“ကဲသာဘုရင်၏အယူတော်ကို ခံပါမည်”
“ကဲသာဘုရင်၏အယူတော်ကို ခံပါမည်”
လူအုပ်သည် အခုအခံမဲ့သူတစ်ဦးကို ဖမ်းဆီးချုပ်နှောင်ကာ ရိုက်လေတော့သည်။ ထိုသူ သေထိုက်သည်ဟု သူတို့ယူဆကြ၏။ အရိုက်ခံရသူ သေတော့မည်ပုံပေါက်ချိန်တွင် စစ်သားများရောက်လာကြပြီး အကြမ်းဖက်လူအုပ်လက်ထဲမှ ထိုသူကို ခက်ခက်ခဲခဲခေါ်ထုတ်သွားကြသည်။ ထိုသူကား တမန်တော်ပေါလုဖြစ်၏။ ပေါလု၏ရန်သူများမှာ သူ၏ဟောပြောခြင်းကို ပြင်းပြင်းထန်ထန်ကန့်ကွက်ကြပြီး ဝတ်ပြုရာအိမ်တော်ကို ညစ်ညမ်းစေသည်ဟု စွပ်စွဲကြသောဂျူးများဖြစ်သည်။ သူ့အားကယ်လိုက်သူများမှာ စစ်သူကြီးကလောဒိလုသိ၏ ရောမတပ်သားများဖြစ်ကြသည်။ ဤရုန်းရင်းခတ်မှုတွင် ပေါလုသည် မသင်္ကာဖွယ်ရာဇဝတ်သားအဖြစ် အဖမ်းခံခဲ့ရသည်။
တမန်တော်ဝတ္ထု၏ နောက်ဆုံးအခန်းကြီးခုနစ်ခုတွင် အဆိုပါဖမ်းဆီးခံရခြင်းနှင့် စတင်သောဤအမှုကို အကြမ်းဖျင်းဖော်ပြထား၏။ ပေါလု၏တရားဝင်သမိုင်း၊ သူနှင့်ပတ်သက်သည့်စွဲချက်များ၊ သူခုခံချေပခဲ့ပုံနှင့် ရောမနိုင်ငံ၏ပြစ်ဒဏ်ပေးပုံတို့က ၎င်းအခန်းကြီးများကို ပိုပြီးသဘောပေါက်နားလည်စေသည်။
ကလောဒိလုသိ၏ထိန်းသိမ်းမှုအောက်တွင်
ကလောဒိလုသိ၏တာဝန်များတွင် ယေရုရှလင်မြို့တွင်း ငြိမ်သက်အေးချမ်းမှုရှိစေရေးပါဝင်၏။ သူ၏အထက်အရာရှိ ယုဒနယ်ဆိုင်ရာရောမဘုရင်ခံသည် ကဲသရိမြို့တွင် နန်းစိုက်သည်။ ပေါလု၏အမှုနှင့်ပတ်သက်၍ လုသိ၏လုပ်ရပ်က လူတစ်ဦး အကြမ်းဖက်မခံရစေရန်နှင့် ငြိမ်သက်မှုကို နှောင့်ယှက်သူအား ဖမ်းဆီးချုပ်နှောင်ရန်မှာ သူ့တာဝန်ဖြစ်ကြောင်း သိနိုင်၏။ ဂျူးတို့၏တုံ့ပြန်ပုံကြောင့် လုသိသည် ဖမ်းဆီးခဲ့သူကို အဲန်တိုနီးယားရဲတိုက်ရှိ စစ်တန်းလျားသို့ခေါ်ဆောင်သွားရ၏။—တမန်တော် ၂၁:၂၇–၂၂:၂၄။
လုသိသည် ပေါလုကို စုံစမ်းစစ်ဆေးရမည်ဖြစ်သည်။ ဤဝရုန်းသုန်းကားဖြစ်ချိန်အတွင်း လုသိအဘယ်အရာမျှမသိလိုက်ချေ။ ထို့ကြောင့် စစ်သူကြီးသည် အချိန်ဆွဲမနေတော့ဘဲ ‘အဘယ်ကြောင့်ထိုသို့အော်ဟစ်ကြသည်ကို သိလို၍၊ ပေါလုကို ရိုက်၍စစ်ကြောစေဟု’ အမိန့်ပေးခဲ့သည်။ (တမန်တော် ၂၂:၂၄) ယင်းသည် ရာဇဝတ်သားများ၊ ကျွန်များနှင့် အခြားအောက်ခြေလူတန်းစားတို့ထံမှ သက်သေရယူရန် ပြုလုပ်လေ့ရှိသောနည်းဖြစ်၏။ ကျာပွတ် (ဖလေဂရွမ်) သည် ရည်ရွယ်ချက်အထမြောက်ပေလိမ့်မည်၊ သို့သော် ယင်းသည် ကြောက်စရာကောင်းသော လက်နက်တစ်ခုဖြစ်၏။ အဆိုပါကျာပွတ်အချို့တွင် သတ္တုလုံးလေးများတွဲလောင်းချည်ထားသည့် သံကြိုးများပါသည်။ အခြားကျာပွတ်များတွင်မူ ချွန်ထက်သောအရိုးများနှင့် သတ္တုစများတပ်ဆင်ထားသော သားရေကြိုးများပါရှိသည်။ ၎င်းတို့ဖြင့်ရိုက်လျှင် အသားများကြေပြီးစုတ်ပြတ်သည့်အထိ ပြင်းထန်သောဒဏ်ရာများရစေသည်။
ထိုအချိန်တွင် ပေါလုသည် မိမိရောမနိုင်ငံသားဖြစ်ကြောင်း ဖွင့်ပြောလေသည်။ ပြစ်မှုမထင်ရှားသောရောမတစ်ဦးကို ကြိမ်ဒဏ်မပေးနိုင်သောကြောင့် မိမိ၏အခွင့်အရေးများကို ပေါလုအခိုင်အမာဖော်ထုတ်ပြောဆိုခြင်းက ချက်ချင်းအကျိုးရခဲ့၏။ ရောမနိုင်ငံသားတစ်ဦးကို မတော်မတရားပြုမူခြင်း၊ အပြစ်ပေးခြင်းသည် ရောမအရာရှိတစ်ဦးကို ရာထူးပြုတ်သွားစေနိုင်သည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ ပေါလုသည် အများနှင့်မတူသော အကျဉ်းသားတစ်ဦးအဖြစ် ဆက်ဆံခံရပြီး သူ့ထံဧည့်သည်များ ဝင်တွေ့နိုင်ခြင်းသည် အံ့ဩစရာမဟုတ်ပေ။—တမန်တော် ၂၂:၂၅-၂၉; ၂၃:၁၆၊ ၁၇။
စွဲချက်များမှန်မမှန် မသိရှိ၍ ရုတ်ရုတ်သဲသဲဖြစ်သည့်ကိစ္စကိုသိရှိရန် လုသိသည် ပေါလုအား ဆဲန်ဟီဒရင်ရှေ့ ခေါ်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းအကြောင်းကြောင့် မိမိအစစ်ဆေးခံနေရသည်ဟု ပေါလုပြောသောအခါ အငြင်းပွားမှုဖြစ်ခဲ့သည်။ ပေါလုကို အပိုင်းပိုင်းဆုတ်ဖြဲပစ်လိုသည့်အထိ အငြင်းအခုံပြင်းထန်လာသည်ကို လုသိမြင်သောကြောင့် ဒေါသူပုန်ထနေသောဂျူးများလက်မှ သူ့ကို တစ်ဖန် ကယ်နုတ်ခဲ့ရပြန်သည်။—တမန်တော် ၂၂:၃၀–၂၃:၁၀။
လုသိသည် မိမိလက်ထဲတွင် ရောမနိုင်ငံသားတစ်ဦးကို အသေမခံစေလိုခဲ့ပေ။ မိမိ၏အကျဉ်းသားကို လုပ်ကြံမည့်အကြောင်း သတင်းရသောအခါ သူ့အား ကဲသရိမြို့သို့ အလျင်အမြန်ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့သည်။ တရားဝင်လုပ်ထုံးလုပ်နည်းများအရ အထက်တရားရေးအာဏာပိုင်များထံ အကျဉ်းသားများကိုပို့ရာတွင် အမှုမှတ်တမ်းများ တင်ပြရန်လိုအပ်သည်။ ထိုမှတ်တမ်းများတွင် ကနဦးစုံစမ်းမေးမြန်းချက်များ၊ အရေးယူဆောင်ရွက်ရသည့်အကြောင်းရင်းများနှင့် ထိုအမှုနှင့်ပတ်သက်သည့် စုံစမ်းစစ်ဆေးသူ၏ထင်မြင်ချက် ပါဝင်ရပေသည်။ ပေါလု၌ ‘အသေသတ်ခြင်း၊ အကျဉ်းချခြင်းကို ခံထိုက်သောအပြစ်ရှိသောကြောင့် အမှုလုပ်ကြသည်မဟုတ်ဘဲ၊ ဂျူးတရားနှင့် စပ်ဆိုင်သောပုစ္ဆာအမေးကြောင့် အမှုလုပ်ကြသည်’ ဟုလုသိအစီရင်ခံပြီး ပေါလုအားတိုင်တန်းသူများအား မိမိတို့၏စွဲချက်များကို ဘုရင်ခံဖေလဇ်ထံလျှောက်တင်ရန် အမိန့်ပေးခဲ့သည်။—တမန်တော် ၂၃:၂၉၊ ၃၀။
