ဘဝ​အတ္ထုပ္ပတ္တိ

ယေဟောဝါ​သည် ကျွန်တော့်​ခိုလှုံရာ​နှင့်​ခွန်အား

မာ​စ​ယ်လ် ဖီလ်​တော ပြောပြ​သည်

“မင်း​သူ့ကို​လက်ထပ်မယ်​ဆိုရင် မင်း​ထောင်ကျ​မှာပဲ။”

ဒါက​တော့ ကျွန်တော်​လက်ထပ်မယ်​လို့ ရည်ရွယ်​ထား​တဲ့​အမျိုးသမီးကို လူတွေ​ပြော​ကြ​တဲ့ စကား​ပါ။ ဘာကြောင့်​ဒီလို​ပြော​တယ်​ဆိုတာ​ကို ရှင်းပြပါ​ရစေ။

ကျွန်တော် မွေးဖွား​ခဲ့​တဲ့ ၁၉၂၇ ခု​က ကနေ​ဒီ​ယန်း​ကွီဘက်​စီရင်​စု​နယ်​မှာ ကက်သလစ်​အယူဝါဒ အကြီးအကျယ်​လွှမ်းမိုး​ခဲ့တယ်။ နောက်​လေးနှစ်​ကြာ​တော့ ယေဟောဝါသက်သေ​တွေ​ရဲ့ အချိန်ပြည့်​ဓမ္မ​အမှုဆောင်​တစ်ဦး​ဖြစ်​တဲ့ စက်​စီ​လ်ဒု​ဖော​ဟာ မွန်​ထ​ရီ​ရော​လ်​မြို့မှာ​ရှိတဲ့ ကျွန်တော်​တို့​အိမ်ကို စပြီး​လည်ပတ်​ခဲ့တယ်။ အဲ့​ဒါ​ကြောင့် ကျွန်တော်​တို့​အိမ်နီးနားချင်း​တွေ​ရဲ့ ခြိမ်းခြောက်​မှု​ကို သူ​မကြာခဏ​ခံ​ခဲ့​ရ​ရှာတယ်။ ကျမ်းစာ​သတင်းတရား​ဟောတဲ့​အတွက် သူ​အကြိမ်ကြိမ်​အဖမ်း​ခံရ​ပြီး နှိပ်စက်​ခံ​ခဲ့​ရတယ်။ ဒါနဲ့ “ငါ​၏​နာမ​ကြောင့်​လည်း ခပ်သိမ်း​သော​လူမျိုး​တို့သည် သင်တို့ကို​မုန်း​ကြလိမ့်မည်” လို့ ယေရှု​ပြော​ခဲ့​တဲ့​စကား မှန်တယ်​ဆိုတာ​ကို မကြာခင်​ပဲ ကျွန်တော်​တို့​သိလာ​ခဲ့တယ်။—မဿဲ ၂၄:၉။

အဲ့ဒီ​အချိန်တုန်းက ပြင်သစ်-ကနေ​ဒီ​ယန်း​မိသားစု​တစ်စု​ဟာ သူတို့ရဲ့ ကက်သလစ်​ဘာသာ​ကနေ​ထွက်​ဖို့​ဆိုတာ​ကို လုံးဝ​မစဉ်း​စား​နိုင်​တဲ့​ကိစ္စ​ဖြစ်တယ်။ ကျွန်တော့်​ရဲ့​မိဘတွေဟာ နှစ်ခြင်း​ယူ​တဲ့​သက်သေခံတွေ မဖြစ်​လာ​ခဲ့​ကြ​ပေမဲ့ မကြာခင်​မှာပဲ . . . ချာ့ခ်ျ​ရဲ့​သွန်သင်ချက်​တွေ​ဟာ ကျမ်းစာ​နဲ့​မညီ​ဘူးဆို​တာ​ကို သဘောပေါက်​လာကြတယ်။ ဒါ​ကြောင့် သူတို့ရဲ့​ကလေး​ရှစ်ယောက်​ကို  သက်သေခံတွေ​ထုတ်ဝေတဲ့ စာအုပ်စာတမ်း​တွေ​ကို​ဖတ်​ဖို့ အားပေးခဲ့​ပြီး ကျမ်းစာ​အမှန်တရား​အတွက် ကြိုးစား​ရပ်တည်ခဲ့​ကြ​တဲ့ ကျွန်တော်​တို့ကို ထောက်မ​ကူညီပေး​ခဲ့​ကြတယ်။

