ဘဝ​အတ္ထုပ္ပတ္တိ

အခြားသူများ​အကျိုးသယ်ပိုး​ခြင်း​က ဝေဒနာ​ကို​သက်သာ​စေ

ဟူ​လျန် အာရ်ရပ်စ် ပြောပြ​သည်

၁၉၈၈ ခုနှစ်၊ ကျွန်တော်​အသက် ၄၀ တုန်း​က ကျွန်တော့်​ရဲ့ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်း​လုပ်ငန်းဟာ စိတ်ချ​ရ​ပုံ​ပေါက်​ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်​ဟာ နိုင်ငံ​မျိုးစုံ​မှာ​အခြေ​စိုက်​တဲ့​ကုမ္ပဏီ​ကြီး​တစ်ခု​ရဲ့ ဒေသန္တရ​ညွှန်ကြား ရေး​မှူး​ဖြစ်တယ်။ ကုမ္ပဏီ​က ကျွန်တော့်​ကို စပိန်​နိုင်ငံ၊ မက်​ဒ​ရ​စ်​မြို့လယ်​ကောင်​မှာ ဇိမ်​ခံ​ရုံးခန်း​တစ်ခန်း၊ လစာ​ကောင်းကောင်း​နဲ့ ဇိမ်​ခံ​ကား​တစ်စီး​ပါ​ပေး​ထား​တယ်။ ဒါ့အပြင် ကျွန်တော့်​ကို နိုင်ငံတစ်ဝန်းလုံး​ရဲ့ ညွှန်ကြားရေးမှူး​အထိ ရာထူး​တိုး​ပေး​မယ်​လို့​တောင် စကား​ရိပ်​သန်း​ထား​တယ်။ ကျွန်တော့်​ဘဝဟာ အကြီးအကျယ် ပြောင်းလဲ​သွားတော့​မယ်​ဆိုတာ ကျွန်တော်​လုံးဝ​မထင်​မိ​ခဲ့​ဘူး။

အဲဒီ​နှစ်​ရက်​တစ်ရက်​မှာ ကျွန်တော့်​ဆရာဝန်​က ကျွန်တော့်​မှာ ကုသ​လို့​မရ​နိုင်​တဲ့ နာတာရှည် နဗ်ကြော​ဖွဲ့​ရောဂါ​ရှိတယ်လို့ အသိ​ပေး​ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် အကြီးအကျယ် ဝမ်းနည်း​ခဲ့တယ်။ ဒီ​နာတာရှည် နဗ်ကြော​ဖွဲ့​ရောဂါ​ဟာ လူတစ်ယောက်ကို ဘယ်လောက်ထိ ဒုက္ခ​ပေး​နိုင်တယ်​ဆို​တဲ့​အကြောင်း နောက်ပိုင်း​မှာ ကျွန်တော်​ဖတ်​လိုက်ရ​တဲ့​အခါ ထိတ်လန့်​သွားတော့တာပဲ။ * တစ်သက်လုံး ဒီ​ရောဂါ​နဲ့ နပန်းလုံး​သွား​ရတော့မယ့်​ပုံ​ပဲ။ ကျွန်တော့်​ဇနီး မီ​လာ​ဂ​ရော့စ်​နဲ့ သုံးနှစ်​သားလေး အစ်​ရှ်​မေးလ်​တို့ကို ဘယ်လို​လုပ် စောင့်ရှောက်​နိုင်​တော့​မှာ​လဲ။ ဒီလို​အခြေအနေ​ကို ကျွန်တော်​တို့​ဘယ်လို​ကိုင်တွယ်​ကြ​မလဲ။ ဒီ​မေးခွန်းတွေ​အတွက်​အဖြေ စမ်း​တ​ဝါး​ဝါး​ရှာဖွေ​နေတုန်းမှာ​ပဲ ခံရ​ခက်​တဲ့ နောက်​အရေးအကြောင်း​တစ်ခု ကြုံ​လိုက်ရ​ပြန်​တယ်။

ကျွန်တော့်​ရောဂါ​အကြောင်း ဆရာဝန်​ပြောပြ​ပြီး​တဲ့​နောက် တစ်လ​အကြာမှာ ကျွန်တော့်​ရဲ့​ကြီးကြပ်ရေးမှူး​က သူ့​ရုံးခန်း​ထဲ​ခေါ်​ပြီး ကုမ္ပဏီ​က “ဥပဓိရုပ်​ကောင်း” တဲ့​လူတွေကိုပဲ အလိုရှိတယ်​လို့​ပြော​တယ်။ ရောဂါ​ရဲ့ ကနဦး​အဆင့်​မှာ​တင် ဆုတ်ယုတ်​ကျဆင်း​သွား​စေ​တဲ့ လူတစ်ယောက်ရဲ့​ရုပ်သွင်​ဟာ အဲဒီလောက်​ဥပဓိရုပ်​ကောင်း​ရှိ​နိုင်​မှာ​မဟုတ်ဘူး။ ဒါ​ကြောင့် ကျွန်တော့်​ရဲ့​သူဌေး​က ချက်ချင်းပဲ ကျွန်တော့်​ကို  အလုပ်​ဖြုတ်​ပစ်လိုက်​ရော။ ရုတ်တရက်​ပဲ ကျွန်တော့်​ရဲ့ လောက​အလုပ်ဟာ နိဂုံး​ချုပ်​သွားခဲ့ပြီ!

မိသားစု​ရှေ့မှာ​တော့ ကျွန်တော်​ပျော်ပျော်​လေး​နေ​ပြ​ပေမဲ့ တကယ်တမ်း​ကျ​တော့ ကျွန်တော်​ဟာ တစ်ကိုယ်တည်း​နေပြီး ကျွန်တော့်​ရဲ့​အခြေအနေ​အသစ်​ကို စဉ်းစား​တွေးတော​ချင်​တာ၊ ကျွန်တော့်​အနာဂတ်​ကို ဆင်ခြင်​ကြည့်​ချင်​တာ။ တဖြည်းဖြည်း စိတ်ဓာတ်ကျ​ဆင်းလာ​တာ​ကိုလည်း ကြိုးစား​ပြီး​တိုက်ထုတ်​နေ​ရတယ်။ စိတ်​အထိ​ခိုက်​ဆုံး​က​တော့ ကျွန်တော့်​ကုမ္ပဏီ​ရဲ့​အမြင်မှာ ကျွန်တော်​ဟာ နေ့ချင်းညချင်း အသုံးမဝင်​တော့​တဲ့ လူတစ်ယောက်​ဖြစ်​ခဲ့​ရလို့ပဲ။