ဘုရင်ခံဖေလဇ် စီရင်ချက်မချမှတ်
ပြည်နယ်စီရင်ပိုင်ခွင့်အာဏာသည် ဖေလဇ်၏တန်ခိုးအာဏာအပေါ် မူတည်သည်။ သူသည် အထက်တန်းလွှာ၊ အစိုးရအရာရှိများနှင့်လည်းသက်ဆိုင်သည့် ပြဋ္ဌာန်းထားသောရာဇဝတ်မှုဆိုင်ရာဥပဒေကိုလည်းကောင်း၊ ဒေသန္တရဓလေ့ထုံးစံကိုလည်းကောင်း ရွေးချယ်လိုက်နာနိုင်သည်။ ၎င်းကို အိုရ်ဒို သို့မဟုတ် စာရင်းဟု လူသိများကြသည်။ အဘယ်ရာဇဝတ်မှုနှင့်မဆို အသုံးပြုနိုင်သည့် အက်ခ်စထရား အိုရ်ဒီနမ် စီရင်ပိုင်ခွင့်အာဏာကိုအမှီပြု၍လည်း သူစီရင်ဆုံးဖြတ်နိုင်သည်။ ပြည်နယ်ဘုရင်ခံတစ်ဦးသည် ‘ရောမတွင်ကျင့်သုံးသည့် စီရင်ထုံးအတိုင်းလိုက်ဖို့ စဉ်းစားရန်မလိုဘဲ ယေဘုယျအားဖြင့် ကျင့်သုံးအပ်သောစီရင်ထုံးကိုသာ လိုက်ရန်ဖြစ်သည်။’ သို့ဖြစ်၍ ဆုံးဖြတ်ချက်အများစုသည် သူ၏လက်ထဲတွင်ရှိ၏။
ရှေးခေတ်ရောမဥပဒေအားလုံးကို အသေးစိတ်မသိရသော်လည်း ပေါလု၏အမှုကို “အက်ခ်စထရား အိုရ်ဒီနမ် ပြည်နယ်ပြစ်မှုစီရင်ထုံး၏ နမူနာမှတ်တမ်း” ဟူ၍မှတ်ယူကြသည်။ ဘုရင်ခံသည် အကြံပေးအရာရှိများ၏အကူအညီဖြင့် လူအသီးသီးတို့၏စွဲချက်များကို ကြားနာလေ့ရှိသည်။ တရားခံကို သူ့အားစွပ်စွဲသူနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်စေပြီး မိမိကိုယ်ကိုခုခံကာကွယ်ပြောဆိုနိုင်သော်လည်း သက်သေပြဖို့တာဝန်သည် တရားလို၏တာဝန်ဖြစ်သည်။ ပြစ်မှုဆိုင်ရာတရားသူကြီးသည် သင့်တော်သည်ဟုထင်သော အပြစ်ဒဏ်ကိုပေးမည်။ သူသည် ချက်ချင်းစီရင်ချက်ချနိုင်သည်၊ သို့မဟုတ် စီရင်ချက်ကို ရက်အကန့်အသတ်မရှိ ရွှေ့ဆိုင်းထားနိုင်ပြီး ဤသို့ရွှေ့ဆိုင်းထားလျှင် တရားခံကို ချုပ်ထားမည်။ ကျမ်းပညာရှင်ဟင်နရီ ကဒ်ဘဲရီက ဤသို့ဆို၏– “ဤမျှလုပ်ပိုင်ခွင့်အာဏာအပြည့်ရှိသောဘုရင်ခံသည် ‘မသင့်လျော်သောသြဇာအလွှမ်းမိုးခံ’ ရဖို့ရှိပြီး တရားသေအပြစ်လွှတ်ရန်ဖြစ်စေ၊ ပြစ်ဒဏ်စီရင်ရန်ဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် ရက်ရွှေ့ဆိုင်းထားရန်ဖြစ်စေ တံစိုးလက်ဆောင်စားမည်မှာ သေချာသည်။”
ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းအာနနိ၊ ဂျူးအကြီးအကဲများနှင့် တေရတုလုတို့က ပေါလုသည် ‘ယုဒလူတို့ကိုထကြွရန် နှိုးဆော်’ သည်ဟု ဖေလဇ်ရှေ့ စွဲချက်တင်ခဲ့ကြသည်။ ပေါလုသည် “နာဇရက်ဘာသာဝင်သူတို့” ၏ခေါင်းဆောင်ဖြစ်ပြီး ဝတ်ပြုရာအိမ်တော်ကို ညစ်ညူးစေရန် ကြိုးစားနေသည်ဟု သူတို့အခိုင်အမာဆိုခဲ့ကြသည်။—တမန်တော် ၂၄:၁-၆။
ဂျူးများအတွက်သာ သီးသန့်ထားသောရင်ပြင်အတွင်းသို့ တစ်ပါးအမျိုးသားတရောဖိမ်ကို ပေါလုခေါ်သွင်းသည်ဟု သူ၏ကနဦးရန်သူများက ထင်မှတ်ခဲ့ကြသည်။ * (တမန်တော် ၂၁:၂၈၊ ၂၉) အမှန်ဆိုရလျှင် စွပ်စွဲခံထိုက်သူမှာ တရောဖိမ်ဖြစ်၏။ သို့သော် ပေါလုလုပ်သည်ဟုဆိုသော ဤအပြုအမူကို ကျူးကျော်ဝင်ရောက်ရန် အားပေးအားမြှောက်ပြုမှုအဖြစ် ဂျူးများက အဓိပ္ပာယ်ကောက်ခဲ့မည်ဆိုလျှင် ယင်းသည်လည်း သေဒဏ်ခံထိုက်သောအမှုအဖြစ် မှတ်ယူနိုင်သည်။ ရောမကလည်း ဤပြစ်မှုကို သေဒဏ်ပေးထိုက်သည်ဟု လိုက်လျောပေးခဲ့ပုံရှိသည်။ ထို့ကြောင့် လုသိအစား ဂျူးဝတ်ပြုရာအိမ်တော်ရဲက ပေါလုကို ဖမ်းဆီးခဲ့ပါမူ ဆဲန်ဟီဒရင်က အခက်အခဲမရှိ သူ့ကိုအမှုစစ်ပြီး ထောင်ချနိုင်ပေသည်။
ပေါလု၏သွန်သင်ချက်သည် တရားဝင်ဘာသာ (ရီလစ်ဂျီအို လစ်ကီတာ) ခေါ် ယုဒဘာသာ မဟုတ်ဟု ဂျူးများက အကြောင်းပြခဲ့ကြသည်။ ၎င်းကို တရားမဝင်ဟု မှတ်ယူသင့်သည်သာမက ဖျက်လိုဖျက်ဆီးပြုနိုင်သည့် သွန်သင်ချက်ဟူ၍ပင် ယူဆသင့်သည်။
ပေါလုသည် “အရပ်ရပ်တို့၌ ယုဒလူအပေါင်းတို့ကိုထစေခြင်းငှာနှိုးဆော်” နေသည်ဟုလည်း သူတို့အခိုင်အမာပြောဆိုကြသည်။ (တမန်တော် ၂၄:၅) အလက်ဇန္ဒြီးယားဂျူးများသည် “ကမ္ဘာတစ်ဝန်း ဘေးသင့်စေရန် လှုံ့ဆော်ပေး၏” ဟုဧကရာဇ်ကလောဒီးယပ်စ်က လူသိရှင်ကြားစွပ်စွဲခဲ့သည်မှာ မကြာသေးပေ။ ထိုစွပ်စွဲချက်တို့သည် တစ်သံတည်းပင်။ သမိုင်းပညာရှင် အေ. အဲန်. ရှာရ်ဝင်ဝိုက်ကလည်း ဤသို့ဆိုသည်– “ကလောဒီးယပ်စ်အုပ်ချုပ်ချိန်အတွင်း သို့မဟုတ် နီရိုအုပ်ချုပ်မှုအစောပိုင်းတွင် ဂျူးတစ်ဦးကို တိုက်ခိုက်ရန် အကောင်းဆုံးမှာ ဤနည်းသာတည်း။ ပေါလု၏ဟောပြောခြင်းက အင်ပါယာအတွင်းရှိ ဂျူးပြည်သူလူထုကို ပြည်တွင်းဆူပူအုံကြွမှုဖြစ်အောင် လုပ်နေသည်ဟု ဘုရင်ခံထင်မှတ်သွားစေရန် ဂျူးတို့ကကြိုးစားနေသည်။ ဘုရင်ခံများသည် ဘာသာရေးစွပ်စွဲချက်သက်သက်ဖြစ်လျှင် စီရင်လိုမည်မဟုတ်ကြောင်း သူတို့သိရှိကြရာ ထိုဘာသာရေးစွဲချက်ကို နိုင်ငံရေးစွဲချက်ဖြစ်သွားစေရန်လှည့်လိုက်ကြသည်။”
