သင့်ဘဝ အဓိပ္ပာယ်ပို၍ ရှိနိုင်ပုံ
သင့်ဘဝ အဓိပ္ပာယ်ပို၍ ရှိနိုင်ပုံ
ရှေးခေတ်ဆိုရိုးစကားတစ်ခုက ဤသို့ဆိုသည်– “ငွေရတတ်ခြင်းငှာ မကြိုးစားနှင့်၊ ကိုယ်ဉာဏ်ကိုအမှီမပြုနှင့်။ ပျောက်တတ်သောအရာကို စေ့စေ့မျက်မှောက်ပြုသင့်သလော။ အကယ်စင်စစ် ရွှေလင်းတသည် မိုးကောင်းကင်သို့ပျံတတ်သကဲ့သို့၊ ထိုအရာသည် အတောင်တို့ကိုလုပ်၍ ပျံသွားတတ်၏။” (သု. ၂၃:၄၊ ၅) တစ်နည်းအားဖြင့်ဆိုလျှင် ကြွယ်ဝချမ်းသာလာဖို့ မနားမနေကြိုးစားခြင်းသည် ပညာမရှိပါ၊ အကြောင်းမှာ စည်းစိမ်ဥစ္စာသည် လင်းယုန်ငှက်၏အတောင်များအပေါ်တွင် ရှိနေသည့်အလား ပျံသွားနိုင်သောကြောင့်ဖြစ်၏။
ကျမ်းစာဖော်ပြသကဲ့သို့ ရုပ်ပစ္စည်းသည် အလျင်အမြန်ကွယ်ပျောက်သွားနိုင်သည်။ သဘာဝဘေးဒဏ်၊ စီးပွားရေးကျဆင်းမှု သို့မဟုတ် ကြိုတင်မမြင်နိုင်သော အခြားအဖြစ်အပျက်များကြောင့် ညတွင်းချင်း ပျောက်လွင့်သွားနိုင်ပေသည်။ ထို့အပြင် စည်းစိမ်ချမ်းသာစုဆောင်းမိသူများပင် မကြာခဏစိတ်ပျက်အားလျော့ခဲ့ကြရသည်။ နိုင်ငံရေးသမားများ၊ အားကစားသမားများနှင့် မင်းမျိုးမင်းနွယ်များကို ဖျော်ဖြေရသည့်အလုပ်လုပ်သူ ဂျွန်၏အဖြစ်ကို သုံးသပ်ကြည့်ပါ။
ဂျွန်ကဆိုသည်– “ကျွန်တော့်ကိုယ်ကို အလုပ်ထဲမှာပဲနစ်မြုပ်ထားခဲ့တယ်။ ငွေကြေးအရ ကျွန်တော်အဆင်ပြေခဲ့တယ်၊ ဇိမ်ခံဟိုတယ်တွေမှာနေခဲ့ရပြီး တစ်ခါတလေ သီးသန့်ဂျက်လေယာဉ်နဲ့တောင် အလုပ်သွားခဲ့ရတယ်။ အစကတော့ ဒါတွေကိုကျွန်တော်အရသာတွေ့ခဲ့တယ်၊ ဒါပေမဲ့ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ငြီးငွေ့လာမိတယ်။ ကျွန်တော်ဖျော်ဖြေရတဲ့လူတွေဟာ အပေါ်ယံသမားတွေဖြစ်ပုံရတယ်။ ကျွန်တော့်ဘဝမှာ အဓိပ္ပာယ်မရှိခဲ့ဘူး။”
ဂျွန်တွေ့ရှိခဲ့သကဲ့သို့ ဝိညာဉ်ရေးရာအရည်အသွေးများ ကင်းမဲ့သောဘဝသည် ရောင့်ရဲတင်းတိမ်မှုမရှိပါ။ ယေရှုခရစ်၏ကျော်ကြားသော တောင်ပေါ်တရားတော်တွင် တည်မြဲသောပျော်ရွှင်မှု ခံစားနိုင်ပုံကို ကိုယ်တော်တင်ပြခဲ့သည်။ ကိုယ်တော်ကဤသို့ဆိုခဲ့သည်– “စိတ်နှလုံးနှိမ့်ချသောသူတို့သည် မင်္ဂလာရှိကြ၏။ အကြောင်းမူကား၊ ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည် ထိုသူတို့၏နိုင်ငံဖြစ်၏။” (မဿဲ ၅:၃) သို့ဖြစ်၍ ဝိညာဉ်ရေးရာကို ရှေးဦးထားခြင်းသည် ပညာရှိ၏။ သို့သော် အခြားအကြောင်းများကလည်း ဘဝကိုပို၍အဓိပ္ပာယ်ရှိစေနိုင်သည်။
သင့်မိသားစုနှင့် မိတ်ဆွေများ အမှန်အရေးပါ
သင့်မိသားစုနှင့် အဆက်အသွယ်မရှိ၊ ရင်းနှီးသောမိတ်ဆွေများမရှိလျှင် ဘဝကိုမွေ့လျော်ပါမည်လော။ လုံးဝမွေ့လျော်မည်မဟုတ်ချေ။ ကျွန်ုပ်တို့၏ဖန်ဆင်းရှင်သည် ချစ်တတ်ဖို့နှင့် အချစ်ခံရဖို့ အလိုဆန္ဒဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့ကိုဖန်ဆင်းခဲ့၏။ ယင်းကြောင့် “ကိုယ်နှင့်စပ်ဆိုင်သောသူကို ကိုယ်နှင့်အမျှချစ်” ခြင်း၏အရေးပါမှုကို ယေရှုပေါ်လွင်စေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ (မဿဲ ၂၂:၃၉) မိသားစုဟူသည် ဘုရားသခင်၏ဆုကျေးဇူးတစ်ခုဖြစ်ပြီး တစ်ကိုယ်ကောင်းမဆန်သောမေတ္တာကိုတင်ပြရန် အကောင်းဆုံးနေရာဖြစ်သည်။—ဧဖက် ၃:၁၄၊ ၁၅။
ကျွန်ုပ်တို့၏မိသားစုသည် ဘဝကို အဘယ်နည်းဖြင့် အဓိပ္ပာယ်ပို၍ရှိစေနိုင်မည်နည်း။ စည်းလုံးသောမိသားစုတစ်ခုကို နေ့စဉ်အသက်တာ၏ ဖိစီးမှုများမှ လန်းဆန်းဖွယ်ခိုလှုံရာပေးသည့် လှပသောဥယျာဉ်တစ်ခုနှင့် နှိုင်းယှဉ်နိုင်ပေသည်။ အလားတူ၊ အထီးကျန်စိတ်ကို ပပျောက်စေနိုင်သည့် လန်းဆန်းစေသောပေါင်းသင်းမှုနှင့် နွေးထွေးမှုတို့ကို မိသားစုအတွင်း၌ ရှာတွေ့နိုင်၏။ မှန်ပါသည်၊ မိသားစုတစ်ခုသည် ယင်းသို့သောနားခိုရာနေရာတစ်ခု အလိုလိုဖြစ်သည်မဟုတ်ပါ။ သို့သော် ကျွန်ုပ်တို့၏မိသားစုနှောင်ကြိုးကို ပိုမိုခိုင်မြဲစေ၍ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးပိုမိုရင်းနှီးလာကြစဉ် ဘဝသည် ပိုမိုစိုပြေလာလေသည်။ ဥပမာ၊ ကျွန်ုပ်တို့၏အိမ်ထောင်ဖက်ကို မေတ္တာနှင့် လေးစားမှုတင်ပြဖို့ပေးသော အချိန်နှင့် ဂရုစိုက်မှုတို့သည် အဆုံး၌ တန်ဖိုးကြီးမားသောအကျိုးကျေးဇူးများကို ဖြစ်ထွန်းစေနိုင်သော နေ့စဉ် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုများဖြစ်သည်။—ဧဖက် ၅:၃၃။
