သင်၌မသေနိုင်သေဝိညာဉ် [စပီးရစ်]ရှိသလော
သင်၌မသေနိုင်သေဝိညာဉ် [စပီးရစ်]ရှိသလော
“ကျမ်းစာရှိသမျှသည် ဘုရားသခင်မှုတ်သွင်းတော်မူသောအားဖြင့်ဖြစ်၍၊ . . . [ဆုံးမ] ခြင်း၊ အပြစ်ကိုဖော်ပြခြင်း၊ ဖြောင့်မတ်စွာပြုပြင်ခြင်း၊ တရားကိုသွန်သင်ခြင်းကျေးဇူးများကို ပြုတတ်၏” ဟုတမန်တော်ပေါလု ရေးသားခဲ့သည်။ (၂ တိမောသေ ၃:၁၆-၁၇) မှန်ပါသည်၊ သမ္မာကျမ်းစာသည် မှန်သောဘုရားသခင် ယေဟောဝါထံမှလာသော အမှန်တရားစာအုပ်ဖြစ်သည်။—ဆာလံ ၈၃:၁၈။
ယေဟောဝါသည် လူသားများအပါအဝင် အရာခပ်သိမ်းကိုဖန်ဆင်းသောအရှင်ဖြစ်သောကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့သေဆုံးသောအခါ မည်သို့ဖြစ်သွားသည်ကို ကိုယ်တော်ကောင်းစွာသိတော်မူသည်။ (ဟေဗြဲ ၃:၄; ဗျာဒိတ် ၄:၁၁) ကိုယ်တော်၏မှုတ်သွင်းခံနှုတ်မြွက်တော် သမ္မာကျမ်းစာတွင် နောင်ဘဝနှင့်ပတ်သက်သော မေးခွန်းများအတွက် မှန်ကန်ပြီး ကျေနပ်ဖွယ်အဖြေများပေးထားသည်။
ဝိညာဉ် [စပီးရစ်] ကားအဘယ်နည်း
သမ္မာကျမ်းစာတွင် “စပီးရစ်” ဟုဘာသာပြန်ဆိုထားသော စကားလုံးများသည် အဓိကအားဖြင့် “ထွက်သက်ဝင်သက်” ကိုဆိုလိုသည်။ သို့သော် ယင်းသည် အသက်ရှူခြင်းထက်မက အဓိပ္ပာယ်သက်ရောက်သည်။ ဥပမာ၊ သမ္မာကျမ်းစာရေးသူယာကုပ်က “ဝိညာဉ် [“စပီးရစ်၊” ကဘ] နှင့်ကင်းသောကိုယ်သည် အသေဖြစ်” ၏ဟုဖော်ပြသည်။ (ယာကုပ် ၂:၂၆) ထို့ကြောင့် စပီးရစ်သည် ခန္ဓာကိုယ်ကို သက်ဝင်လှုပ်ရှားစေသည့်အရာဖြစ်၏။
ဤသက်ဝင်လှုပ်ရှားစေသောအစွမ်းသည် အဆုတ်တစ်လျှောက်ရွေ့လျားနေသည့် ထွက်သက်ဝင်သက် သို့မဟုတ် လေမျှသာမဖြစ်နိုင်ပေ။ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ အကြောင်းမှာ ကမ္ဘာ့စွယ်စုံကျမ်းအရ ထွက်သက်ဝင်သက်ရပ်တန့်သွားပြီးနောက်၌ပင် ကိုယ်ခန္ဓာဆဲလ်များတွင် အသက်သည် အခိုက်အတန့်—“မိနစ်အတန်ကြာ”—ကျန်ရှိနေသည်။ ထိုအကြောင်းကြောင့် အသက်ပြန်ဝင်လာစေရန် ကြိုးစားအားထုတ်ရာတွင် အောင်မြင်နိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် အသက်မီးပွားကို ခန္ဓာဆဲလ်များမှငြိမ်းသတ်လိုက်သည်နှင့် အသက်ပြန်ရှင်စေရန် ကြိုးစားမှုအားလုံးအချည်းနှီးပင်။ ကမ္ဘာပေါ်ရှိ ထွက်သက်ဝင်သက် သို့မဟုတ် လေရှိသမျှသည် ဆဲလ်တစ်ခုမျှကိုပင် ပြန်၍အသက်ဝင်မလာနိုင်စေချေ။ ထို့ကြောင့် ဝိညာဉ် [စပီးရစ်] သည်ဆဲလ်များနှင့်လူကို အသက်ရှင်နေစေသည့် မမြင်နိုင်သောအသက်စွမ်းအား—အသက်မီးပွား—ဖြစ်သည်။ ဤအသက်စွမ်းအားကို အသက်ရှူခြင်းအားဖြင့် ပံ့ပိုးပေးသည်။—ယောဘ ၃၄:၁၄၊ ၁၅၊ ကဘ။
