မြွေတွေမှာ သွားလာဖို့ ခြေလက်တွေမရှိတဲ့အတွက် ပွတ်တိုက်အားကို ခံနိုင်ရည်ရှိတဲ့ အရေခွံဗိုက်သားတွေနဲ့ သွားလာကြပါတယ်။ တချို့မြွေမျိုးစိတ်တွေက သစ်ပင်ကြီးတွေပေါ်တက်နိုင်ပြီး တချို့မျိုးစိတ်တွေကျတော့ သဲပေါ်မှာ သွားလာနိုင်ကြတယ်။ မြွေအရေခွံဟာ ဘာကြောင့် အဲဒီလောက် အကြမ်းခံရတာလဲ။

သုံးသပ်ကြည့်ပါ– မြွေအရေခွံတည်ဆောက်ပုံ၊ အထူအပါးက မျိုးစိတ်တစ်ခုနဲ့တစ်ခု ကွဲပြားခြားနားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မြွေအရေခွံအားလုံးမှာ တူညီတာတစ်ခု ရှိပါတယ်။ အဲဒါကတော့ အရေခွံရဲ့အပြင်ဘက်ပိုင်းက မာကြောပြီး အတွင်းပိုင်းက တဖြည်းဖြည်းပျော့ပျောင်းသွားပါတယ်။ ဒီလိုဖြစ်နေတာက မြွေတွေအတွက် ဘာထောက်ကူပေးသလဲ။ “အရေခွံရဲ့ အပြင်ပိုင်းက မာကြောပြီး အတွင်းပိုင်းက ပျော့ပျောင်းနေတဲ့အတွက် မာကြောကြမ်းတမ်းတဲ့နေရာမှာ ထိခိုက်မှုမရှိဘဲ သွားလာနိုင်ပါတယ်” လို့ သုတေသီ မာရီ ခရစ္စတင်း ကလင်း က ပြောပြတယ်။ မြွေတွေရဲ့ ထူးခြားအံ့သြဖွယ်ကောင်းတဲ့ အရေခွံတည်ဆောက်ထားပုံက မြေပြင်ပေါ် ရွေ့လျားသွားလာတဲ့အခါ သွားလာရလွယ်ကူစေတဲ့ ကုပ်အားကို ဖြစ်ပေါ်စေတယ်။ ချွန်ထက်စူးရှတဲ့ကျောက်ဆောင်တွေပေါ် သွားလာတဲ့အခါမှာလည်း အရေခွံထိခိုက်မှု နည်းပါတယ်။ မြွေတွေဟာ နှစ်လ၊ သုံးလတစ်ကြိမ်ကျမှ အရေခွံအသစ်လဲတဲ့အတွက်ကြောင့် တာရှည်ခံတဲ့ အရေခွံရှိဖို့ လိုပါတယ်။

မြွေအရေခွံရဲ့ ဂုဏ်သတ္တိမျိုးရှိတဲ့ ပစ္စည်းတွေဟာ ဆေးဝါး နယ်ပယ်မှာ အသုံးပြုလျက်ရှိပါတယ်။ ဥပမာ၊ တာရှည်ခံပြီး ပွတ်တိုက်အားကိုခံနိုင်မယ့် ပစ္စည်းတွေကို ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းတွေ အစားထိုးကုသရာမှာ အသုံးပြုပါတယ်။ စက်ရုံတွေမှာ ပစ္စည်းတွေကို တစ်နေကနေ တစ်နေရာကို အလိုအလျောက်သယ်ပို့ပေးတဲ့ ရွေ့လျားစက်ခါးပတ်တွေဟာ မြွေအရေခွံကိုတုပထားပြီး အင်ဂျင်ဝိုင်အနည်းငယ်ပဲ လိုအပ်ပါတယ်။

ဘယ်လိုထင်ပါသလဲ– မြွေအရေခွံတည်ဆောက်ပုံက သူ့ဘာသာသူဖြစ်လာတာလား။ ဒါမှမဟုတ် တစ်စုံတစ်ဦးက ပြုလုပ်ထားတာလား။