အာဂျင်တီးနားနိုင်ငံမှာ ၂၀၂၃၊ မေလ ၇ ရက်နေ့က ဝှစ်ချီ ဘာသာစကားနဲ့ ပထမဦးဆုံး တိုက်နယ်စည်းဝေးပွဲကို ကျင်းပခဲ့တယ်။ တာတဂါးလ်မြို့၊ စားလ်တာက ဝတ်ပြုရာခန်းမမှာ “ငြိမ်သက်ခြင်း လိုလားသူများ” အစီအစဉ်ကို ပျော်ရွှင်စွာ တက်ရောက်ခဲ့ကြတယ်။ အာဂျင်တီးနားကနေ ဝေးလံခေါင်သီတဲ့ဒေသ သုံးခုနဲ့လည်း အစီအစဉ်ကို ဗီဒီယိုနဲ့ ချိတ်ဆက်ခဲ့တယ်။ စုစုပေါင်း ၁၆၉ ယောက်တက်တယ်။ နှစ်ယောက် နှစ်ခြင်းခံခဲ့တယ်။

ဝှစ်ချီလူများစုဟာ အာဂျင်တီးနား အနောက်မြောက်ပိုင်းနဲ့ ဘိုလီးဗီးယားနိုင်ငံ အရှေ့တောင်ပိုင်းမှာ နေထိုင်ကြတယ်။ ဆယ်နှစ်ကျော်ကာလအတွင်းမှာ အသင်းတော်နှစ်ခု၊ အုပ်စုသုံးခုနဲ့ အကြိုအုပ်စု ခြောက်ခု ဖွဲ့စည်းနိုင်ခဲ့တယ်။ အဲဒီအထဲမှာ တိုင်းရင်းသား ဝှစ်ချီစကားပြောကြေညာသူ ၄၅ ယောက်ရှိတယ်။ တခြားအတော်များများလည်း ဘာသာစကား သင်ယူနေကြတယ်။

စည်းဝေးပွဲကို တက်ရောက်သူ အတော်များများဟာ ဝေးလံခေါင်သီတဲ့နေရာတွေမှာ နေကြတယ်။ အသက်ကြီးတဲ့ ညီအစ်ကို ပေါင်လီနို ဆိုရင် တာတဂါးလ်မြို့ကနေ ၂၈၄ မိုင် လောက်ဝေးတဲ့နေရာမှာနေတယ်။ အစီအစဉ်တက်ဖို့ ဘတ်စကားနဲ့ အလာတစ်ကြောင်းထဲကို ၁၂ နာရီကြာ စီးရတယ်။ စည်းဝေးပွဲပြီးတော့ သူဒီလိုပြောတယ်– “အစီအစဉ်ကို ကိုယ့်ဘာသာစကားနဲ့ ပျော်ရွှင်စွာ တက်ရောက်နိုင်ဖို့ ညီအစ်ကိုတွေရဲ့ ကြိုးပမ်းပေးမှု အားလုံးအတွက် ယေဟောဝါကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောဖို့ စကားလုံးတောင် ရှာမတွေ့ဘူး။”

တချို့အတွက်တော့ ဒါဟာ ယေဟောဝါသက်သေတွေရဲ့ စည်းဝေးပွဲကို ပထမဆုံး လူကိုယ်တိုင် တက်ရောက်ကြခြင်းပါပဲ။ ဒေလီယာလို့ခေါ်တဲ့ ဝှစ်ချီစကားပြော အမျိုးသမီးဟာ ကိုဗစ်-၁၉ ကပ်ရောဂါကာလအတွင်းမှာ ယေဟောဝါသက်သေတွေနဲ့ စပြီးကျမ်းစာလေ့လာတယ်။ စည်းဝေးပွဲတက်ဖို့ ကလေးငယ်နှစ်ယောက်နဲ့အတူ တစ်နာရီ လမ်းလျှောက်လာတယ်။ ဒေလီယာအတွက် စည်းဝေးပွဲတက်ရောက်လို့ ထူးခြားတာတစ်ခုကတော့ သူ့ကို ကျမ်းစာသင်ပေးတဲ့ ညီအစ်မနဲ့ နောက်ဆုံးမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် တွေ့ဆုံနိုင်ခြင်းပါပဲ။

ဒီပထမဦးဆုံး ဝှစ်ချီဘာသာစကား စည်းဝေးပွဲမှာ ညီအစ်ကို/မတွေ ကြုံတွေ့ခံစားရတဲ့ ပျော်ရွှင်မှုက ယေဟောဝါဟာ မိမိအပေါ် သစ္စာစောင့်သိသူကို “အရေးတယူ” ဆက်ဆံတယ်ဆိုတဲ့ သာဓကပါပဲ။—ဆာလံ ၄:၃။