ထိုဝိညာဉ် [စပီးရစ်] သည် လူသားများ၌သာ လှုပ်ရှားသလော။ ယင်းကိစ္စနှင့်စပ်လျဉ်း၍ မှန်ကန်သောယူဆချက်ရရှိရန် သမ္မာကျမ်းစာက ကျွန်ုပ်တို့ကိုကူညီပေးသည်။ လူနှင့် တိရစ္ဆာန် “အလုံးစုံတို့သည် အသက် [“စပီးရစ်၊” ကဘ] တစ်မျိုးတည်းရှိ” ကြောင်း ပညာရှိဘုရင်ရှောလမုန် အသိအမှတ်ပြုကာ ဤသို့ဆိုသည်– “အထက်သို့တက်တတ်သောလူသား၏ဝိညာဉ် [“စပီးရစ်၊” ကဘ] ကိုလည်းကောင်း၊ အောက်အရပ်မြေသို့ဆင်းတတ်သော တိရစ္ဆာန်၏ဝိညာဉ် [“စပီးရစ်၊” ကဘ] ကိုလည်းကောင်း အဘယ်သူသည် ပိုင်းခြား၍သိသနည်း။” (ဒေ. ၃:၁၉-၂၁) ထို့ကြောင့် တိရစ္ဆာန်ရော လူတို့ပါ ဝိညာဉ် [စပီးရစ်] ရှိသည်ဟုဆို၏။ မည်သို့ဖြစ်နိုင်မည်နည်း။
စပီးရစ် သို့မဟုတ် အသက်စွမ်းအားကို စက်ယန္တရား သို့မဟုတ် ကိရိယာတစ်လျှောက်တွင် စီးနေသောလျှပ်စစ်နှင့် နှိုင်းယှဉ်နိုင်သည်။ မမြင်နိုင်သောလျှပ်စစ်ဓာတ်အားသည် ယင်းက စွမ်းအင်ပေးသည့် ပစ္စည်းအမျိုးအစားပေါ်မူတည်၍ လုပ်ငန်းအမျိုးမျိုးလုပ်ဆောင်ပေမည်။ ဥပမာ၊ လျှပ်စစ်မီးဖိုကို အပူထွက်ပေါ်စေနိုင်၏၊ ကွန်ပျူတာကို အချက်အလက်များထုတ်လုပ်စေနိုင်၏၊ ရုပ်မြင်သံကြားကို ရုပ်ပုံနှင့်အသံ ထုတ်လွှင့်စေနိုင်၏။ သို့တိုင် လျှပ်စီးသည် ယင်းက စွမ်းအင်ပေးသောပစ္စည်း၏ပုံသဏ္ဌာန်အသွင်ကို ဘယ်သောခါမျှမယူချေ။ ၎င်းသည် စွမ်းအားအဖြစ်သာတည်ရှိနေသည်။ အလားတူစွာ အသက်စွမ်းအားသည် ယင်းက သက်ဝင်လှုပ်ရှားစေသော မည်သည့်သတ္တဝါ၏ပင်ကိုစရိုက်ကိုမျှ မခံယူချေ။ ၎င်းတွင် ဥပဓိရုပ်မရှိ၊ ဆင်ခြင်တွေးခေါ်မှုစွမ်းရည်မရှိပါ။ လူသားများရော တိရစ္ဆာန်များပါ “အသက် [“စပီးရစ်၊” ကဘ] တစ်မျိုးတည်းရှိကြ၏။” (ဒေ. ၃:၁၉) ထို့ကြောင့် လူတစ်ဦးသေလွန်သောအခါ သူ၏စပီးရစ်သည် . . . ဝိညာဉ်သားတစ်ဦးအနေဖြင့် တခြားတစ်နေရာတွင် ဆက်တည်ရှိမနေပါ။
သို့ဖြစ်လျှင် သေလွန်သူ၏အခြေအနေကား အဘယ်နည်း။ လူတစ်ဦးသေလွန်သောအခါ စပီးရစ်သည် မည်သို့ဖြစ်သွားသနည်း။
“မြေမှုန့်သို့ပြန်ရမည်”
