ထိုသို့သော ယူဆချက်များသည် မကြာသေးမီနှစ်များက ပေါ်ပေါက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ အကြောင်းမှာ လူကြိုက်များသော ရုပ်ရှင်များနှင့် စာအုပ်များတွင် ထိုအကြောင်းများကို ထည့်သွင်းရိုက်ကူးခဲ့၍ ဖြစ်သည်။ ထိုစိတ်ကူးယဉ်ဇာတ်လမ်းများအပြင် အေဒီဒုတိယရာစုနှင့် တတိယရာစုက ပေါ်ပေါက်ခဲ့သော အပေါခရစ်ဖာကျမ်း *များကို အသားပေးရေးထားသည့် စာအုပ်များနှင့် ဆောင်းပါးများလည်း ရှိသေးသည်။ ခရစ်ဝင်ကျမ်းများမှ ထုတ်ပယ်ထားသော ယေရှုနှင့်ပတ်သက်သည့် အချက်များကို ထိုအပေါခရစ်ဖာကျမ်းများတွင် ဖော်ပြထားသည်ဟု ဆိုကြ၏။ ထိုအဆိုပြုချက်များသည် ခိုင်လုံမှုရှိသလော။ ယုံကြည်စိတ်ချထိုက်သော ယေရှုဘဝဇာတ်ကြောင်း တစ်ခုလုံးကို သမ္မာကျမ်းစာတွင် ဖော်ပြထားကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့ စိတ်ချနိုင်သလော။

 အဆိုပါမေးခွန်းများကို ဖြေဆိုရန် အခြေခံကျသော အချက်သုံးချက်ကို ဆင်ခြင်သုံးသပ်လျှင် ကောင်းမည်။ ပထမ၊ ခရစ်ဝင်ကျမ်းမှတ်တမ်းများကို မည်သူတို့က မည်သည့်အချိန်တွင် ရေးသားခဲ့သည်ဟူသော အရေးကြီးသည့် အချက်အလက်များကို ကျွန်ုပ်တို့ သိဖို့လိုသည်။ ဒုတိယ၊ ကျမ်းရင်းဝင်များကို မည်သူက မည်သို့ သတ်မှတ်ခဲ့ကြောင်း သိဖို့လိုသည်။ တတိယ၊ အပေါခရစ်ဖာကျမ်းများ၏ နောက်ခံအပြင် ယင်းတို့က ကျမ်းရင်းဝင်စာစောင်များနှင့် မည်သို့ ကွဲပြားကြောင်းတို့ကို သိရှိဖို့လိုသည်။ *

မဿဲခရစ်ဝင်ကျမ်းကို ခရစ်တော်သေပြီး ရှစ်နှစ်အကြာ အေဒီ ၄၁ ခန့်တွင် ရေးသားခဲ့သည်ဟု ကိုးကားချက်အချို့က ဆိုသည်။ အဆိုပါကျမ်းကို ထိုထက်နောက်ကျပြီးမှသာ ရေးသားခဲ့သည်ဟု ကျမ်းပညာရှင်များစွာက ယူဆကြသော်လည်း ခရစ်ယာန်ဂရိကျမ်းစာစောင်အားလုံးကို ပထမရာစုအတွင်း ရေးသားခဲ့သည်ဟု လူအများက သဘောတူကြသည်။

ယေရှု၏ ဘဝအသက်တာ၊ သေခြင်းနှင့် ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းတို့ကို ကိုယ်တိုင်တွေ့မြင်ခဲ့သူများသည် ထိုအချိန်တွင် အသက်ရှင်နေသေးသည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့သည် ခရစ်ဝင်ကျမ်းမှတ်တမ်းများ မှန်ကန်ကြောင်း အတည်ပြုနိုင်သည့်အပြင် လွဲမှားသည့်အချက်များကိုလည်း အလွယ်တကူ ထောက်ပြနိုင်ကြသည်။ ပါမောက္ခ အက်ဖ်. အက်ဖ်. ဘရူးစ်က ဤသို့ဆို၏– “ယေရှု၏ တမန်တော်များ ဟောပြောသည့်အခါ အားသာချက်တစ်ခုမှာ ကြားနာသူတို့ သိရှိထားရာများကို ခိုင်မာစွာ ကိုးကားဖော်ပြခြင်း ဖြစ်သည်။ ‘ဤအရာများကို ငါတို့ သက်သေခံ၏’ ဟုဆိုရုံသာမက ‘သင်တို့ကိုယ်တိုင် သိကြ၏’ ဟုလည်း တမန်တော်များက ဆိုကြသည် (တမန်တော် ၂:၂၂)။”