အားနည်းချက်​မှ ခွန်အား​ရခြင်း

ကျေးဇူး​တင်စရာ​က ဒီလို​စိတ်ဓာတ်ကျ​ဆင်း​နေချိန်မှာ အားယူစရာ​အခြေအနေ အတော်များများ ရှိသေးလို့​ပဲ။ လွန်ခဲ့တဲ့ အနှစ် ၂၀ လောက်​ကတည်းက ကျွန်တော်​ဟာ ယေဟောဝါသက်သေ​တစ်ယောက်​ဖြစ်လာ​ခဲ့တယ်။ ဒါ​ကြောင့် အနာဂတ်​နဲ့​ပတ်သက်ပြီး မသေချာ​မရေရာတဲ့ ကျွန်တော့်​ရဲ့​ခံစားချက်​တွေ​ကို ယေဟောဝါ​ဆီ ဆုတောင်း​ဖော်ပြ​ခဲ့တယ်။ ယုံကြည်ခြင်း​တူ​တဲ့ ကျွန်တော့်​ဇနီး​က​လည်း ခွန်အား​ပေး​တဲ့ ခံတပ်​တစ်ခု​ပဲ၊ ပြီး​တော့ ကျွန်တော့်​ရဲ့ ရင်းနှီးတဲ့​မိတ်ဆွေ​တချို့က တန်ဖိုး​မ​ဖြတ်​နိုင်​တဲ့ ကြင်နာ​မှု​နဲ့ ထောက်ထား​စာနာမှု​တွေ​ကို ပြ​ခဲ့တယ်။—သု. ၁၇:၁၇။

အခြားသူ​တွေ​အပေါ် တာဝန်​မကင်း​ဘူးဆို​တဲ့ ခံစားချက်​က​လည်း အကူအညီ​ဖြစ်စေ​တယ်​လေ။ ကျွန်တော့်​သားလေး​ကို ကောင်းကောင်း​ပြုစု​ပျိုးထောင်​ပေး​ချင်​တယ်၊ သူ့ကို​သွန်သင်ပေး​ချင်​တယ်၊ သူနဲ့အတူ​ကစား​ချင်​တယ်၊ ပြီး​တော့ ဟောပြောခြင်း​လုပ်ငန်းမှာ သူ့ကို လေ့ကျင့်ပေး​ချင်​တယ်။ ဒါ​ကြောင့် စိတ်ပျက်​အားလျော့​လို့​မဖြစ်​ဘူး။ ဒါ့အပြင်၊ ကျွန်တော်​ဟာ အသင်းတော်​တစ်ခု​မှာ အကြီးအကဲ​တစ်ယောက်​ဖြစ်နေ​တော့ ခရစ်ယာန်​ညီအစ်ကို​ညီအစ်မ​တွေ​ကို ကျွန်တော်​ထောက်မ​ရမယ်။ ကျွန်တော့်​ရဲ့​ဝေဒနာ​က ကျွန်တော့်​ယုံကြည်ခြင်းကို လုံး​ပါး​ပါး​စေမယ်​ဆိုရင် ကျွန်တော်​ဟာ တခြား​သူတွေ​အတွက် ဘယ်လို​ပုံသက်သေ​ကောင်း​တော့​မှာ​လဲ။

ကျွန်တော့်​ဘဝဟာ ရုပ်ပိုင်း​အရ​ရော စီးပွားရေး​အရ​ပါ တကယ်​ပြောင်းလဲ​သွားတယ်၊ တစ်နည်း​အားဖြင့် ဆိုးဝါး​သွားပေ​မဲ့ တစ်ဖက်​က​ကြည့်​ရင်​တော့​လည်း ပို​ကောင်း​သွားတယ်။ တစ်ခါ​တုန်း​က ဆရာဝန်​တစ်ယောက် ဒီလို​ပြော​တာ ကြားဖူး​တယ်– “ရောဂါ​တစ်ခု​ဟာ လူတစ်ယောက်ကို မဖျက်ဆီး​ပါ​ဘူး; အဲဒီအစား အဲဒီ​လူကို ပြောင်းလဲ​ပေး​တာ​ပါ။” အပြောင်းအလဲ​တွေ​အားလုံး​က အပျက်သဘော​ချည်း​ဆောင်​တာ​မဟုတ်ဘူးဆိုတာ​ကို ကျွန်တော်​သဘောပေါက်​လာတယ်။

အဦးဆုံး ကျွန်တော့်​ရဲ့ “ကိုယ်​၌​စူးသော​ဆူး” က အခြား​သူတွေရဲ့ ကျန်းမာ​ရေး​ပြဿနာ​တွေ​ကို ကောင်းကောင်း​နားလည်စေ​ပြီး သူတို့ကို ကိုယ်ချင်းစာ​နာ​တတ်​လာတယ်။ (၂ ကောရိန္သု ၁၂:၇) “ထာဝရ​ဘုရား​ကို စိတ်နှလုံး​အကြွင်းမဲ့​ကိုးစား​လော့။ ကိုယ်​ဉာဏ်​ကို အ​မှီ​မပြု​နှင့်” ဆို​တဲ့ နယပုံပြင် ၃:၅ ပါ​စကား​တွေ​ကို ပို​ပြီး​နားလည်​လာတယ်။ ဒါ​ထက် ကျွန်တော့်​ရဲ့ အခြေအနေ​သစ်​တွေ​က ဘဝမှာ ဘယ်အရာ​ဟာ ပို​အရေးပါ​တယ်၊ ဘယ်အရာ​ဟာ စစ်မှန်​တဲ့ စိတ်​ကျေနပ်မှု​ပေး​ပြီး ကိုယ့်​ကိုယ်ကို တန်ဖိုး​ထား​တတ်လာ​တဲ့ ခံစားချက်​ရှိစေတယ်​ဆိုတာ​တွေ​ကို သွန်သင်​ပေး​ခဲ့တယ်။ ယေဟောဝါ​ရဲ့​အဖွဲ့အစည်း​မှာ ကျွန်တော်​လုပ်နိုင်တာ​တွေ ရှိနေသေး​ပါ​လား။ “အ​စွန့်​အ​ကြဲ​ခံ​ခြင်း​အရာ​ထက် စွန့်ကြဲ​ခြင်း​အရာ​သည် သာ၍​မင်္ဂလာ[“ပျော်ရွှင်မှု၊” က​ဘ]ရှိသည်” ဆို​တဲ့​ယေရှုရဲ့​စကား တကယ်​အဓိပ္ပာယ်​ရှိ​မှန်း ကျွန်တော်​သိမြင်​လာတယ်။—တမန်​တော် ၂၀:၃၅။

