ခရစ်ယာန်များသည် နှိမ့်ချခြင်းကို မွေးမြူရ
ခရစ်ယာန်များသည် နှိမ့်ချခြင်းကို မွေးမြူရ
(က၀၀ ၂/၁၅ စာမျက်နှာ ၃၁ မှအဆက်)
“ဖန်ဆင်းတော်မူသောပုံသဏ္ဌာန်နှင့်အညီ . . . အသစ်ပြုပြင်သောလူသစ်” ကိုယူတင်ဝတ်ဆောင်ရန် ခရစ်ယာန်ချင်းတို့အား ဆုံးမပေးရာတွင် တမန်တော်ပေါလုက ဤသို့ဆိုသည်– “ထိုကြောင့် သင်တို့သည် ဘုရားသခင်ရွေးကောက်သောသူ သန့်ရှင်းသောသူ ချစ်အပ်သောသူကဲ့သို့ သနားစုံမက်ခြင်း ကျေးဇူးပြုခြင်း စိတ်နှိမ့်ချခြင်း နူးညံ့သိမ်မွေ့ ခြင်း စိတ်ရှည်ခြင်းတို့ကို ယူတင်ဝတ်ဆောင်ကြလော့။” (ကောလောသဲ ၃:၁၀ ၁၂) ခရစ်တော်၏ပုံသက်သေကောင်းကို ကိုးကားပြီး သူတို့ကို ဤသို့ဆုံးမသည်– “[ဘုရားသခင်၏ကျေးကျွန်များမှ] သူတစ်ပါးသည် ကိုယ်ထက်သာ၍ကောင်းမြတ်သည်ဟု နှိမ့်ချသောစိတ် ရှိ၍ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ထင်မှတ်ကြလော့။” (ဖိလိပ္ပိ ၂:၃) တစ်ဖန် ဤသို့ပြောဆိုသည်– “အချင်းချင်း စိတ်သဘောတညီတညွတ်တည်းရှိကြလော့။ ဂုဏ်စည်းစိမ်ကိုငဲ့ကွက်ခြင်းမရှိကြနှင့်။ နှိမ့်ချသောသူတို့ကို အပေါင်းအဖော်လုပ်ကြလော့။ ငါသည် ပညာရှိ၏ဟု ကိုယ်ကိုမထင်ကြနှင့်။”—ရောမ ၁၂:၁၆။
ဤသဘောထားမျိုးဖြင့် ကောရိန္သုမြို့ရှိ ခရစ်ယာန်များကို ပေါလုက ဤသို့ပြောဆိုသည်– “ငါသည် အဘယ်သူ၏ကျွန် မဖြစ်သော်လည်း သာ၍များသောသူတို့ကိုရခြင်းအလိုငှာ လူတကာတို့၏ကျွန်ခံရ၏။ ယုဒလူတို့ကိုရခြင်းအလိုငှာ ယုဒလူတို့၌ ယုဒလူကဲ့သို့ဖြစ်၏။ ပညတ်တရားကို ကိုယ်တိုင်မဆည်းကပ်သော်လည်း ပညတ်တရားကိုဆည်းကပ်သောသူတို့ကိုရခြင်းအလိုငှာ ပညတ်တရားကိုဆည်းကပ်သောသူတို့၌ ပညတ်တရားကိုကျင့်သောသူကဲ့သို့ဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်ရှေ့တော်၌ တရားမဲ့မနေ ခရစ်တော်၏တရားကိုကျင့်သောသူဖြစ်သော်လည်း ပညတ်တရားမဲ့သောသူတို့ကိုရခြင်းအလိုငှာ ပညတ်တရားမဲ့သောသူတို့၌ ပညတ်တရားမဲ့သောသူကဲ့သို့ဖြစ်၏။ အားနည်းသောသူတို့ကိုရခြင်းအလိုငှာ အားနည်းသောသူတို့၌ အားနည်းသောသူကဲ့သို့ဖြစ်၏။ အချို့သောသူတို့ကို တစ်စုံတစ်ခုသောအမှုအရာအားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းအလိုငှာ ခပ်သိမ်းသောသူတို့၌ ခပ်သိမ်းသောအရာဖြစ်၏။” (၁ ကောရိန္သု ၉:၁၉-၂၂) ယင်းသို့ပြုရန် နှိမ့်ချမှုအစစ်အမှန် လိုအပ်သည်။
