မြည်တမ်းစကား ၄:၁-၂၂
א
၄ တောက်ပတဲ့ရွှေစင် အရောင်မှိန်သွားပြီပဲ။+
သန့်ရှင်းရာဌာနတော်ရဲ့ ကျောက်တုံးတွေ+ လမ်းထောင့်တိုင်းမှာ ပြန့်ကျဲနေပြီပဲ။+
ב
၂ ရိုသေလေးစားခံခဲ့ရတဲ့ဇိအုန်သားတွေ၊ရွှေစင်လို အဖိုးတန်တဲ့သူတွေဟာ
အိုးထိန်းသမားလုပ်တဲ့ မြေအိုးတွေလို ယူမှတ်ခံရပြီပဲ။
ג
၃ ခွေးအတွေတောင် သားငယ်တွေကို နို့တိုက်တယ်။
ငါ့လူမျိုး သမီးပျိုကတော့ ကန္တာရထဲက ငှက်ကုလားအုတ်တွေလို+ ရက်စက်တယ်။+
ד
၄ နို့စို့ကလေးတွေရဲ့ လျှာဟာ နို့ဆာလို့ အာခေါင်မှာ ကပ်နေတယ်။
ကလေးတွေ စားစရာတောင်းပေမဲ့+ ဘယ်သူမှ မပေးကြဘူး။+
ה
၅ စားကောင်းသောက်ဖွယ် စားသုံးခဲ့သူတွေဟာ လမ်းမှာ ငတ်မွတ်ပြီး လဲကျနေပြီ။+
ကြက်သွေးရောင်အဝတ်တွေ ဝတ်ပြီး ကြီးပြင်းလာသူတွေ+ ပြာပုံပေါ် ရောက်နေပြီ။
ו
၆ ငါ့လူမျိုးသမီးပျိုခံရတဲ့ အပြစ်ဒဏ်ဟာ သောဒုံမြို့ခံရတဲ့ အပြစ်ဒဏ်ထက် ပိုကြီးတယ်။+
သောဒုံမြို့ဟာ ကူညီမယ့်သူမရှိဘဲ တစ်ခဏအတွင်း ပျက်စီးသွားတယ်။+
ז
၇ ဇိအုန်ရဲ့ နာဇရိလူတွေဟာ*+နှင်းပွင့်ထက် စင်ကြယ်ပြီး နို့ရည်ထက် ဖြူခဲ့တယ်။
သန္တာကျောက်ထက် နီပြီး နီလာကျောက်လို တောက်ပခဲ့တယ်။
ח
၈ အခုတော့ သူတို့ရုပ်ရည်ဟာ ကျပ်ခိုးထက်တောင် မည်းနေပြီ။
လမ်းမှာ သူတို့ကို မမှတ်မိတော့ဘူး။
အရိုးပေါ် အရေတင် ဖြစ်နေပြီ။+ ထင်းတုံးလို ခြောက်နေပြီ။
ט
၉ ဓားဘေးကြောင့် သေတဲ့သူတွေဟာ အငတ်ဘေးကြောင့် သေတဲ့သူတွေ၊+စားစရာမရှိလို့ အားပြတ်နေသူတွေ၊ ဓားထိုးခံရသူတွေထက် ပိုကောင်းတယ်။
י
၁၀ သနားစာနာတတ်တဲ့ မိန်းမတွေဟာ သားသမီးကို ပြုတ်စားကြတယ်။+
ငါ့လူမျိုးသမီးပျို ဒုက္ခရောက်ချိန်မှာ အဲဒီကလေးတွေဟာ ညည်းတွားငိုကြွေးချိန်မှာ စားရတဲ့အစာ ဖြစ်ရရှာတယ်။+
כ
၁၁ ယေဟောဝါ အမျက်ထွက်နေတယ်။
အမျက်တော်မီး သွန်းလောင်းတယ်။+
ဇိအုန်ကို မီးရှို့တယ်။ ဇိအုန်ရဲ့ အုတ်မြစ်တွေ မီးလောင်သွားတယ်။+
ל
၁၂ ဂျေရုဆလင်မြို့တံခါးထဲ ရန်သူတွေ ဝင်လာတဲ့အခါ
မြေကြီးဘုရင်တွေ၊ ပြည်သူပြည်သားတွေ မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်နေတယ်။+
מ