ခရစ်ယာန်ဂရိကျမ်းစာစောင်များကို မည်သူတို့ ရေးသားခဲ့ကြသနည်း။ ကျမ်းရေးသူများတွင် ယေရှု၏တမန်တော် ၁၂ ပါးမှ တချို့ ပါဝင်သည်။ ထိုသူတို့အပြင် တခြားကျမ်းရေးသူများဖြစ်သော ယာကုပ်၊ ယုဒနှင့် မာကုတို့လည်း ခရစ်ယာန်အသင်းတော် တည်ထောင်ချိန် အေဒီ ၃၃၊ ပင်တေကုတ္တေပွဲနေ့တွင် ရောက်ရှိနေကြသည်။ ပေါလုအပါအဝင် ကျမ်းရေးသူအားလုံးသည် ဂျေရုဆလင်မြို့ရှိ တမန်တော်များ၊ အသက်ကြီးသူများနှင့် ဖွဲ့စည်းထားသည့် အစောပိုင်း ခရစ်ယာန်အသင်းတော်၏ အုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့နှင့် အနီးကပ် ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်ခဲ့သူများ ဖြစ်သည်။—တမန်တော် ၁၅:၂၊ ၆၊ ၁၂-၁၄၊ ၂၂။ ဂလာတိ ၂:၇-၁၀။

ယေရှုသည် မိမိစတင်ခဲ့သော ဟောပြောခြင်းနှင့် သွန်သင်ခြင်းလုပ်ငန်းကို ဆက်လုပ်ဆောင်သွားရန် တပည့်များအား မိန့်မှာခဲ့သည်။ (မဿဲ ၂၈:၁၉၊ ၂၀) “သင်တို့စကားကို နားထောင်သောသူသည် ငါ့စကားကို နားထောင်၏” ဟူ၍ပင် ပြောခဲ့သေးသည်။ (လုကာ ၁၀:၁၆) ထို့ပြင် ဘုရားသခင်၏ သန့်ရှင်းသော စွမ်းအားတော်သည် ထိုလုပ်ငန်းကို လုပ်ဆောင်နိုင်ရန် လိုအပ်သည့် အစွမ်းခွန်အားကို ပေးသနားတော်မူမည်ဟုလည်း ယေရှု ကတိပြုသည်။ အစောပိုင်း ခရစ်ယာန်များသည် တမန်တော်များထံမှ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင့် သန့်ရှင်းသော စွမ်းအားတော် ရရှိကြောင်း အထောက်အထားရှိသည့် သူတို့၏ လုပ်ဖော်ဆောင်ဖက်ချင်းများထံမှ ကျမ်းစာစောင်များ ရရှိသောအခါ ယုံကြည်စိတ်ချနိုင်သော ကျမ်းစာစောင်များအဖြစ် အလွယ်တကူ လက်ခံခဲ့ကြသည်။

မိမိတို့၏ ကျမ်းရေးသူချင်းများသည် ကျမ်းရေးရန် အခွင့်အာဏာ ရထားကြောင်း၊ ဘုရားသခင့်စွမ်းအားတော် ရရှိကြောင်း ကျမ်းရေးသူအချို့ သက်သေထူကြသည်။ ဥပမာ၊ တမန်တော်ပေတရုသည် ပေါလု၏စာများကို ရည်ညွှန်းပြီး ထိုစာများသည် အခြားကျမ်းစာစောင်များနှင့် ကိုက်ညီကြောင်း ဖော်ပြခဲ့သည်။ (၂ ပေတရု ၃:၁၅၊ ၁၆) တမန်တော်များနှင့် တခြားခရစ်ယာန်ပရောဖက်များသည် ဘုရားသခင်ထံမှ စွမ်းအားတော်ရရှိကြောင်း ပေါလုလည်း အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။—ဧဖက် ၃:၅။

