ဟွန်ဒူးရပ်စ်နိုင်ငံ၊ လာဆေးဘာမြို့မှာ ကျွန်တော် မွေးဖွားလာတယ်။ ကလေး ၅ ယောက်ထဲမှာ အငယ်ဆုံး၊ တစ်ဦးတည်းသော ယောက်ျားလေး။ မိသားစုမှာ တစ်ဦးတည်းသော နားမကြားသူလည်း ဖြစ်တယ်။ ကျွန်တော်တို့မိသားစုက အန္တရာယ်များတဲ့ ရပ်ကွက်မှာ နေတယ်၊ အရမ်းဆင်းရဲတယ်။ ကျွန်တော် ၄ နှစ်သားအရွယ်မှာ အဖေ အလုပ်လုပ်ရင်း မတော်တဆဖြစ်ပြီး ဆုံးသွားတဲ့နောက်တော့ ကျွန်တော်တို့ဘဝ ပိုဆိုးသွားတယ်။

 အမေက အစ်မ ၄ ယောက်နဲ့ ကျွန်တော့်ကို အတတ်နိုင်ဆုံး စောင့်ရှောက်ပေမဲ့ ကျွန်တော့်အတွက် အဝတ်အစား ဝယ်ဖို့ ပိုက်ဆံ မရှိဘူး။ မိုးရွာတဲ့အခါဆိုရင် ကျွန်တော့်မှာ အနွေးထည် မရှိလို့ ချမ်းတယ်။

 ကျွန်တော် ကြီးလာတဲ့အခါ ဟွန်ဒူးရပ်စ် လက်သင်္ကေတပြစကားကို သင်ယူခဲ့လို့ တခြား နားမကြားတွေနဲ့ ဆက်သွယ်နိုင်ခဲ့တယ်။ အမေနဲ့ အစ်မတွေကတော့ ဟွန်ဒူးရပ်စ် လက်သင်္ကေတပြစကား မတတ်လို့ သူတို့ ထွင်ထားတဲ့ လက်ဟန်အမူအယာ နည်းနည်းကိုပဲ သုံးပြီး ကျွန်တော်နဲ့ ဆက်သွယ်တယ်။ အမေက ကျွန်တော့်ကို ချစ်တယ်။ အန္တရာယ်တွေကနေ ကာကွယ်ပေးတယ်။ သူ သိထားတဲ့ လက်သင်္ကေတနည်းနည်းကို သုံးပြီး ဆေးလိပ်မသောက်ဖို့၊ အရက် အလွန်အကျွံ မသောက်ဖို့ ကျွန်တော့်ကို သတိပေးတယ်။ အဲဒါတွေ မသုံးစွဲဘဲ ကြီးပြင်းလာလို့ သိပ်ကျေးဇူးတင်တယ်။

 ကျွန်တော် ငယ်ငယ်တုန်းက အမေ ကျွန်တော့်ကို ကက်သလစ်ချာ့ချ် ခေါ်သွားတတ်တယ်။ လက်သင်္ကေတပြစကားနဲ့ ဘာသာမပြန်ပေးလို့ ကျွန်တော် ဘာမှ နားမလည်ဘူး။ ပျင်းစရာကောင်းလို့ ကျွန်တော့်အသက် ၁၀ နှစ်မှာ ချာ့ချ်မတက်တော့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ဘုရားအကြောင်းကိုတော့ ပိုသိချင်နေတယ်။

 ၁၉၉၉ ခုနှစ်၊ ကျွန်တော့်အသက် ၂၃ နှစ်မှာ အမေရိကန်နိုင်ငံက ဧဝံဂေလိချာ့ချ်အသင်းဝင် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်နဲ့ တွေ့တယ်။ သူက ကျွန်တော့်ကို ကျမ်းစာသင်ခန်းစာတွေနဲ့ အမေရိကန် လက်သင်္ကေတပြစကား သင်ပေးတယ်။ ကျမ်းစာကနေ သိလာတာကို တော်တော် သဘောကျသွားလို့ ဓမ္မဆရာ လုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ အဲဒါကြောင့် နားမကြားတွေအတွက် ခရစ်ယာန်လေ့ကျင့်ရေးကျောင်း တက်ဖို့ ပွာတိုရီကို နိုင်ငံကို ပြောင်းသွားလိုက်တယ်။ ၂၀၀၂ ခုနှစ်မှာ လာဆေးဘာမြို့ကို ပြန်လာပြီး မိတ်ဆွေတချို့ရဲ့ အထောက်အပံ့နဲ့ နားမကြားတွေအတွက် ချာ့ချ်တစ်ခု တည်ထောင်လိုက်တယ်။ အဲဒီမိတ်ဆွေတွေထဲက တစ်ယောက် ဖြစ်တဲ့ ပက်ထရီရှာဟာ ကျွန်တော့်ဇနီး ဖြစ်လာတယ်။