ပေါလုသည် စွပ်စွဲချက်တစ်ခုချင်းစီကို ထုချေခဲ့၏။ ‘ဆူပူမှုကို အကျွန်ုပ်မဖြစ်စေခဲ့ပါ။ မှန်ပါသည်၊ အကျွန်ုပ်သည် “ဂိုဏ်း” ဟုသူတို့ခေါ်သော ဘာသာဝင်တစ်ဦးဖြစ်သည်၊ ယင်းသည် ဂျူးပညတ်များကို ကျွန်ုပ်လိုက်နာစောင့်ထိန်းသည့်အတွက်ဖြစ်သည်။ အာရှိပြည်မှ ဂျူးအချို့က ဤဆူပူမှုကိုစတင်ခဲ့သည့်အတွက် အကျွန်ုပ်ကို သူတို့အပြစ်တင်စရာရှိလျှင် ဤနေရာ၌အပြစ်တင်အပ်ပါ၏။’ ဤနည်းဖြင့် ပေါလုသည် ဂျူးတို့၏စွပ်စွဲချက်များကို ဘာသာရေး အငြင်းပွားမှုအဖြစ်သို့ ဆိုက်ရောက်စေခဲ့ရာ ယင်းကို ရောမအစိုးရက ထိထိရောက်ရောက် မကိုင်တွယ်နိုင်ပေ။ မကျေမနပ်ဖြစ်နေသော ဂျူးများကို ဒေါသထွက်စေခဲ့ပြီဖြစ်ကြောင်း သတိပြုမိရာ ဖေလဇ်သည် တရားရေးအရ လိပ်ခဲတည်းလည်းထားလိုက်သည်။ ပေါလုသည် အမှုကိုစီရင်နိုင်၏ဟုဆိုသော ဂျူးများလက်ထဲလည်းမရောက်၊ ရောမဥပဒေအရ တရားစီရင်ခြင်းလည်းမခံရ၊ လွတ်လပ်ခွင့်လည်းမရခဲ့ချေ။ စီရင်ချက်ချရန် ဖေလဇ်ကို အနိုင်အထက်မပြုနိုင်ပေ၊ သူသည် ဂျူးများကို မျက်နှာလိုမျက်နှာရပြုလိုသည့်အပြင် အမှုရွှေ့ဆိုင်းရသည့် အခြားရည်ရွယ်ချက်မှာ ပေါလုထံမှ တံစိုးလက်ဆောင်ရမည်ဟုမျှော်လင့်၍ဖြစ်သည်။—တမန်တော် ၂၄:၁၀-၁၉၊ ၂၆။ *
ပေါတိဖေတ္တုလက်အောက်တွင် အပြောင်းအလဲ
နှစ်နှစ်အကြာတွင် ယေရုရှလင်မြို့သို့ ဘုရင်ခံအသစ် ပေါတိဖေတ္တုရောက်ရှိလာသောအခါ ဂျူးတို့သည် မိမိတို့၏စွဲချက်များကို တစ်ဖန်ပြန်တင်၍ သူတို့လက်ထဲ ပေါလုကိုအပ်နှံဖို့ တောင်းလျှောက်ခဲ့ကြသည်။ သို့သော် ဖေတ္တုက “အပြစ်တင်ခြင်းကိုခံသောသူသည် အပြစ်တင်သောသူတို့နှင့် မျက်မှောက်တွေ့၍ မိမိ၌တင်သောအပြစ်ကို ဖြေရသောအခွင့်မရှိမီ၊ အဘယ်သူကိုမျှ အသေခံစေခြင်းငှာ မစွန့်အပ်ရဟု ရောမထုံးစံရှိကြောင်း” အခိုင်အမာပြောဆိုခဲ့သည်။ သမိုင်းပညာရှင်ဟယ်ရီ ဒဗလျူ. တာဂျ်ရာက ဤသို့ဖော်ပြသည်– “ရောမနိုင်ငံသားတစ်ဦးကို ဥပဒေမဲ့သတ်ဖြတ်ရန် ကြံစည်နေကြကြောင်း ဖေတ္တုချက်ချင်းသိလိုက်သည်။” ထို့ကြောင့် ကဲသရိမြို့၌ သူတို့၏အမှုကိုဖွင့်ရန် ဂျူးတို့ကိုမိန့်မှာခဲ့သည်။—တမန်တော် ၂၅:၁-၆၊ ၁၆။
