ကမ္ဘာ့ဖြစ်ရပ်အကဲခတ်

ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့် ဝဖြိုးမှုကိုရှာဖွေခြင်း

အေအိုင်ဒီအက်စ် သားကောင်များဟု အထင်မှားခံရမည်ကို ကြောက်ရွံ့ ကြသဖြင့် “ကင်မရွန်းနိုင်ငံမြောက်ပိုင်းမှ အမျိုးသမီးတချို့သည် အလေးချိန်တိုးစေသည့် ဆေးဝါးများကိုမှီဝဲကြ” ကြောင်း ​ကော်ရီယာ အင်တာနေရှင်နယ် မဂ္ဂဇင်းတွင် ထုတ်ဝေသည့် ဒိုဝါလာ သတင်းစာ ​လီမီဆာဇာ၌ သတင်းတစ်ပုဒ်ကဖော်ပြသည်။ “လူနာတစ်ဦး ကိုယ်အလေးချိန်လျော့သွားသောအခါ ယင်းသတင်းသည် ချက်ချင်းပျံ့နှံ့သွားသည်၊ လူအများအမြင်တွင် ကိုယ်အလေးချိန်လျော့ကျခြင်းသည် လူသိအများဆုံးရောဂါ၏ ဖိစီးမှုလက္ခဏာအဖြစ် တည်ရှိနေသည်။” အာဖရိကတွင် ယင်းကို ကိုယ်ခန္ဓာပိန်စေသောရောဂါဟုလည်း သိထားကြသည်။ မှောင်ခိုဈေးကွက်များတွင်ရောင်းချသည့် ဆေးဝါးများကို “မည်သည့် ဆေးဝါးအညွှန်းမျှမပါဘဲ” သုံးစွဲနေကြကြောင်း အာဖရိကန်သတင်းတစ်ရပ်က ဆိုသည်။ သို့ရာတွင် သေးသွယ်သောအမျိုးသမီးငယ်များအတွက် ကောလာဟလနှင့် အိပ်ခ်ျအိုင်ဗွီပိုးကူးစက်ခံနေရသည်ဟု ယူမှတ်ခံရမှုကြောင့် လူမှုအသိုင်းအဝိုင်းမှ ဖယ်ကြဉ်ခံရမည်ကို ကြောက်ရွံ့မှုတို့သည် ​အန္တရာယ်ထက် ပို၍ပြင်းထန်နေသည်။

စိုက်ပရပ်စ်သို့ ပေါလုလည်ပတ်ခဲ့သည့် အထောက်အထားလော

“စိုက်ပရပ်စ်၏ ကျောက်တောင်ထူထပ်ပြီး နေရှိန်ပြင်းသော အနောက်တောင်ပိုင်းကမ်းရိုးတန်းပေါ်ရှိ ပါဖုမြို့၌ အီတာလျံ ရှေးဟောင်းသုတေသနပညာရှင်များသည် ကျွန်းပေါ်သို့ ပေါလုရောက်ရှိကြောင်း ရှေးအကျဆုံးအထောက်အထားကို တွေ့ရှိခဲ့ပြီဟု ဆိုကြောင်း” ကျမ်းစာဆိုင်ရာရှေးဟောင်းသုတေသနပြန်လည်သုံးသပ်ချက် တွင် ဖော်ပြသည်။ “ယနေ့ထိတိုင် တမန်တော်၏လည်ပတ်မှုကို ဓမ္မသစ်ကျမ်းအားဖြင့်သာ သိရှိရသည်၊ ယင်းက ‘ပါဖုမြို့အထိ တစ်ကျွန်းလုံး’ ကိုလျှောက်ခဲ့သည့် ‘စိုက်ပရပ်စ်သို့ ရွက်လွှင့်’ ခဲ့သော ပေါလု၏ပထမအကြိမ်သာသနာပြုခရီးစဉ်ကို ဖော်ပြသည် (တမန်တော် ၁၃:​၄-၆)။” အထောက်အထားတွင် ဂရိစာကြောင်းနှစ်ကြောင်းက ဖော်ပြထားသော စကျင်ကျောက်ပြားအပိုင်းအစတစ်ခုပါဝင်သည်။ အပေါ်ဆုံးစာကြောင်းတွင် “လျူ” နှင့် အောက်စာကြောင်းမှာ “အောစတို” ဖြစ်သည်။ ယင်းကို “(ပေါ) လျူ (အပ်) အောစတို (လျူ)၊” သို့မဟုတ် “တမန်တော်ပေါလု” ဟုဖတ်ရှုရန် ရှေးဟောင်းသုတေသနပညာရှင်များက ပြန်လည်ဆက်စပ်ခဲ့ကြပြီး ၎င်းကို စီ.အီး. ပထမ သို့မဟုတ် ဒုတိယရာစုကဟု သတ်မှတ်ကြသည်။ “ပါဖီရို (ပါဖု) အပိုင်းအစသည် ပေါလု၏ခရီးသွားလာမှုများမြေပုံကို ပြန်လည်ဆက်စပ်ဖို့အစပြုစေသည်” ဟုရှေးဟောင်းသုတေသနဆိုင်ရာအဖွဲ့ခေါင်းဆောင် ဖီလိ(ပ်)ပို ဂျူဒီချီ ကဆိုသည်။

