ဘာကြောင့် ဂီတပညာရှင်တစ်ဦး ဖြစ်လာတာလဲ

ကျွန်တော့်ရဲ့ မိဘနှစ်ပါးစလုံးက စန္ဒရားပညာရှင်တွေပါ။ ကျွန်တော့်ကို ငါးနှစ်သားအရွယ်ကတည်းက စန္ဒရားသင်ပေးခဲ့ပါတယ်။ နောက်ပိုင်း တက်ရှ်ကန်မြို့က ဂီတကျောင်းမှာ သင်ယူခဲ့တယ်။

သံစုံတီးဝိုင်းတစ်ခုနဲ့ တွဲပြီးတီးခတ်တဲ့အခါ အခက်အခဲတွေရှိသလား

သံစုံတီးဝိုင်း တစ်ခုနဲ့တစ်ခု မတူပါဘူး။ သံစုံတီးဝိုင်းတစ်ခုမှာ တူရိယာမျိုးစုံပါဝင်ပြီး ဂီတမှူးက ဘယ်လိုတီးခတ်ရမယ် ဆိုတာကို ထိန်းချုပ်ပေးပါတယ်။ တစ်ကိုယ်တော် တီးခတ်သူအနေနဲ့ အကြီးမားဆုံးအခက်အခဲကတော့ ဂီတမှူးနဲ့ တိုင်ပင်ကိုက်ဖို့ပဲ။ သူငယ်ချင်းတွေ စကားဝိုင်းဖွဲ့ပြောတာနဲ့ တူတယ်။ တစ်ယောက်ပဲ ဒိုင်ခံပြောနေတာမျိုး မဟုတ်ဘဲ တခြားသူတွေကိုလည်း ပြောခွင့်ပေးသင့်တယ်။ ပုံမှန်အားဖြင့်တော့ ဒီလိုအပြန်အလှန်နားလည်မှုရှိအောင် တစ်ခေါက်နှစ်ခေါက်လောက်ပဲ ကြိုတိုက်ရတယ်။

ဘယ်လောက်ကြာကြာ လေ့ကျင့်ခဲ့ရသလဲ

အနည်းဆုံးတော့ တစ်နေ့ သုံးနာရီလောက် လေ့ကျင့်တယ်။ ခက်တဲ့အပိုင်းတွေလောက်ပဲ လေ့ကျင့်တာမျိုးမဟုတ်ဘူး။ လက်တွေ့မတီးကြည့်ဘဲနဲ့ ဂီတတည်ဆောက်ပုံကို လေ့လာတာမျိုးလည်း လုပ်တယ်။ တခြားသူတွေ ရေးစပ်ထားတာတွေကိုလည်း နားထောင်တယ်။ အဲဒါက ကိုယ်လေ့ကျင့်နေတဲ့အရာကို အထောက်အကူပြုတယ်။

စန္ဒရားပညာရှင်ကောင်း ဆိုတာ ဘယ်လိုမျိုးလဲ

စန္ဒရားကို “သီချင်းသံ” ထွက်အောင်လုပ်နိုင်တဲ့ စွမ်းရည်ရှိသူဖြစ်တယ်။ ကျွန်တော် ရှင်းပြပါ့မယ်။ စန္ဒရားဆိုတာ တီးခတ်ရတဲ့ တူရိယာအမျိုးအစားဖြစ်တယ်။ တီးလုံး တစ်ခုကို တီးလိုက်ရင် အသံက တိုးသွားဖို့ပဲရှိတယ်။ အသံကို ထိန်းထားနိုင်တဲ့၊ အသံကိုပိုကျယ်အောင်လုပ်နိုင်တဲ့ လေမှုတ်တူရိယာတွေ၊ လူ့အသံနဲ့မတူဘူး။ စန္ဒရားပညာရှင်တစ်ယောက်ရဲ့ စိန်ခေါ်ချက်ကတော့ တီးခတ်လိုက်တဲ့အသံ မပျောက်သွားဖို့ ဖြစ်တယ်။ အဲဒီလိုဖြစ်ဖို့ လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ လက်ကောက်ဝတ်ကို သိမ်မွေ့ညင်သာစွာ လှုပ်ခတ်ပြီး ခြေနင်းခလုတ်ကို အသုံးပြုရပါတယ်။ အဲဒီအခါ အသံကို ဆက်ထိန်းထားနိုင်တဲ့အပြင် သာယာတဲ့အသံထွက်စေတယ်။ ခက်ခဲတဲ့ ဒီနည်းစနစ်တွေကို စန္ဒရားတီးခတ်သူက ကျွမ်းကျင်သွားပြီဆိုရင် စန္ဒရားနဲ့ ပုလွေသံ၊ တံပိုးသံ၊ သံစုံတီးဝိုင်းအသံလိုတောင် တီးခတ်နိုင်ပါတယ်။ အကောင်းဆုံး တူရိယာဖြစ်တဲ့ လူ့အသံလိုတောင် တုပလို့ရနိုင်တယ်။

