၁ ရှမွေလ ၁၃:၁-၂၃
၁၃ ရှောလု နန်းတက်ချိန်မှာ အသက် . . .* နှစ်ရှိပြီ။+ အစ္စရေးပြည်မှာ နှစ်နှစ် စိုးစံပြီးနောက်၊
၂ ရှောလုက အစ္စရေးတွေထဲကနေ လူ ၃,၀၀၀ ကို ရွေးချယ်တယ်။ လူ ၂,၀၀၀ ကို မိတ်မတ်မြို့မှာ၊ ဗေသလမြို့ဝန်းကျင် တောင်တန်းဒေသမှာ သူနဲ့အတူ ခေါ်ထားတယ်။ လူ ၁,၀၀၀ ကို ယောနသန်နဲ့အတူ+ ဗင်ယာမိန်နယ်မြေ၊ ဂိဗာမြို့မှာ+ ထားတယ်။ ကျန်တဲ့လူတွေကိုတော့ အိမ်ပြန်လွှတ်လိုက်တယ်။
၃ ယောနသန်က ဂေဘမြို့မှာရှိတဲ့+ ဖိလိတိမြို့စောင့်တပ်ကို+ ချေမှုန်းတယ်။ ဒီသတင်းကို ဖိလိတိလူတွေ ကြားတယ်။ ရှောလုက “ဟီဘရူးအားလုံး ကြားသိစေ” လို့ပြောပြီး တစ်ပြည်လုံးမှာ တံပိုးမှုတ်ခိုင်းတယ်။+
၄ အစ္စရေးတွေက “ဖိလိတိမြို့စောင့်တပ်ကို ရှောလု ချေမှုန်းလိုက်လို့ အခု ဖိလိတိလူတွေက အစ္စရေးတွေကို မုန်းတီးနေပြီ” ဆိုတဲ့သတင်းကို ကြားတယ်။ ရှောလုရဲ့ ဆင့်ခေါ်ချက်အတိုင်း ဂိလဂါလမြို့မှာ စုရုံးလာကြတယ်။+
၅ ဖိလိတိလူတွေလည်း အစ္စရေးတွေကို တိုက်ခိုက်ဖို့ စုရုံးကြတယ်။ စစ်မြင်းရထား ၃၀,၀၀၀၊ မြင်းစီးသူရဲ ၆,၀၀၀၊ ပင်လယ်သဲပွင့်တွေလို မရေတွက်နိုင်အောင် များလှတဲ့ စစ်သည်တွေ+ ချီတက်လာပြီး ဗေသဝင်မြို့အရှေ့ဘက်+ မိတ်မတ်မြို့မှာ စခန်းချကြတယ်။
၆ အစ္စရေးတွေက အပြင်းအထန် တိုက်ခိုက်ခံနေရလို့ အကြီးအကျယ် ဒုက္ခရောက်တော့မယ်ဆိုတာ သိသွားတဲ့အခါ လိုဏ်ဂူ၊ ကျင်း၊ ကျောက်ဆောင်၊ မြေအောက်ခန်းနဲ့ ရေလှောင်ကန်တွေမှာ ပုန်းခိုနေရတယ်။+
၇ ဟီဘရူးတချို့ဆိုရင် ဂျော်ဒန်မြစ်ကို ဖြတ်ကူးပြီး ဂဒ်နယ်မြေနဲ့ ဂိလဒ်ပြည်+ အထိတောင် ထွက်ပြေးကြတယ်။ ရှောလုကတော့ ဂိလဂါလမြို့မှာ ရှိနေသေးတယ်။ သူ့နောက်ကိုလိုက်တဲ့ စစ်သည်တွေလည်း ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်နေကြတယ်။
၈ သူက ရှမွေလမှာထားတဲ့အတိုင်း ခုနစ်ရက် စောင့်နေပေမဲ့ ရှမွေလကတော့ ဂိလဂါလမြို့ကို ရောက်မလာဘူး။ စစ်သည်တွေလည်း သူ့ဆီကနေ တကွဲတပြား ထွက်ပြေးကုန်ပြီ။
၉ နောက်ဆုံးတော့ ရှောလုက “မီးရှို့ရာ ပူဇော်သက္ကာနဲ့ မိတ်သဟာယ ပူဇော်သက္ကာတွေကို ယူလာခဲ့” လို့ပြောပြီး မီးရှို့ရာ ပူဇော်သက္ကာကို ဆက်သလိုက်တယ်။+
၁၀ မီးရှို့ရာ ပူဇော်သက္ကာကို ဆက်သပြီးတာနဲ့ ရှမွေလ ရောက်လာတယ်။ ရှောလုက သူ့ကိုထွက်ကြိုပြီး နှုတ်ဆက်စကားပြောတယ်။
၁၁ ရှမွေလက “မင်း ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ” လို့မေးတော့ ရှောလုက “စစ်သည်တွေ ကျွန်တော့်ကို ထားခဲ့ပြီး ထွက်ပြေးကုန်ပြီ။+ သခင်က ချိန်းထားတဲ့အချိန်မှာ မရောက်လာဘူး။ ဖိလိတိလူတွေလည်း မိတ်မတ်မြို့မှာ တပ်ချထားပြီ။+