ထို့ကြောင့် ခရစ်ဝင်ကျမ်း မှတ်တမ်းများသည် စစ်မှန်ပြီး ယုံကြည်စိတ်ချနိုင်ကြောင်း အခိုင်အမာ ဆိုနိုင်ပါသည်။ ထိုကျမ်းများသည် ပုံပြင်ဇာတ်လမ်းမျှသာ မဟုတ်ဘဲ သေချာစွာ မှတ်တမ်းတင်ထားသော သမိုင်းဖြစ်ရပ် ဖြစ်သည်။ ယင်းတို့သည် မျက်မြင်သက်သေများ၏ ထွက်ဆိုချက်များအပေါ် အခြေပြုထားသော၊ ဘုရားသခင့် သန့်ရှင်းသောစွမ်းအားတော် ရရှိသူတို့ ရေးသားထားသော ကျမ်းစာစောင်များ ဖြစ်သည်။

ခရစ်ယာန်ဂရိကျမ်းစာစောင်များသည် သမ္မာကျမ်းစာ ကျမ်းရင်းဝင်ဖြစ်ကြောင်း ဧကရာဇ်မင်း ကွန်စတင်တိုင်း၏ အုပ်ချုပ်မှုအောက်တွင် အာဏာရရှိလာသော ကက်သလစ်အသင်းက ရာစုနှစ်များစွာကြာပြီးနောက်မှ သတ်မှတ်ခဲ့သည်ဟု စာရေးဆရာတချို့ ပြောကြသည်။ သို့သော် ဖြစ်ရပ်မှန်များက ထိုသို့မဟုတ်ပါ။

ဥပမာ၊ ခရစ်ယာန်သမိုင်းပါမောက္ခ အော့စ်ကာ စကာစူနာ၏ ဤပြောဆိုချက်ကို မှတ်သားပါ– “ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် မည်သည့်ကျမ်းစာစောင်များ ပါဝင်သည်၊ မပါဝင်သည်ကို မည်သည့်ခရစ်ယာန်အဖွဲ့ သို့မဟုတ် မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကမျှ မဆုံးဖြတ်ခဲ့ဖူးချေ။ . . . ထိုစံနှုန်းများသည် ပွင့်လင်းပြီး အလွန်ယုတ္တိရှိသည်။ တမန်တော်များ သို့မဟုတ် သူတို့၏ လုပ်ဖော်ဆောင်ဖက်ချင်းများ ရေးသည် ဟု သတ်မှတ်ထားသော အေဒီပထမရာစုမှ ကျမ်းစာစောင်များကို ယုံကြည်စိတ်ချနိုင်လောက်သော ကျမ်းများအဖြစ် သတ်မှတ်ခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းမှ ရေးသားခဲ့သော တခြားကျမ်းများ၊ စာများ၊ ‘ခရစ်ဝင်ကျမ်းတုများ’ မပါဝင်ချေ။ . . . ဓမ္မသစ်ကျမ်းသည် ကျမ်းရင်းဝင်ဖြစ်ကြောင်း ကွန်စတင်တိုင်း မတိုင်မီ၊ သူ၏ခရစ်ယာန်အဖွဲ့ အာဏာမရလာမီ ကြာမြင့်စွာကတည်းက သတ်မှတ်ပြီးသား ဖြစ်သည်။ နောက်ပိုင်းမှ အာဏာရလာသော ထိုခရစ်ယာန်အဖွဲ့က မဟုတ်ဘဲ ယုံကြည်ခြင်းကြောင့် ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခံရသော ခရစ်ယာန်များက ထိုသို့ သတ်မှတ်ခဲ့သည်။”