 ခင်ဗျားက တေးဂီတကို တော်တော်မြတ်နိုးတာပဲ

ကျွန်တော့်အတွက်ကတော့ တေးဂီတဆိုတာ ဘာသာစကားတစ်ခုပဲ။ စကားလုံးနဲ့ဖော်ပြလို့မရတဲ့ ခံစားချက်၊ ဖွင့်ပြောလို့မရတဲ့ ခံစားချက်တွေကို တေးဂီတက ဖော်ပြပေးနိုင်တယ်။

ဘုရားသခင်နဲ့ပတ်သက်တဲ့ အကြောင်းအရာတွေကို စိတ်ဝင်စားလာအောင် ဘာကလှုံ့ဆော်ပေးခဲ့တာလဲ

ကျွန်တော်တို့အိမ်မှာ အဖေ မော်စကိုကဝယ်လာတဲ့ စာအုပ်တွေအပြည့်ပဲ။ လူ့သမိုင်းအစအကြောင်းနဲ့ အစ္စရေးတွေရဲ့ သမိုင်းကြောင်းပါတဲ့ သမ္မာကျမ်းစာ ဇာတ်ကြောင်းစာအုပ်ကို အထူးသဖြင့် စိတ်ဝင်စားခဲ့တယ်။ နောက်တစ်အုပ်ကတော့ ယေဟောဝါသက်သေတွေထုတ်ဝေတဲ့ သင်သည် ကမ္ဘာ့ပရဒိသုအတွင်း ထာဝစဉ်အသက်ရှင်နိုင်သည် ဆိုတဲ့စာအုပ်ဖြစ်တယ်။ * အဲ့ဒီစာအုပ်ထဲမှာ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းဖော်ပြထားတဲ့ ကျမ်းစာသွန်သင်ချက်တွေကို ကျွန်တော် တော်တော်လေးစိတ်ဝင်စားတယ်။ ၁၉၉၁ ခုနှစ်မှာ ဂီတပညာသင်ဖို့ စပိန်ကိုသွားတဲ့အခါ အဲဒီစာအုပ်ကိုယူသွားပြီး အကြိမ်ကြိမ်ပြန်ဖတ်ခဲ့တယ်။ အဲဒီစာအုပ်က ခရစ်ယာန်ယုံကြည်ချက်တွေကို ခိုင်လုံတဲ့ကျိုးကြောင်းဆင်ခြင်မှု၊ ယုံကြည်စိတ်ချရတဲ့ အထောက်အထားတွေပေါ်အခြေခံထားတာကို သိလိုက်ရတယ်။

အဲဒီစာအုပ်မှာရေးထားတဲ့ ကျမ်းစာကတိတော်ဖြစ်တဲ့ လူတွေ ကမ္ဘာပေါ် ထာဝစဉ် နေရမယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းကို တော်တော်လေးစိတ်ဝင်စားသွားတယ်။ အဲဒါက အရမ်းအဓိပ္ပာယ်ရှိတယ်။ အဲဒီအချိန်ထိ ကျွန်တော် ယေဟောဝါသက်သေတွေနဲ့ မတွေ့ဖူးသေးဘူး။ ဒါပေမဲ့ သက်သေခံတွေနဲ့တွေ့ရင် ကျမ်းစာအကြောင်းမေးမယ်လို့ စိတ်ဆုံးဖြတ်ထားတယ်။