ခက်ခဲ​သည့်​အချိန်​များ​အတွင်း ရပ်တည်ခြင်း

ကျောင်းတက်​နေဆဲ​ဖြစ်​တဲ့ ၁၉၄၂ ခုနှစ်​မှာ ကျမ်းစာ​လေ့လာ​တာ​ကို ကျွန်တော်​တကယ်​စိတ်ဝင်စား​လာခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီ​တုန်း​က ကနေဒါ​နိုင်ငံ​မှာ ယေဟောဝါသက်သေ​တွေ​ရဲ့ ဆောင်ရွက်မှု​အားလုံး​ကို ပိတ်ပင်​ထား​တယ်၊ အကြောင်းကတော့ သူတို့ဟာ အစောပိုင်း​ခရစ်ယာန်​တွေ​ရဲ့​နမူနာကို လိုက်လျှောက်​ကြ​ပြီး လူမျိုး​တွေ​ရဲ့​စစ်​တွေ​ထဲမှာ မပါဝင်​ကြ​လို့​ဘဲ။ (ဟေရှာယ ၂:၄; မဿဲ ၂၆:၅၂) ကျွန်တော့်​ရဲ့​အစ်ကို​အကြီးဆုံး ရို​လ​န်​ဟာ အဲ့ဒီ​တုန်း​က ဖြစ်နေ​တဲ့​ကမ္ဘာ​စစ်​ထဲမှာ လက်နက်ကိုင်​မတိုက်ခိုက်​လို့ အလုပ်ကြမ်း​စခန်း​ကို အ​ပို့​ခံ​ခဲ့​ရတယ်။

အဲဒီ​အချိန်​လောက်​မှာပဲ အဒေါ့ဖ် ဟစ်တလာ​ရဲ့ စစ်​ဆင်နွှဲ​မှု​တွေ​ကို​မထောက်ခံ​တဲ့​အတွက် ဂျာမနီ​ယေဟောဝါသက်သေ​တွေ​ရဲ့ ဆင်းရဲမှု​တွေ​နဲ့​ပတ်သက်​တဲ့ ပြင်သစ်​စာအုပ်​တစ်အုပ်​ကို အဖေက ကျွန်တော့်​ကို​ပေး​ဖတ်​ခဲ့တယ်။ * သတ္တိရှိရှိ တည်ကြည်​ခဲ့​ကြ​တဲ့ သူတို့တွေ​နဲ့ တူ​ချင်​တဲ့​စိတ် ကျွန်တော်​မှာ​ရှိလာပြီး သီးသန့်​အိမ်တစ်လုံး​မှာ​ကျင်းပ​တဲ့ ယေဟောဝါသက်သေ​တွေ​ရဲ့ အစည်းအဝေးတွေကို စတက်​တော့​တယ်။ မကြာခင်​မှာပဲ ဟောပြောခြင်း​လုပ်ငန်းမှာပါ​ဝင်​ဖို့ ကျွန်တော်​ဖိတ်ခေါ်​ခံ​ခဲ့​ရတယ်။ အဖမ်း​ခံရ​ပြီး ထောင်ချ​ခံရ​နိုင်တယ်​ဆိုတာ​ကို သိလျက်နဲ့ သူတို့ရဲ့​ဖိတ်ခေါ်ချက်​ကို လက်ခံခဲ့တယ်။

ခွန်အား​ရှိဖို့​ဆုတောင်း​ပြီး​နောက် ပထမ​ဆုံး​တံခါး​ကို ကျွန်တော်​ခေါက်​လိုက်တယ်။ ကြင်နာ​တဲ့​အမျိုးသမီး​တစ်ဦး ထွက်​လာတဲ့အခါ ကျွန်တော့်​ကို​ကျွန်တော် မိတ်ဆက်​ပြီး​နောက် ၂ တိမောသေ ၃:၁၆ မှာပါတဲ့ “ကျမ်းစာ​ရှိသမျှသည် ဘုရားသခင် မှုတ်သွင်း​တော်​မူ​သော​အားဖြင့်​ဖြစ် [၏]” အကြောင်းကို ဖတ်ပြ​လိုက်တယ်။