ပထမလူအာဒံသည် ဘုရားသခင်၏ပညတ်တော်ကို တမင်ဖောက်ဖျက်သောအခါ ကိုယ်တော်က သူ့အား “သင်ထွက်ရာမြေသို့မပြန်မီတိုင်အောင် သင်၏မျက်နှာမှချွေးထွက်လျက် အစာကိုစားရမည်။ အကြောင်းမူကား သင်သည် မြေမှုန့်ဖြစ်၍ မြေမှုန့်သို့ပြန်ရမည်” ဟုမိန့်တော်မူ၏။ (ကမ္ဘာဦး ၃:၁၉) ယေဟောဝါသည် အာဒံကို မြေမှုန့်မှမဖန်ဆင်းမီ သူအဘယ်မှာရှိခဲ့သနည်း။ အဘယ်နေရာ၌မျှ မရှိခဲ့ပါ! သူသည် လုံးဝမရှိခဲ့ချေ။ ထို့ကြောင့် ‘မြေသို့ပြန်သွားရ’ လိမ့်မည်ဟု အာဒံကို ယေဟောဝါမိန့်ဆိုသောအခါ အာဒံသည် သေပြီးနောက် မြေကြီးထဲရှိဒြပ်စင်များသို့ ပြန်သွားရလိမ့်မည်ဟု ဆိုလိုနေခြင်းဖြစ်သည်။ အာဒံသည် . . . ဝိညာဉ်ဘုံသို့ ပြောင်းရွှေ့ခံရမည်မဟုတ်ပါ။ အာဒံသည် သေလွန်သောအခါ တစ်ဖန် မတည်ရှိတော့ချေ။ သူ၏အပြစ်ဒဏ်သည် သေခြင်း—အသက်မရှိခြင်း—ဖြစ်သည်၊ အခြားတစ်ဘဝသို့ ပြောင်းရွှေ့ခြင်းမဟုတ်ချေ။—ရောမ ၆:၂၃။
အခြားသေလွန်သွားခဲ့သူများနှင့်ပတ်သက်၍ကော အသို့နည်း။ သေလွန်သူတို့၏အခြေအနေကို ဒေ. ၉:၅၊ ၁၀ ကရှင်းလင်းစေသည်၊ ထိုတွင် ဤသို့ဖတ်ရ၏– “သေသောသူမူကား အဘယ်အရာကိုမျှမသိ။ . . . မရဏာနိုင်ငံ၌ လုပ်ဆောင်ခြင်းမရှိ။ ကြံစည်ခြင်းမရှိ။ သိပ္ပံအတတ်မရှိ။ ပညာမရှိပါတကား။” (မောဖက်) ထို့ကြောင့် သေခြင်းဟူသည် မတည်ရှိတော့သည့်အခြေအနေဖြစ်သည်။ လူတစ်ဦးသေသောအခါ “သူသည် အသက်ထွက်၍ မြေသို့ပြန်သွားတတ်၏။ ထိုနေ့ခြင်းတွင် သူ၏အကြံအစည်တို့သည် ပျက်စီးကြ၏” ဟုဆာလံဆရာက ရေးသားထားသည်။—ဆာလံ ၁၄၆:၄။
ရှင်းနေသည်မှာ သေလွန်သူတို့သည် မတည်ရှိကြတော့ချေ။ သူတို့သည် အဘယ်အရာကိုမျှ မသိရှိနိုင်ကြချေ။ သင့်ကိုမမြင်နိုင်၊ မကြားနိုင်၊ စကားမပြောနိုင်တော့ပေ။ သူတို့သည် သင့်ကို အကူအညီလည်းမပေးနိုင်၊ ဘေးလည်းမရောက်စေနိုင်ပါ။ သင်သည် သေလွန်သူကို အမှန်ပင်ကြောက်စရာမလို။ သို့သော် လူတစ်ဦးသေလွန်ချိန်၌ စပီးရစ်သည် သူ့ထံမှ မည်သို့ “ထွက်” သွားသနည်း။
စပီးရစ်သည် ‘ဘုရားသခင့်ထံသို့ပြန်သွား’
လူတစ်ဦးသေသောအခါ “ဝိညာဉ် [“စပီးရစ်၊” ကဘ] သည်အရင်ပေးတော်မူသော ဘုရားသခင့်ထံသို့ . . . ပြန်သွားရလိမ့်မည်” ဟူ၍ကျမ်းစာကဖော်ပြသည်။ (ဒေ. ၁၂:၇) ဝိညာဉ် [စပီးရစ်] ဟူသောအရာတစ်ခုသည် အာကာသကို ပကတိအတိုင်းဖြတ်သန်းသွား၍ ဘုရားသခင့်ရှေ့မှောက်သို့ရောက်သည်ဟု ဆိုလိုပါသလော။ လုံးဝမဆိုလိုပါ! “ပြန်သွား” သည်ဟူသောစကားလုံးကို ကျမ်းစာအသုံးပြုပုံမှာ တစ်နေရာမှတစ်နေရာသို့ အမှန်တကယ်ပြောင်းရွှေ့ရန်မလိုပေ။ ပမာဆိုရသော်၊ တည်ကြည်မှုမရှိသောဣသရေလလူများကို ဤသို့မိန့်ဆိုခဲ့သည်– “‘ငါ့ထံသို့ပြန်လာကြလော့။ ငါသည်လည်း သင်တို့ဆီသို့ပြန်လာမည်’ ဟုကောင်းကင်ဗိုလ်ခြေအရှင် ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူ၏။” (မာလခိ ၃:၇) ယေဟောဝါထံ ဣသရေလလူတို့ ‘ပြန်လာခြင်း’ မှာမှားယွင်းသောလမ်းစဉ်မှ ပြန်လှည့်လာ၍ ဘုရားသခင်၏ဖြောင့်မတ်သောလမ်းကို တစ်ဖန်လိုက်လျှောက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ ဣသရေလလူတို့ထံ ယေဟောဝါ ‘ပြန်လာခြင်း’ မှာမူ ကိုယ်တော်၏လူမျိုးတော်အပေါ် ပြန်၍မျက်နှာသာပေးခြင်းကို ဆိုလိုပါသည်။ ဤ “ပြန်လာ” ခြင်းကိစ္စနှစ်ရပ်စလုံးတွင် သဘောထားပါဝင်ပတ်သက်နေ၍ စာသားအတိုင်း ပထဝီနယ်မြေတစ်ခုမှတစ်ခုသို့ ပြောင်းရွှေ့သွားခြင်းမဟုတ်ပါ။
ထိုနည်းထပ်တူ သေလွန်ချိန်၌ စပီးရစ် (အသက်စွမ်းအား) သည် ဘုရားသခင်ထံ “ပြန်သွား” သောအခါ မြေကြီးမှကောင်းကင်ဘုံသို့ အမှန်တကယ်ပြောင်းရွှေ့သွားခြင်းမရှိပါ။ ထိုအသက်စွမ်းအားသည် လူတစ်ဦးထံမှထွက်သွားသောအခါ ဘုရားသခင်သာလျှင် သူ့ကိုပြန်ပေးနိုင်စွမ်းရှိသည်။ ထို့ကြောင့် စပီးရစ်သည် “ဘုရားသခင့်ထံသို့ . . . ပြန်သွား” ၏ဟုဆိုရာတွင် ထိုသူ အသက်ပြန်ရရှိရန် မျှော်လင့်ချက်သည် ဘုရားသခင်အပေါ်လုံးဝမူတည်ကြောင်းကို ဆိုလိုသည်။
ဥပမာ၊ ယေရှု၏သေခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ကျမ်းစာက မည်သို့ဆိုသည်ကို သုံးသပ်ကြည့်ပါ။ ခရစ်ဝင်ကျမ်းရေးသူလုကာက ဤသို့ဖော်ပြ၏– “ယေရှုသည်လည်း ကြီးသောအသံနှင့်ကြွေးကြော်တော်မူပြီးလျှင် ‘အိုအဘ၊ အကျွန်ုပ်၏စိတ်ဝိညာဉ် [“စပီးရစ်၊” ကဘ] ကိုကိုယ်တော်လက်၌ အကျွန်ုပ်အပ်ပါ၏’ ဟုမိန့်တော်မူလျက် အသက်ချုပ်တော်မူ၏။” (လုကာ ၂၃:၄၆) ယေရှု၏ဝိညာဉ် [စပီးရစ်] ထွက်သွားသောအခါ ကိုယ်တော်သည် ကောင်းကင်သို့ ပကတိတက်သွားခြင်းမဟုတ်ပေ။ ယေရှုသည် တတိယနေ့မတိုင်မီအထိ သေခြင်းမှ မထမြောက်သေးချေ၊ ရက်ပေါင်း ၄၀ ကြာပြီးနောက်တွင် ကောင်းကင်သို့တက်ကြွခဲ့သည်။ (တမန်တော် ၁:၃၊ ၉) သို့သော် ယေရှုသေဆုံးချိန်၌ ကိုယ်တော်သည် ခမည်းတော်၏လက်တော်တွင် မိမိ၏ဝိညာဉ် [စပီးရစ်] ကို ယုံကြည်စိတ်ချစွာအပ်တော်မူ၏၊ ယေဟောဝါသည် မိမိအားအသက်ပြန်ပေးနိုင်စွမ်းရှိသည်ကို အပြည့်အဝယုံကြည်တော်မူသည်။
မှန်ပါ၏၊ ဘုရားသခင်သည် လူတစ်ဦးကို အသက်ပြန်ရှင်လာစေနိုင်၏။ (ဆာလံ ၁၀၄:၃၀) ထူးမြတ်လှသည့် အခွင့်အလမ်းပွင့်လာခြင်းပါတကား!