မျိုးစိတ်သစ်များကို သင့်အမည်ဖြင့်သမုတ်ခြင်း

“အရာရာကိုပိုင်ဆိုင်တယ်ထင်ရတဲ့ ချစ်ရသူလေးတစ်ယောက်အတွက် အထူးလက်ဆောင် ရှာပေးကြည့်ပါလား” ဟုဆိုင်းယင့်စ်မဂ္ဂဇင်းက တောင်းဆိုလိုက်သည်။ “အကူအညီအသင့်ရရှိနိုင်သည်။ ဇီဝမျိုးကွဲများသုတေသနအတွက် လှူဒါန်းရန် ယခင်က မသိရှိခဲ့သော သစ်ခွ၊ ခြင်၊ သို့မဟုတ် ပင်လယ်ပက်ကျိ မျိုးစိတ်တစ်မျိုးမျိုးကို သင်ပိုင်ဆိုင်နိုင်သည်၊ ၎င်းတို့ကို သင်ချစ်မြတ်နိုးသူများ၏အမည်ဖြင့် သမုတ်ပြီး ရာသက်ပန်အတွက် သိပ္ပံစာပေတွင် မှတ်တမ်းတင်နိုင်သည်။” သို့မဟုတ် ၎င်းကို သင့်အမည်ဖြင့် သမုတ်နိုင်ပါသည်။ ယနေ့ တည်ရှိနေသောမျိုးစိတ် ဆယ်ပုံတစ်ပုံမျှသာ သို့မဟုတ် ယင်းထက်နည်းနည်းသာ သိပ္ပံစာပေတွင် ဖော်ပြခံရကြောင်း မကြာသေးမီသုတေသနပြုချက်က တင်ပြသည်။ ထောင်နှင့်ချီစုဆောင်းထားသော မျိုးစိတ်များသည် ပြတိုက်အံဆွဲများသို့ အမည်မဲ့အပ်နှံခံရရာ သိပ္ပံဆိုင်ရာဂျာနယ်တစ်စောင်တွင် အမည်မှည့်ပြီး ဖော်ပြရန် စောင့်ဆိုင်းနေရသည်။ ယခုအခါ လူတို့သည် ဝက်ဘ်ဆိုက်သို့ ဦးလှည့်ကြပြီး အဆင်သင့်ထုတ်ဝေဖို့ ဖော်ပြထားသည့် အမည်မဲ့မျိုးစိတ်များ၏ ရုပ်ပုံများကို ကြည့်ရှုနိုင်ကြသည်။ ထို့နောက် ဒေါ်လာ ၂,၈၀၀ သို့မဟုတ် ထိုထက်မက ပေးအပ်လှူဒါန်းရန်အတွက် မိမိတို့ရွေးချယ်ထားသည့် မျိုးစိတ်များကို လက်တင်အမည်တစ်ခု ပေးနိုင်သည်။ ဤနည်းအားဖြင့် အစီအစဉ်ခွဲခြားသည့်အတတ်ပညာအတွက်နှင့် မျိုးစိတ်သစ်များ ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်မှုအတွက်ပါ ရန်ပုံငွေများမြှင့်တင်ဖို့ ဘိုင်အိုပတ် (BIOPAT) ဟုခေါ်သည့် အဖွဲ့အစည်းက မျှော်လင့်လျက်ရှိသည်။

