အီဟဲဗ် စာမီလ်ဟာ အသက် ၅၂ နှစ်ရှိတဲ့ အီဂျစ်နိုင်ငံသား တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ယေဟောဝါသက်သေ တစ်ယောက်လည်း ဖြစ်တယ်။ ယေဟောဝါသက်သေတွေရဲ့ ဝတ်ပြုမှုကို အီဂျစ်အစိုးရက ကန့်သတ်ထားပြီး သက်သေခံအများစုကို “ရာဇဝတ်မှု ကျူးလွန်သူတွေလို” ဆက်ဆံကြတယ်လို့ မစ္စတာ စာမီလ် ပြောတယ်။ ဝက်ဘ်ဆိုက်မှာ အခြေအနေကို အရှိအတိုင်း ဖော်ပြတဲ့ ဆောင်းပါးတစ်ပုဒ်ကို သူဖတ်လိုက်ရတော့ တကယ်စိတ်သက်သာမှု ရသွားတယ်။

“ဒေါက်တာ ရီဟမ် အေတက်ဖ် ရေးသားတဲ့ ယေဟောဝါသက်သေတွေအကြောင်း” ဆိုတဲ့ ဆောင်းပါးကို ၂၀၁၆၊ ဩဂုတ် ၁၉ မှာ ရှဘက်ဘ် မစ်ဆာ ဆိုတဲ့ အီဂျစ် အွန်လိုင်းသတင်းမှာ ဖော်ပြခဲ့တယ်။ ကိုင်ရိုတက္ကသိုလ်က လက်ထောက် ပါမောက္ခလည်းဖြစ်၊ သတင်းထောက်လည်းဖြစ်သူ ဒေါက်တာ အေတက်ဖ်က အီဂျစ်နိုင်ငံမှာ ယေဟောဝါသက်သေတွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး အထင်လွဲနေတာကို ထောက်ပြခဲ့တယ်။ သူက ယေဟောဝါသက်သေတချို့နဲ့ အကျွမ်းဝင်ရုံမက သူတို့အကြောင်းကို လေ့လာထားတဲ့အတွက် “ယေဟောဝါသက်သေတွေဟာ ကိုယ်ချင်းစာနာတတ်ပြီး တခြားသူတွေရဲ့ ယုံကြည်ချက်ကို လေးစားမှန်း ကျွန်မ ကောင်းကောင်းသိတယ်” လို့ပြောတယ်။

“ယေဟောဝါသက်သေတွေအကြောင်း ဘာမှမသိတဲ့သူတွေ၊ မဟုတ်မမှန်တဲ့ သတင်းကိုရပြီး ဘုမသိ ဘမသိ မုန်းနေတဲ့” သူတွေကို ဦးတည်ရေးတာလို့ ဒေါက်တာ အေတက်ဖ် ဖော်ပြထားတယ်။ သူ့ဆောင်းပါးထဲမှာ ယေဟောဝါသက်သေတွေရဲ့ ယုံကြည်ချက်တွေကို အကျဉ်းချုပ်ဖော်ပြထားပြီး “ယေဟောဝါသက်သေတွေရဲ့ ဝက်ဘ်ဆိုက်၊ www.pr418.com မှာ အသေးစိတ် အချက်အလက်တွေကို တွေ့နိုင်တယ်” လို့လည်း ဖော်ပြထားတယ်။

ဒေါက်တာ အေတက်ဖ် က ယေဟောဝါသက်သေတွေကို အကဲဖြတ်ပြီး သူသိရှိလာတာတွေနဲ့ သက်သေခံတွေအပေါ် အီဂျစ်နိုင်ငံသားတွေ ရှုမြင်ပုံဟာ တခြားစီပဲဆိုတာ သတိပြုမိခဲ့တယ်။ သူ ဒီလို ဖော်ပြတယ်– “သက်သေခံတွေကို ဘာကြောင့် ပိတ်ပင်ထားသလဲဆိုတာကို ကျွန်မ နားမလည်နိုင်ဘူး။ သူတို့ဟာ နိုင်ငံရေးမှာ ကြားနေသူတွေဖြစ်တယ်။ . . . မေတ္တာနဲ့ ငြိမ်သက်မှု တိုးပွားစေတဲ့ သူတွေပဲ။” “အဲဒီအကြောင်းရင်းတွေကြောင့် သူတို့ကို ပိတ်ပင်ထားတာလား။ ဒါမှမဟုတ် သူတို့ရဲ့ ကျမ်းစာသွန်သင်ချက်တွေဟာ ချာ့ချ်သွန်သင်ပေးတာတွေနဲ့ မတူလို့ ပိတ်ပင်ထားတာလား” ဆိုပြီး ဒေါက်တာ အေတက်ဖ်က သူ့ဆောင်းပါးမှာ ကျိုးကြောင်းဆင်ခြင် ပြခဲ့တယ်။