“ကျမ်းစာ​အကြောင်း ပို​သိချင်လား” လို့​ကျွန်တော်​မေးတော့

အမျိုးသမီး​က “သိချင်​တယ်” လို့​ပြန်​ဖြေတယ်။

ဒါနဲ့ ကျမ်းစာ​ကို​ကျွန်တော့်​ထက်​ပို​သိတဲ့ မိတ်ဆွေ​တစ်ယောက်ကို ခေါ်လာ​မယ်​လို့​ပြော​ပြီး နောက်​အပတ်​မှာ​ခေါ်သွား​ခဲ့တယ်။ အဲဒီ​ဦးဆုံး​အတွေ့အကြုံ​ကြောင့် ကိုယ့်​ကိုယ်ကို​ပို​ယုံကြည်​စိတ်ချ​လာပြီး ဓမ္မ​အမှုကို ကိုယ့်​ခွန်အား​နဲ့​ကိုယ် လုပ်မှာ​မဟုတ်ဘူးဆိုတာ​ကို ကျွန်တော်​သိလာ​ခဲ့​ရတယ်။ တမန်​တော်​ပေါလု​ပြော​ခဲ့​သလိုပဲ ယေဟောဝါ​ရဲ့​အကူအညီ​နဲ့ လုပ်နိုင်​ကြ​တာ​ပါ။ “တန်ခိုးတော်​၏​ဂုဏ်​အသရေတော်​သည် ငါ​တို့​နှင့်​မဆိုင်၊ ဘုရားသခင်​နှင့်​ဆိုင်” တာ​ကို​ကျွန်တော်​တို့​အသိအမှတ်ပြု​ဖို့ တကယ့်ကို​အရေးကြီး​လှပါတယ်။—၂ ကောရိန္သု ၄:၇။

အဲ့ဒီ​နောက် ဟောပြောခြင်း​လုပ်ငန်း​ကို ကျွန်တော့်​အသက်တာမှာ ပုံမှန်​လုပ်ကိုင်​လာပြီး အဖမ်းခံရ​တာ၊ ထောင်ချ​ခံရ​တာ​လည်း​ပုံမှန်​ဖြစ်လာ​ရော။ ဒါ​ကြောင့် ကျွန်တော့်​သတို့သမီးလောင်း​ကို “မင်း​သူ့ကို​လက်ထပ်မယ်​ဆိုရင် မင်း​ထောင်ကျ​မှာပဲ” လို့​ပြော​ကြ​တာ အံ့ဩစရာ​မဟုတ်ဘူး​လေ! ဒါပေမဲ့ အဲ့ဒီ​အတွေ့အကြုံ​တွေ​ဟာ တကယ်တော့ ဒီလောက်​မဆိုးပါဘူး။ ထောင်​ထဲ မှာ​တစ်ည​အိပ်​ပြီး​ရင် သက်သေခံ​တစ်ယောက်ယောက်​က အာမခံ​ပေး​ပြီး အမြဲ​ထွက်​လာတာပါပဲ။

အရေးကြီးသော​ဆုံးဖြတ်ချက်​များ

၁၉၄၃ ဧပြီလ​မှာ ယေဟောဝါ​ထံ ကျွန်တော်​ဆက်ကပ်​အပ်နှံ​ခဲ့​ပြီး ရေနှစ်ခြင်း​ခံ​ခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီ​နောက် ၁၉၄၄ ဩဂုတ်​လမှာ ကနေဒါ​နိုင်ငံ နယ်စပ်​နား​မှာ​ရှိတဲ့ ယူ.အက်စ်.အေ.၊ နယူးယောက်​ပြည်နယ်၊ ဘာ့ဖလို​မြို့မှာ ကျွန်တော့်​အတွက် ပထမဦးဆုံး​ဖြစ်​တဲ့​ခရိုင်​စည်းဝေးကြီး​ကို တက်​ခဲ့တယ်။ တက်ရောက်သူ ၂၅,၀၀၀ ရှိခဲ့​ပြီး ယေဟောဝါသက်သေ​တွေ​ရဲ့ အချိန်ပြည့်​ဓမ္မ​အမှုဆောင်​လို့​ခေါ်​တဲ့ ရှေ့ဆောင်​တစ်ယောက်​ဖြစ်ချင်​တဲ့ ကျွန်တော့်​ရဲ့​ဆန္ဒ​ကို စည်းဝေး​အစီအစဉ်​က ပို​လှုံ့ဆော်ပေး​ခဲ့တယ်။ ၁၉၄၅ မေလ​မှာ ကနေဒါ​ယေဟောဝါသက်သေ​တွေ​ရဲ့​လုပ်ငန်း ပိတ်ပင်​ထား​တာ​ကို တရားဝင်​ဖယ်ရှား​လိုက်တယ်၊ နောက်​လမှာ​ပဲ ကျွန်တော်​ရှေ့ဆောင်​စ​လုပ်နိုင်​ခဲ့တယ်။