ကလေးဒုက္ခသည်များ

“နေ့စဉ် . . . အသက်ငါးနှစ်အောက် ​ယောက်ျားလေးနှင့်မိန်းကလေး ၃၀,၅၀၀ တို့သည် တားဆီးကာကွယ်နိုင်သည့် အကြောင်းရင်းများစွာကြောင့် သေဆုံးကြသည်” ဟုယူနီဆက်ဖ်က ၎င်း၏ ၂၀၀၀ ပြည့်နှစ် ကမ္ဘာ့ကလေးများ၏အခြေအနေတွင် အစီရင်ခံတင်ပြသည်။ “လွန်ခဲ့သောဆယ်စုနှစ်အတွင်း လက်နက်ကိုင်တိုက်ခိုက်မှုများ၌ ခန့်မှန်းခြေအရ ကလေးနှစ်သန်း အသတ်ခံခဲ့ရပြီး ခြောက်သန်းမှာ ထိခိုက်ဒဏ်ရာ သို့မဟုတ် မသန်မစွမ်းဖြစ်ခဲ့ရကာ သန်းပေါင်းများစွာတို့သည်လည်း လူ့အခွင့်အရေးချိုးဖောက်မှု၏သားကောင်များ ဖြစ်နေကြဆဲရှိသည်” ဟုသည်အင်ဒီးယန်း အိက်စ်ပရက်စ် သတင်းစာက ဖော်ပြသည်။ ၁၅ သန်းထက်မကသော ကလေးသူငယ်များသည် ဒုက္ခသည်များဖြစ်နေကြပြီး တစ်သန်းကျော်ကျော်မှာ မိဘများနှင့်ခွဲခွာရ သို့မဟုတ် မိဘမဲ့ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ထို့အပြင် အသက် ၅ နှစ်နှင့် ၁၄ နှစ်အကြားရှိကလေး အနည်းဆုံး သန်း ၂၅၀ တို့သည် အတင်းအကျပ်ခိုင်းခံရသော အလုပ်သမားများအဖြစ် အလုပ်လုပ်ကိုင်နေလျက်ရှိရာ ယင်းတို့အနက် ၂၀ ရာခိုင်နှုန်းမှာ အလွန်အန္တရာယ်များသော အခြေအနေများတွင် ရှိနေကြကြောင်း အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ အလုပ်သမားအဖွဲ့အစည်း၏လေ့လာမှုများက ဖော်ပြကြသည်ဟု သတင်းတစ်ပုဒ်ကဆိုသည်။ ကမ္ဘာတစ်ဝန်း ကလေးသူငယ် တစ်သန်းနီးပါးခန့်သည် ပြည့်တန်ဆာများအဖြစ် အတင်းအကျပ်ပြုခံနေရပြီး လစဉ် ကလေးသူငယ် ၂၅၀,၀၀၀ တို့သည် အိပ်ခ်ျအိုင်ဗွီ ​ဗိုင်းရပ်စ်ပိုး ကူးစက်ခံနေကြရသည်။ ထို့အပြင် ကလေးသူငယ် သန်း ၁၃၀​—⁠သူတို့ထဲမှ သုံးပုံနှစ်ပုံမှာ မိန်းကလေးများဖြစ်ကာ​—⁠ကျောင်းမတက်ကြချေ။