သေချာသောမျှော်လင့်ချက်
သမ္မာကျမ်းစာက “[“အောက်မေ့ရာ၊” ကဘ] သင်္ချိုင်းများမှာရှိသောသူအပေါင်းတို့သည် [ယေရှု] ၏စကားသံကိုကြား၍ ထွက်ရမည့်အချိန်ကာလရောက်လတ္တံ့” ဟုဆိုသည်။ (ယောဟန် ၅:၂၈၊ ၂၉) မှန်သည်၊ ယေဟောဝါ၏မှတ်ဉာဏ်တွင်ရှိသူအပေါင်းသည် ရှင်ပြန်ထမြောက်လိမ့်မည် သို့မဟုတ် အသက်ပြန်ရှင်လိမ့်မည်ဟု ယေရှုခရစ် ကတိပေးခဲ့သည်။ ထိုသူတို့တွင် ယေဟောဝါ၏ကျေးကျွန်များအဖြစ် ဖြောင့်မတ်သည့်လမ်းစဉ်ကို လိုက်လျှောက်ခဲ့သူများ အမှန်ပါဝင်ပေလိမ့်မည်။ သို့သော် ဘုရားသခင့်ဖြောင့်မတ်သည့်စံနှုန်းများကို လိုက်လျှောက်မည်၊ မလျှောက်မည်ကို မဖော်ပြဘဲ သေဆုံးသွားခဲ့သူ သန်းပေါင်းများစွာရှိ၏။ သူတို့သည် ယေဟောဝါ၏တောင်းဆိုချက်များကိုမသိရှိခဲ့၍ သို့မဟုတ် လိုအပ်သောပြောင်းလဲမှုများကိုပြုလုပ်ရန် အချိန်အလုံအလောက်မရခဲ့၍ဖြစ်မည်။ ထိုသို့သောသူများသည်လည်း ဘုရားသခင့်မှတ်ဉာဏ်တော်တွင်ရှိနေကြရာ ရှင်ပြန်ထမြောက်လာကြပါလိမ့်မည်၊ အကြောင်းမှာ သမ္မာကျမ်းစာက ဤသို့ဆိုထားသည်– “ဖြောင့်မတ်သောသူ၊ မဖြောင့်မတ်သောသူရှိသမျှတို့သည် သေခြင်းမှထမြောက်ကြလိမ့်မည်။”—တမန်တော် ၂၄:၁၅။
ယနေ့၊ ကမ္ဘာမြေသည် မုန်းတီးမှုနှင့် ပဋိပက္ခ၊ အကြမ်းဖက်မှုနှင့် သွေးသွန်းမှု၊ ညစ်ညမ်းမှုနှင့် ရောဂါဖြစ်ပွားမှုများနှင့် ပြည့်လျက်ရှိသည်။ သေလွန်သူများသည် ဤသို့သောကမ္ဘာပေါ် တစ်ဖန်အသက်ပြန်ရှင်လာရလျှင် ရရှိမည့်မည်သည့်ပျော်ရွှင်မှုမဆိုသည် တဒင်္ဂမျှသာဖြစ်မည်မှာ သေချာ၏။ သို့သော် ဖန်ဆင်းရှင်သည် စာတန် . . . ၏လက်အောက်ရှိ မျက်မှောက်ခေတ် ကမ္ဘာ့လူ့ဘောင်အဖွဲ့အစည်းကို မကြာမီအဆုံးတိုင်စေမည်ဟု ကတိပြုထားသည်။ (သု. ၂:၂၁၊ ၂၂; ဒံယေလ ၂:၄၄၊ ၄၅; ၁ ယောဟန် ၅:၁၉) ထိုအခါ ဖြောင့်မတ်သောလူ့ဘောင်အဖွဲ့အစည်း—“မြေကြီးသစ်”—သည် အံ့ချီးဖွယ်ဖြစ်ရပ်မှန် ဖြစ်လာပေလိမ့်မည်။—၂ ပေတရု ၃:၁၃။