ဒါပေမဲ့ ဓမ္မ​အမှုဆောင်ခြင်းမှာ တိုး​ပြီး​ပါဝင်​နိုင်​ခဲ့​သလို ထောင်​ထဲ​ရောက်တဲ့​အကြိမ်လည်း တိုးများ​လာတယ်။ တစ်ခါ​ဆိုရင် ယေဟောဝါ​ရဲ့ လုပ်​သက်​ရ​င့်​ကျေးကျွန်​တစ်ဦး​ဖြစ်​တဲ့ မိုက်ခ် မေ​လာ​နဲ့​အတူ အကျဉ်း​ချ​ခံ​ခဲ့​ရတယ်။ ကျွန်တော်​တို့ အင်္ဂတေ​ကြမ်းပြင်​ပေါ်မှာ​ထိုင်ပြီး စကားပြော​ခဲ့​ကြတယ်။ ဝိညာဉ်​ရေး​တည်ဆောက်မှု​ဖြစ်​ခဲ့​တဲ့ သူ့​စကား​တွေ​က ကျွန်တော့်​အတွက် အတော်​ခွန်အား​ရစေ​ခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲ့ဒီ​နောက်ပိုင်း ကျွန်တော့်​စိတ်​ထဲမှာ ‘ကျွန်တော်​တို့​အချင်းချင်း နားလည်မှု​တွေ​လွဲ​နေခဲ့​ပြီး တစ်ယောက်ကို​တစ်ယောက် စကား​မပြောခဲ့​ကြဘူး​ဆိုရင် ဘယ်လို​နေ​မလဲ” ဆို​တဲ့​မေးခွန်း​ပေါ်လာ​ခဲ့တယ်။ ဒီ​ညီအစ်ကို​နဲ့​အတူ ထောင်ကျ​ခဲ့​တာ​က ကျွန်တော့်​ဘဝ​အတွက် အကောင်းဆုံး​သင်ခန်းစာ​တစ်ခု​ပဲ။ ကျွန်တော်​တို့​ဟာ ညီအစ်ကို​တွေ​ရဲ့​ပေါင်းသင်းမှု​လိုအပ်​ပြီး တစ်ယောက်ကို​တစ်ယောက် ခွင့်လွှတ်​ကြရမယ်၊ ကြင်နာ​ရမယ်ဆိုတာ​ပါ​ပဲ။ ဒီလို​မှ​မဟုတ်​ရင် တမန်​တော်​ပေါလု ရေးခဲ့​သလို​ဖြစ်​မှာ– “အချင်းချင်း​ကိုက်စား​လျှင် အချင်းချင်း​ဖျက်ဆီး​မည်​ဟု​စိုးရိမ်​၍ သတိ​ရှိကြလော့။”—ဂလာတိ ၅:၁၅။

၁၉၄၅ စက်တင်ဘာ​မှာ ကနေဒါ​နိုင်ငံ၊ တို​ရန်​တို​မြို့က ဗေသလ​လို့​ကျွန်တော်​တို့​ခေါ်​တဲ့ ကင်းမျှော်စင်​အသင်းရဲ့ ဌာနခွဲရုံး​မှာ​အမှုထမ်း​ဖို့ ဖိတ်ခေါ်​ခံ​ခဲ့​ရတယ်။ အဲ့ဒီ​က​ဝိညာဉ်​ရေး​အစီအစဉ်တွေဟာ တကယ်ပဲ​တည်ဆောက်​ပေး​ပြီး ယုံကြည်ခြင်းကို ခိုင်ခံ့​စေ​ခဲ့တယ်။ နောက်​နှစ်မှာ ဌာနခွဲရုံး​ရဲ့​မြောက်ဘက် ၂၅ မိုင်​လောက်​မှာ​ရှိတဲ့ ဗေသလ​ခြံ​မှာ​အလုပ်လုပ်ဖို့ တာဝန်​ရတယ်။ အဲ့ဒီ​မှာ​အဲ​န်း ဝို​လင့်​နက်​ခ်​နဲ့​အတူ ကျွန်တော်​စတော်ဘယ်ရီ​သီး​တွေ​ကို ဆွတ်ခူး​နေရင်း သူ့ရဲ့​အလှ​တင်​မ​က ယေဟောဝါ​အပေါ်​ထား​တဲ့ သူရဲ့​မေတ္တာနဲ့​ဇွဲ​ကို​ပါ သတိပြုမိ​ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်​တို့ တစ်ယောက်​ပေါ်​တစ်ယောက် သံယောဇဉ်​ရှိလာ​ကြ​ပြီး ၁၉၄၇ ဇန်နဝါရီ​မှာ လက်ထပ်​လိုက်တယ်။