ခေတ်သစ် လက်ရေးသမ္မာကျမ်းစာ

ခန့်မှန်းခြေ ဒေါ်လာ ၃ သန်း ကုန်ကျမည့် ပုံများဖြင့်တန်ဆာဆင်ထားသော လက်ရေးကျမ်းစာတစ်အုပ်ကို ခြောက်နှစ်အတွင်း အပြီးသတ်ရန် လုပ်ငန်းစတင်ခဲ့ကြပြီဖြစ်သည်။ ယင်းလုပ်ငန်းကို ​ယူ.အက်စ်.အေ. မင်နီဆိုတာပြည်နယ်ရှိ စိန့်ဂျွန် တက္ကသိုလ်မှ ဘင်နာဒစ်ဘုန်းကြီးများက တာဝန်ပေးခဲ့သည်။ ဝေလနယ်ရှိ သူ၏အလုပ်ရုံ၌ ​ဗြိတိသျှလက်ရေးပညာရှင် ဒေါ်နယ်လ် ဂျက်ဆင်သည် ထိုစီမံကိန်းတွင် သူနှင့်အတူ လုပ်ကိုင်နေလျက်ရှိကြသော လက်ရေးပညာရှင် အသင်းငယ်တစ်သင်းကို ကြီးကြပ်လျက်ရှိသည်။ သူတို့သည် ငန်းတောင်ကလောင်များ၊ ကျပ်ခိုးနှင့် သစ်စေးဖြင့်စပ်ကာ သန့်စင်ထားသော ရှေးဟောင်း တရုတ်မင်တံတို့ကိုသုံး၍ သားရေဖြူပေါ်တွင် ရေးသားကြသည်။ လက်ရေးလှစာလုံးတစ်လုံးအား အထူးသဖြင့် ဒီဇိုင်းဆွဲသည့်အလုပ်ကို ကွန်ပျူတာတစ်လုံးမှ ပုံနှိပ်ပေးမည်ဖြစ်သည်၊ ထို့နောက် လက်ဖြင့်ကူးရေးကာ ဆေးရောင်စုံခြယ်ထားသည့်ရုပ်ပုံများနှင့် တန်ဆာဆင်ထားသည့် စာလုံးများဖြင့် နောက်ပိုင်းတွင် ဖြည့်စွက်ပေးကြသည်။ အပြီးသတ်တွင် အတွဲခုနစ်တွဲပါဝင်မည်ဖြစ်ပြီး စာမျက်နှာ ၁,၁၅၀ ကျော်ပါရှိမည်ဖြစ်ကာ အတွဲတစ်တွဲစီသည် ၂၄ လက်မခန့်မြင့်ပြီး ၁၆ လက်မကျယ်မည်။ အနှစ် ၅၀၀ အတွင်း ပထမဆုံးဖြစ်သော ဤဧရာမလုပ်ငန်းအတွက် ရွေးချယ်ထားသည့် သမ္မာကျမ်းစာမှာ အင်္ဂလိပ်စံတင်ကျမ်းသစ်ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် သမ္မာကျမ်းစာအုပ်များ၏အစီအစဉ်ကို ပြောင်းလဲထားပြီး ပထမတွဲကို ခရစ်ဝင်ကျမ်းများဖြင့် အစပြုမည်ဖြစ်သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် စုဆောင်းထားသူ၏ ကျမ်းစာအုပ်ရေ ၁၀၀ ကို တစ်စုံလျှင် ဒေါ်လာ ၆၀,၀၀၀ နှင့် ၈၀,၀၀၀ အကြား ရောင်းချရန် စီစဉ်ထားသည်။

ဆေးလိပ်သောက်သူရော မသောက်သူပါ ညစ်ညမ်းမှုကို ရှောင်လွှဲ၍မရ

မွန်ဘိုင်းမြို့ရှိ တာတာအခြေခံသုတေသနအဖွဲ့မှထုတ်ပြန်သည့် သတင်းတစ်ပုဒ်အရ အိန္ဒိယနိုင်ငံတွင် ဆေးလိပ်သောက်သည့်ကလေးအများစုသည် အလွန်ငယ်ရွယ်စဉ်ကတည်းကပင် ဆေးလိပ်သောက်သည့်အကျင့်ရှိလာသည်။ အုပ်ထိန်းသူများရှိသည့် ကျောင်းနေအရွယ်ကလေးသူငယ်များသည် ပျမ်းမျှအသက် ၁၁ နှစ်၌ စသောက်ကြသော်လည်း မိဘအုပ်ထိန်းမှုမရှိသည့် လမ်းပေါ်မှကလေးများမှာမူ ပျမ်းမျှအသက် ၈ နှစ်၌ စသောက်ကြသည်။ သို့ရာတွင်၊ ကောင်းသောအုပ်ထိန်းမှုရရှိသည့် ကလေးသူငယ်များနှင့် တစ်ခါမျှ ဆေးလိပ်မသောက်ဖူးသည့် ကလေးသူငယ်များသည် တစ်နေ့လျှင် စီးကရက်နှစ်ဘူးသောက်ခြင်းနှင့်ညီမျှသော ညစ်ညမ်းမှုများကို ရှူရှိုက်နေကြကြောင်း မွန်ဘိုင်းရှိနောက်စစ်တမ်းတစ်ခုက ဖော်ပြခဲ့သည်! သည်အေး​ရှန်းအေ့ဂ်ျ သတင်းစာတွင် အစီရင်ခံထားသည့်အတိုင်း ​မွန်ဘိုင်းနှင့်ဒေလီမြို့များသည် ကမ္ဘာပေါ်ရှိ အညစ်ညမ်းဆုံးမြို့ကြီးငါးမြို့တွင် ပါဝင်သည်။ မွန်ဘိုင်းမြို့၏လမ်းများပေါ်တွင် တစ်နေ့လျှင် ယာဉ်အစီး ၉၀၀,၀၀၀ နီးပါးခန့်က ပုံမှန်သွားလာလျက်ရှိပြီး အခြားယာဉ်အစီး ၃၀၀,၀၀၀ သည် မြို့ကိုဝင်ထွက်သွားလာလျက်ရှိသဖြင့် လေထုညစ်ညမ်းမှုနှုန်းများသည် ကမ္ဘာ့ကျန်းမာရေးအဖွဲ့မှ ပြဋ္ဌာန်းထားသည့် လက်ခံနိုင်သော ထုတ်လွှတ်မှုအကန့်အသတ်များထက် ၆၀၀ မှ ၈၀၀ ရာခိုင်နှုန်းအထိ ပိုမိုမြင့်မားနေကြောင်း ဖော်ပြထားသည်။

