လူတိုင်း မိမိ​သင်္ဘောသဖန်း​ပင်​အောက်မှာ ထိုင်​ကြလိမ့်မည်

အရှေ့အလယ်ပိုင်း​နိုင်ငံ​များ​တွင် ပူပြင်း​သော​နွေ​ရာသီ​အတွင်း အရိပ်​ကို ရှာတွေ့​ခဲ​သည်။ မည်သည့်​အပင်မ​ဆို အထူးသဖြင့် အိမ်​အနီးရှိ​အပင်​၏​အရိပ်​ကို လိုလား​ကြ​၏။ ထို​ဒေသ​ရှိ သင်္ဘောသဖန်း​ပင်​၏ အရွက်​ကြီး​များနှင့် ပြန့်ကား​သော​အကိုင်းအခက်​များသည် အခြား​မည်သည့်​အပင်​တို့​ထက်​မဆို အရိပ်​ပို​ရနိုင်​သည်။

သမ္မာကျမ်းစာ​၏​အပင်များ စာအုပ်​၏​အဆို​အရ “[သင်္ဘောသဖန်း​ပင်​၏] အရိပ်​သည် ရွက်ဖျင်​တဲ​ထက် ပို​၍​လန်းဆန်း​အေးမြ​သည်။” ရှေး​ဣသရေလ​နိုင်ငံ​တွင် စပျစ်​ခြံ​စပ်​ရှိ သင်္ဘော​သဖန်းပင်​များ​၏​အရိပ်​သည် လယ်​လုပ်သားများ ခေတ္တ​နားခိုရာ​ဖြစ်သည်။

နေ​ပူ​ကျဲကျဲ​တွင် တစ်နေ့တာ​လုံး ပင်ပန်း​စွာ​လုပ်ကိုင်ပြီး​နောက် ညနေပိုင်း​တွင် သင်္ဘောသဖန်း​ပင်​အောက် မိသားစု​လိုက်​ထိုင်ပြီး ပျော်ရွှင်​နိုင်​ကြသည်။ ထို့​ပြင် သင်္ဘောသဖန်း​ပင်​၏​ပိုင်ရှင်​သည် အာဟာရ​ရှိသော အသီးများစွာ ရရှိနိုင်​သည်။ ထို့​ကြောင့် ဘုရင်​ရှောလမုန်​လက်ထက်​မှ​စ၍ မိမိ​သင်္ဘောသဖန်း​ပင်​အောက်​ထိုင်​ခြင်း​သည် ငြိမ်းချမ်း​သာယာ၊ ကောင်းစား​ကြွယ်ဝခြင်း​ကို တင်စား​သည်။—၃ ဓမ္မ​ရာဇဝင် ၄:၂၄၊ ၂၅။

ကုန်လွန်​ခဲ့​သော​ရာစုနှစ်များစွာ​က ပရောဖက်​မောရှေ​သည် ကတိထားရာပြည်​ကို ‘သင်္ဘောသဖန်း​ပင်​နှင့်​ပြည့်စုံသော​ပြည်’ ဟု ဖော်ပြ​ခဲ့​သည်။ (တရားဟောရာ ၈:၈) ထို​ပြည်​၏ မြေ​သြဇာ​ကောင်းခြင်း​ကို သက်သေပြ​ရန် သူလျှို​ဆယ့်နှစ်​ဦး​သည် ဣသရေလ​စခန်း​သို့​အပြန်​တွင် သင်္ဘောသဖန်း​သီး​များနှင့် တခြား​သစ်သီး ဝ​လံ​များ​ကို ယူဆောင်​လာ ခဲ့​ကြသည်။ (တောလည်ရာ ၁၃:၂၁-၂၃) ၁၉ ရာစုနှစ်​တွင် သမ္မာကျမ်းစာ​နယ်မြေ​များ​သို့ လည်ပတ်​ခဲ့​သော ခရီးသည်​တစ်ဦး​က ထို ဒေသ​တွင် သင်္ဘောသဖန်း​ပင်ကို အများဆုံး​တွေ့ခဲ့​ကြောင်း ပြောပြ​သည်။ သို့​ဖြစ်၍ သင်္ဘောသဖန်း​သီး​နှင့် ၎င်း​အပင်များ​အကြောင်း သမ္မာကျမ်းစာ​က မကြာခဏ​ဖော်ပြခြင်း​သည် အံ့ဩစရာ​မဟုတ်ပေ!