ခရစ်ယာန်ဂရိကျမ်းစာစောင်များကို လေ့လာသူ၊ တွဲဖက်ပါမောက္ခ ကဲန် ဘာဒင်းက ကျမ်းရင်းဝင်စာစောင်များဟူသော သတ်မှတ်ချက် ပေါ်ပေါက်လာပုံနှင့်ပတ်သက်၍ ဤသို့ပြောဆို၏– “မည်သည့်ကျမ်းစာစောင်များသည် ကျမ်းရင်းဝင်များဖြစ်သင့်ကြောင်း ကက်သလစ်အသင်းက မသတ်မှတ်ခဲ့ချေ။ ယင်းအစား ဘုရားသခင့်နှုတ်ထွက်စကားတော် ဖြစ်သည်ဟု ပထမရာစု ခရစ်ယာန်များ လက်ခံခဲ့သော ကျမ်းစာစောင်များကိုသာ ကျမ်းရင်းဝင်အဖြစ် ၎င်းတို့ အသိအမှတ်ပြုခဲ့သည်။”

သို့သော် ကျမ်းရင်းဝင်စာစောင်များကို သတ်မှတ်ခဲ့ကြသူများမှာ ပထမရာစုရှိ စိတ်နှိမ့်ချသော အဆိုပါ ခရစ်ယာန်များသာလော။ သာ၍အရေးပါပြီး အစွမ်းထက်သောအရာတစ်ခု ရှိသည်ဟု သမ္မာကျမ်းစာက ဖော်ပြ၏။

ခရစ်ယာန်အသင်းတော် တည်ထောင်ချိန် အစောပိုင်း ဆယ်စုနှစ်များတွင် စွမ်းအားတော်၏ အံ့ဖွယ်ဆုကျေးဇူးတစ်ခုမှာ “သတင်းစကားများ ပိုင်းခြားသိမြင်နိုင်သောအခွင့်” ဖြစ်သည်။ (၁ ကောရိန္သု ၁၂:၄၊ ၁၀) ထို့ကြောင့် အဆိုပါ ခရစ်ယာန်တချို့သည် ဘုရားသခင့်စွမ်းအားတော် အမှန်တကယ် ရရှိထားသူများနှင့် မရရှိထားသူများ၏ ရေးသားချက်များ မည်သို့ကွာခြားသည်ကို ပိုင်းခြားသိမြင်နိုင်စွမ်း ရှိကြသည်။ သို့ဖြင့် ယနေ့ ခရစ်ယာန်များသည် သမ္မာကျမ်းစာတွင်ပါရှိသော ကျမ်းစာစောင်များကို စွမ်းအားတော်၏ လမ်းညွှန်မှုဖြင့် ရေးသားထားကြောင်း ယုံကြည်စိတ်ချနိုင်ကြသည်။

ထို့ကြောင့် ကျမ်းရင်းဝင်စာစောင်များကို သန့်ရှင်းသောစွမ်းအားတော်၏ လမ်းညွှန်မှုဖြင့် အစောပိုင်းကတည်းက သတ်မှတ်ပြီးခဲ့သည်မှာ ထင်ရှားပါသည်။ အေဒီ ဒုတိယရာစု နှောင်းပိုင်းမှစ၍ စာရေးသူအချို့သည် ကျမ်းစာစောင်များ၏ ကျမ်းရင်းဝင်ဖြစ်မှုကို ထောက်ခံခဲ့ကြသည်။ သို့သော် မည်သည့်ကျမ်းစာစောင်များသည် ကျမ်းရင်းဝင်များဖြစ်ကြောင်း အဆိုပါစာရေးသူများ သတ်မှတ်နေခြင်း မဟုတ်ပါ။ သူတို့သည် သန့်ရှင်းသောစွမ်းအားတော်၏ လမ်းညွှန်မှုရရှိခဲ့သည့် ကိုယ်စားလှယ်များမှတစ်ဆင့် ဘုရားသခင် သတ်မှတ်ပြီးသား ကျမ်းစာစောင်များနှင့်ပတ်သက်၍ မှန်ကန်ကြောင်း သက်သေထူရုံသာ ဖြစ်သည်။