ထိုအခါ “မြို့သားကလည်း ‘ငါနာသည်’ ဟုမဆိုရ။” (ဟေရှာယ ၃၃:၂၄) သေခြင်း၏နာကျင်မှုပင် ကွယ်ပျောက်သွားလိမ့်မည်၊ အကြောင်းမှာ ဘုရားသခင်သည် “သူတို့၏မျက်စိ၌မျက်ရည်ရှိသမျှတို့ကို သုတ်တော်မူမည်။ နောက်တစ်ဖန် သေဘေးမရှိရ။ စိတ်မသာညည်းတွားခြင်း၊ အော်ဟစ်ခြင်း၊ ပင်ပန်းခြင်းလည်းမရှိရ။ အကြောင်းမူကား၊ ရှေးဖြစ်ဖူးသောအရာတို့သည် ရွေ့သွားကြပြီ။” (ဗျာဒိတ် ၂၁:၄) “အောက်မေ့ရာသင်္ချိုင်းများတွင်” ရှိကြသူများအတွက် တကယ့်မျှော်လင့်ရာပါတကား!
မြေကြီးပေါ်မှ ဆိုးယုတ်မှုများကို ယေဟောဝါ သုတ်သင်ပယ်ရှားသောအခါ ဆိုးသွမ်းသူများနှင့်အတူ ဖြောင့်မတ်သူများကို ကိုယ်တော်ဖျက်ဆီးလိမ့်မည်မဟုတ်ချေ။ (ဆာလံ ၃၇:၁၀၊ ၁၁; ၁၄၅:၂၀) အမှန်မှာ ‘အသီးအသီးဘာသာစကားကိုပြောသော လူအမျိုးအနွယ်ခပ်သိမ်းတို့အထဲမှ . . . လူအုပ်ကြီး’ သည် လက်ရှိဆိုးညစ်သောလောကကို ဖျက်ဆီးမည့် ‘ကြီးစွာသောဆင်းရဲခြင်း’ မှကပ်ကျော်ကြမည်ဖြစ်သည်။ (ဗျာဒိတ် ၇:၉-၁၄) ထို့ကြောင့် လူအုပ်ကြီးသည် ရှင်ပြန်ထမြောက်လာသူများကို ကြိုဆိုကြပေလိမ့်မည်။
ချစ်မြတ်နိုးရသူများကို တစ်ဖန်ပြန်တွေ့လိုသောဆန္ဒ သင်၌ရှိပါသလော။ ကမ္ဘာ့ပရဒိသုတွင် သင်ထာဝစဉ်အသက်ရှင်လိုပါသလော။ သို့ဖြစ်လျှင် ဘုရားသခင့်အလိုတော်နှင့် ရည်ရွယ်ချက်များဆိုင်ရာ တိကျမှန်ကန်သောအသိပညာကို သင်ဆည်းပူးရမည်ဖြစ်သည်။ (ယောဟန် ၁၇:၃) ယေဟောဝါ၏အလိုတော်ကား “လူအပေါင်းတို့သည် ကယ်တင်ခြင်းသို့ရောက်၍ [အမှန်] တရားကိုသိ” ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။—၁ တိမောသေ ၂:၃၊ ၄။
[စာမျက်နှာ ၄ ပါ ရုပ်ပုံ]
“သင်သည်မြေမှုန့် ဖြစ်၍ မြေမှုန့်သို့ပြန်ရမည်”
[စာမျက်နှာ ၅ ပါ ရုပ်ပုံ]
စပီးရစ် [ဝိညာဉ်] ကို လျှပ်စစ်ဓာတ်အားနှင့် နှိုင်းယှဉ်နိုင်
[စာမျက်နှာ ၇ ပါ ရုပ်ပုံ]
ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းက ထာဝရပျော်ရွှင်မှုကို ဖြစ်စေမည်