နှစ်​သီး​စား​အပင်

သင်္ဘောသဖန်း​ပင်​သည် အဘယ်​မြေ​မျိုး​တွင်​မဆို ပေါက်​နိုင်​ပြီး ၎င်း​၏​အမြစ်ရှည်​များ​ကြောင့် အရှေ့​အလယ်ပိုင်းဒေသ​၏ ကြာရှည်​ခြောက်သွေ့​သော နွေ​ရာသီ​ဒဏ်​ကို ခံနိုင်​သည်။ ဇွန်လ​တွင် သီး​ဦး​သီး​ဖျား​များ​ထွက်​ပြီး အဓိက​အသီး​မှာ ဩဂုတ်​လ​ဆန်း​ပိုင်း​မှ စ၍​သီး​သွားသော​ကြောင့် ထို​အပင်​သည် တစ်မူထူး​ခြား​သည်။ (ဟေရှာယ ၂၈:၄) ဣသရေလလူ​တို့သည် သီး​ဦး​သီး​ဖျား​ကို လတ်​လတ်ဆတ်​ဆ​တ် ခူးစား​လေ့​ရှိကြ​၏။ နောက်ပိုင်း​ထွက်​သော​အသီးကို​ကား တစ်နှစ်​လုံး​စားသုံး​ရန် အခြောက်လှန်း​လေ့​ရှိကြသည်။ သင်္ဘောသဖန်း​သီး​ခြောက်​များ​ကို တစ်ခါတစ်ရံ ဗာဒံစေ့​များ​ထည့်၍  မုန့်​လုံး​များ​အဖြစ် ထောင်း​ထား​လေ့​ရှိကြသည်။ ဤ​သဖန်းသီး​မုန့်များ​ကို လွယ်ကူ​စွာ​ရရှိနိုင်​သည့်​အပြင် ၎င်းတို့သည် အာဟာရ​လည်း​ရှိ၊ အရသာ​လည်း​ရှိ၏။

ပညာသတိ​ရှိသော​အမျိုးသမီး အဘိဂဲလ​သည် ထွက်ပြေး​တိမ်းရှောင်​နေ​သူများ​အတွက် သင့်လျော်​သော​အစာ​ဖြစ်​မည်​အထင်​နှင့် သင်္ဘောသဖန်း​သီး​ပျဉ် အပြား​နှစ်​ရာ​ကို ဒါဝိဒ်​အားပေးခဲ့​၏။ (၁ ဓမ္မ​ရာဇဝင် ၂၅:၁၈၊ ၂၇) ထောင်း​ထားသော​သဖန်းသီး​များသည် ဆေး​ဖက်​လည်း​ဝင်​၏။ ဘုရင်​ဟေဇကိ​၏​သေစေနိုင်​သော အနာစိမ်း​ပေါ် ထောင်း၍​အခြောက်လှန်း​ထားသော သင်္ဘောသဖန်း​သီး​များ​ဖြင့် အုံ​ပေး​ခဲ့​သော်လည်း သူ​ပြန်ကောင်း​လာ​ခြင်း​မှာ အဓိက​အားဖြင့် ဘုရားသခင်​၏​လုပ်ဆောင်မှု​ကြောင့်​ဖြစ်သည်။ *—၄ ဓမ္မ​ရာဇဝင် ၂၀:၄-၇။

ရှေး​အချိန်​က မြေထဲပင်လယ်​ဒေသ​တစ်လျှောက်​တွင် သင်္ဘောသဖန်း​သီး​ခြောက်​များ​ကို အလွန်​ကြိုက်​နှစ်သက်​ကြသည်။ နိုင်​ငံ့​ခေါင်းဆောင်​ကေ​တို​သည် ကာ​သေ့ခ်ျ​တိုင်းပြည်​နှင့် တတိယ​ပျူး​နစ်​စစ်ပွဲ​ဆင်နွှဲ​ရန် ရောမ​လွှတ်တော်​ကို သင်္ဘောသဖန်း​သီး​ဝှေ့ယမ်း​ပြပြီး စည်းရုံး​ခဲ့​သည်။ ရောမမြို့​ရှိ အကောင်းဆုံး​သင်္ဘောသဖန်း​သီး​ခြောက်​များသည် အာရှမိုင်းနား​ရှိ ကာ​အီယာ​ဒေသ​မှ​ဖြစ်သည်။ သို့ဖြင့် သင်္ဘောသဖန်း​သီး​ခြောက်​များ​၏ လက်တင်​အမည် ကာ​အီ​ကာ ပေါ်လာ​ခြင်း​ဖြစ်သည်။ မျက်မှောက်ခေတ် တူရကီ​နိုင်ငံ​ရှိ အဆိုပါ​ဒေသ​တွင် အရည်အသွေး​အလွန်​ကောင်းသော သင်္ဘောသဖန်း​သီး​ခြောက်​များ ထွက်​နေဆဲ​ဖြစ်သည်။