ယနေ့ လူအများ လက်ခံထားသည့် ကျမ်းစာစောင်များသည် ကျမ်းရင်းဝင်ဖြစ်ကြောင်း ရှေးလက်ရေးစာမူများကလည်း ခိုင်လုံစွာ သက်သေထူသည်။ ဂရိကျမ်းစာစောင်များ၏ မူရင်းလက်ရေးစာမူပေါင်း ၅,၀၀၀ ကျော်ရှိပြီး ထိုတွင် ဒုတိယရာစု၊ တတိယရာစုက ရေးထားသော လက်ရေးစာမူအချို့လည်း ပါသည်။ အေဒီ အစောပိုင်း ရာစုနှစ်များအတွင်း ယုံကြည်စိတ်ချနိုင်သည့် ကျမ်းများအဖြစ် သတ်မှတ်ခံရသော ကျမ်းများသည် အပေါခရစ်ဖာကျမ်းများ မဟုတ်ဘဲ အဆိုပါ လက်ရေးစာမူများ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်ပင် ယင်းတို့ကို ကူးရေးပြီး ကျယ်ပြန့်စွာ ဖြန့်ဝေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

သို့သော် ကျမ်းရင်းဝင်ဖြစ်မှု၏ အရေးကြီးဆုံး အထောက်အထားမှာ ကျမ်းစာကိုယ်နှိုက်တွင် ဖော်ပြထားရာများ ဖြစ်သည်။ ကျမ်းရင်းဝင်ဂရိကျမ်းစာစောင်များသည် သမ္မာကျမ်းစာပါ အခြားကျမ်း စာစောင်များရှိ “တရားစကားတော် ပုံစံ” နှင့် ကိုက်ညီမှု ရှိသည်။ (၂ တိမောသေ ၁:၁၃) ယေဟောဝါဘုရားသခင်ကို ချစ်ပြီး ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ကာ အမှုတော်ထမ်းဆောင်ရန် ကျမ်းစာဖတ်ရှုသူများကို ထိုကျမ်းစာစောင်များက အားပေးတိုက်တွန်းသည်။ ထို့ပြင် အယူသီးခြင်း၊ နတ်ဆိုးပညာလိုက်စားခြင်း၊ ဖန်ဆင်းခံအရာများကို ကိုးကွယ်ခြင်းများအား ရှောင်ကြဉ်ရန်လည်း သတိပေးထားသည်။ ယင်းတို့တွင် တိကျမှန်ကန်သော သမိုင်းဝင်ဖြစ်ရပ်များ၊ စစ်မှန်သော အနာဂတ်ဟောချက်များ ပါဝင်သည်။ လူသားချင်းချစ်သည့်မေတ္တာ ရှိကြရန် အားပေးထားသည်။ ခရစ်ယာန်ဂရိကျမ်းစာစောင်များတွင် ထိုသို့သော ထူးခြားထင်ရှားသည့် အချက်များ ပါဝင်သည်။ အပေါခရစ်ဖာကျမ်းများတွင်ကော ထိုသို့သောအချက်များ ပါရှိသလော။

အပေါခရစ်ဖာကျမ်းများသည် ကျမ်းရင်းဝင်စာစောင်များနှင့် လုံးဝမတူချေ။ ထိုကျမ်းများသည် ဒုတိယရာစုနှစ် အလယ်ပိုင်းခန့်ဟူ၍ ရက်စွဲတပ်ထားပြီး ကျမ်းရင်းဝင်စာစောင်များထက် အလွန်နောက်ကျပြီးမှ ထွက်ရှိလာခြင်း ဖြစ်သည်။ ယေရှု၊ ခရစ်ယာန်ဘာသာတို့နှင့်ပတ်သက်၍ အပေါခရစ်ဖာကျမ်းပါ ရေးသားချက်များသည် စွမ်းအားတော်၏ လမ်းညွှန်မှုဖြင့် ရေးသားထားသော ကျမ်းစာစောင်များနှင့် ကိုက်ညီမှု မရှိချေ။