၁၂ ဒါနဲ့ ‘ဖိလိတိလူတွေက တိုက်ခိုက်ဖို့ ဂိလဂါလမြို့ကို ဆင်းလာတော့မယ်။ ယေဟောဝါဘုရားရဲ့ မျက်နှာသာရဖို့လည်း မလုပ်ရသေးဘူး’ လို့ ကျွန်တော်တွေးမိတယ်။ ဒါကြောင့် မီးရှို့ရာပူဇော်သက္ကာကို ဆက်သမှဖြစ်တော့မယ်ထင်လို့ ဆက်သလိုက်တာပါ” လို့ပြန်ဖြေတယ်။
၁၃ အဲဒီအခါ ရှမွေလက ရှောလုကို “မင်း တော်တော်မိုက်မဲတာပဲ။ ယေဟောဝါဘုရားပေးတဲ့ ပညတ်ချက်ကို မနာခံဘူး။+ မင်းသာ နာခံခဲ့မယ်ဆိုရင် ယေဟောဝါဘုရားက အစ္စရေးတွေကို အုပ်ချုပ်မယ့် မင်းရဲ့နန်းဆက်ကို ထာဝစဉ် တည်မြဲစေမှာပဲ။
၁၄ အခုတော့ ယေဟောဝါဘုရား မိန့်မှာထားရာကို မနာခံတဲ့အတွက်+ မင်းရဲ့နန်းဆက် တည်မြဲမှာမဟုတ်ဘူး။+ ယေဟောဝါဘုရားက မိမိနဲ့စိတ်သဘောထားချင်း ကိုက်ညီသူတစ်ယောက်ကို ရှာလိမ့်မယ်။+ သူ့ကို အစ္စရေးလူမျိုးရဲ့ ခေါင်းဆောင်အဖြစ် ယေဟောဝါဘုရား ခန့်အပ်လိမ့်မယ်”+ ဆိုပြီးပြောတယ်။
၁၅ အဲဒီနောက် ရှမွေလက ဂိလဂါလမြို့ကနေ ဗင်ယာမိန်နယ်မြေ၊ ဂိဗာမြို့ကို ထွက်သွားတယ်။ ရှောလုက စစ်သည်တွေကို ရေတွက်ကြည့်တော့ သူ့မှာ ၆၀၀ လောက်ပဲ ကျန်တော့တယ်။+
၁၆ ရှောလု၊ သား ယောနသန်နဲ့ ကျန်နေသေးတဲ့ စစ်သည်တွေက ဗင်ယာမိန်နယ်မြေ၊ ဂေဘမြို့မှာ ရှိနေတယ်။+ ဖိလိတိလူတွေကတော့ မိတ်မတ်မြို့မှာ စခန်းချထားတယ်။+
၁၇ တိုက်ခိုက်လုယူတဲ့တပ်ဖွဲ့က သုံးဖွဲ့ခွဲပြီး ဖိလိတိစခန်းကနေ ထွက်လာတယ်။ တစ်ဖွဲ့က ရွှာလနယ်မြေဘက် သြဖရမြို့ကို သွားတဲ့လမ်း၊
၁၈ နောက်တစ်ဖွဲ့က ဗေသောရုန်မြို့ကို သွားတဲ့လမ်း၊+ တတိယအဖွဲ့က တောကန္တာရဘက်၊ ဇေဘိုင်ချိုင့်ဝှမ်းကို အပေါ်စီးကနေ မြင်ရတဲ့ နယ်မြေဘက် သွားတဲ့လမ်းအတိုင်း ထွက်သွားကြတယ်။
၁၉ “ဟီဘရူးတွေ ဓားတစ်လက်၊ လှံတစ်စင်းမှ မလုပ်ရ” ဆိုပြီး ဖိလိတိလူတွေ တားမြစ်ထားလို့ အဲဒီတုန်းက အစ္စရေးတစ်ပြည်လုံးမှာ ပန်းပဲဆရာ တစ်ယောက်မှ မရှိဘူး။
၂၀ အစ္စရေးတွေက ထယ်သွား၊ ပေါက်တူး၊ ပုဆိန်၊ တံစဉ်တွေ သွေးဖို့ ဖိလိတိလူတွေဆီ ဆင်းသွားရတယ်။
၂၁ ထယ်သွား၊ ပေါက်တူး၊ သုံးခွခက်ရင်းနဲ့ ပုဆိန်တွေကို သွေးမယ်၊ နှင်တံကို တပ်မယ်ဆိုရင် တစ်ပမ်* ပေးရတယ်။
၂၂ ဒါကြောင့် စစ်တိုက်တဲ့အချိန်မှာ ရှောလုနဲ့ သား ယောနသန်ကလွဲလို့ ကျန်စစ်သည်တစ်ယောက်မှ တိုက်ခိုက်ဖို့ ဓားတစ်လက်၊ လှံတစ်စင်းတောင် မရှိကြဘူး။+
၂၃ အဲဒီအချိန်မှာ ဖိလိတိမြို့စောင့်တပ် တစ်တပ်က မိတ်မတ်လျှိုမြောင်လမ်းဆီကို ထွက်လာတယ်။+
အောက်ခြေမှတ်ချက်များ
^ မူရင်းဟီဘရူးစာသားမှာ မဖော်ပြထား။
^ ရှေးခေတ်အလေး၊ တစ်ရှယ်ကယ်ရဲ့ သုံးပုံနှစ်ပုံနီးပါး။ နောက်ဆက်တွဲ ခ၁၄ ကိုကြည့်။