ဘဝ​လမ်းစဉ်​အသစ်​တစ်ခု

ကျွန်တော့်​ရဲ့​ရောဂါ​လက္ခဏာကို ရှာဖွေ​စစ်ဆေး​ပြီး​နောက် မကြာခင်​မှာပဲ ကျွန်တော့်​ကို မက်​ဒ​ရ​စ်​မြို့မှာ​ရှိတဲ့ နှီးနှော​ဖလှယ်​ပွဲ​တစ်ခု​ကို လာ​တက်​ဖို့ ဖိတ်ခေါ်တယ်၊ အဲဒီ​ဆွေးနွေးပွဲ​မှာ သမားတော်ကြီး​တွေ​နဲ့ သူတို့ရဲ့ သက်သေခံ​လူနာ​တွေ​အကြား ပူးပေါင်း​ဆောင်ရွက်မှု ပို​ရှိလာစေဖို့ ခရစ်ယာန်​စေတနာ့​ဝန်ထမ်းတွေကို သွန်သင်ပေး​ကြတယ်။ နောက်ပိုင်း​မှာ အဲဒီ​စေတနာ့​ဝန်ထမ်းတွေကို ဆေးရုံ​ဆက်သွယ်ရေး​ကော်မတီ​တွေ​အဖြစ် ဖွဲ့စည်း​လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်​အတွက် အဲဒီ​ဆွေးနွေးပွဲ​ဟာ အချိန်ကိုက်​ပဲ။ ဘယ်​စီးပွားရေး​လုပ်ငန်း​ထက်​မဆို ပို​ပြီး​စိတ်​ကျေနပ်မှု​ရနိုင်တဲ့ ပို​ကောင်း​တဲ့ အလုပ်အကိုင်​တစ်ခု​ရစေတယ်။

အသစ်​ဖွဲ့စည်း​လိုက်တဲ့ ဆေးရုံ​ဆက်သွယ်ရေး​ကော်မတီ​တွေ​ဟာ ဆေးရုံ​တွေ​ဆီ သွား​လည်ပတ်​ပြီး ဆရာဝန်​တွေ​ကို လူတွေ့မေးမြန်း​ဖို့နဲ့ ကျန်းမာ​ရေး​လုပ်သားတွေကို တင်ဆက်မှု​တွေ​လုပ်ပြ​ရမယ်​လို့ သိရတယ်၊ ရည်ရွယ်ချက်ကတော့ ပူးပေါင်း​ဆောင်ရွက်မှု​ကို ပြုစု​ပျိုးထောင်​ပေး​ပြီး အတိုက်အခံပြု​မှု​တွေ​ကို တားဆီး​ကာကွယ်​ပေးဖို့​ဖြစ်တယ်။ ဒီ​ကော်မတီ​တွေ​ဟာ သွေး​အသုံးမပြု​ဘဲ သက်သေခံချင်း​တွေ​ကို တလိုတလား​ဆေးကု​ပေး​မယ့် ဆရာဝန်​တွေ​ကို ရှာဖွေ​ဖို့​ဖြစ်တယ်။ ကျွန်တော်​ဟာ ဆေးပညာ​ရှင်​တစ်ယောက်​မဟုတ်​တော့ ဆေး​ဘက်​ဆိုင်ရာ အသုံးအနှုန်းတွေ၊ ဆေး​ကျင့်ဝတ်​နဲ့ ဆေးရုံ​အဖွဲ့အစည်း​အကြောင်း​တွေ​ကို အများကြီး​လေ့လာ​ထား​ရတယ်။ ဒါပေမဲ့​လည်း  အဲဒီ​ဆွေးနွေးပွဲ​အပြီးမှာ ကျွန်တော့်​ကို လှုံ့ဆော်ပေး​တဲ့ စိန်ခေါ်ချက်​အသစ်​တစ်ခု​ကို ကိုင်တွယ်​ပေး​နိုင်​တဲ့ လူသစ်​တစ်ယောက်​အဖြစ် အိမ်ကို​ပြန်လာ​ခဲ့​ရတယ်။

ဆေးရုံ​လည်ပတ်မှုများ—စိတ်​ကျေနပ်​စေ​ရာ

ကျွန်တော့်​ရောဂါ​က ကျွန်တော့်​ကို တဖြည်းဖြည်း​နဲ့ မညှာမတာ ဒုက္ခိ​တ​ဖြစ်နေ​စေ​ပေမဲ့ ဆေးရုံ​ဆက်သွယ်ရေး​ကော်မတီ အဖွဲ့ဝင်​တစ်ယောက်​အနေ​နဲ့ ကျွန်တော့်​ရဲ့​တာဝန်​တွေ​က များ​လာတယ်။ ကျွန်တော်​ဟာ မသန်မစွမ်း​ပင်စင်​စား​ဖြစ်​တော့ ဆေးရုံ​တွေ​ကို သွား​လည်ပတ်​ဖို့ အချိန်​ရတယ်​လေ။ စိတ်ပျက်​စ​ရာတွေ တစ်ခါ​တ​လေ​ကြုံ​ရပေမဲ့ ကျွန်တော်​ထင်တာ​ထက် ပို​ပြီး​လွယ်​တဲ့​အပြင် အကျိုး​လည်း​ပို​ရှိတယ်။ အခု​ဆိုရင် ကျွန်တော်​ဟာ ဘီးတပ်​ကုလားထိုင်​နဲ့​သွားလာ​နေ​ရပေမဲ့ ဒါက အဓိက​အတားအဆီး​မဟုတ်ပါဘူး။ ကော်မတီ​အဖွဲ့ဝင်​တစ်ယောက်​ဟာ ကျွန်တော့်​ကို အမြဲ​အဖော်​လိုက်​ပေး​တယ်။ ဒါ့အပြင် ဆရာဝန်​တွေ​ဟာ ဘီးတပ်​ကုလားထိုင်​ပေါ်​ကလူ​တွေ​နဲ့ စကားပြော​ရတာ အကျင့်​ဖြစ်နေ​ကြ​ပြီး တစ်ခါ​တ​လေ သူတို့ဆီ​ကို ကျွန်တော်​ကြိုးစား​လာတာကို သူတို့​တွေ့​လို့ ပို​တောင် တလေးတစား နားထောင်ပေး​ပုံ​ရတယ်။