တရုတ်ပြည်၏ သားရိုင်းဆိုင်ရာ အရသာရှိသော စားဖွယ်ရာများ

“ဘဝပုံစံများနှင့် စားသောက်မှု အလေ့အထများ ပြောင်းလဲမှု” ကြောင့် တရုတ်ပြည်၏ တောရိုင်းတိရစ္ဆာန်များသည် ခြိမ်းခြောက်ခံနေရကြောင်း လက်တွေ့ကျမဂ္ဂဇင်းက ရေးသားဖော်ပြသည်။ တောရိုင်းတိရစ္ဆာန်မျိုးတချို့သည် အခြားသောအစားအစာများထက် ပို၍ကျန်းမာစေသည့် စားသောက်ဖွယ်ရာများဖြစ်သည်ဟူ၍ ပိုမိုယူဆလာခြင်းက နိုင်ငံခြားစားဖွယ်ရာများကို ဧရာမတောင်းဆိုမှုကြီးဖြစ်လာစေသည်။ မြွေများသည် ထိပ်ဆုံးစာရင်းတွင်ရှိနေကြပြီး အဆိပ်ပြင်းသောမြွေများသည် အဆိပ်မပြင်းသောမြွေများထက် ဈေးနှစ်ဆများသည်။ တောဝက်များ၊ ကြောင်ကတိုးများ၊ ဖားပြုပ်များ၊ ဖားများ၊ စပါးအုံးမြွေများ၊ သင်းခွေချပ်များ၊ တိဗက်တောင်ဆိတ်များနှင့် ရှားပါးသောငှက်များသည် ရေပန်းအစားဆုံးဖြစ်လျက်ရှိပြီး တရုတ်ပြည်အနှံ့ရှိ စားသောက်ဆိုင်များ၏ ဟင်းလျာစာရင်းများတွင် ဖော်ပြထားကြသည်။ ဤသတ္တဝါများစွာတို့သည် ဘေးအန္တရာယ်ကြုံနေသည့် မျိုးစိတ်စာရင်းဝင်ကြရာ အစိုးရအကာအကွယ်အတွက် ၎င်းတို့ကို ကန့်သတ်ထားသည်။ သို့တိုင်၊ စားသောက်ဆိုင်ပိုင်ရှင်အချို့သည် မိမိတို့၏ဖောက်သည်များအား တည်ခင်းကျွေးမွေးသော တောရိုင်းတိရစ္ဆာန်များသည် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များ သို့မဟုတ် လူတို့မွေးမြူထားသောတိရစ္ဆာန်များမဟုတ်ဘဲ တကယ့်အရိုင်းများဖြစ်ကြောင်း အာမခံပေးသည့် အမှတ်အသားများထားရှိကြသည်။ တရုတ်အစိုးရသည် အစားအသောက်ကောင်းခုံမင်သူများထံမှ တောရိုင်းတိရစ္ဆာန်များကို ကာကွယ်ပေးရန် ကင်ပိန်းတစ်ခုကို ဆောင်ရွက်ခဲ့ပြီး “တောရိုင်းတိရစ္ဆာန်များ စားသုံးခြင်းကို တွန်းလှန်ပါ” ဟူသောဆောင်ပုဒ်ကိုလည်း အသုံးပြုလျက်ရှိသည်။

