စာရှုသူများထံမှ မေးခွန်းလွှာ

ကမ္ဘာဦး ၂၇:၁၈၊ ၁၉ တွင်မှတ်တမ်းတင်ထားသည့်အတိုင်း ဧသောအဖြစ် ယာကုပ်ဟန်ဆောင်ခြင်းသည် မှားသလော။

ထိုမှတ်တမ်းကို သင်အကျွမ်းတဝင်ရှိပေမည်။ ဣဇာက်သည် အသက်ကြီးလာသောအခါ ဧသောကို တောသို့သွား၍ အမဲကောင်ရှာခိုင်းပြီး “မသေမီ ငါ့ဝိညာဉ်သည် သင့်ကိုကောင်းချီးပေးမည်အကြောင်း ငါမြိန်ရှက်တတ်သောအမဲဟင်းလျာကိုချက်၍ ငါ့ထံသို့ယူခဲ့ပါလော့” ဟုပြောဆို၏။ ထိုသို့ ဣဇာက်ပြောဆိုသောစကားကို ရေဗက္ကကြားလျှင် အရသာရှိသောဟင်းလျာကိုချက်၍ ယာကုပ်အား ပေးပြီး “သင်၏အဘမသေမီ သင့်ကိုကောင်းချီးပေးမည်အကြောင်း ထိုအစာကို အဘစားစေခြင်းငှာ သင်သည် အဘထံသို့ပို့ဆောင်ရမည်” ဟုဆိုလေ၏။ ထို့နောက် ယာကုပ်သည် ဧသော၏အဝတ်ကိုဝတ်၍ ဆိတ်သငယ်၏သားရေကိုလည်း လက်၌လည်းကောင်း၊ လည်ပင်း၌လည်းကောင်း ဆင်ယင်ပြီးလျှင် ဟင်းလျာကို အဘထံယူသွား၏။ ဣဇာက်က “သင်သည် အဘယ်သူနည်း” ဟုမေးသောအခါ ယာကုပ်က “အကျွန်ုပ်ကား သားအကြီးဧသောဖြစ်ပါ၏” ဟုဆိုလေသည်။ ဣဇာက်လည်း သူ့စကားကိုယုံပြီး ကောင်းချီးပေးလေ၏။—⁠ကမ္ဘာဦး ၂၇:၁-၂၉။

ရေဗက္ကနှင့်ယာကုပ်တို့ အဘယ်ကြောင့်ထိုသို့လုပ်ရကြောင်း ကျမ်းစာကအသေးစိတ်မဖော်ပြသော်လည်း အခြေအနေမှာ ရုတ်တရက်ဖြစ်သွားကြောင်း ဖော်ပြထားသည်။ ထို့ပြင် သမ္မာကျမ်းစာက ရေဗက္ကနှင့်ယာကုပ်တို့၏လုပ်ရပ်ကို ကောင်းသည်၊ ဆိုးသည် ဘာမျှမပြောထားကြောင်း သတိပြုသင့်သည်။ ထို့ကြောင့် ဤမှတ်တမ်းသည် လိမ်လည်လှည့်စား၍ရသည်ဟူသောသဘော မဟုတ်ပေ။ သို့သော် သမ္မာကျမ်းစာက ထိုအခြေအနေနှင့်ပတ်သက်၍ ရှင်းပြထားသည်။

ပထမ၊ ဖခင်၏ကောင်းချီးကို ယာကုပ်သာရထိုက်ပြီး ဧသောမရထိုက်ကြောင်း မှတ်တမ်းကရှင်းလင်းစွာဖော်ပြသည်။ အစောပိုင်းတွင် ဧသောသည် သားဦးအရာကို တန်ဖိုးမထားဘဲ ဆာလောင်မှုပြေပျောက်ရန် ဟင်းတစ်ခွက်ဖြင့် ရောင်းစားခဲ့ရာ ယာကုပ်သည် ယင်းကို တရားဝင်ဝယ်ယူခဲ့ပြီးဖြစ်၏။ ဧသောသည် “သားဦးအရာကို မထီမဲ့မြင်ပြု” ခဲ့၏။ (ကမ္ဘာဦး ၂၅:၂၉-၃၄) ထို့ကြောင့် ယာကုပ်သည် မိမိရသင့်ရထိုက်သောကောင်းချီးရရန် ဖခင်ထံသွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ဒုတိယ၊ ဣဇာက်သည် ယာကုပ်အား ကောင်းချီးပေးမိကြောင်း သိသွားသောအခါ ယင်းကို ပြောင်းလဲဖို့မကြိုးစားခဲ့ပေ။ အမြွှာနှစ်ဦးကိုမမွေးမီ ယေဟောဝါက “အကြီးသည် အငယ်၌ကျွန်ခံရလိမ့်မည်” ဟုရေဗက္ကကိုမိန့်ဆိုခဲ့ကြောင်း ဣဇာက်အမှတ်ရပေမည်။ (ကမ္ဘာဦး ၂၅:၂၃) ထို့ပြင် ခါရန်မြို့သို့ ယာကုပ်သွားခါနီးတွင် ဣဇာက် ထပ်မံကောင်းချီးပေးခဲ့ခြင်းမှာလည်း မှတ်သားစရာဖြစ်သည်။—⁠ကမ္ဘာဦး ၂၈:၁-၄။

နောက်ဆုံး၊ ထိုအဖြစ်အပျက်အားလုံးကို ယေဟောဝါသိရှိပြီး စိတ်ဝင်စားတော်မူကြောင်း သတိရသင့်သည်။ ဣဇာက်ပေးခဲ့သောကောင်းချီးသည် အာဗြဟံကိုပေးခဲ့သော ဘုရားသခင့်ကတိတော်နှင့်လည်း ဆက်စပ်နေသည်။ (ကမ္ဘာဦး ၁၂:၂၊ ၃) ဘုရားသခင်သည် ယာကုပ်ကို ကောင်းချီးမရစေလိုပါက တစ်နည်းနည်းဖြင့် တားဆီးနိုင်ပါသည်။ သို့သော် ယာကုပ်အား “သင်၏အမျိုးအနွယ်အားဖြင့် လူမျိုးအပေါင်းတို့သည် ကောင်းချီးမင်္ဂလာကို ခံရကြလိမ့်မည်” ဟုယေဟောဝါမိန့်ဆိုခြင်းဖြင့် ယင်းကိုအတည်ပြုခဲ့သည်။—⁠ကမ္ဘာဦး ၂၈:၁၀-၁၅။