ကျွန်ုပ်တို့၌သားသမီးများရှိမည်ဆိုလျှင် သူတို့ကြီးပြင်းလာစေဖို့ ပတ်ဝန်းကျင်အခြေအနေမှန်ရှိစေရန် ကြိုးစားသင့်သည်။ သူတို့ကိုအချိန်ပေးခြင်း၊ ဆက်သွယ်ရေးလမ်းကြောင်းကို ဖွင့်ထားခြင်းနှင့် ဝိညာဉ်ရေးညွှန်ကြားချက်များပေးခြင်းတို့သည် ခွန်အားစိုက်ထုတ်စရာလိုပေမည်။ သို့သော် ထိုသို့သောအချိန်နှင့် ကြိုးစားအားထုတ်မှုက ကျွန်ုပ်တို့ကို အကြီးအကျယ်ကျေနပ်ရောင့်ရဲစေနိုင်သည်။ အောင်မြင်သောမိဘများသည် သားသမီးများကို ကောင်းစွာစောင့်ရှောက်သင့်သော ဘုရားသခင့်ထံတော်မှ ကောင်းချီး၊ အမွေဥစ္စာတစ်ခုအဖြစ် ရှုမြင်ကြသည်။—ဆာလံ ၁၂၇:၃။
ကျေနပ်ဖွယ်ကောင်း၍ အဓိပ္ပာယ်ပြည့်ဝသောဘဝရှိစေရန် မိတ်ဆွေကောင်းများကလည်း အထောက်အကူပြုသည်။ (သု. ၂၇:၉) စာနာစိတ်တင်ပြခြင်းအားဖြင့် မိတ်ဆွေများစွာရရှိနိုင်သည်။ (၁ ပေတရု ၃:၈) မိတ်ဆွေစစ်များသည် ကျွန်ုပ်တို့လဲသောအခါ ကူ၍ထူမပေးကြသည်။ (ဒေ. ၄:၉၊ ၁၀) ထို့အပြင် “အဆွေခင်ပွန်းသည် . . . ဒုက္ခကာလအဖို့ မွေးဖွားလျက်ရှိ၏။”—သု. ၁၇:၁၇။
မိတ်ဆွေစစ်ဖြစ်ခြင်းသည် တကယ်ကျေနပ်ဖွယ်ပင်! မိတ်ဆွေတစ်ဦးနှင့်အတူရှုစားသော နေဝင်ချိန်သည် ပို၍ရင်သပ်ရှုမောဖွယ်ဖြစ်၏၊ သူနှင့်အတူစားသောအစာသည် ပို၍အရသာရှိကာ သူနှင့်အတူနားဆင်သောတေးသံသည် ပို၍သာယာနာပျော်ဖွယ်ဖြစ်သည်။ မှန်ပါသည်၊ ရင်းနှီးသောမိသားစုနှင့် ယုံကြည်စိတ်ချရသောမိတ်ဆွေများသည် အဓိပ္ပာယ်ပြည့်ဝသောဘဝ၏ အသွင်နှစ်ခုမျှသာဖြစ်၏။ ကျွန်ုပ်တို့၏ဘဝ ပို၍အဓိပ္ပာယ်ရှိစေနိုင်မည့် အခြားအဘယ်ပြင်ဆင်ပေးချက်များကို ဘုရားသခင်ပြုလုပ်ပေးထားသေးသနည်း။
ကျွန်ုပ်တို့၏ဝိညာဉ်ရေးလိုအပ်ရာကို ဖြည့်ဆည်းပေးခြင်း