ဣသရေလ​လယ်သမားများ​သည် စပျစ်​ခြံ​များ​တွင် သင်္ဘော​သဖန်းပင်​များ စိုက်​ပျိုး​လေ့​ရှိ၏၊ သို့သော် အသီး​မ​သီး​သော​အပင်များ​ကို ခုတ်ပစ်​ကြ​၏။ အသီး​မ​သီး​သော​အပင်များ​ကြောင့် မြေ​သြဇာ​ကောင်း အဆုံးရှုံး​မခံလို​ကြ​ချေ။ ယေရှု၏​အသီး​မ​သီး​သော သင်္ဘောသဖန်း​ပင်​ပုံ​ဥပမာ​တွင် လယ်သမား​က ဥယျာဉ်စောင့်​အား “သုံးနှစ်​ပတ်လုံး ဤ​သင်္ဘောသဖန်း​ပင်​သို့ ငါ​လာ၍ အသီးကို​ရှာ​သော်လည်း မ​တွေ့ရ။ ခုတ်ပစ်​လော့။ အဘယ်ကြောင့် မြေ​ကို​နှောင့်ယှက်​ရသနည်း” ဟု​ပြော​ခဲ့​သည်။ (လုကာ ၁၃:၆၊ ၇) ယေရှု​ခေတ်​က အသီး​ပင်​များ​အတွက် အခွန်​ပေး​ရသော​ကြောင့် အသီး​မ​သီး​သော​အပင်​အတွက်​ပါ ငွေ​ကုန်​ကြေး​ကျ​များနေ​စေမည်​ဖြစ်သည်။

ဣသရေလ​လူမျိုး၏​အစာ​တွင် သင်္ဘောသဖန်း​သီး အမြဲ​ပါဝင်​သည်။ ထို့​ကြောင့် ယေဟောဝါ​၏​ကြိမ်ဒဏ်​ဖြစ်​ကောင်း​ဖြစ်​နိုင်​မည့် သင်္ဘောသဖန်း​သီး အထွက်​နည်း​ခြင်း​သည် ဘေးဆိုး​ပင်​ဖြစ်​မည်။ (ဟောရှေ ၂:၁၂; အာမုတ် ၄:၉) ပရောဖက်​ဟဗက္ကုတ်​က ဤသို့​ဆို​ခဲ့​သည်– “သင်္ဘောသဖန်း​ပင် မ​ပွင့်​ရ၊ စပျစ်​ပင်မ​သီး​ရ၊ သံလွင်ပင်​၏​ကျေးဇူး​ကို မျှော်လင့်​၍​မခံရ၊ လယ်​တို့သည် အသီးအနှံ​ကို​မပေး​ရ၊ . . . သို့သော်လည်း ထာဝရ​ဘုရား​၌ ငါ​ဝမ်းမြောက်​၍ ငါ့ကို​ကယ်တင်​တော်​မူ​သော ဘုရားသခင်​ကို​အမှီပြုလျက် ရွှင်လန်း​မည်။”—ဟဗက္ကုတ် ၃:၁၇၊ ၁၈။

ယုံကြည်ခြင်း​မဲ့​သော​လူမျိုး​ကို ပုံဆောင်

သမ္မာကျမ်းစာ​က သင်္ဘောသဖန်း​သီး သို့​မဟုတ် သင်္ဘော​သဖန်းပင်​များ​ကို ပုံဆောင်ချက်​အနေ​နှင့် တစ်ခါတစ်ရံ အသုံးပြု​သည်။ ဥပမာ၊ ယေရမိ​သည် သစ္စာရှိ​ပြည်နှင်ခံ​ယုဒ​လူ​တို့ကို လတ်​လတ်ဆတ်​ဆ​တ်​စား​လေ့​ရှိသည့် အ​ဦး​မှည့်​အသီး​ကောင်း​များနှင့် နှိုင်းယှဉ်ခဲ့​သည်။ သို့သော် သစ္စာမဲ့​ပြည်နှင်ခံ​များ​ကို​မူ စား၍​မရ​သော လွှင့်ပစ်​ရသည့် အလွန်​ညံ့​သော​သင်္ဘောသဖန်း​သီး​များနှင့် နှိုင်းယှဉ်​ထား​၏။—ယေရမိ ၂၄:၂၊ ၅၊ ၈၊ ၁၀။