ပြီး​ခဲ့​တဲ့ ဆယ်နှစ်​ကျော်​အတွင်းမှာ ဆရာဝန် ရာ​ချီ​နဲ့ ကျွန်တော်​တွေ့ဆုံ​ခဲ့တယ်။ ဆရာဝန်​တချို့​ဆိုရင် တွေ့​တွေ့​ချင်း​ပဲ ကျွန်တော်​တို့ကို ကူညီပေး​ချင်​ကြ​တာ။ လူနာ​တစ်ယောက်​ရဲ့ ကိုယ်ကိုကိုယ်သိစိတ်​ကို လေးစား​တတ်​တဲ့ မက်​ဒ​ရ​စ်​မြို့က ဒေါက်တာ ကွ​မ် ဒွါ​တဲ​ဆို​တဲ့ နှလုံး​ခွဲစိတ်​ကု​ဆရာဝန်​တစ်ယောက်​ဆိုရင် ကူညီပေး​မယ်​လို့ ချက်ချင်း​ပြော​တယ်။ အဲဒီ​ကတည်းက သူဟာ စပိန်​နိုင်ငံ​ဒေသ​အတော်များများ​က ရောဂါ​လာ​ကု​ကြ​တဲ့ သက်သေခံ​လူနာ​တွေ​ကို သွေး​မ​သုံး​ဘဲ ခွဲစိတ်​ကုသ​ပေး​ခဲ့​တာ ၂၀၀ ကျော်​ရှိနေပြီ။ နှစ်တွေ​တစ်လျှောက်​မှာ ဆရာဝန်​အတော်များများဟာ သွေးမဲ့​ခွဲစိတ်​ကုသမှု​ကို စတင်​ဆောင်ရွက်​ပေး​နေပါ​ပြီ။ အခုလို​တိုးများ​လာတာဟာ သူတို့ဆီ ကျွန်တော်​တို့​မှန်မှန်​လည်ပတ်​ခဲ့​တာ​ကြောင့်​ဖြစ်သလို ဆေးပညာ​တိုးတက်မှု​တွေ​နဲ့ သွေးမဲ့​ခွဲစိတ်​ကုသ​လို့ ရလဒ်ကောင်းတွေ​ရတဲ့​အတွက်​ကြောင့်​လည်း ဖြစ်တယ်။ ပြီး​တော့ ကျွန်တော်​တို့​ရဲ့ ကြိုးပမ်းမှု​ကို ယေဟောဝါ​ကောင်းချီး​ပေး​ခဲ့တယ်​ဆိုတာ​ကို ကျွန်တော်​တို့​ယုံကြည်တယ်။

အထူးသဖြင့် ကလေး​တွေ​ကို ကုသ​ပေး​ရာ​မှာ အထူး​ကျွမ်းကျင်​ကြ​တဲ့ နှလုံး​ခွဲစိတ်​ကုသ​ဆရာဝန်​တချို့​ရဲ့ တုံ့ပြန်မှု​ကြောင့် ကျွန်တော်​အားတက်ခဲ့​ရတယ်။ ခွဲစိတ်​ကု​ဆရာဝန်​နှစ်ယောက်​နဲ့ သူတို့ရဲ့ မေ့​ဆေး​ပေး​ပညာရှင်​အဖွဲ့​တစ်ဖွဲ့​ဆီ​ကို ကျွန်တော်​တို့ နှစ်နှစ်လောက်​လည်ပတ်​ခဲ့​ကြတယ်။ ဒီ​ဆေး​ကုသမှု​လောကမှာ တခြား​ဆရာဝန်​တွေ ဘယ်လို​လုပ်ဆောင်နေ​ကြတယ်​ဆို​တဲ့​အကြောင်း ရှင်းပြ​ထား​တဲ့ ဆေး​ဘက်​ဆိုင်ရာ​စာပေ​တွေ သူတို့ကို ကျွန်တော်​တို့​ဝေငှ​ပေး​ခဲ့​ကြတယ်။ မွေးကင်းစ​ကလေး​များ နှလုံးသွေး​ကြော​ဆိုင်ရာ​ခွဲစိတ်​ကုသမှု​နဲ့​ပတ်သက်ပြီး ဆေး​ဘက်​ဆိုင်ရာ​ညီလာခံ​ကျင်းပ​တဲ့ ၁၉၉၉ ခုနှစ်​မှာ ကျွန်တော်​တို့​ရဲ့ ကြိုးစား​အားထုတ်မှု အကျိုး​ဖြစ်ထွန်း​ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်​တို့​နဲ့ အင်္ဂလန်​နိုင်ငံ​က ခွဲစိတ်​ကုသ​ဆရာဝန်​တစ်ယောက်​ရဲ့ ညွှန်ကြား​ပေး​မှု​နဲ့​ပူးပေါင်း​ပြီး ခွဲစိတ်​ကု​ဆရာဝန်​နှစ်ယောက်​ဟာ ပင်မ​သွေးလွှတ်ကြော​အ​ဆို့​ရှင် ပြုပြင်​မွမ်းမံ​ဖို့​လို​တဲ့ သက်သေခံ​ကလေးငယ်​တစ်ယောက်ကို ခက်ခက်ခဲခဲ ခွဲစိတ်​ကုသ​ပေး​ခဲ့တယ်။ * ခွဲစိတ်​ခန်း​ထဲ​ကနေ ခွဲစိတ်​ကု​ဆရာဝန်​တစ်ယောက်​ထွက်​လာပြီး ခွဲစိတ်​ကုသမှု​အောင်မြင်​ကြောင်း အသိပေး​တဲ့​အပြင် အဲဒီ​မိသားစုရဲ့ ကိုယ်ကိုကိုယ်သိတဲ့စိတ်​ကိုလည်း လေးစား​ခဲ့တယ်​လို့​ပြော​တော့ ကလေး​ရဲ့​မိဘတွေ​နဲ့​အတူ ကျွန်တော်​ဝမ်းသာ​ခဲ့​ရတယ်​လေ။ အခု​ဆိုရင် အဲဒီ​ဆရာဝန်​နှစ်ယောက်​ဟာ စပိန်​နိုင်ငံတစ်ဝန်းလုံး​မှာ​ရှိတဲ့ သက်သေခံ​လူနာ​တွေ​ကို အမြဲ​ပဲ လက်ခံ​ကုသ​ပေး​နေပြီ။