အစောပိုင်းတွင်ဖော်ပြခဲ့သကဲ့သို့ ယေရှုခရစ်သည် ပျော်ရွှင်မှုနှင့် ဝိညာဉ်ရေးလိုအပ်နေကြောင်း သိရှိခြင်းကို ဆက်စပ်ခဲ့သည်။ ဝိညာဉ်ရေးနှင့် ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ ဂုဏ်အရည်အချင်း နှစ်မျိုးစလုံးဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့ဖန်ဆင်းခံခဲ့ရပြီ။ ထို့ကြောင့် သမ္မာကျမ်းစာက “ဝိညာဉ်လူ” သို့မဟုတ် “စိတ်နှလုံး၏အတွင်းလူ” အကြောင်းဖော်ညွှန်းထားသည်။—၁ ကောရိန္သု ၂:၁၅; ၁ ပေတရု ၃:၃၊ ၄။
ဒဗလျူ.အီး.ဗိုင်း၏ ဓမ္မသစ်ကျမ်းစကားလုံးများဆိုင်ရာ ရှင်းလင်းဖော်ပြချက်အဘိဓာန်အရ ပုံဆောင်နှလုံးသည် “ဆင်ခြင်တုံတရားနှင့် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာလက္ခဏာ နှစ်ခုစလုံးဖြစ်သော စိတ်ပိုင်းနှင့် ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ လုပ်ဆောင်မှုတစ်ခုလုံး” ကိုကိုယ်စားပြုသည်။ ဗိုင်းက ဤသို့ထပ်ဆင့်ရှင်းပြခဲ့သည်– “တစ်နည်းအားဖြင့်၊ နှလုံးကို ကိုယ်ပိုင်အသက်တာ၏ ပုန်းကွယ်နေသော အသက်ရင်းမြစ်များအတွက် ပုံဆောင်အသုံးပြုလေ့ရှိသည်။” ၎င်းစာအုပ်က “နှလုံးသည် နက်ရှိုင်းသော အတွင်းပိုင်း၌ရှိနေရာ ‘ပုန်းကွယ်သူ’ . . . တကယ့်သူ” ဖြစ်ကြောင်းကိုလည်း ဖော်ပြသည်။
“ဝိညာဉ်လူ” နှင့် “စိတ်နှလုံး၏အတွင်းလူ” ဖြစ်သော ‘ပုန်းကွယ်သူ’ ၏လိုအပ်ချက်များကို မည်သို့ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်သနည်း။ “ထာဝရဘုရားသည် ဘုရားသခင်ဖြစ်တော်မူသည်ဟု သိမှတ်ကြလော့။ ထာဝရဘုရားသည် ငါတို့ကိုဖန်ဆင်းတော်မူ၍၊ ငါတို့၏အရှင်ဖြစ်တော်မူ၏။ ငါတို့သည်လည်း ထာဝရဘုရား၏လူဖြစ်ကြ၏။ အထံတော်၌ကျက်စားသော သိုးစုလည်းဖြစ်ကြ၏” ဟုသီဆိုခဲ့သူ မှုတ်သွင်းခံဆာလံဆရာ၏ လိုရင်းချက်ကို ကျွန်ုပ်တို့သဘောပေါက်လက်ခံကြသောအခါ အရေးပါသောခြေလှမ်းလှမ်းပြီး ကျွန်ုပ်တို့၏ဝိညာဉ်ရေးလိုအပ်ချက်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးကြသည်။ (ဆာလံ ၁၀၀:၃) ယင်းကို အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့် အသိအမှတ်ပြုခြင်းက ဘုရားသခင်ထံစာရင်းရှင်းဖို့ ကျွန်ုပ်တို့၌တာဝန်ရှိကြောင်း ကောက်ချက်ချစေသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ‘ကိုယ်တော်၏လူ၊ အထံတော်၌ကျက်စားသောသိုးစု’ တွင်ပါဝင်လိုလျှင် ကိုယ်တော်၏နှုတ်မြွက်စကားတော်၊ သမ္မာကျမ်းစာနှင့်အညီ လုပ်ဆောင်ကြရမည်။