ငှက်များအတွက် ဘေးအန္တရာယ်

“မြောက်အမေရိက ရုံးအဆောက်အအုံများနှင့် ဆက်သွယ်ရေးမျှော်စင်များသည် အသံတိတ်သားသတ်သမားများဖြစ်ကြသည်” ဟုကနေဒါ၊ တိုရွန်တိုသည်ဂလုပ် အဲန် မေးလ်က ထုတ်ပြန်ကြေညာလိုက်သည်။ “အိမ်များမှပြတင်းပေါက်များအပါအဝင် အဆောက်အအုံများကို ရိုက်ခတ်မှုများသည် နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း ထိုတိုက်ကြီးပေါ်ရှိ ငှက်ကောင်ရေသန်း ၁၀၀ တို့ကို သေကျေစေသည်ဟု ယုံကြည်ရသည်။” ညအချိန်၌ ဖွင့်ထားခဲ့သော ရုံးမီးများသည် ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်ကြသောငှက်များ၏ သွားလာမှုစွမ်းပကားကို ကယောက်ကယက်ဖြစ်စေသည်။ ​ပြဿနာမှာ ပျံ့နှံ့လျက်ရှိကြောင်း ပညာရှင်များကဆိုသည်။ “တိုက်ကြီးပေါ်မှာ အဲသလိုမဖြစ်တဲ့နေရာဆိုလို့ နိုင်ငံအတွင်းမှာ ဘယ်နေရာကိုမျှ ကျွန်တော်မသိ” ဟု ငှက်အကြောင်းလေ့လာသူ ပညာရှင် ဒေးဗစ် ဝီလာ့ဒ်ကဆိုသည်။ တိုရွန်တို၏ သေစေသောမီးရောင်သိရှိရေးအစီအစဉ်ကဲ့သို့သော အဖွဲ့အစည်းများက ညအချိန်၌ မိမိတို့၏မီးများကိုပိတ်ကြရန် ရုံးအလုပ်သမားများအား ပညာပေးဖို့ကြိုးပမ်းနေကြသည်။

ထို့ပြင် “မိုးမျှော်ရောင်ခြည်တန်းများ”​—⁠​ဒစ္စကိုကဇာတ်ရုံများ သို့မဟုတ် အခြားသောဖျော်ဖြေရေးနေရာများသို့ လူတို့ကိုဆွဲဆောင်ရန် ကောင်းကင်မီးမောင်းများ​—⁠သည် ညဉ့်အချိန်ကျက်စားသော တိရစ္ဆာန်များကို လမ်းလွှဲစေကြောင်း ဂျာမန် နေ့စဉ် ဖရန့်ခ်ဖာသာ အော်ဂျီမီနီ စီတွန်က ဖော်ပြသည်။ မီးရောင်များသည် ငှက်များနှင့် လင်းနို့များ၏ ထိခိုက်လွယ်သောသွားလာမှုဆိုင်ရာစနစ်ကို ကမောက်ကမဖြစ်စေသည်။ မှားယွင်းရှုပ်ထွေးစေသဖြင့် ငှက်များသည် ၎င်းတို့၏ပြောင်းရွှေ့သည့်ပုံစံကို ပျက်ပြားစေခြင်း၊ လမ်းကြောင်းပြောင်းခြင်း၊ စိုးရိမ်တကြီးအော်မြည်ခြင်းအပြင် ၎င်းတို့၏ပြောင်းရွှေ့မှုကို လုံးဝပြတ်တောက်စေသည့်အထိပင် ဖြစ်စေကြောင်း သိရှိရသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ငှက်များသည် လမ်းကြောင်းရှုပ်ထွေးကာ နာရီနှင့်ချီပျံဝဲပြီးနောက် မောပန်းတကြီး မြေပေါ်ဆင်းသက်ကြပြီး အားနည်းသည့်ငှက်များမှာ သေဆုံးသည့်အထိပင် ဖြစ်ကြသည်။ ဖရန့်ခ်ဖာ့တ်ရှိ ငှက်များကာကွယ်ထိန်းသိမ်းရေးအဖွဲ့က “မိုးမျှော်ရောင်ခြည်တန်းများ” ကိုပိတ်ပင်ပေးဖို့ တောင်းဆိုခဲ့သည်။