ထိုမြို့တွင် ဂျူးတို့က ပေါလုသည် “ခဏမျှအသက်မရှင်ထိုက်” ဟုအခိုင်အမာပြောဆိုခဲ့ကြသော်လည်း သူတို့သည် သက်သေအထောက်အထား မပြနိုင်ကြရာ ပေါလုတွင် သေထိုက်သောအပြစ်မရှိကြောင်း ဖေတ္တုသဘောပေါက်ခဲ့သည်။ “မိမိဘာသာနှင့်လည်းကောင်း၊ ယေရှုအမည်ရှိသော သေပြီးသောသူတစ်ယောက်နှင့်လည်းကောင်း ယှဉ်သောပုစ္ဆာအမေးကိုအကြောင်းပြု၍ အပြစ်တင်ကြ၏။ ထိုယေရှုသည် အသက်ရှင်လျက်ရှိသည်ဟု ပေါလုဆို” ကြောင်း အခြားအရာရှိတစ်ဦးကို ဖေတ္တုရှင်းပြခဲ့သည်။—တမန်တော် ၂၅:၇၊ ၁၈၊ ၁၉၊ ၂၄၊ ၂၅။
ပေါလုတွင် နိုင်ငံရေးပြစ်မှုတစ်စုံတစ်ရာမရှိကြောင်း ထင်ရှားသော်လည်း ဘာသာရေး အငြင်းပွားမှုတွင် ဂျူးများက မိမိတို့၏တရားရုံးတော်သာ ပိုင်နိုင်စွာစီရင်နိုင်၏ဟု ဆင်ခြေပေးနိုင်ဖွယ်ရှိသည်။ ဤကိစ္စများကို ဆုံးဖြတ်စီရင်ခံရန် ယေရုရှလင်မြို့သို့ ပေါလုသွားမည်လော။ ထိုသို့ပေါလုပြုလိုသလောဟု ဖေတ္တုကမေးခဲ့သော်လည်း အမှန်မှာ ယင်းသည် မမေးအပ်သောမေးခွန်းဖြစ်သည်။ ပြစ်တင်စွပ်စွဲသူများကိုယ်တိုင် စီရင်ဆုံးဖြတ်သူများဖြစ်ကြမည့် ယေရုရှလင်မြို့သို့ ပေါလုကိုပြန်စေလွှတ်ခြင်းသည် ဂျူးတို့လက်ထဲ အပ်နှံခြင်းဖြစ်ပေမည်။ ပေါလုက “ကဲသာဘုရင်၏တရားပလ္လင်ရှေ့မှာ အကျွန်ုပ်ရပ်ပါ၏။ ထိုပလ္လင်ရှေ့မှာ အကျွန်ုပ်အမှုကိုစီရင်အပ်ပါ၏။ . . . အကျွန်ုပ်သည် ယုဒလူတို့ကိုအလျှင်းမပြစ်မှားပါ။ . . . သူတို့လက်သို့ အကျွန်ုပ်ကိုအဘယ်သူမျှ မစွန့်မအပ်ရပါ။ ကဲသာဘုရင်၏အယူတော်ကို ခံပါမည်” ဟုလျှောက်ဆို၏။—တမန်တော် ၂၅:၁၀၊ ၁၁၊ ၂၀။
ရောမနိုင်ငံသားတစ်ဦး ဤသို့ပြောဆိုလိုက်ရာ ပြည်နယ်စီရင်ပိုင်ခွင့်အားလုံးကို ရပ်တန့်သွားစေသည်။ သူ၏အယူတော်ခံခွင့် (ပရိုဗိုကေတယို) သည် “ခိုင်လုံ၍၊ ကျယ်ပြန့်ပြီး အကျိုးထိရောက်ပေသည်။” သို့ဖြစ်၍ ဖေတ္တုသည် သူ၏အကြံပေးအရာရှိများနှင့်လုပ်ထုံးလုပ်နည်းကို တိုင်ပင်ဆွေးနွေးပြီးနောက် “သင်သည် ကဲသာဘုရင်၏အယူတော်ကို ခံပါမည်ဟုဆိုသလော။ ကဲသာဘုရင်ထံတော်သို့ သွားရမည်ဟုဆို၏။”—တမန်တော် ၂၅:၁၂။