ယင်းက အကျိုးယုတ်စေသလော။ မဟုတ်ပါ၊ အကြောင်းမှာ ကျွန်ုပ်တို့၏အကျင့်အကြံသည် ဘုရားသခင်အတွက် အရေးပါကြောင်းသတိပြုမိခြင်းက ကျွန်ုပ်တို့၏ဘဝကို အဓိပ္ပာယ်ပိုရှိစေသည်။ ယင်းက ပို၍ကောင်းသောသူများဖြစ်လာရန် ကျွန်ုပ်တို့အား အားပေးလှုံ့ဆော်သည်—အမှန်ပင်ထားသင့်သောပန်းတိုင်တစ်ခုပင်။ ဆာလံ ၁၁၂:၁ က “ထာဝရဘုရားကိုကြောက်ရွံ့၍၊ ပညတ်တော်တို့၌ မွေ့လျော်သောသူသည် မင်္ဂလာရှိ၏” ဟုဆိုသည်။ ဘုရားသခင်ကို ရိုသေခန့်ညား၍ ကြောက်ရွံ့ခြင်းနှင့် ကိုယ်တော်၏မိန့်မှာချက်များကို နှလုံးပါစွာနာခံခြင်းတို့က ကျွန်ုပ်တို့၏ဘဝကို ပို၍အဓိပ္ပာယ်ရှိစေနိုင်သည်။
ဘုရားသခင်အားနာခံခြင်းက ကျွန်ုပ်တို့ကို အဘယ်ကြောင့်ကျေနပ်မှုရှိစေသနည်း။ အကြောင်းမှာ လူသားအားလုံးကို ဘုရားသခင်ပေးအပ်ထားသော ဆုကျေးဇူးတစ်ခုဖြစ်သည့် ကိုယ်ကိုကိုယ်သိသောစိတ် ကျွန်ုပ်တို့၌ရှိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ကိုယ်ကိုကိုယ်သိသောစိတ်သည် ကျွန်ုပ်တို့ပြုလုပ်ခဲ့ရာ သို့မဟုတ် ပြုလုပ်ဖို့စဉ်းစားနေသည့်အရာမှာ သင့်မသင့်ဖော်ပြသော ကိုယ်ကျင့်တရားကိုစစ်ဆေးသောစိတ်ဖြစ်သည်။ ပူပန်နေသောကိုယ်ကိုကိုယ်သိသောစိတ်၏ဝေဒနာကို ကျွန်ုပ်တို့အားလုံးကြုံဖူးခဲ့ကြသည်။ (ရောမ ၂:၁၅) သို့သော် ကိုယ်ကိုကိုယ်သိသောစိတ်သည် ကျွန်ုပ်တို့ကိုဆုချနိုင်၏။ ဘုရားသခင်နှင့် လူသားချင်းတို့အပေါ် ကိုယ်ကျိုးမငဲ့ဘဲလုပ်ဆောင်သောအခါ ကျွန်ုပ်တို့ရောင့်ရဲကျေနပ်စိတ်ရှိကြသည်။ “အစွန့်အကြဲခံခြင်းအရာထက် စွန့်ကြဲခြင်းအရာသည် သာ၍မင်္ဂလာရှိ” ကြောင်းတွေ့ရှိကြသည်။ (တမန်တော် ၂၀:၃၅) ယင်းသို့ဖြစ်ရသည့် အရေးပါသောအကြောင်းရင်းတစ်ခုရှိသည်။