ဒီလို​ကိစ္စ​တွေ​နဲ့​ပတ်သက်ပြီး တကယ့်ကို စိတ်​ကျေနပ်​စေ​တာ​က​တော့ ကျွန်တော့်​ရဲ့ ခရစ်ယာန်​ညီအစ်ကို​တွေ​ကို အကူအညီ​ပေး​နိုင်တယ်​ဆို​တဲ့ အသိတရား​ပဲ။ ဆေးရုံ​ဆက်သွယ်ရေး​ကော်မတီ​ကို ညီအစ်ကို​တွေ​ဆက်သွယ်​လာတဲ့​အချိန်​ဟာ အများအားဖြင့် သူတို့​ဘဝမှာ အခက်ခဲဆုံး​အချိန်​တစ်ချိန်​ပဲ။ သူတို့ဟာ ခွဲစိတ်​ကုသ​ရ​မှန်း​သိပေမဲ့ ဒေသန္တရ​ဆေးရုံ​ဆရာဝန်​တွေ​က သွေးမသွင်း​ဘဲ ကုသ​ပေးဖို့ သဘောမတူ​တာ၊ ဒါမှ​မဟုတ် သွေး​မပါဘဲ ကုသ​ပေးဖို့ မတတ်နိုင်​ကြ​တာတွေကို သူတို့​ကြားသိ​နေ​ရတယ်။ ဒါပေမဲ့၊ မက်​ဒ​ရ​စ်​မြို့က ဆေးပညာ​ရပ်​နယ်ပယ်​တွေ​ထဲမှာ ပူးပေါင်း​ဆောင်ရွက်​ပေး​နိုင်​တဲ့ ခွဲစိတ်​ကု​ဆရာဝန်​တွေ​ရှိ ကြောင်း ညီအစ်ကို​တွေ သိ​သွားတဲ့အခါ အကြီးအကျယ် စိတ်သက်သာရာ​ရသွား​ကြတယ်။ ဆေးရုံ​မှာ ကျွန်တော်​တို့​ရှိနေကြ​ရုံ​နဲ့​ပဲ ညီအစ်ကို​တစ်ယောက်​ရဲ့ စိုးရိမ်​နေတဲ့​မျက်နှာဟာ အေးဆေး​တည်ငြိမ်​သွားတာကို ကျွန်တော်​တွေ့ မြင်ဖူး​တယ်။

တရားသူကြီး​များ​လောက​နှင့် ဆေး​ကျင့်ဝတ်

မကြာသေး​ခင်​က ဆေးရုံ​ဆက်သွယ်ရေး​ကော်မတီဝင်​တွေ​ဟာ တရားသူကြီး​တွေ​ဆီ​လည်း သွား​လည်ပတ်​ခဲ့​ကြတယ်။ သူတို့ဆီ​သွား​လည်ပတ်​တဲ့​အခါ ယေဟောဝါသက်သေ​များ​အတွက် မိသားစု​စောင့်ရှောက်မှု​နှင့် ဆေး​ဘက်​ဆိုင်ရာ​စီမံခန့်ခွဲမှု​စာအုပ်​ကို သူတို့ကို​ပေး​တယ်၊ အဲဒီ​စာအုပ်​က သွေး​အသုံးပြုမှု​နဲ့​ပတ်သက်ပြီး ကျွန်တော်​တို့​ရဲ့​ရပ်တည်ချက်​နဲ့ သွေးမဲ့​ဆေးကု​ထုံး​များ​ကို အထူးသဖြင့် အသိပေး​တဲ့​စာအုပ်​ဖြစ်တယ်။ အရင်တုန်းက စပိန်​နိုင်ငံ​မှာ တရားသူကြီး​တွေ​ဟာ ဆရာဝန်​တွေ​ကို လူနာ​ရဲ့​ဆန္ဒ​နဲ့​ဆန့်ကျင်​ပြီး သွေးသွင်း​ဖို့ အမိန့်ပေး​တဲ့​ထုံးစံ​ရှိခဲ့တဲ့​အတွက် ဒီလို​လည်ပတ်မှု​တွေ​ဟာ အကူအညီ​အများကြီး​ပေး​တယ်။

တရားသူကြီး​တွေ​ရဲ့​ရုံးခန်း​တွေ​ဟာ လေးစားဖွယ်​ကောင်း​တဲ့​နေရာတွေ​ဖြစ်​လို့ ကျွန်တော် ပထမ​အခေါက်​သွား​တုန်း​က စင်္ကြံ​လမ်းတစ်လျှောက်​မှာ ဘီးတပ်​ကုလားထိုင်​နဲ့​သွား​ရတော့ အရမ်း​သိမ်ငယ်​မိတယ်။ မတော်မဆ​မှု​ကလေး​တစ်ခု​ဖြစ်​ခဲ့​ပြီး ကုလားထိုင်​ပေါ်ကနေ ကျွန်တော်​ဒူးထောက်​လဲကျ​သွား​လို့ ပို​ပြီး​တောင် သိမ်ငယ်​သွားခဲ့​ရ​သေး​တယ်​လေ။ ကျွန်တော့်​အဖြစ်ကို မြင်​လိုက်တဲ့ တရားသူကြီး​တချို့​နဲ့ ရှေ့နေ​တချို့က ကြင်ကြင်နာနာ​နဲ့ ကူညီပေး​ခဲ့​ကြ​ပေမဲ့ ကျွန်တော် သူတို့​ရှေ့မှာ တော်​တော်​ရှက်​သွားတယ်။