၁၃ ဒါဟာ ပရောဖက်တွေ၊ ပုရောဟိတ်တွေရဲ့ အပြစ်ကြောင့်ပဲ။+
သူတို့က မြို့ထဲမှာ ဖြောင့်မတ်သူတွေကို သတ်ဖြတ်ခဲ့ကြတယ်။+
נ
၁၄ သူတို့ဟာ လမ်းပေါ်မှာ မမြင်မကန်း လျှောက်သွားနေကြတယ်။+
သွေးစွန်းနေတဲ့အတွက်+
သူတို့အဝတ်ကို ဘယ်သူမှ မထိရဲကြဘူး။
ס
၁၅ “မသန့်ရှင်းသူတို့၊ ထွက်သွားကြ။ ထွက်သွားကြ။ ထွက်သွားကြ။ ကျုပ်တို့ကို မထိကြနဲ့” လို့ လူတွေပြောကြတယ်။
သူတို့ အိုးမဲ့အိမ်မဲ့ဖြစ်ပြီး လျှောက်သွားနေကြတယ်။
လူမျိုးခြားတွေက “ငါတို့နဲ့အတူ သူတို့ ဒီမှာဆက်နေလို့ မရဘူး။+
פ
၁၆ ယေဟောဝါက သူတို့ကို ကွဲလွင့်စေတယ်။+
မျက်နှာသာ မပေးတော့ဘူး။
ပုရောဟိတ်တွေကို လူတွေ မလေးစားကြဘူး။+ အကြီးအကဲတွေကိုလည်း မျက်နှာသာ မပေးကြဘူး”+ လို့ပြောကြတယ်။
ע
၁၇ အခုတောင် ကူညီမယ့်သူကို မျှော်နေပေမဲ့ မျက်စိညောင်းတာပဲ အဖတ်တင်တယ်။+
မကယ်တင်နိုင်တဲ့ လူမျိုးဆီက အကူအညီကို စောင့်ပြီးရင်း စောင့်နေရတယ်။+
צ
၁၈ ရန်သူတွေ လိုက်ဖမ်းတဲ့အတွက်+ လူထုရင်ပြင်တွေမှာ ငါတို့ မလျှောက်ရဲကြဘူး။
ငါတို့ရဲ့အဆုံး နီးလာပြီ။ ငါတို့ရဲ့ နေ့ရက်တွေ ကုန်ဆုံးသွားပြီ။ နောက်ဆုံးအချိန် ရောက်လာပြီ။
ק
၁၉ ငါတို့ကို လိုက်ဖမ်းသူတွေဟာ ကောင်းကင်ပေါ်က လင်းယုန်တွေထက် မြန်တယ်။+
ငါတို့ကို တောင်တန်းတွေပေါ်မှာ လိုက်ဖမ်းကြတယ်။ တောကန္တာရမှာ ချောင်းမြောင်းကြတယ်။
ר
၂၀ ယေဟောဝါ ဘိသိက်ပေးထားသူ၊+ ငါတို့ရဲ့ ထွက်သက်ဝင်သက်ဟာ သူတို့ရဲ့ တွင်းကြီးထဲမှာ အဖမ်းခံရပြီ။+
“လူမျိုးတွေအလယ်မှာ သူ့အရိပ်ကိုခိုပြီး နေထိုင်ကြမယ်” လို့ ငါတို့ ပြောခဲ့ဖူးတယ်။
ש
၂၁ ဥဇပြည်မှာနေထိုင်တဲ့ ဧဒုံသမီးပျို၊ ရွှင်လန်းဝမ်းမြောက်ပါ။+
ဒါပေမဲ့ မင်းလည်း ဘုရားသခင်ရဲ့ခွက်ကို သောက်ရမယ်။+ မူးအောင်သောက်ပြီး အဝတ်ဗလာ ဖြစ်ရမယ်။+
ת
၂၂ အို ဇိအုန်သမီးပျို၊ မင်း ခံရမယ့်အပြစ်ဒဏ် ပြီးဆုံးပြီ။
ဘုရားက မင်းကို ပြည်နှင်ခံဘဝ ပြန်ရောက်စေတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။+
အို ဧဒုံသမီးပျို၊ မင်းအပြစ်တွေကို ဘုရား အာရုံစိုက်လိမ့်မယ်။
ဖော်ထုတ်လိမ့်မယ်။+