လူသားချင်းတို့၏လိုအင်ဆန္ဒနှင့် လိုအပ်ရာများသည် ကျွန်ုပ်တို့ကိုအကျိုးသက်ရောက်စေရန် ဖန်ဆင်းရှင်ပြုလုပ်ထားသည်။ အခြားသူကိုကူညီပေးခြင်းက ကျွန်ုပ်တို့ကိုယ်နှိုက်၏နှလုံးတွင် ပျော်ရွှင်မှုရှိစေသည်။ ထို့အပြင် လိုအပ်နေသူတစ်ဦးကို ကျွန်ုပ်တို့ပေးကမ်းသောအခါ ကိုယ်တော်အားကျေးဇူးပြုသည်ဟု ဘုရားသခင်ယူမှတ်ကြောင်း သမ္မာကျမ်းစာကစိတ်ချစေသည်။—သု. ၁၉:၁၇။
အတွင်းစိတ်ကျေနပ်မှုပေးသည့်အပြင် ဝိညာဉ်ရေးလိုအပ်ရာများကို အာရုံစိုက်ခြင်းသည် လက်တွေ့ကျသည့်နည်းဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့ကိုထောက်ကူပေးနိုင်သလော။ ထောက်ကူပေးနိုင်သည်ဟု ရေမွန်အမည်ရှိသော အရှေ့အလယ်ပိုင်းမှ လုပ်ငန်းရှင်တစ်ဦးယုံကြည်သည်။ “ငွေရှာဖို့က ကျွန်တော့်ရဲ့တစ်ပင်တိုင် ပန်းတိုင်ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘုရားသခင်တစ်ဆူရှိပြီး ကျမ်းစာက ကိုယ်တော်ရဲ့အလိုတော်များဖော်ပြတာကို ကျွန်တော်လက်ခံလိုက်ချိန်ကစပြီး ကျွန်တော်ဟာ အရင်နဲ့မတူတော့ဘူး။ အခုဆိုရင် ဝမ်းစာရှာတာက ကျွန်တော့်ဘဝမှာ ဒုတိယနေရာယူတယ်။ ဘုရားသခင်နှစ်သက်တာကို ကြိုးစားပြုလုပ်လို့ ဖျက်ဆီးတတ်တဲ့မုန်းတီးစိတ်ကို ကျွန်တော်ဖျောက်ဖျက်နိုင်ခဲ့ပြီ။ ပဋိပက္ခတစ်ခုဖြစ်ခဲ့ချိန်အတွင်း ကျွန်တော့်အဖေ သေဆုံးသွားခဲ့ရပေမဲ့ တရားခံတွေကို ပြန်လက်စားချေချင်စိတ်မရှိပါဘူး။”
ရေမွန်တွေ့ရှိခဲ့သကဲ့သို့ “ဝိညာဉ်လူ” ၏လိုအပ်ရာများကို ကောင်းစွာဂရုစိုက်ခြင်းက နက်ရှိုင်းသောစိတ်ဒဏ်ရာများကို ကုစားပေးနိုင်သည်။ သို့သော် နေ့စဉ်တွေ့ကြုံရသောပြဿနာများကို မဖြေရှင်းလျှင် ဘဝသည် လုံးလုံးလျားလျားကျေနပ်ဖွယ်ကောင်းမည်မဟုတ်ပါ။
“ဘုရားသခင်၏ငြိမ်သက်ခြင်း” ရရှိနိုင်
မနားတမ်းလှုပ်ရှားနေသော ဤလောကကြီးတွင် အခက်အခဲမရှိသည့်နေ့ မရှိသလောက်ဖြစ်သည်။ မတော်တဆမှုများဖြစ်၏၊ အစီအစဉ်များပျက်ပြီး လူတို့ကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့စိတ်ပျက်ကြရသည်။ ဤဟန့်တားမှုများက ကျွန်ုပ်တို့ကို ပျော်ရွှင်မှုကင်းမဲ့စေပေမည်။ သို့သော် ယေဟောဝါဘုရားသခင့်အမှုတော်ထမ်းသူတို့သည် အတွင်းကျေနပ်ရောင့်ရဲမှုဖြစ်သော “ဘုရားသခင်၏ငြိမ်သက်ခြင်း” ရှိမည်ဟု ကျမ်းစာကကတိပြုထားသည်။ ဤငြိမ်သက်ခြင်းကို မည်သို့ရယူကြသနည်း။