ဥပမာ၊ အပေါခရစ်ဖာ သောမခရစ်ဝင်ကျမ်းတွင် ယေရှုအကြောင်းကို ထူးဆန်းစွာ ရေးသားဖော်ပြထားသည်။ ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သို့ မာရိဝင်နိုင်ရန် ယေရှုသည် သူ့ကို ယောက်ျားတစ်ဦးအဖြစ် ပြောင်းလဲပေးလိုက်သည်ဟု ထိုကျမ်းတွင် ဖော်ပြ၏။ ပေါ်ထွန်းစ သောမခရစ်ဝင်ကျမ်းစာအုပ်တွင် တခြားကလေးများ အသတ်ခံရအောင် တမင်တကာ ပြုလုပ်သည့် စိတ်ထားယုတ်ညံ့သော သူငယ်အဖြစ် ယေရှုကို သရုပ်ဖော်ထားသည်။ အပေါခရစ်ဖာကျမ်းများဖြစ်သော ပေါလု၏ တမန်တော်ကျမ်းနှင့် ပေတရု၏ တမန်တော်ကျမ်းတို့တွင် လိင်ဆက်ဆံခြင်းကို လုံးဝရှောင်ကြဉ်ရန် အလေးပေးဖော်ပြထားပြီး ခင်ပွန်းနှင့် ခွဲနေရန် အမျိုးသမီးများကို တမန်တော်များက အားပေးတိုက်တွန်းသည်ဟုပင် ရေးသားထားသည်။ ယေရှုသည် အစားအစာအတွက် ဘုရားသခင်ထံ ဆုတောင်းသော တပည့်များကို ပြောင်လှောင်ခဲ့သည်ဟု ယုဒခရစ်ဝင်ကျမ်းတွင် ဖော်ပြသည်။ ထိုဖော်ပြချက်များသည် ကျမ်းရင်းဝင်စာစောင်များတွင် တွေ့ရသောအချက်များနှင့် တခြားစီပင်။—မာကု ၁၄:၂၂။ ၁ ကောရိန္သု ၇:၃-၅။ ဂလာတိ ၃:၂၈။ ဟေဗြဲ ၇:၂၆။

ဖန်ဆင်းရှင် ယေဟောဝါဘုရားသခင်သည် ကောင်းမြတ်သော ဘုရားသခင် မဟုတ်ဟူသည့် ယုံကြည်ချက်ကို ကိုင်စွဲသော နော့စတစ်ကျမ်းများနှင့် အပေါခရစ်ဖာကျမ်း အများစုတို့ ဆင်တူကြသည်။ ထို့ပြင် ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းသည် ပကတိစာသားအတိုင်း မဟုတ်ကြောင်း၊ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ မှန်သမျှသည် မနှစ်မြို့ဖွယ်ဖြစ်ကြောင်း၊ စာတန်သည် အိမ်ထောင်မင်္ဂလာနှင့် မျိုးပွားခြင်းတို့ကို အစပြုသူဖြစ်ကြောင်း သူတို့ ယုံကြည်လက်ခံကြသည်။

အပေါခရစ်ဖာကျမ်း အတော်များများတွင် ကျမ်းစာဇာတ်ကောင်များအကြောင်း ပါရှိသော်လည်း တလွဲဖော်ပြထားသည်။ အဆိုပါကျမ်းများသည် လုပ်ကြံဖန်တီးမှုကြောင့် သမ္မာကျမ်းစာမှ ဖယ်ထုတ်ခံလိုက်ရသလော။ အပေါခရစ်ဖာကျမ်းနှင့်ပတ်သက်၍ ကျွမ်းကျင်သူ အမ်. အာ. ဂျိမ်းစ်က ဤသို့ပြောပြသည်– “အပေါခရစ်ဖာကျမ်းများကို တစ်ဦးတစ်ယောက်က ဓမ္မသစ်ကျမ်းများမှ ဖယ်ထုတ်လိုက်သလောဟု မေးစရာမလိုပေ။ ထိုကျမ်းများသည် သူ့ဘာသာသူ ဖယ်ထွက်သွားခြင်း ဖြစ်သည်။”