ငြိမ်သက်ခြင်းရှိစေ။ စိတ်နှိမ့်ချမှုသည် ငြိမ်သက်ခြင်းရှိစေသည်။ စိတ်နှိမ့်ချသောသူသည် မိမိရသင့်ရထိုက်သည်ဟု ယူမှတ်ထားသော “အခွင့်အရေးများ” ကိုရရန် ခရစ်ယာန်ညီအစ်ကိုများနှင့် ရန်ပွားနေမည်မဟုတ်ပါ။ တမန်တော်က မိမိမှာ ခပ်သိမ်းသောအမှုအရာကို ပြုခွင့်ရှိသည်မှန်သော်လည်း တည်ဆောက်ခြင်းနှင့်ယှဉ်သောအရာတို့ကိုသာ မိမိပြုမည်ဖြစ်ကြောင်းနှင့် မိမိ၏အပြုအမူကြောင့် ညီအစ်ကို၏ ကိုယ်ကိုကိုယ်သိသောစိတ် အားနည်းသွားမည်ရှိသော် ထိုအမှုကို မပြုဘဲနေမည်ဟု ပြောပြခဲ့သည်။—ရောမ ၁၄:၁၉-၂၁; ၁ ကောရိန္သု ၈:၉၊၁၃; ၁၀:၂၃-၃၃။
ကျွန်ုပ်တို့အား သူတစ်ပါးပြုသောအပြစ်များကို ခွင့်လွှတ်ရမည်ဟု ယေရှု၏ဆုံးမစကားကို လက်တွေ့ကျင့်သုံးခြင်းဖြင့် အသင့်အတင့်ရှိနေနိုင်ရန် နှိမ့်ချမှုလိုအပ်သည်။ (မဿဲ ၆:၁၂-၁၅; ၁၈:၂၁ ၂၂) ထို့နောက် တစ်ဦးတစ်ယောက်က အခြားသူတစ်ဦးကို စိတ်ထိခိုက်စေခဲ့မည်ဆိုလျှင် ထိုသူထံသို့သွား၍ အမှားကိုဝန်ခံကာ ခွင့်လွှတ်ရန် တောင်းပန်ရမည်ဟူသောမိန့်မှာချက်ကို နာခံဖို့ နှိမ့်ချမှုသည် စမ်းသပ်ခံရပေမည်။ (မဿဲ ၅:၂၃ ၂၄) သို့မဟုတ် စိတ်ထိခိုက်သူက ပြဿနာလာဖြေရှင်းသည့်အခါ ချစ်ခြင်းနှင့်နှိမ့်ချမှုတို့ရှိမှသာ အမှားကိုဝန်ခံပြီး ပြေလည်သွားစေရန် ချက်ချင်းပြုလုပ်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ (မဿဲ ၁၈:၁၅; လုကာ ၁၇:၃; ဝတ်ပြုရာ ၆:၁-၇ နှိုင်းယှဉ်။) သို့သော် ဤသို့သောနှိမ့်ချမှုကြောင့် ထိုသူအပေါ်လည်းကောင်း အဖွဲ့အစည်းအပေါ်လည်းကောင်း သက်ရောက်လာသည့် ငြိမ်သက်မှုသည် အနှိမ်ခံရသည်ဟူသောခံစားချက်ထက် အလွန်အလေးသာသည်; ထို့ပြင် သူ၏နှိမ့်ချသောအပြုအမူက သူ၏နှိမ့်ချမှု အရည်အသွေးကောင်းကို ထပ်ဆင့်တိုးပွား၍ခိုင်ခံ့စေပါသည်။
အသင်းတော်တွင် စည်းလုံးမှုရှိဖို့အတွက် လိုအပ်နေ။ စိတ်နှိမ့်ချမှုသည် ခရစ်ယာန်တစ်ဦးအား ရောင့်ရဲတင်းတိမ်စေပြီး ပျော်ရွှင်မှုနှင့် ဟန်ချက်ညီသောသဘော တိုးပွားစေပါလိမ့်မည်။ ကောရိန္သုပထမစာစောင် အခန်းကြီး ၁၂ တွင်တမန်တော်ဖော်ပြထားသည့် ခရစ်ယာန်အသင်းတော်၏ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး အားကိုးမှီခိုခြင်းသည် နာခံမှု နှိမ့်ချမှုနှင့် ဘုရားသခင်၏အဖွဲ့အစည်းဆိုင်ရာ အစီအစဉ်ကို လက်အောက်ခံမှုအပေါ် အခြေခံပါသည်။ ထို့ကြောင့် အသင်းတော်ရှိညီအစ်ကိုများအား “ကြီးကြပ်မှူးအရာကို လှမ်းယူနေသောသူသည် ကောင်းသောအမှုအရာကိုတောင်းတနေ၏” ဟုမှာကြားသော်လည်း အသင်းတော်တွင် ဆရာများအဖြစ် တာဝန်ရှိအရာကို ရာထူးမက်သောသဘောဖြင့် လက်ခံမယူကြဖို့ သတိပေးပါသည်။ အကြောင်းမှာ ထိုသူတို့သည် “သာ၍ကျပ်တည်းသောစစ်ကြောစီရင်ခြင်းကို ခံရကြမည်” ဖြစ်သည်။—၁ တိမောသေ ၃:၁ ကဘ; ယာကုပ် ၃:၁။