တမန်တော်ပေါလုက ဤသို့ရေးသားခဲ့သည်– “အဘယ်အမှုကိုမျှ စိုးရိမ်ခြင်းမရှိဘဲ အရာရာ၌ ကျေးဇူးတော်ကိုချီးမွမ်းခြင်းနှင့်တကွ ဆုတောင်း . . . သောအားဖြင့်၊ သင်တို့တောင်းပန်လိုသောအရာများတို့ကို ဘုရားသခင်အားကြားလျှောက်ကြလော့။ ထိုသို့ပြုလျှင် အဘယ်သူမျှကြံ၍မမီနိုင်သော ဘုရားသခင်၏ငြိမ်သက်ခြင်းသည် ယေရှုခရစ်အားဖြင့် သင်တို့၏စိတ်နှလုံးတို့ကို စောင်မလိမ့်မည်။ (ဖိလိပ္ပိ ၄:၆၊ ၇) ကိုယ့်ပြဿနာကိုယ် ထမ်းဖို့ကြိုးစားနေမည့်အစား ကျွန်ုပ်တို့၏နေ့စဉ်ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးများကို ဘုရားသခင်၌ချထားလျက် စွဲစွဲမြဲမြဲဆုတောင်းဖို့လိုသည်။ (ဆာလံ ၅၅:၂၂) ဝိညာဉ်ရေးအရ ကျွန်ုပ်တို့တိုးတက်ကာ ကျွန်ုပ်တို့ကိုဘုရားသခင် ထောက်မကူညီပေးနေပုံကို ပိုင်းခြားသိမြင်လာသည်နှင့်အမျှ သားတော် ယေရှုခရစ်မှတစ်ဆင့် အသနားခံခြင်းကို ကိုယ်တော်ဖြေကြားကြောင်း ယုံကြည်ခြင်းသည် တိုးပွားလာပါလိမ့်မည်။—ယောဟန် ၁၄:၆၊ ၁၄; ၂ သက်သာလောနိတ် ၁:၃။
“[ဆုတောင်းချက်] ကိုနားထောင်တော်မူသောဘုရား[သခင်]” ဖြစ်သော ယေဟောဝါဘုရားသခင်၌ ကျွန်ုပ်တို့၏ယုံကြည်စိတ်ချမှုကို ဆောက်တည်ပြီးနောက် တာရှည်ဖျားနာမှု၊ အသက်အရွယ်ကြီးရင့်ခြင်း သို့မဟုတ် ပူဆွေးဝမ်းနည်းမှုစသည့် စမ်းသပ်မှုများကို ပို၍ဖြေရှင်းနိုင်ကြသည်။ (ဆာလံ ၆၅:၂) သို့ရာတွင် အမှန်တကယ်ပင်အဓိပ္ပာယ်ပြည့်ဝသောဘဝရှိဖို့အတွက် အနာဂတ်ကိုလည်း ထည့်တွက်ရပေမည်။
ရှေ့တွင်ရှိမျှော်လင့်ချက်၌ ဝမ်းမြောက်ခြင်း
သမ္မာကျမ်းစာက နာခံမှုရှိသောလူ့မိသားစုအပေါ် ဂရုတစိုက်အုပ်ချုပ်မည့် ဖြောင့်မတ်သောကောင်းကင်အစိုးရ၊ “မိုးကောင်းကင်သစ်နှင့် မြေကြီးသစ်” ကိုကတိပြုထားသည်။ (၂ ပေတရု ၃:၁၃) ဘုရားသခင်ကတိပြုသော ထိုကမ္ဘာသစ်တွင် စစ်နှင့်မတရားမှုအစား ငြိမ်သက်ခြင်းနှင့်တရားမျှတမှုတို့ နေရာယူပါလိမ့်မည်။ ယင်းသည် တဒင်္ဂလိုအင်မျှသာမဟုတ်ဘဲ နေ့စဉ်ကြီးထွားလာနိုင်သော ခံယူချက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ အမှန်ပင်ကောင်းသောသတင်းဖြစ်ပြီး ရွှင်လန်းစရာအကြောင်းရင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။—ရောမ ၁၂:၁၂; တိတု ၁:၂။
အစတွင်ဖော်ပြထားသော ဂျွန်သည် ယခု သူ၏ဘဝမှာ အဓိပ္ပာယ်ပိုရှိသည်ဟုခံစားရသည်။ သူဤသို့ပြောပြသည်– “ကျွန်တော်တစ်ခါမှ ဘာသာတရားသိပ်မကိုင်းရှိုင်းခဲ့ပေမဲ့ ဘုရားသခင်ကို အမြဲယုံကြည်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ယေဟောဝါသက်သေနှစ်ယောက် ကျွန်တော့်အိမ်ရောက်လာတဲ့အထိ အဲဒီယုံကြည်ချက်နဲ့ပတ်သက်ပြီး ဘာမှမလုပ်ခဲ့ဘူး။ ‘ကျွန်တော်တို့ ဒီမှာဘာလုပ်နေကြတာလဲ။ ကျွန်တော်တို့ဘယ်ကိုသွားကြမှာလဲ’ ဆိုတဲ့မေးခွန်းတွေနဲ့ သူတို့ကိုတရစပ်မေးခဲ့တယ်။ ကျေနပ်စရာကောင်းတဲ့ ကျမ်းစာအဖြေတွေက ကျွန်တော့်ဘဝမှာ ဦးဆုံးအကြိမ် ရည်ရွယ်ချက်ရှိလာစေတယ်။ အဲဒါက အစပဲ။ အမှန်တရားကိုငတ်မွတ်လာပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ဘဝစံနှုန်းတစ်ခုလုံးကို ပြောင်းလဲစေခဲ့တယ်။ စည်းစိမ်ဥစ္စာမရှိတော့ပေမဲ့ ဝိညာဉ်ရေးသန်းကြွယ်သူဌေးလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုထင်နေတယ်။”
အသင်သည် ဂျွန်ကဲ့သို့ ဝိညာဉ်ရေးအစွမ်းအစကို နှစ်ပေါင်းများစွာ တိမ်မြုပ်နေစေခဲ့ပေမည်။ သို့သော် “ဉာဏ်နှင့်ယှဉ်သောစိတ်နှလုံး” ကိုဖြစ်ထွန်းစေခြင်းအားဖြင့် ယင်းကို ပြန်လည်ဖော်ထုတ်နိုင်သည်။ (ဆာလံ ၉၀:၁၂၊ သမ) စိတ်ပိုင်းဖြတ်၍ ကြိုးစားခြင်းဖြင့် စစ်မှန်သောပျော်ရွှင်မှု၊ ငြိမ်သက်မှုနှင့် မျှော်လင့်ချက်ရှိနိုင်ပေသည်။ (ရောမ ၁၅:၁၃) မှန်ပါသည်၊ သင့်ဘဝသည်လည်း အဓိပ္ပာယ်ပို၍ရှိပေလိမ့်မည်။
[စာမျက်နှာ ၆ ပါ ရုပ်ပုံ]
ဆုတောင်းခြင်းက “ဘုရားသခင်၏ ငြိမ်သက်ခြင်း” ရရှိစေနိုင်
[စာမျက်နှာ ၇ ပါ ရုပ်ပုံ]
အဘယ်အရာက မိသားစုဘဝကို ပို၍ကျေနပ်နှစ်သိမ့်စေနိုင်ကြောင်း သင်သိပါသလော