 ချာ့ချ်က ဓမ္မဆရာတစ်ယောက်အနေနဲ့ ကျွန်တော်ဟာ ဟွန်ဒူးရပ်စ် လက်သင်္ကေတပြစကားနဲ့ တရားဟောတယ်။ ကျမ်းစာဇာတ်လမ်း ရုပ်ပုံတွေ ပြတယ်။ ဇာတ်လမ်းတွေကို နားမကြားတွေ နားလည်အောင် သရုပ်ဆောင်ပြတယ်။ အနီးအနားမြို့တွေမှာရှိတဲ့ နားမကြားသူတွေဆီ လည်ပတ်ပြီး အားပေးတယ်၊ ကူညီပေးတယ်။ အမေရိကန်နဲ့ ဇမ်ဘီယာနိုင်ငံကိုတောင် သာသနာပြု ခရီးသွားခဲ့တယ်။ တကယ်တော့ ကျွန်တော် ကျမ်းစာအကြောင်း သိပ်မသိဘူး။ ကျွန်တော့်ကို သူများ ပြောပြတာတွေ၊ ပုံတွေ ကြည့်ပြီး ကျွန်တော် နားလည်တာတွေကိုပဲ သူတို့ကို ပြောပြတာ။ ကျွန်တော့်မှာ အဖြေထက် မေးခွန်းက ပိုများနေတယ်။

 တစ်နေ့တော့ ချာ့ချ်အသင်းသားတချို့က ကျွန်တော့်အကြောင်း မဟုတ်မမှန် သတင်းဖြန့်တယ်။ ကျွန်တော်က အရက်သမား၊ မိန်းမအပေါ်လည်း သစ္စာမရှိဘူးလို့ သူတို့ ပြောကြတယ်။ ကျွန်တော် စိတ်ပျက်ပြီး ဒေါသထွက်သွားတယ်။ သိပ်မကြာခင်မှာ ကျွန်တော်နဲ့ ပက်ထရီရှာ ချာ့ချ်ကနေ ထွက်လိုက်တယ်။

 ယေဟောဝါသက်သေတွေက ပက်ထရီရှာနဲ့ ကျွန်တော့်ဆီ မကြာမကြာ လာတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူတို့ ပြောတာကို ကျွန်တော်တို့ တစ်ခါမှ နားမထောင်ခဲ့ကြဘူး။ ချာ့ချ်ကနေ ထွက်လာပြီးနောက်မှာတော့ ပက်ထရီရှာက သက်သေခံမောင်နှံ ဖြစ်တဲ့ သောမတ်စ်၊ လူစီနဲ့ ကျမ်းစာလေ့လာဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ သူတို့က နားကြားပေမဲ့ လက်သင်္ကေတပြစကား တတ်လို့ သူတို့ကို ကျွန်တော် အထင်ကြီးသွားတယ်။ ဒါနဲ့ မကြာပါဘူး၊ ကျွန်တော်လည်း ပက်ထရီရှာနဲ့အတူ ကျမ်းစာလေ့လာခဲ့တယ်။

 အမေရိကန် လက်သင်္ကေတပြစကား ဗီဒီယိုတွေကို ကြည့်ပြီး လအနည်းငယ် လေ့လာခဲ့ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ မိတ်ဆွေတချို့က ယေဟောဝါသက်သေတွေဟာ လူနောက်လိုက်တဲ့သူတွေလို့ စွပ်စွဲကြတဲ့အတွက် ကျွန်တော်တို့ ကျမ်းစာလေ့လာတာကို ရပ်လိုက်တယ်။ ယေဟောဝါသက်သေတွေဟာ လူနောက်လိုက်သူတွေ မဟုတ်ဘူးလို့ သောမတ်စ်က အထောက်အထားတွေနဲ့ ပြပေမဲ့ ကျွန်တော် သူ့ကို မယုံခဲ့ဘူး။