လန်ဒန်​မြို့၊ အွန်​တဲ​ရီး​ယို​ပြည်နယ်​မှာ ကျွန်တော်​တို့​နှစ်နှစ်ခွဲ ရှေ့ဆောင်​လုပ်ခဲ့ကြ​ပြီး အဲ့ဒီ​နောက်ပိုင်း အသင်းတော်​တစ်ခု​ဖြစ်​လာအောင် ကူညီပေး​ခဲ့​ရတဲ့ ဘရီ​တန်​အငူ​မှာ ရှေ့ဆောင်​လုပ်ကြ​သေး​တယ်။ အဲ့ဒီ​နောက် ၁၉၄၉ မှာ သာသနာပြုတွေ​ဖြစ်​လာအောင် ကျွန်တော်​တို့ကို​လေ့ကျင့်ပေး​တဲ့ ကင်းမျှော်စင်​သမ္မာကျမ်းစာ​ကျောင်း​ရဲ့ ၁၄ ကြိမ်​မြောက် ဂိလဒ်​သင်တန်းတက်​ဖို့ ဖိတ်ခေါ်​ခံ​ခဲ့​ရတယ်။

ကွီဘက်​တွင် သာသနာပြု​လုပ်ငန်း

အရင်​ဂိလဒ်​သင်တန်း​ကျောင်းဆင်း ကနေဒါ​လူမျိုးတွေကို ကွီဘက်​မှာ ဟောပြောခြင်း​လုပ်ငန်း​စ​လုပ်ဖို့ တာဝန်​ခန့်အပ်​ခဲ့တယ်။ ၁၉၅၀ မှာ ကျွန်တော်​တို့​တက်​ခဲ့​တဲ့ ၁၄ ကြိမ်​မြောက်​သင်တန်း​က ကျွန်တော်​တို့​အပါအဝင် ၂၅ ယောက်​လည်း သူတို့နဲ့​ပူးပေါင်း​ခဲ့​ကြရတယ်။ တိုးများ​လာတဲ့ [ခရစ်ယာန်] သာသနာပြု​လုပ်ငန်း​ကြောင့် ချာ့ခ်ျ​ခေါင်းဆောင်​တွေ​က သွေးထိုး​ပေး​လိုက်လို့ အကြီးအကျယ်​နှိပ်စက်​ညှဉ်းပန်း​ခံရ​တာ​တွေ၊ လူအုပ်​ဖွဲ့​ပြီး​အကြမ်းဖက်​ခံရ​တာ​တွေ ဖြစ်​ခဲ့တယ်။

[ခရစ်ယာန်] သာသနာပြု​ဖို့ ကျွန်တော်​တို့​ဦးဆုံး​တာဝန်ကျ​တဲ့ ရူ​အဲ​န်​မြို့ကို​ရောက်​ပြီး နှစ်​ရက်​အကြာမှာ အဲ​န်း​အဖမ်းခံရ​လို့ ရဲ​ကား​ရဲ့​အနောက်​ခန်း​ထဲ​အ​ပိတ်​ခံ​ခဲ့​ရတယ်။ ရဲသား​တွေ​ကို​တွေ့ရ​ခဲ​တဲ့ ကနေဒါ​နိုင်ငံ၊ မ​န်​နီ​တို​ဘာ​နယ် ရွာ​ငယ်​လေး​က​လာတဲ့ သူ့​အတွက် ဒါဟာ အတွေ့အကြုံ​အသစ်​ပါ။ ဒါ​ကြောင့် သူ​ကြောက်​သွားပြီး “မင်း​သူ့ကို​လက်ထပ်မယ်​ဆိုရင် မင်း​ထောင်ကျ​မှာပဲ” ဆို​တဲ့​စကား​ကို ပြန်သတိရ​ခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကား​မထွက်ခင် ရဲသား​တွေ​က ကျွန်တော့်​ကိုလည်း​တွေ့​ပြီး အဲ​န်း​ရှိတဲ့​ကား​ပေါ်​ခေါ်​တင်​လိုက်တယ်။ “ကျွန်မ​ရှ​င့်​ကို​တွေ့​တာ ဝမ်းသာ​လိုက်တာ!” တဲ့။ ဒါပေမဲ့ အံ့ဩစရာ​က သူ့​ဟာ​တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်​နဲ့ “ယေရှု​အကြောင်း​ဟော​လို့ တမန်​တော်​တွေ​လည်း ဒီလိုပဲ​ခံ​ခဲ့​ရတာပဲ” လို့​ပြော​ခဲ့တယ်။ (တမန်​တော် ၄:၁-၃; ၅:၁၇၊ ၁၈) အဲ့ဒီ​နေ့မှာပဲ အာမခံ​နဲ့ ကျွန်တော်​တို့ကို​လွှတ်လိုက်​ကြတယ်။