မစ္စတာ စာမီလ်ဟာ ယေဟောဝါသက်သေတွေနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ဆောင်းပါးကို သဘောကျပြီး အယ်ဒီတာကို ဒီကျေးဇူးတင်စာ ရေးပို့ခဲ့တယ်– အီဂျစ်နိုင်ငံရဲ့ “မီဒီယာတွေမှာ ယေဟောဝါသက်သေတွေနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ဆောင်းပါး အတော်များများကို ဖတ်ဖူးပေမဲ့ သူတို့အကြောင်း အပြုသဘောနဲ့ရေးတာ နည်းတယ်။ ဒါကြောင့် ဒေါက်တာ ရီဟမ် အေတက်ဖ်ရဲ့ သတ္တိနဲ့ ရိုးသားဖြောင့်မတ်မှုကို ကျွန်တော် ချီးကျူးပါတယ်။” မစ္စတာ စာမီလ်ရဲ့ စာကို ၂၀၁၆၊ ဒီဇင်ဘာ ၁၁ အွန်လိုင်းသတင်းမှာ တင်ပေးခဲ့တယ်။

မစ္စတာ စာမီလ် ရေးတဲ့စာထဲမှာ ချာ့ချ်တရားဟောဆရာတွေ မမှန်သတင်းဖြန့်မှုကြောင့် ယေဟောဝါသက်သေတွေ မတရား ဆက်ဆံခံနေရတာကို စိတ်ထိခိုက်ကြောင်း ဖော်ပြထားတယ်။ အဲဒီ မမှန်တဲ့ သတင်းတွေကြောင့် သူကိုယ်တိုင် နှိပ်စက်ခံခဲ့ရကြောင်း ဖော်ပြပြီးနောက် သူက “လူတစ်ယောက်အကြောင်း သိချင်ရင် အကောင်းဆုံးနည်းက သူနဲ့ စကားပြောဆိုကြည့်တာ ဖြစ်တယ်။ ဒါကြောင့် ဒေါက်တာ ရီဟမ် အေတက်ဖ်ရေးတဲ့ ဆောင်းပါးအတွက် သူ့ကို ကျွန်တော် ကျေးဇူးတင်တယ်” လို့ ပြောထားတယ်။

မစ္စတာ စာမီလ်က “ယေဟောဝါသက်သေတွေအပေါ် မတရား ပိတ်ပင်ထားတာကို ရုပ်သိမ်းပေးစေချင်တယ်။ ဒါမှ ကိုယ့်နိုင်ငံမှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဝတ်ပြုကိုးကွယ်နိုင်မှာ” ဆိုပြီး စိတ်ရင်းမှန်နဲ့ သူ့စာကို နိဂုံးချုပ်ထားတယ်။

လွန်ခဲ့တဲ့ ဆယ်စုနှစ်တွေတုန်းက အီဂျစ်နိုင်ငံမှာ ယေဟောဝါသက်သေတွေ လွတ်လပ်စွာ ဝတ်ပြုကိုးကွယ်နိုင်ပြီး ဘာသာရေး အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုအဖြစ် မှတ်ပုံတင်နိုင်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ၁၉၆၀ ပြည့်နှစ်မှာ သူတို့ရဲ့ တရားဝင်ဖြစ်မှုကို ရုပ်သိမ်းခံခဲ့ရတယ်။ အဲဒီအချိန်ကစပြီး အီဂျစ်နိုင်ငံမှာရှိတဲ့ တခြားခရစ်ယာန်တွေရတဲ့ ဘာသာရေးနဲ့ လူ့အခွင့်အရေးတွေ သူတို့ မရကြတော့ဘူး။

ဒေါက်တာ အေတက်ဖ် အသိအမှတ်ပြုသလိုပဲ အဲဒီအချိန်နောက်ပိုင်း အီဂျစ်နိုင်ငံမှာရှိတဲ့ ယေဟောဝါသက်သေတွေဟာ ငြိမ်သက်အေးချမ်းတဲ့ ပြည်သူတွေဖြစ်ကြောင်း၊ အခြေအနေတိုင်းမှာ ‘မေတ္တာနဲ့ ငြိမ်သက်မှုကို တိုးပွားစေတဲ့ သူတွေ’ ဖြစ်ကြောင်း ဆက်တင်ပြခဲ့ကြတယ်။ တစ်နေ့ကျရင် အီဂျစ်နိုင်ငံမှာ ယေဟောဝါသက်သေတွေဟာ အခြေခံအခွင့်အရေးတွေ ပြန်ရပြီး ဘာသာရေးလွတ်လပ်ခွင့် ပြန်ခံစားရဖို့ မစ္စတာ စာမီလ်လိုပဲ တခြားသူတွေလည်း စောင့်မျှော်နေကြပါတယ်။