 လအနည်းငယ်ကြာပြီးနောက်မှာ ပက်ထရီရှာ စိတ်ကျဝေဒနာ ခံစားလာရလို့ ယေဟောဝါသက်သေတွေကို ပြန်လွှတ်ပေးပါလို့ ဘုရားဆီ သူ ဆုတောင်းခဲ့တယ်။ သိပ်မကြာပါဘူး၊ ယေဟောဝါသက်သေ အိမ်နီးချင်းတစ်ယောက် ပက်ထရီရှာဆီ လာလည်တယ်။ လူစီကို ပြန်လာခိုင်းရမလားလို့ မေးတယ်။ လူစီက တကယ့် မိတ်ဆွေကောင်းပဲ။ အပတ်တိုင်း ပက်ထရီရှာဆီ လာပြီး အားပေးတယ်၊ ကျမ်းစာအတူ လေ့လာတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ ယေဟောဝါသက်သေတွေကို သံသယဝင်နေတုန်းပဲ။

 ၂၀၁၂ ခုနှစ်မှာ ယေဟောဝါသက်သေတွေဟာ ဟွန်ဒူးရပ်စ် လက်သင်္ကေတပြစကားနဲ့ အမှန်တရားကို သင်သိလိုပါသလော ဗီဒီယို ဝေငှတဲ့ အထူးကင်ပိန်းမှာ ပါဝင်ကြတယ်။ လူစီက ကျွန်တော်တို့အတွက် ဗီဒီယိုတစ်ခု ယူလာပေးတယ်။ အဲဒါကို ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ ကျွန်တော် သင်ပေးခဲ့တဲ့ မီးငရဲ၊ ဝိညာဉ်မသေဆိုတဲ့ အယူဝါဒတွေ ကျမ်းစာမှာ မပါဘူးဆိုတာ သိရလို့ တော်တော် လန့်သွားတယ်။

 နောက်တစ်ပတ်မှာ ယေဟောဝါသက်သေတွေရဲ့ နိုင်ငံတော်ခန်းမကို ကျွန်တော် သွားပြီး သောမတ်စ်နဲ့ စကားပြောတယ်။ နားမကြားသူတွေကို ကျမ်းစာအမှန်တရားအကြောင်း သင်ပေးချင်တယ်၊ ဒါပေမဲ့ ယေဟောဝါသက်သေတစ်ယောက်အနေနဲ့တော့ မဟုတ်ဘူးလို့ ပြောလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်စိတ်ကူးကတော့ နားမကြားတွေအတွက် နောက်ထပ် သီးခြားချာ့ချ်တစ်ခု တည်ထောင်ဖို့ပဲ။ ပြန်နိုးထလာတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ထက်သန်မှုကို သောမတ်စ် ချီးမွမ်းတယ်။ ပြီးတဲ့နောက် စစ်မှန်တဲ့ ခရစ်ယာန်အသင်းတော်နဲ့ တစ်စည်းတစ်လုံး ရှိဖို့ လိုတယ်ဆိုတာ ဖော်ပြတဲ့ ဧဖက် ၄:၅ ကို ပြတယ်။