အဲ့ဒီ​အဖြစ်အပျက်​ဖြစ်​ပြီး တစ်နှစ်​လောက်​ကြာ​တော့ ကျွန်တော်​တို့ တာဝန်ကျ​တဲ့​နေရာ​အသစ်​ဖြစ်​တဲ့ မွန်​ထ​ရီ​ရော​လ်​မြို့မှာ တစ်အိမ်​မှ​တစ်အိမ် အမှုဆောင်​နေတုန်း လမ်းပေါ်မှာ အုတ်အုတ်သဲသဲ​ဖြစ်နေ​တဲ့ အသံ​တွေ​ကြား​ရပြီး စိတ်ဆိုး​နေတဲ့​လူအုပ်​က ကျောက်ခဲ​တွေ​နဲ့​ပစ်​နေတာကို တွေ့​လိုက်ရတယ်။ အဲ​န်း​နဲ့ သူရဲ့​အဖော်​ကို​ကူညီ​ဖို့ ကျွန်တော်​သွား​နေတုန်း အ​ခင်း​ဖြစ်​တဲ့​နေရာကို ရဲ တွေ​ရောက်​လာတယ်။ လူအုပ်​ကို​ဖမ်း​မယ့်​အစား အဲ​န်း​နဲ့​သူရဲ့​အဖော်​ကို ရဲက​ဖမ်း​လိုက်တယ်​လေ! ထောင်ကျ​နေတုန်းမှာ အဲ​န်း​က သက်သေခံ​လူသစ်​ကို “လူအပေါင်း​တို့သည်​လည်း ငါ့​နာမ​ကြောင့် သင်တို့ကို​မုန်း​ကြလိမ့်မည်” ဆို​တဲ့​ယေရှု​စကား​ရဲ့​ဖြစ်ရပ်မှန်​ကို ကြုံတွေ့​နေကြ​ရတယ်လို့ သတိပေး​ခဲ့တယ်။—မဿဲ ၁၀:၂၂။

တစ်ခါ​က ကွီဘက်​မှာ ယေဟောဝါသက်သေ​တွေ​ရဲ့​အမှု ၁,၇၀၀ လောက်​ကို ရုံးတင်​စစ်ဆေး​ခဲ့​ကြတယ်။ အများအားဖြင့်​တော့ ကျွန်တော်​တို့​ဟာ ပုန်ကန်​ဖို့​လှုံ့ဆော်​တဲ့ စာပေ​စာတမ်း​တွေ​ကို ဝေငှကြ​တယ်၊ ဒါမှ​မဟုတ် လိုင်စင်​မရှိဘဲ စာအုပ်စာတမ်း​တွေ​ကို ဖြန့်ဝေ​ကြတယ်​လို့ စွပ်စွဲ​ခံရ​ကြ​တာ။ ဒါနဲ့​ကင်းမျှော်စင်​အသင်းရဲ့ တရားရေး​ဌာန​က ကွီဘက်​အစိုးရ​ကို​တရားစွဲ​တာပေါ့။ နှစ်​အတော်ကြာကြာ အမှု​ဖြစ်​ပြီး​နောက် ကနေဒါ​နိုင်ငံ​ရဲ့​တရားရုံး​ချုပ်​မှာ ကြီးမား​တဲ့​အောင်မြင်မှု​နှစ်ခု​ကို ယေဟောဝါ​ရစေ​ခဲ့တယ်။ ပုန်ကန်​ဖို့​လှုံ့ဆော်​တဲ့ စာအုပ်စာတမ်း​တွေ​ဆို​တဲ့ စွပ်စွဲချက်​ဟာ ၁၉၅၀ ဒီဇင်ဘာ​မှာ လုံးဝ​ကင်းလွတ်​သွားပြီး လိုင်စင်​မရှိဘဲ ကျမ်းစာ​စာပေ​စာတမ်း​တွေ​ကို ထုတ်ဝေ​ပိုင်ခွင့်​ရှိတယ်ဆိုတာ​ကို​တော့ ၁၉၅၃ အောက်တိုဘာ​မှာ အတည်ပြု​လိုက်ကြတယ်။ ဒါ​ကြောင့် ယေဟောဝါ​ဟာ တကယ်ပဲ “ငါ​တို့​ခိုလှုံရာ​ဖြစ်၍၊ ခွန်အား​ကို​ပေး​တော်​မူ​၏။ ဘေးရောက်​သည်​ကာလ အထူးသဖြင့်​ကူမ​တော်​မူ​ကြောင်း” ကို​ကျွန်တော်​တို့ လက်တွေ့​မြင်ခဲ့​ကြရတယ်။—ဆာလံ ၄၆:၁။

