသူတွေခမျာ မျှော်လင့်ချက်ရောင်ခြည် ရေးရေးလေးတောင် မကျန်တော့ဘူး။ သူတို့ ဘာလုပ်ကြသလဲ။

• တချို့က အနာဂတ်အကြောင်း ခေါင်းထဲ မထည့်ချင်တော့ဘူး။

• ဖိစီးမှုဒဏ် မခံနိုင်လို့ အရက်၊ မူးယစ်ဆေး သုံးတဲ့သူတွေလည်း ရှိတယ်။

• ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သေကြောင်းကြံစည်သူတွေတောင် ရှိတယ်။ “ဘာအတွက် အသက်ဆက်ရှင်ရမှာလဲ။ သေတာမှ ကောင်းဦးမယ်” ဆိုပြီး ပြောကြတယ်။

• လောလောဆယ် ကြုံနေရတဲ့ ပြဿနာတွေဟာ အချိန်မရွေး အကောင်းဘက်ကို ပြောင်းသွားနိုင်တယ်။

• မပြောင်းလဲရင်တောင် အခက်အခဲကို ရင်ဆိုင်နိုင်ဖို့ လုပ်နိုင်စရာတွေ ရှိပါတယ်။

• စစ်မှန်တဲ့ မျှော်လင့်ချက် ရှိတယ်၊ လူ့ပြဿနာတွေကို အပြီးအပိုင် ဖယ်ရှားပေးမယ်လို့ ကျမ်းစာ ကတိပေးထားတယ်။

ကျမ်းစာအဆို။ “နေ့ရက်တိုင်းဟာ သူ့စိုးရိမ်စရာနဲ့သူ ရှိနေမှာဆိုတော့ မနက်ဖြန်အတွက် ဘယ်တော့မှ မစိုးရိမ်ပါနဲ့။ ဒီနေ့ ကြုံရတဲ့ အခက်အခဲကိုပဲ စဉ်းစားပါ။”—မဿဲ ၆:၃၄။

တစ်နေ့တာအတွက်ပဲ စဉ်းစားပါ။ ဒီနေ့ လုပ်ရမယ့်အရာတွေကို အာရုံမစိုက်နိုင်တဲ့အထိ မနက်ဖြန်အတွက် တွေးပူနေတာမျိုးကို ရှောင်ပါ။

မဖြစ်လာသေးတာတွေကို ကြိုတွေးပြီး သောကရောက်နေရင် အခြေအနေ ပိုဆိုးရုံပဲ ရှိမယ်။ မျှော်လင့်ချက် မဲ့သည်ထက် မဲ့လာမယ်။

ရှေးခေတ် ဆာလံကျမ်းရေးသူတစ်ဦးက “နှုတ်တော်ထွက်စကားဟာ ကျွန်တော့်ခြေကို လမ်းပြတဲ့ မီးခွက်ပါ။ လမ်းခရီးကို လင်းစေတဲ့ အလင်းပါ” လို့ ဆိုတယ်။ (ဆာလံ ၁၁၉:၁၀၅) ဘုရားရဲ့ တရားစကားတော် ကျမ်းစာက အဲဒီလို လုပ်ပေးနိုင်စွမ်း ရှိတယ်။

မှောင်မိုက်တဲ့ညမှာ မီးခွက်ဟာ ကိုယ်ခြေချရမယ့်လမ်းကို မြင်စေတယ်။ အလားတူပဲ၊ ကျမ်းစာက အခုလိုခေတ်ဆိုးကြီးမှာ ဆုံးဖြတ်ချက်ကောင်း ချနိုင်ဖို့ လမ်းပြပေးနိုင်တယ်။

အလင်းဟာ ရှေ့ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ ဘာတွေ ရှိနေသလဲဆိုတာ မြင်စေတယ်။ အလားတူပဲ၊ ကျမ်းစာက တောက်ပတဲ့ အနာဂတ် မျှော်လင့်ချက်ကို မြင်စေတယ်။