သူတို့ဆီ​ကို ကျွန်တော်​တို့​လည်ပတ်​ရတဲ့​အကြောင်းရင်းကို တရားသူကြီး​တွေ အသေအချာ​မသိကြပေမဲ့ အများစုက ကျွန်တော်​တို့ကို ကြင်ကြင်နာနာ ဆက်ဆံ​ခဲ့​ကြ​ပါ​တယ်။ ကျွန်တော်​ဦးဆုံး​တွေ့ဆုံ​ခဲ့​တဲ့ တရားသူကြီး​ဆိုရင် ကျွန်တော်​တို့​ရဲ့​ရပ်တည်ချက်ကို စဉ်းစား​သုံးသပ်​နေပြီး​သား​ဖြစ်တယ်၊ ကျွန်တော်​တို့​နဲ့ အကျယ်တဝင့် ဆွေးနွေး​ချင်​တယ်လို့ သူက​ပြော​ခဲ့တယ်။ နောက်​တစ်ခေါက်​သွားတော့ ကျွန်တော့်​ကို သူ့​ရုံးခန်း​ထဲ သူကိုယ်တိုင်​တွန်း​သွား​ပေး​ပြီး အာရုံစိုက်​နားထောင်​ခဲ့တယ်။ ပထမ​လည်ပတ်မှု​ကနေ ရလာတဲ့​အကျိုး​က ကျွန်တော်​နဲ့ ကျွန်တော်​ရဲ့​အဖော်​တွေ​ကို ကြောက်စိတ်​ပျောက်စေ​ပြီး ရရှိမယ့်​ရလဒ်ကောင်းတွေ​ကို မြင်​စေ​ခဲ့တယ်။

အဲဒီ​နှစ်မှာ​ပဲ နောက်ထပ်​တရားသူကြီး​တစ်ယောက်ကို မိသားစု​စောင့်ရှောက်မှု​စာအုပ် ပေး​နိုင်​ခဲ့တယ်၊ သူက ကျွန်တော်​တို့​နဲ့​ကြင်ကြင်နာနာ​ဆက်ဆံ​ပြီး လက်ခံ​ယူတယ်၊ ဖတ်​ကြည့်​မယ်လို့လည်း ကတိပေး​တယ်။ အရေးကြုံ​တဲ့​အခါ ကျွန်တော်​တို့​နဲ့​ဆက်သွယ်​ဖို့ ကျွန်တော့်​ဖုန်း​နံပါတ်​ကိုလည်း သူ့ကို​ပေး​ထား​တယ်။ နှစ်ပတ်​လောက်​ကြာ​တော့ ခွဲစိတ်​ကုသ​ခံရ​ဖို့​လို​တဲ့ သက်သေခံ​တစ်ယောက်ကို သွေးသွင်း​ခွင့်ပြု​မိ​န့်​ပေးဖို့ ဒေသန္တရ​ခွဲစိတ်​ကု​ဆရာဝန်​တစ်ယောက်​က သူ့ကို တောင်းဆို​လာ​ကြောင်း ဖုန်း​ဆက်​ပြောပြ​တယ်။ သွေး​ကို​ကြ​ဉ်​ရှောင်​လို​တဲ့ လူနာ​သက်သေခံ​ရဲ့​ဆန္ဒ​ကို အလေးထား​ပေး​မယ့် ဖြေရှင်း​နည်းကို​ပြောပြ​ပေးဖို့ ကျွန်တော်​တို့ကို တရားသူကြီး​က တောင်းဆို​တယ်။ ကျွန်တော်​တို့​က​လည်း တခြား​ဆေးရုံ​တစ်ရုံ​ကို အခက်အခဲ​မရှိ ရှာတွေ့​ပြီး အဲဒီ​ဆေးရုံ​မှာပဲ ခွဲစိတ်​ကု​ဆရာဝန်​တွေ​က သွေးမဲ့​ခွဲစိတ်​ကုသမှု​ကို အောင်မြင်စွာ ဆောင်ရွက်​ပေး​နိုင်​ခဲ့တယ်။ ဒီ​ရလဒ်ကို တရားသူကြီး ကြားသိ​သွားတဲ့အခါ ဝမ်းသာ​သွားတယ်၊  နောက်ပိုင်း​မှာလည်း ဒီလို​ဖြေရှင်း​နည်းတွေကို ရှာဖွေ​ပြုလုပ်​သွားမယ်လို့ ကျွန်တော်​တို့ကို​အကြောင်းကြား​တယ်။

ဆေးရုံ​တွေ​ကို​လည်ပတ်​သွားတဲ့​အခါမှာ ဆရာဝန်​တွေ​ကို လူနာ​တစ်ယောက်​ရဲ့ အခွင့်အရေး​နဲ့ ကိုယ်ကိုကိုယ်သိစိတ်​ကို ထည့်တွက်​စဉ်းစား​ပေး​စေ​လို​တဲ့​အတွက် ဆေး​ကျင့်ဝတ်​နဲ့​ပတ်သက်​တဲ့​ကိစ္စ​တွေ ပေါ်လာ​ခဲ့​ဖူး​တယ်။ မက်​ဒ​ရ​စ်​မြို့မှာ​ရှိတဲ့ သ​မ​ဝါ​ယ​မ​ဆေးရုံ​တစ်ရုံ​က ကျင့်ဝတ်​နဲ့​ပတ်သက်​တဲ့ သင်တန်း​တစ်ခု​မှာ ကျွန်တော်​တို့​လည်း​ပါဝင်​ဖို့ ဖိတ်ခေါ်တယ်။ အဲဒီ​သင်တန်း​မှာ အထူးကု​တွေ​ကို ကျွန်တော်​တို့​ရဲ့ ကျမ်းစာ​အခြေပြု​ရှုထောင့်​ကို တင်ပြ​ခွင့်​ရခဲ့တယ်။ ဒါ့အပြင် ဆရာဝန်​တွေ ပြုလုပ်​ရတဲ့ ခက်ခဲ​တဲ့​ဆုံးဖြတ်ချက်​တွေ​ကိုလည်း ကျွန်တော်​သဘောပေါက်​သွားတယ်။

အဲဒီ​သင်တန်း​မှာ သင်တန်းပို့ချ​သူ​တစ်ယောက်​ဖြစ်​တဲ့ ပါမောက္ခ ဒေး​ဂို ဂ​ရာ​စီ​ယာ​ဆိုရင် နာမည်ကြီး စပိန်​သမားတော်​တွေ​အတွက် ကျင့်ဝတ်​တရား​နဲ့​ပတ်သက်​တဲ့ အဆင့်မြင့်​သင်တန်း​တစ်ခု​ကို ပုံမှန်​ဖွဲ့စည်း​တင်ဆက်​ပေး​တယ်၊ ပြီး​တော့ သူဟာ သွေးသွင်း​ခြင်း​ကိစ္စ​တွေ​မှာ ကျွန်တော်​တို့​ရဲ့ အသိပညာ​ရှိ​ရှိ​သဘောတူညီ​မှု​ရ​ခွင့်​ကို ခိုင်မာ​ပြတ်သား​စွာ ထောက်ခံ​ပေး​သူလည်း​ဖြစ်တယ်။ * သူနဲ့ ကျွန်တော်​တို့ မှန်မှန်​အဆက်အသွယ်​ရှိတာ​ကြောင့် ယေဟောဝါသက်သေ​တွေ​ရဲ့ စပိန်​ဌာနခွဲရုံး​က ကိုယ်စားလှယ်​တချို့​ကို​ဖိတ်ခေါ်​ပြီး ကျွန်တော်​တို့​ရဲ့​ရပ်တည်ချက်ကို ပါမောက္ခ ဂ​ရာ​စီ​ယာ​ရဲ့ ဘွဲ့​လွန်​သင်တန်းသားတွေ​ကို ရှင်းပြ​စေ​ခဲ့တယ်၊ အဲဒီ​သင်တန်းသား​တချို့ဟာ နိုင်ငံ​မှာ အတော်ဆုံး​ဆရာဝန်​တွေ​အဖြစ် သတ်မှတ်​ခံရ​သူတွေ​ဖြစ်​ကြတယ်။