ကွီဘက်​မှာ ကျွန်တော်​ရှေ့ဆောင်​စ​လုပ်ခဲ့တဲ့ ၁၉၄၅ တုန်း​က သက်သေခံ​အရေအတွက်ဟာ ၃၅၆ ယောက်​ပဲ၊ အခုတော့ ၂၄,၀၀၀ကျော်​အထိ​ထူးထူးခြားခြား​တိုးတက်​ခဲ့ပြီ! ကျမ်းစာ​ပရောဖက်ပြုချက် ကြိုပြော​ထား​သလို​ပါ​ပဲ တကယ့်ကို​ဖြစ်တာ– “သင့်တစ်ဖက်​၌​လုပ်သော လက်နက်​တစ်စုံတစ်ခု​မျှ အထမမြောက်ရ။ သင့်ကို​တရား​တွေ့သော​သူ​မည်​သည်​ကား အရှုံး​ခံရ​လိမ့်​မည်။”—ဟေရှာယ ၅၄:၁၇။

ပြင်သစ်​တွင် ကျွန်ုပ်​တို့၏​လုပ်ဆောင်မှု

၁၉၅၉ စက်တင်ဘာ​မှာ ပြင်သစ်​နိုင်ငံ၊ ပဲရစ်​မြို့က​ဗေသလ​အိမ်မှာ ပုံနှိပ်​လုပ်ငန်း​ကို​ဦးဆောင်ဖို့ အဲ​န်း​နဲ့​ကျွန်တော့်​ကို ဖိတ်ခေါ်​ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်​တို့​ရောက်သွား​တဲ့ ၁၉၆၀ ဇန်နဝါရီ​အထိ ပုံနှိပ်​လုပ်ငန်း​ကို စီးပွားရေး​လုပ်ငန်းရှင်​တွေ​က လုပ်ပေးခဲ့တာ။ အဲ့ဒီ​တုန်း​က ပြင်သစ်​နိုင်ငံ​မှာ ကင်းမျှော်စင်​ကို​ပိတ်ပင်​ထား​တဲ့​အတွက် ၆၄ မျက်နှာစာ​အုပ်​ငယ်​ပုံစံ​နဲ့ အဲ့ဒီ​မဂ္ဂဇင်း​ကို လစဉ်​ပုံနှိပ်​ခဲ့​ကြရတယ်။ အဲ့ဒီ​စာအုပ်​ငယ်​ကို ယေဟောဝါသက်သေ​များ​၏ အတွင်း​သတင်း​လွှာ လို့​ခေါ်​ပြီး အသင်းတော်​တွေ​မှာ​လစဉ်​လေ့လာ​မယ့် ဆောင်းပါး​တွေ​ပါ​တယ်။ ၁၉၆၀ ကနေ ၁၉၆၇ အထိ ပြင်သစ်​မှာ ဟောပြောခြင်း​လုပ်ငန်းမှာပါ​ဝင်​သူ ၁၅,၄၃၉ ကနေ ၂၆,၂၅၀ အထိ တိုးတက်​ခဲ့တယ်။