ဖေတ္တုသည် ပေါလု၏အမှု မိမိလက်ထဲမှလွတ်သွားသည့်အတွက် ဝမ်းသာသွားသည်။ နောက်ရက်အနည်းငယ်အကြာတွင် ဟေရုဒ်အဂြိပ္ပ ၂ အားသူဝန်ခံသည့်အတိုင်း ထိုအမှုသည် သူ့ကို စိတ်ရှုပ်ထွေးစေခဲ့၏။ ထိုအခါ ဖေတ္တုသည် ဧကရာဇ်မင်းအား အမှုကိုအသေးစိတ်ရှင်းပြရမည်ဖြစ်သော်လည်း ထိုစွပ်စွဲချက်များသည် ဖေတ္တုနားမလည်နိုင်သော ဂျူးပညတ်များနှင့်ပတ်သက်နေ၏။ သို့သော် အဂြိပ္ပသည် ဤအရေးကိစ္စများကို အထူးကျွမ်းကျင်သူဖြစ်ရာ သူကစိတ်ဝင်စားမှုတင်ပြသောအခါ စာကြမ်းကို ကူညီရေးသားပေးရန် ချက်ချင်းတောင်းဆိုခံခဲ့ရသည်။ အဂြိပ္ပရှေ့တွင် ပေါလု၏ချေပပြောဆိုချက်ကို ဖေတ္တုနားမလည်သဖြင့် သူက “ပေါလု၊ သင်သည် သူရူးဖြစ်၏။ သိပ္ပံအတတ်များကိုသင်၍ သူရူးအဖြစ်သို့ရောက်ခဲ့ပြီ” ဟုပြောခဲ့၏။ သို့သော် အဂြိပ္ပမှာမူ ကောင်းစွာသဘောပေါက်နားလည်၏။ သူက “သင်သည် ဖြားယောင်းသွေးဆောင်သောအားဖြင့် ငါသည် ခရစ်ယာန်ဖြစ်လုပြီ” ဟုဆို၏။ ပေါလု၏အချေအတင်ပြောဆိုချက်များကို ဖေတ္တုနှင့်အဂြိပ္ပတို့ မည်သို့ပင်ယူမှတ်ပါစေ၊ ပေါလုတွင် အပြစ်မရှိကြောင်းနှင့် ကဲသာဘုရင်၏အယူခံဝင်ဖို့ မတောင်းဆိုခဲ့လျှင် ထောင်မှလွှတ်ပေးလိုက်နိုင်မည်ဟု သူတို့သဘောတူခဲ့ကြသည်။—တမန်တော် ၂၅:၁၃-၂၇; ၂၆:၂၄-၃၂။
တရားရေးခရီးစဉ် အဆုံးတိုင်
ပေါလုသည် ရောမမြို့သို့ရောက်သောအခါ ဂျူးအကြီးအကဲများကို တရားဟောပြောဖို့သာမက မိမိအကြောင်း သူတို့အဘယ်အရာသိရှိသည်ကို သိလို၍ သူတို့အား ခေါ်လိုက်သည်။ သူ့အားစွပ်စွဲသူများ၏ ရည်ရွယ်ချက်ကို သူတို့သိရှိနိုင်ပေမည်။ ယေရုရှလင်မြို့မှ အာဏာပိုင်များသည် တရားစွဲဆိုရာတွင် ရောမဂျူးများ၏အကူအညီကို တောင်းဆိုလေ့ရှိခြင်းသည် မထူးဆန်းပေ၊ သို့သော် မိမိနှင့်ပတ်သက်၍ အဘယ်ညွှန်ကြားချက်မျှ သူတို့မရရှိထားကြောင်း ပေါလုသိရှိခဲ့ရ၏။ အမှုမစစ်ဆေးမီ ပေါလုသည် အိမ်ငှားရမ်းနေထိုင်ခွင့်ရပြီး လွတ်လပ်စွာဟောပြောနိုင်၏။ ဤမျှသက်ညှာမှုရရှိထားခြင်းက ရောမတို့၏အမြင်တွင် ပေါလု၌အပြစ်မရှိကြောင်း အဓိပ္ပာယ်သက်ရောက်စေသည်။—တမန်တော် ၂၈:၁၇-၃၁။
ပေါလုသည် နောက်ထပ်နှစ်နှစ် အချုပ်ခံခဲ့ရ၏။ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ သမ္မာကျမ်းစာက အသေးစိတ်မဖော်ပြချေ။ သာမန်အားဖြင့် အယူခံတရားလိုကို စွဲချက်တင်သူများရောက်လာသည့်အထိ ချုပ်နှောင်ထားတတ်သည်၊ သို့သော်လည်း မိမိတို့အမှုသည် မခိုင်လုံကြောင်း ယေရုရှလင်မြို့မှဂျူးများ သိထားကြသောကြောင့် လုံးဝမပေါ်လာခြင်းဖြစ်ကောင်းဖြစ်ပေမည်။ ပေါလု အချိန်ကြာကြာအချုပ်ခံရစေရန် အထိရောက်ဆုံးနည်းမှာ သူ့ထံ သူတို့မသွားကြခြင်းဖြစ်ပေမည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်ပါစေ၊ နီရိုရှေ့ ပေါလုရောက်ရှိခဲ့ပြီး အပြစ်မရှိကြောင်း ကြေညာခံရပြီးနောက် လွတ်မြောက်ခဲ့ပြီး ငါးနှစ်ခန့် သူ၏ခရစ်ယာန်သာသနာပြုလုပ်ငန်းကို လွတ်လပ်စွာပြန်စတင်ထမ်းဆောင်ခဲ့ပုံရှိသည်။—တမန်တော် ၂၇:၂၄။
အမှန်တရားကိုဆန့်ကျင်သူများသည် ခရစ်ယာန်ဟောပြောခြင်းလုပ်ငန်းကို တားဆီးပိတ်ပင်ရန် ‘ဥပဒေကိုင်၍ အမှုဆင်’ ခဲ့ကြသည်မှာ ကြာမြင့်ပေပြီ။ ယင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် အံ့ဩစရာမဖြစ်သင့်ပေ။ ယေရှုက “သူတို့သည် ငါ့ကိုညှဉ်းဆဲလျှင် သင်တို့ကို ညှဉ်းဆဲကြလိမ့်မည်” ဟုမိန့်ဆိုခဲ့၏။ (ဆာလံ ၉၄:၂၀; ယောဟန် ၁၅:၂၀) သို့တိုင် သတင်းကောင်းကို ကမ္ဘာတစ်ဝန်းတွင် လွတ်လပ်စွာဟောပြောကြရမည်ဟုလည်း ယေရှုအာမခံခဲ့သည်။ (မဿဲ ၂၄:၁၄) သို့ဖြစ်၍ တမန်တော်ပေါလုသည် ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှုနှင့် အတိုက်အခံပြုမှုကို တိုက်လှန်ခဲ့သည့်နည်းတူ မျက်မှောက်ခေတ် ယေဟောဝါသက်သေများသည် ‘သတင်းကောင်းကို ကာကွယ်ထောက်ခံ၍ တရားဝင်အတည်ပြု’ လျက်ရှိကြ၏။—ဖိလိပ္ပိ ၁:၇။
[အောက်ခြေမှတ်ချက်များ]
^ အပိုဒ်၊ 14 အတွင်းရင်ပြင်နှင့် တစ်ပါးအမျိုးသားများရင်ပြင်တို့ကို အမြင့်သုံးတောင်ရှိ အထူးမွမ်းမံထားသော ကျောက်နံရံဖြင့် ပိုင်းခြားထား၏။ ဤနံရံပေါ်တွင် တူညီသောအကွာအဝေးတိုင်း၌ ဂရိဘာသာဖြင့်လည်းကောင်း၊ လက်တင်ဘာသာဖြင့်လည်းကောင်း ဤသတိပေးချက်များကို ရေးထားသည်– “သန့်ရှင်းရာဌာနတော်ပတ်လည်ရှိ စည်းရိုးအတွင်းသို့ အဘယ်တိုင်းတစ်ပါးသားမျှ မဝင်ရ။ အဖမ်းခံရသူမည်သူမဆို အသတ်ခံရလိမ့်မည်။”
^ အပိုဒ်၊ 17 အမှန်ဆိုလျှင် ယင်းသည် တရားဥပဒေနှင့်မညီချေ။ သတင်းရပ်ကွက်တစ်ခုက ဤသို့ဖော်ပြသည်– “ခြိမ်းခြောက်တောင်းယူမှုဆိုင်ရာ ပြဋ္ဌာန်းထားသောဥပဒေ (လက်စ် ရီပီတွက်ဇ်ဒါရွမ်) အရ အာဏာရှိသူ သို့မဟုတ် အုပ်ချုပ်သူ မည်သူမဆိုသည် လူတစ်ဦးကို ချုပ်နှောင်ရန်၊ ဖြေလွှတ်ရန်၊ တရားစီရင်ချက်ချရန်၊ မချရန်၊ အကျဉ်းသားကို ထောင်မှလွှတ်ရန် တံစိုးလက်ဆောင် တောင်းယူခြင်း၊ လက်ခံခြင်း မပြုရပေ။”