ယေရှုသည် အသီး​မ​သီး​သော​သင်္ဘောသဖန်း​ပင် ပုံ​ဥပမာ​တွင် ဂျူး​လူမျိုးအပေါ် ဘုရားသခင်​၏​စိတ်ရှည်မှု​ကို ဖော်ပြ​ခဲ့​သည်။ အစောပိုင်း​၌​ဖော်ပြ​ထား​သည့်​အတိုင်း စပျစ်​ခြံ​တွင် သင်္ဘောသဖန်း​ပင်​စိုက်​ထားသော လူတစ်ဦး​အကြောင်း ကိုယ်တော်​ပြော​ခဲ့​သည်။ ထို​အပင်​သည် သုံးနှစ်​တိုင် အသီး​မ​သီး​သောကြောင့် ပိုင်ရှင်​က ၎င်းကို ခုတ်ပစ်​တော့​မည်​ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဥယျာဉ်စောင့်​က “သခင်၊ ယခု​နှစ်​ရှိပါစေ​ဦး။ အကျွန်ုပ်သည်  အပင်​နား​ပတ်လည်​ကို တူးဆွ၍ နောက်​ချေး​ကို​ဖို့​ပါ​မည်။ အသီး,သီး​ကောင်း​သီး​ပါ​လိမ့်​မည်။ သို့​မဟုတ် နောက်​မှ​ခုတ်ပစ်​တော်​မူ​ပါ” ဟု​လျှောက်ခဲ့​သည်။—လုကာ ၁၃:၇-၉။

ဤ​ပုံ​ဥပမာ​ကို ယေရှု​ပြောပြ​ချိန်​တွင် ဂျူး​များ ယုံကြည်ခြင်း​ရှိလာ​စေရန် သုံးနှစ်​တိုင် ကိုယ်တော်​ကြိုးစား​ဟောပြောခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။ ယေရှုသည် မိမိ၏​လုပ်ငန်း​ကို အရှိန်အဟုန်​မြှင့်​၍ လုပ်ဆောင်​ကာ ပုံဆောင်​သင်္ဘောသဖန်း​ပင်—ဂျူး​လူမျိုး—ကို “မြေ​သြဇာ​ကျွေး” ပြီး​အသီး,သီး​ရန် အခွင့်အလမ်း​ပေး​ခဲ့​သည်။ သို့သော် ယေရှု​မသေဆုံးမီ တစ်ပတ်​အလို​တွင် ကိုယ်တော့်​ကို မေရှိယ​အဖြစ် လူမျိုး​လိုက် ငြင်းပယ်​ကြောင်း ထင်ရှား​လာ​သည်။—မဿဲ ၂၃:၃၇၊ ၃၈။

တစ်ဖန် ယေရှုသည် ထို​လူမျိုး၏​ဝိညာဉ်​ရေး​အခြေအနေ ဆိုးဝါး​နေကြောင်း​ကို သင်္ဘောသဖန်း​ပင်​ပုံ​ဥပမာ​ဖြင့် ဖော်ပြ​ပြန်​သည်။ ကိုယ်တော်​မသေဆုံးမီ လေး​ရက်​အလို​တွင် ဗေသနိ​ရွာ​မှ ယေရုရှလင်​သို့​သွားစဉ် အရွက်​ဝေ​ဝေဆာ​ဆာ​ရှိသော်လည်း အသီး​တစ်လုံး​မျှ​မတင်​သော သင်္ဘောသဖန်း​ပင်​တစ်ပင်​ကို ကိုယ်တော်​တွေ့မြင်​ခဲ့​သည်။ သီး​ဦး​သီး​ဖျား​များသည် အရွက်​များနှင့်​အတူ—တစ်ခါတစ်ရံ ရွက်​နု​များ​မထွက်မီ​ပင် သီး​လေ့​ရှိသောကြောင့်—ထို​သင်္ဘောသဖန်း​ပင်​တွင် အသီး​မတင်​ခြင်း​က ထို​အပင်​သည် တန်ဖိုး​မရှိကြောင်း ဖော်ပြ​သည်။—မာကု ၁၁:၁၃၊ ၁၄။ *