အမှန်တရားကို​ရင်ဆိုင်​ခြင်း

ယုံကြည်သူချင်းတွေ​အတွက် ဒီ​အားရ​ကျေနပ်ဖွယ်​ကောင်း​တဲ့​လုပ်ငန်းဟာ ကျွန်တော့်​ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်​ပြဿနာ​အားလုံး​ကို မဖြေရှင်း​ပေး​ခဲ့​ပါ​ဘူး။ ကျွန်တော့်​ရောဂါ​က​လည်း မညှာမတာ ပို​ပြီး​ဆိုးဝါး​လာပြီ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်​စိတ်ဓာတ်​က ဖျတ်လတ်​နိုးကြား​နေ​သေး​လို့ တော်​ပါ​သေး​တယ်။ ဘယ်တော့မှ မ​ညည်းညူ​ကြ​တဲ့ ကျွန်တော့်​ဇနီး​နဲ့ သားရဲ့​ကျေးဇူး​ကြောင့် ကျွန်တော့်​ရဲ့ တာဝန်​တွေ​ကို​ထမ်းဆောင်​နိုင်​သေး​တာ။ သူတို့ရဲ့​အကူအညီ​နဲ့ ထောက်မမှု​သာ​မရ​ရင်​တော့ ဒီလို​ဘယ်​လုပ်နိုင်​ပါ့​မလဲ။ ဘောင်းဘီ​ကြယ်သီး​တောင် ကိုယ်တိုင်​မ​တပ်​နိုင်တာ၊ အပေါ်​ရုံ​ကုတ်​အင်္ကျီ​လည်း ကိုယ်တိုင်​မ​ဝတ်​နိုင်ဘူး။ အထူးသဖြင့် ကျွန်တော့်​သား အစ်​ရှ်​မေးလ်​နဲ့ စနေနေ့​တိုင်း အမှုဆောင်ထွက်​ရလို့ ကျွန်တော်​ဝမ်းသာတယ်၊ အိမ်ရှင်​တွေ​ကို ကျွန်တော်​ဟောပြော​သက်သေခံ​နိုင်အောင် သူက ကျွန်တော့်​ကို တွန်း​သွား​ပေး​နိုင်တယ်။ အသင်းတော်​အကြီးအကဲ​တာဝန်​တွေ​ကိုလည်း ကျွန်တော်​ထမ်းဆောင်​နိုင်​သေး​တယ်။

လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၂ နှစ်​အတွင်း​လောက်​မှာ စိတ်ထိခိုက်​စ​ရာ​အချိန်တွေ ကျွန်တော်​ကြုံတွေ့​ခဲ့​ရတယ်။ တစ်ခါ​တ​လေ ကျွန်တော့်​ရဲ့ ချို့ယွင်း​နေ​မှု​က မိသားစုကို ဘယ်လို​စိတ်ထိခိုက်​စေ​တာ​ကို တွေ့ မြင်​လိုက်ရတာက ကျွန်တော်​ခံစား​နေရ​တဲ့​ရောဂါ​ထက် ပို​ပြီး​နာကျင်စေ​တယ်။ ထုတ်​မပြော​ကြ​ပေမဲ့ သူတို့လည်း စိတ်ထိခိုက်​တယ်​ဆိုတာ​ကို ကျွန်တော်​သိတယ်။ မကြာသေး​ခင်​က တစ်နှစ်​အတွင်းမှာပဲ ကျွန်တော့်​ယောက္ခမနဲ့ အဖေ​တို့ ရှေ့​ဆ​င့်​နောက်​ဆ​င့် ကွယ်လွန်​သွားခဲ့​ကြတယ်။ အဲဒီ​နှစ်​အတွင်းမှာပဲ ကျွန်တော်​လည်း ဘီးတပ်​ကုလားထိုင်​မပါဘဲ ဘယ်​မှ​မသွား​မလာနိုင်ဘူး။ ကျွန်တော်​တို့​နဲ့​အတူ​နေထိုင်ခဲ့​တဲ့ အဖေဟာ ဆုတ်ယုတ်​ကျဆင်း​လာ​စေ​တဲ့ နောက်​ရောဂါ​တစ်မျိုး​နဲ့ ဆုံးသွား​ရှာတယ်။ အဖေ့ကို​ပြုစု​ခဲ့​တဲ့ မီ​လာ​ဂ​ရော့စ်​က အနာဂတ်​မှာ ကျွန်တော်​လည်း အဲ့ဒီ​လို​ဖြစ်​မှာ​ကို ကြိုမြင်​ရ​သလိုပဲ ခံစား​ခဲ့​ရ​ရှာတယ်​တဲ့။