ခရစ်ယာန်အသင်းတော်ကို ယိုယွင်းပျက်စီးစေမည့် အယူဖောက်ပြန်မှု ပေါ်ပေါက်လာမည်ဟူသော သတိပေးချက်သည် ကျမ်းရင်းဝင်စာစောင်များတွင် အတော်များများ ပါရှိသည်။ အမှန်မှာ ပထမရာစုကတည်းက အယူဖောက်ပြန်မှု စတင်ခဲ့ပြီးဖြစ်သော်လည်း မပျံ့နှံ့သွားအောင် တမန်တော်များက တားဆီးခဲ့ကြသည်။ (တမန်တော် ၂၀:၃၀။ ၂ သက်သာလောနိတ် ၂:၃၊ ၆၊ ၇။ ၁ တိမောသေ ၄:၁-၃။ ၂ ပေတရု ၂:၁။ ၁ ယောဟန် ၂:၁၈၊ ၁၉။ ၄:၁-၃) တမန်တော်များ သေဆုံးပြီးနောက် စတင်ပေါ်ပေါက်လာသည့် ကျမ်းများသည် ယေရှု၏သွန်သင်ချက်နှင့် လုံး၀မသက်ဆိုင်ကြောင်း အဆိုပါသတိပေးချက်များက ကောင်းစွာ နားလည်စေသည်။

မှန်ပါသည်၊ ထိုသို့သော မှတ်တမ်းများသည် အချို့သော ကျမ်းပညာရှင်များနှင့် သမိုင်းပညာရှင်များအတွက် အလွန်ရှေးကျပြီး တန်ဖိုးထားအပ်သောအရာ ဖြစ်ပေမည်။ သို့သော် ဤအချက်ကို သုံးသပ်ကြည့်ပါ– ကျမ်းပညာရှင်များသည် ယနေ့ခေတ်ရှိ ဘာသာရေးဂိုဏ်းများက ထုတ်ဝေသော မဂ္ဂဇင်းစာစောင်များမှ အတင်းအဖျင်းများ၊ မဟုတ်မမှန် သတင်းအချက်အလက်များကို စုစည်းကာ မြေတိုက်ခန်းတွင် ချိပ်ပိတ်သိမ်းထားသည် ဆိုပါစို့။ အချိန်ကုန်လွန်လာသည်နှင့်အမျှ အဆိုပါအချက်အလက်များသည် ယုံကြည်စိတ်ချထိုက်သော အချက်များ ဖြစ်လာမည်လော။ နှစ်ပေါင်း ၁,၇၀၀ ကြာပြီးနောက် စာရွက်များ အလွန်ဟောင်းနွမ်းသွားရုံမျှဖြင့် ထိုစာရွက်ပေါ်ရှိ မုသာစကားများနှင့် ယုတ္တိမရှိသော စကားများသည် စစ်မှန်လာမည်လော။

လုံးဝမဖြစ်နိုင်ပါ။ ယေရှုသည် မာဂဒလမာရိကို လက်ထပ်သည်ဟူသောအဆိုနှင့် အပေါခရစ်ဖာကျမ်းများမှ မဟုတ်မမှန်သော အခြားဖော်ပြချက်များလည်း အလားတူပင်။ ယုံကြည်စိတ်ချနိုင်သော ကျမ်းများရှိနေပါလျက် ခိုင်လုံမှုမရှိသော ထိုကျမ်းများကို အဘယ်ကြောင့် လက်ခံရမည်နည်း။ ယေရှုနှင့်ပတ်သက်ပြီး ဘုရားသခင် အသိပေးလိုသည့် အကြောင်းအရာ ရှိသမျှသည် သမ္မာကျမ်းစာတွင် ပါရှိ၏။ ယင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့ ယုံကြည်စိတ်ချနိုင်သော မှတ်တမ်းပင်ဖြစ်သည်။