သန်စွမ်း​ပုံ​ရ​သော်လည်း အသီး​မ​သီး​သည့် သင်္ဘောသဖန်း​ပင်​ကဲ့သို့​ပင် ဂျူး​လူမျိုး၏​အသွင်​သည် ထင်ယောင်ထင်မှား​ဖြစ်စေ​၏။ ဘုရားသခင်​နှစ်သက်သော​အသီးများ​ကို မ​သီး​မ​ပွင့်၊ နောက်ဆုံး​တွင် ယေဟောဝါ​၏​သားတော်ကို​ပင် ငြင်းပယ်​ခဲ့​သည်။ အသီး​မ​သီး​သော သင်္ဘောသဖန်း​ပင်ကို ယေရှု​ကျိန်​လိုက်​ရာ နောက်​တစ်နေ့​တွင် ထို​အပင်​သည် ညှိုးနွမ်း​ပျက်စီး​သွား​သည်ကို တပည့်​များ သတိပြုမိ​ခဲ့​ကြ​၏။ ခြောက်သွေ့​သွားသော ထို​အပင်​က ဘုရားသခင်​ရွေးချယ်​ထားသော လူမျိုး​အဖြစ် ဂျူး​တို့ကို မကြာမီ ပယ်ရှား​တော့​မည်​ဖြစ်​ကြောင်း ဆီလျော်​စွာ​ဖော်ပြ​သည်။—မာကု ၁၁:၂၀၊ ၂၁။

‘သင်္ဘောသဖန်း​ပင်ကို​အစွဲပြု​၍ သင်​ကြလော့’

ယေရှုသည် မိမိ​ရောက်ရှိခြင်း​နှင့်​ပတ်သက်​၍ အရေးကြီး​သင်ခန်းစာပေး​ရန် သင်္ဘောသဖန်း​ပင်ကို ဥပမာ​အဖြစ် အသုံးပြု​ခဲ့​သည်။ ကိုယ်တော်​က “သင်္ဘောသဖန်း​ပင်ကို​အစွဲပြု​၍ ထို​အပင်​၏​ဥပမာ​ကို သင်​ကြလော့။ သင်္ဘောသဖန်း​ပင်​သည် အခက်​အလက်​နု​၍ အရွက်​ပေါက်​သောအခါ နွေ​ကာလ​နီး​သည်ကို သင်တို့​သိ​ကြ​၏။ ထို​နည်းတူ၊ ထို​အကြောင်းအရာ​အလုံးစုံ​တို့ကို မြင်ရ​လျှင် လူသား​သည် တံခါးဝ​တိုင်အောင် အနီး​သို့​ရောက်တော်မူ​သည်ကို သိမှတ်​ကြလော့” ဟု​မိန့်ဆိုခဲ့သည်။ (မဿဲ ၂၄:၃၂၊ ၃၃၊ သမ္မာ) သင်္ဘောသဖန်း​ပင်​၏​အရွက်​စိမ်း​များ​က နွေ​ကာလ​နီး​ကြောင်း သိသာ​ထင်ရှားစေ​၏။ ထို​နည်းတူ၊ မဿဲ​အခန်းကြီး ၂၄၊ မာကု​အခန်းကြီး ၁၃ နှင့်​လုကာ​အခန်းကြီး ၂၁ တို့​တွင် မှတ်တမ်း​တင်ထားသော ယေရှု၏​အရေးကြီး​ပရောဖက်ပြုချက်​သည် ယခု ကောင်းကင်​နိုင်ငံတော်​တန်ခိုး​ဖြင့် ကိုယ်တော်​ရောက်ရှိ​နေကြောင်း ဖော်ပြ​သည်။—လုကာ ၂၁:၂၉-၃၁။

ကျွန်ုပ်​တို့သည် သမိုင်း​တွင် ဤမျှ​ခဲယဉ်း​သော​ကာလ​၌ အသက်​ရှင်​နေကြ​ရာ သင်္ဘောသဖန်း​ပင်​မှ အမှန်ပင် သင်ခန်းစာယူ​လို​ကြ​ပေမည်။ သင်ခန်းစာ​ယူပြီး ဝိညာဉ်​ရေး​ဘက် နိုးကြား​နေကြ​မည်​ဆိုလျှင် ဤ​မဟာ​ကတိတော်​ပြည့်စုံ​လာ​သည်ကို တွေ့ကြုံ​ခံစား​ရဖို့ မျှော်လင့်​နိုင်​သည်– “လူအပေါင်း​တို့သည် ကိုယ်ပိုင်​သော စပျစ်​ပင်၊ ကိုယ်ပိုင်​သော သင်္ဘောသဖန်း​ပင်​အောက်မှာ ထိုင်​ကြလိမ့်မည်။ ကြောက်​စေသော​သူ တစ်ယောက်မျှ​မရှိ​ရ။ ကောင်းကင်​ဗိုလ်ခြေ​အရှင် ထာဝရ​ဘုရား​၏ နှုတ်​တော်​ထွက်​အမိန့်တော်​ရှိ၏။”—မိက္ခာ ၄:၄။

[အောက်ခြေ​မှတ်ချက်များ]