ယောက်ျားမိန်းမအားလုံးတို့သည် ဦးစီးသူများကို လက်အောက်ခံရမည်ဖြစ်သည်။ တာဝန်အပ်နှင်း ချီးမြှောက်ခြင်းသည် ယေဟောဝါစီရင်သောအမှုဖြစ်သောကြောင့် တာဝန်ခန့်ခွဲ လွှဲအပ်ခြင်းခံရရန် ကိုယ်တော်အား စောင့်၍နေသင့်သည်။ (ဆာလံ ၇၅:၆ ၇) ကောရ၏လေဝိသားအချို့ပြောဆိုခဲ့သကဲ့သို့ “မတရားသောသူ၏နေရာ၌ နေရသောအခွင့်ထက် အကျွန်ုပ်၏ဘုရားသခင့်အိမ်တော်၌ တံခါးစောင့်အရာကို အကျွန်ုပ်သာ၍ နှစ်သက်ပါ၏” ဟူ၍ဖြစ်သည်။ (ဆာလံ ၈၄:၁၀) ဤစစ်မှန်သောနှိမ့်ချမှု တိုးပွားလာရန် အချိန်လိုပါသည်။ “မာနနှင့်ယစ်မူးလျက် [စာတန်]၏အပြစ်ရောက်မည်ဟု စိုးရိမ်စရာရှိ” သောကြောင့် အကြီးအကဲအရာသို့ ခန့်အပ်ခံရမည့်သူ၏အရည်အချင်းများကို စာရင်းတင်ပြရာတွင် ကျမ်းစာက ဘာသာဝင်လူသစ်မဖြစ်ရဟု အတိအလင်းဆိုထားသည်။—၁ တိမောသေ ၃:၆။
ဟန်ဆောင်နှိမ့်ချမှု။ ခရစ်ယာန်များ၏နှိမ့်ချမှုသည် အပေါ်ယံမျှသာမဖြစ်စေရန် သတိပေးခံရသည်။ ဟန်ဆောင်နှိမ့်ချမှုရှိသူသည် “ဇာတိပကတိ၏စိတ်နှလုံး အချည်းနှီးထောင်လွှား” သွားနိုင်သည်။ ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော် သို့မဟုတ် ယင်းထဲသို့ဝင်ခြင်းသည် စားသောက်သည့်အရာ မစားမသောက်သည့်အရာအပေါ်မူတည်သည်ဟု အမှန်တကယ်နှိမ့်ချသောသူသည် အထင်ရှိလိမ့်မည်မဟုတ်ပါ။ တစ်ဦးတစ်ယောက်သည် ကျန်းမာရေးကြောင့်ဖြစ်စေ ကိုယ်ကိုကိုယ်သိသောစိတ်ကြောင့်ဖြစ်စေ တစ်စုံတစ်ရာကို စားသောက်ရမည် သို့မဟုတ် မစားမသောက်ရဟု ခံယူထားနိုင်ကြောင်း သမ္မာကျမ်းစာက ဖော်ပြပါသည်။ သို့တိုင် တစ်ဦးတစ်ယောက်က ဘုရားသခင်၏မျက်နှာသာရရန် အစားအသောက် သုံးဆောင်ခြင်း မသုံးဆောင်ခြင်း တစ်စုံတစ်ခုကို တို့ထိခြင်း ဘာသာရေးပွဲနေ့တစ်နေ့နေ့ကို ကျင်းပခြင်းအပေါ်မူတည်သည်ဟု ယူမှတ်မည်ဆိုလျှင်ကား သူ၏အပြုအမူများသည် “ကိုယ်အသားကို ဝပြောစွာ ကြွေးမွေးခြင်းနှင့်မဆိုင် ကိုယ်အလိုအလျောက် ကိုးကွယ်ခြင်း စိတ်နှိမ့်ချခြင်း ကိုယ်ကာယကို နှိပ်စက်ခြင်းနှင့်ဆိုင်၍ ပညာရှိယောင်ဆောင်” ရာရောက်နေကြောင်း သတိလက်လွတ်ဖြစ်နေပါသည်။—ကောလောသဲ ၂:၁၈ ၂၃; ရောမ ၁၄:၁၇; ဂလာတိ ၃:၁၀ ၁၁။
အမှန်မှာ ဟန်ဆောင်နှိမ့်ချမှုသည် တစ်ဦးတစ်ယောက်၌ ဝင့်ဝါစိတ်ဝင်သွားစေနိုင်သည်။ အကြောင်းမူကား ကိုယ်ကိုယ်နှိုက်ကြောင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းရှိသည်ဟု ထိုသူထင်မှတ်နေပေမည်; သို့မဟုတ် ယေဟောဝါအား လိမ်လည်လှည့်ဖြား၍မရကြောင်းကို အသိအမှတ်မပြုဘဲ မိမိလိုရာဆန္ဒပြည့်နေသည်ဟု ယူမှတ်နေပေလိမ့်မည်။ ထောင်လွှားဝင့်ဝါသောစိတ် ကြီးထွားလာလျှင် သူသည် အတန်ကြာလေသော် နှိမ့်ချခြင်းခံရ၍ ဝမ်းနည်းရပါလိမ့်မည်။ ထိုအခါနိမ့်ကျသွားပြီး ပျက်စီးခြင်းသို့ရောက်သွားပေမည်။—သု. ၁၈:၁၂; ၂၉:၂၃။ (it–1 1160-1)