နောက်ဆုံး​တော့ သာသနာပြု​အများစုကို တခြား​နိုင်ငံ​တွေ​မှာ​အမှုဆောင်ဖို့ တာဝန်​လွှဲပြောင်းပေး​ခဲ့လို့ တချို့က အာဖရိက​မှာ​ရှိတဲ့ ပြင်သစ်​စကားပြော​နိုင်ငံ​တွေ​ကို​သွား​ကြ​ပြီး တခြားသူ​တွေ​ကျ​တော့ ကွီဘက်​ကို​ပြန်သွား​ကြရတယ်။ အဲ​န်း​လည်း မမာ​မ​ကျန်း​ဖြစ်​ပြီး ခွဲစိတ်​ကုသ​ဖို့​လို​တဲ့​အတွက် ကျွန်တော်​တို့ ကွီဘက်​ကို​ပြန်​ခဲ့​ကြရတယ်။ သုံးနှစ်​လုံးလုံး​ဆေးကု​ပြီး​တဲ့​နောက် အဲ​န်း​ရဲ့​ကျန်းမာ​ရေး ပြန်ကောင်း​လာတယ်။ ဒါနဲ့ ပတ်​တိုင်း​အသင်းတော်​တစ်ခုစီ​ကို​လည်ပတ်​ပြီး ဝိညာဉ်​ခွန်အား​ပေး​ရတဲ့ တိုက်နယ်​လုပ်ငန်း​တာဝန်​ကို ကျွန်တော်​ရခဲ့တယ်။

အမှုဆောင်ခွင့်​ရ​၍ ကျေးဇူး​တင်

အချိန်ပြည့်​ဓမ္မ​အမှုဆောင်ခဲ့တဲ့ ၅၄ နှစ်ကို​ပြန်ပြောင်း​ကြည့်​တဲ့​အခါ ကျွန်တော့်​ရဲ့​လူငယ့်​အားမာန်​ကို ယေဟောဝါ​ရဲ့ တန်ဖိုး​ရှိ​လုပ်ငန်းတော်မှာ အသုံးချ​ခဲ့​ရတဲ့​အတွက် အရမ်း​ကို​ကျေးဇူး​တင်​မိတယ်။ အဲ​န်း​ခမျာ ခံရ​ခက်​တဲ့​အခြေအနေ​တွေ​ကို ခံ​ခဲ့​ရပေမဲ့ မညည်းမညူ​ဘဲ ကျွန်တော်​ရဲ့​လုပ်ဆောင်မှု​အားလုံး​မှာ ပါဝင်​ထောက်မ​ပေး​ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်​တို့​နှစ်ယောက်​အတူတူ​တွဲ​ပြီး လူ​အတော်များများကို ယေဟောဝါ​ကို​သိလာအောင် ကူညီပေး​ခွင့်​ရခဲ့တယ်။ နောက်​သူတို့​ထဲ​က အတော်များများဟာ အခု အချိန်ပြည့်​ဓမ္မ​အမှုဆောင်​တွေ​ဖြစ်နေ​ကြပြီ။ သူတို့ရဲ့​ကလေး​တွေ မြေး​တွေ​တောင် ကြီးမြတ်​တဲ့​ယေဟောဝါ​ဘုရား​အမှုဆောင်​တွေ​ဖြစ်နေ​ကြ​လို့​တကယ့်ကို​ပျော်စရာ​ပဲ!

ယေဟောဝါ​ပေး​တဲ့ အခွင့်ထူး​တွေ၊ ကောင်းချီး​တွေ​နဲ့ ဒီ​လောက​ကမ်း​လှမ်း​တဲ့ ဘယ်အရာ​ကမှ မယှဉ်နိုင်​ဘူးဆို​တာ သေချာတယ်။ စုံစမ်းမှု​တွေ​ခံ​ခဲ့​ရတာ​မှန်ပေမဲ့ ဒါတွေ​အားလုံး​က ယေဟောဝါ​ကို ပို​ယုံကြည်​စိတ်ချ​အားကိုး​စေဖို့​ပါ​ပဲ။ ကိုယ်တော်​ဟာ ခွန်အား​ပေး​တဲ့​ခံတပ်၊ ခိုလှုံရာ​အရပ်​နဲ့ ဆင်းရဲ​အမျိုးမျိုး​ကြား အကူအညီ​အမြဲ​ပေး​တာ အမှန်ပါပဲ။

[အောက်ခြေ​မှတ်ချက်များ]

[စာမျက်နှာ ၂၇ ပါ ရုပ်ပုံ]

၁၉၄၇ ခုနှစ်​တွင် အတူတကွ​ရှေ့ဆောင်​ခြင်း; ယနေ့ အဲ​န်း​နှင့်အတူ

[စာမျက်နှာ ၂၉ ပါ ရုပ်ပုံ]

ဇိုင်​ယာ​တွင် ကျွန်ုပ်​တို့​တွေ့ဆုံ​ခဲ့​ရသည့်​သူများ​သည် ကျမ်းစာ​အမှန်တရားကို နှစ်သက်​ကြ