ဒါပေမဲ့ အကောင်းဘက်ကနေ​ကြည့်​ရင် ကျွန်တော့်​မိသားစုဟာ အခက်အခဲ​တွေ​ကြုံ​လာ​လေ ပို​စည်းလုံး​လာ​လေ​ပဲ။ ဒေသန္တရ​ညွှန်ကြားရေးမှူး​ထိုင်တဲ့​ထိုင်ခုံ​ကနေ ဘီးတပ်​ကုလားထိုင်​ပေါ် ထိုင်​ရတဲ့​အဖြစ်မျိုး ရောက်သွား​ပေမဲ့ တစ်ပါး​သူ​အကျိုးအတွက် ပြည့်ပြည့်ဝဝ ထမ်းရွက်​နိုင်​လို့ အခု​ဆိုရင် ကျွန်တော့်​ဘဝဟာ ပို​တောင်​ကောင်း​လာ​နေ​သေး​တယ်။ ပေးကမ်း​ခြင်း​က ဝေဒနာ​ကို လျော့နည်းစေ​တယ်၊ အကူအညီ​လို​တဲ့​အခါ ကျွန်တော်​တို့ကို ခွန်အား​ပေး​မယ်​လို့ ယေဟောဝါ ကတိပြု​တယ်။ ပေါလု​လို​ပဲ “ငါ့ကို​ခွန်အား​နှင့်​ပြည့်စုံ​စေတော်မူ​သော ခရစ်တော်​အားဖြင့် ခပ်သိမ်း​သော​အမှုတို့​ကို ငါ​တတ်စွမ်း​နိုင်၏” လို့ ကျွန်တော်​အမှန်ပြော​နိုင်​ပါ​တယ်။—ဖိလိပ္ပိ ၄:၁၃။

[အောက်ခြေ​မှတ်ချက်များ]

[စာမျက်နှာ ၂၄ လေးထောင့်ကွက်]

ဇနီး​၏​ရှုမြင်​သုံးသပ်ချက်

နာတာရှည် နဗ်ကြော​ဖွဲ့​ရောဂါ​ခံစား​နေရ​တဲ့ အိမ်ထောင်ဖက်​နဲ့​အတူ နေထိုင်​နေရ​တဲ့ ဇနီး​တစ်ယောက်​အတွက် စိတ်ဓာတ်​ရေးရာ​ပိုင်း၊ စိတ်​လှုပ်ရှားမှု​ပိုင်း​နဲ့ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာတွေ​မှာ အတော်​ခက်ခဲ​တယ်။ ကျွန်မ​ဘာလုပ်​မယ်​ဆိုတာ​ကို​စဉ်းစား​တဲ့​အခါ အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့်​ရှိရမယ်၊ အနာဂတ်​အတွက်​လည်း မလိုအပ်ဘဲ ပူပန်​မနေ​ဖို့ ကြိုးစား​ရတယ်။ (မဿဲ ၆:၃၄) ဒါပေမဲ့ ဝေဒနာ​နဲ့​တွဲဖက်​နေရ​လို့ လူတစ်ယောက်ရဲ့ အကောင်းဆုံး​အရည်အသွေးတွေ ထွက်ပေါ်​လာတယ်။ ကျွန်မ​တို့​ရဲ့​အိမ်ထောင်ရေး​ဟာ အရင်ကထက် ပို​လို့​တောင် ခိုင်မြဲ​လာတယ်၊ ယေဟောဝါ​နဲ့ ကျွန်မ​ရဲ့​ဆက်ဆံ​ရေး​က​လည်း ပို​ပြီး​ရင်းနှီး​လာတယ်။ ကျွန်မ​တို့​လို​ပဲ သောက​ဖိစီးမှု​ဒဏ်​တွေ​ခံ​နေကြ​ရတဲ့ အခြား​သူတွေရဲ့ ဘဝ​အတ္ထုပ္ပတ္တိ​တွေ​က ကျွန်မ​ကို အကြီးအကျယ်​ခွန်အား​ပေး​တယ်။ ညီအစ်ကို​တွေ​အတွက် ဟူ​လျန်​အကျိုးဆောင်​ပေး​လို့ သူ​ခံစား​ရတဲ့​ကျေနပ်မှု​ကို ကျွန်မ​လည်း​ခံစား​ရတယ်၊ နေ့တိုင်း စိန်ခေါ်ချက်​အသစ်တွေ ရင်ဆိုင်​ရ​လည်း​ပဲ ကျွန်မ​တို့ကို ယေဟောဝါ​စွန့်ပစ်​မထားဘူးဆို​တာ​ကို ကျွန်မ​သိခဲ့ရပြီ။

[စာမျက်နှာ ၂၄ လေးထောင့်ကွက်]

သား​၏​ရှုမြင်​သုံးသပ်ချက်

ကျွန်တော့်​အဖေရဲ့ ခံနိုင်ရည်​နဲ့ အကောင်းမြင်​တတ်​တဲ့​စိတ်​မှာ အကောင်းဆုံး​ပုံသက်သေ​ကို ကျွန်တော်​တွေ့ရှိ​ရတယ်၊ အဖေ့ကို ဟို​နား​ဒီ​နား​တွန်းပို့​ပေး​ရတဲ့အခါ ကျွန်တော်​ဟာ အသုံးဝင်တဲ့​သူ​တစ်ယောက်​လို့ ခံစား​ရတယ်။ ကျွန်တော်​ဖြစ်ချင်​တာ အမြဲ​ဖြစ်​နိုင်​မှာ​မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သိပါတယ်။ အခု ကျွန်တော် ဆယ်ကျော်သက်​အရွယ်​ပဲ​ရှိသေး​ပေမဲ့ ကြီး​လာ​ရင် ဆေးရုံ​ဆက်သွယ်ရေး​ကော်မတီ​အဖွဲ့ဝင်​တစ်ယောက်​ဖြစ်ချင်​တယ်။ ဝေဒနာ​ခံစား​ရတာဟာ တစ်ခဏ​ပဲ​လို့ ကျမ်းစာ​ကတိ​တွေ​ကနေ ကျွန်တော်​သိထားတယ်၊ ကျွန်တော်​တို့​ထက် ဝေဒနာ​ပို​ခံစား​နေကြ​ရတဲ့ ညီအစ်ကို​ညီအစ်မ​တွေ အများကြီး​ရှိတယ်လို့လည်း ကျွန်တော်​သိတယ်။

[စာမျက်နှာ ၂၂ ပါ ရုပ်ပုံ]

ကျွန်တော့်​ဇနီး​ဟာ ကျွန်တော့်​အတွက်​ခွန်အား​ပဲ

[စာမျက်နှာ ၂၃ ပါ ရုပ်ပုံ]

နှလုံး​ခွဲစိတ်​ကု​ဆရာဝန် ဒေါက်တာ ကွ​မ် ဒွါ​တဲ​နှင့် စကားပြော​ဆို​နေခြင်း

[စာမျက်နှာ ၂၅ ပါ ရုပ်ပုံ]

ကျွန်တော့်​သားနဲ့​အတူ ခရစ်ယာန်​ဓမ္မ​အမှုဆောင်ခြင်း​မှ ပျော်ရွှင်မှု​ရ