 သောမတ်စ်က ကျွန်တော့်ကို အမေရိကန် လက်သင်္ကေတပြစကားနဲ့ ထုတ်ထားတဲ့ ယေဟောဝါသက်သေများ—သက်ဝင်လှုပ်ရှား ယုံကြည်ခြင်းတရား အပိုင်း ၁– မှောင်မိုက်မှ လွတ်မြောက်ကြဆိုတဲ့ ဗီဒီယိုလည်း ပေးတယ်။ အခြေခံ အယူဝါဒတွေနဲ့ပတ်သက်တဲ့ ကျမ်းစာအမှန်တရားကို နားလည်ဖို့ အမျိုးသားတစ်စု ကျမ်းစာကို ဘယ်လို စေ့စေ့စပ်စပ် လေ့လာဆန်းစစ်ခဲ့ကြတယ်ဆိုတာ ဗီဒီယိုထဲမှာ ပါတယ်။ ဗီဒီယိုကို ကြည့်တဲ့အခါ အဲဒီအမျိုးသားတွေရဲ့ ခံစားချက်ကို ကျွန်တော် နားလည်တယ်။ သူတို့လိုပဲ၊ ကျွန်တော်လည်း အမှန်တရားကို ရှာနေတာ။ အဲဒီဗီဒီယိုကို ကြည့်ပြီး ယေဟောဝါသက်သေတွေရဲ့ ယုံကြည်ချက်က ကျမ်းစာကိုပဲ အခြေခံတဲ့အတွက် ယေဟောဝါသက်သေတွေ အမှန်တရား သွန်သင်ပေးနေတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် ယုံကြည်သွားတယ်။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော် ကျမ်းစာ ပြန်လေ့လာတယ်။ ၂၀၁၄ ခုနှစ်မှာ ပက်ထရီရှာနဲ့ ကျွန်တော် ယေဟောဝါသက်သေတွေအဖြစ် နှစ်ခြင်းခံခဲ့တယ်။

 ယေဟောဝါသက်သေတွေရဲ့ အသင်းတော်ကို ကျွန်တော် ကြိုက်တယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ဘုရား သန့်ရှင်းသလို အသင်းတော်ကလည်း ကိုယ်ကျင့်တရားမှာ သန့်ရှင်းလို့ပဲ။ ယုံကြည်သူတွေဟာ အပြောအဆိုမှာရော တခြားသူတွေနဲ့ ဆက်ဆံရာမှာပါ သန့်ရှင်းကြတယ်။ သင့်သင့်မြတ်မြတ် ရှိကြတယ်။ အချင်းချင်း အားပေးကြတယ်။ ယေဟောဝါသက်သေတွေဟာ ဘယ်နိုင်ငံမှာပဲ နေနေ၊ ဘယ်ဘာသာစကားပဲ ပြောပြော စည်းစည်းလုံးလုံး ရှိကြပြီး ကျမ်းစာအမှန်တရား တစ်မျိုးတည်းကိုပဲ သွန်သင်ကြတယ်။

 ကျမ်းစာ အမှန်တကယ် သွန်သင်ပေးတာတွေကို သိလာရလို့ ကျွန်တော် ဝမ်းသာတယ်။ ဥပမာ၊ ယေဟောဝါဟာ တစ်ကမ္ဘာလုံးရဲ့ အချုပ်အခြာအာဏာရှင်၊ အနန္တတန်ခိုးရှင် ဘုရားသခင် ဖြစ်တယ်။ နားမကြားသူတွေကိုရော နားကြားသူတွေကိုပါ ချစ်တယ်။ ကျွန်တော့်ကို ဘုရားသခင် ချစ်တယ်ဆိုတာကို ကျွန်တော် သိပ်မြတ်နိုးတယ်။ ကမ္ဘာမြေကြီးဟာ သာယာလှပတဲ့ ပရဒိသု ဖြစ်လာမယ်၊ ကျွန်တော်တို့တွေ ဒေါင်ဒေါင်မြည် ကျန်းမာရေးနဲ့ ထာဝစဉ် အသက်ရှင်ရမယ်ဆိုတာကိုလည်း သိလာတယ်။ အဲဒီလို ဖြစ်လာမယ့်အချိန်ကို ကျွန်တော် သိပ်မြင်ချင်လှပြီ။

 ပက်ထရီရှာနဲ့ ကျွန်တော်ဟာ တခြား နားမကြားတွေကို ကျမ်းစာအကြောင်း ပြောရတာ နှစ်သက်တယ်။ အရင်ချာ့ချ်က အသင်းသားတချို့ကို ကျွန်တော်တို့ ကျမ်းစာသင်ပေးနေပါတယ်။ ဓမ္မဆရာဘဝတုန်းကလို ကျွန်တော် သင်ပေးတဲ့ အကြောင်းအရာတွေနဲ့ပတ်သက်ပြီး မေးခွန်းတွေ မရှိတော့ဘူး။ ယေဟောဝါသက်သေတွေနဲ့ ကျမ်းစာလေ့လာခဲ့လို့ ကျွန်တော့်မေးခွန်းတွေရဲ့ အဖြေတွေကို ရှာတွေ့ခဲ့ပါပြီ။