သက်သေခံတွေနဲ့ ဘယ်လိုတွေ့ခဲ့တာလဲ

အဲဒီလိုဆုံးဖြတ်ချက်ချပြီး ရက်အနည်းငယ်အကြာမှာ ကျမ်းစာအုပ်ကိုယ်စီကိုင်ထားတဲ့ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်တယ်။ ‘သူတို့ရဲ့ပုံစံက ငါဖတ်တဲ့စာအုပ်ထဲက လူတွေနဲ့တူတယ်။ ကျမ်းစာ ခေတ်က ခရစ်ယာန်တွေလိုပဲ သူတို့ဟောပြောနေတယ်’ လို့တွေးမိလိုက်တယ်။ မကြာခင်မှာပဲ သက်သေခံတွေနဲ့ ကျမ်းစာ လေ့လာခဲ့တယ်။ ဒီနေ့အချိန်မှာတော့ ဖန်ဆင်းရှင်အကြောင်း တခြားသူတွေကို ပြောပြရတာ ကျွန်တော် အကျေနပ်ဆုံးပဲ။

ဘုရားမဲ့ဝါဒီကနေ ဖန်ဆင်းရှင်ကို ယုံကြည်လာအောင် ဘာကအကူအညီ ဖြစ်စေတာလဲ

တေးဂီတကြောင့်ပဲ။ တိရစ္ဆာန်နဲ့မတူဘဲ လူတိုင်းနီးပါးက တေးဂီတကို မြတ်နိုးကြတယ်။ တေးဂီတက ပျော်ရွှင်မှု၊ ယုံကြည်စိတ်ချမှု၊ ကြင်နာမှုနဲ့ တခြားဘယ်ခံစားချက်ကိုမဆို ဖော်ပြနိုင်တယ်။ လူတစ်ယောက် အသက်ရှင်ရပ်တည်ဖို့ တေးဂီတက မရှိမဖြစ်လိုအပ်တာတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့တွေဟာ တေးသွားတွေနဲ့အတူ မျှောပါသွားတတ်ကြတယ်။ ကမ္ဘာကျော်ဂီတပညာရှင်တွေဖြစ်တဲ့ မိုးဇက်နဲ့ ဘီသိုဗင်တို့လို တေးဂီတကို ဖန်တီးနိုင်စွမ်း၊ တန်ဖိုးထားနိုင်စွမ်းရှိတဲ့ လူ့ဦးနှောက်ဟာ ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ်ကြောင့် ဖြစ်လာတယ်လို့ ပြောတာက ဆင်ခြင်တုံတရားနဲ့မညီဘူးလို့ ထင်တယ်။ ပိုပြီးဆင်ခြင်တုံတရားနဲ့ညီတဲ့ ရှင်းပြချက်ကတော့ ကျွန်တော်တို့ဦးနှောက်က ပညာရှိပြီးမေတ္တာရှိတဲ့ ဖန်ဆင်းရှင်ပြုလုပ်ထားတာဖြစ်တယ်။

သမ္မာကျမ်းစာက ဘုရားသခင်ဆီက လာတယ်ဆိုတာကို ဘာကယုံကြည်သွားစေတာလဲ

သမ္မာကျမ်းစာဟာ နှစ်ပေါင်း ၁၆၀၀ အတွင်းမှာ လူအယောက် ၄၀ လောက်ရေးသားခဲ့တဲ့ စာအုပ်ငယ် ၆၆ စောင်နဲ့ စုစည်းထားတာဖြစ်တယ်။ ‘အပြန်အလှန်ဆက်စပ်မှုရှိတဲ့ ဒီကျမ်းစောင်တွေကို ဘယ်သူက ပေါင်းစပ်ပေးခဲ့တာလဲ’ လို့ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်မေးမိတယ်။ ကျိုးကြောင်းညီညွတ်တဲ့အဖြေကတော့ ဘုရားသခင်ပဲဖြစ်တယ်။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ သမ္မာကျမ်းစာက အစီအစဉ်တကျနဲ့ ပြောင်မြောက်စွာဖွဲ့စည်းပေါင်းစပ်ထားပြီး လူအားလုံးရဲ့စိတ်ကို လှုံ့ဆော်မှုဖြစ်စေတဲ့ သတင်းတရားပါရှိတဲ့ သံစုံ တေးသွားနဲ့တူတယ်။