“မင်းတို့ကို ယေဟောဝါဘုရား ကောင်းချီးပေးပြီး စောင့်ရှောက်ပါစေ။ မင်းတို့အပေါ် ယေဟောဝါဘုရားရဲ့ မျက်နှာအလင်း ထွန်းလင်းပါစေ။ မင်းတို့ကို ကိုယ်တော် မျက်နှာသာပေးပါစေ။ ယေဟောဝါဘုရားက မင်းတို့ကို ကြည့်ရှုစောင်မပါစေ။ ငြိမ်သက်ခြင်း ပေးသနားပါစေ’ ဆိုပြီး ပြောရမယ်။”—တောလည်ရာ ၆:၂၄-၂၆၊ ကမ္ဘာသစ်ဘာသာပြန်ကျမ်း။

 “ထာဝရဘုရားသည် သင့်ကိုကောင်းချီးပေး၍ စောင့်မတော်မူပါစေသော။ ထာဝရဘုရားသည် သင်၌မျက်နှာတော်အလင်းကိုလွှတ်၍ ကရုဏာကျေးဇူးပြုတော်မူပါစေသော၊ ထာဝရဘုရားသည် သင့်ကို မျှော်ကြည့်၍ ချမ်းသာပေးတော်မူပါစေသော။”—တောလည်ရာ ၆:၂၄-၂၆၊ ယုဒသန်ကျမ်း။

 အဲဒီကျမ်းစကားတွေကို ပုရောဟိတ်ရဲ့ကောင်းချီး လို့ လူသိများတယ်။ အာရုန်ဟာ ဦးဆုံးပုရောဟိတ်မင်းဖြစ်လို့ အာရုန်ရဲ့ကောင်းချီးလို့လည်း ခေါ်ကြတယ်။ (ထွက်မြောက်ရာ ၂၈:၁) ဘုရားသခင်ဟာ ကောင်းချီးရဲ့ရင်းမြစ် ဖြစ်တယ်။ (တောလည်ရာ ၆:၂၂၊ ၂၃) “အာရုန်နဲ့သူ့သားတွေကိုပြောပါ၊‘အစ္စရေးတွေကို ဒီလိုကောင်းချီးပေးပါ’” လို့ မောရှေကို မိန့်မှာပြီးနောက် တောလည်ရာ ၆:၂၄-၂၆ ပါ စကားတွေကို ဘုရားသခင် ပြောခဲ့တာဖြစ်တယ်။ သစ္စာရှိ ပုရောဟိတ်တွေလည်း ဘုရားသခင် မိန့်ကြားတဲ့အတိုင်း လုပ်ဆောင်ပြီး ယေဟောဝါ aဆိုတဲ့ ဘုရားနာမည်ကို ဂုဏ်တင်တယ်။ အခန်းငယ် ၂၇ မှာ အခုလို ဖတ်ရတယ်– “အာရုန်နဲ့သူ့သားတွေ ကောင်းချီးပေးတဲ့အခါငါ့နာမည်ကိုသုံးရင် အစ္စရေးတွေကိုငါကောင်းချီးပေးမယ်။”

 “မင်းတို့ကို ယေဟောဝါဘုရား ကောင်းချီးပေးပြီး စောင့်ရှောက်ပါစေ။” မိမိကို ကိုးကွယ်သူတွေကို ယေဟောဝါကောင်းချီးပေးတဲ့နည်းတွေကတော့ သူတို့ကို ကာကွယ်စောင့်ရှောက်ပေးခြင်း၊ လမ်းညွှန်ခြင်း၊ ပျော်ရွှင်စေခြင်းအားဖြင့် ဖြစ်တယ်။ (ပညာအလိမ္မာ ၁၀:၂၂) တောလည်ရာ ၆:၂၄-၂၆ ပါ “မင်းတို့” ဆိုတဲ့စကားလုံးကို မူရင်းဟီဘရူးကျမ်းမှာ “မင်း” ဆိုပြီး သုံးနှုန်းထားတာကိုကြည့်ရင် ဘုရားသခင်က အစ္စရေးတွေကို လူမျိုးအလိုက်သာမက တစ်ယောက်ချင်းစီကိုလည်း ကောင်းချီးပေးချင်တယ်ဆိုတာ သိရတယ်။

 “မင်းတို့အပေါ် ယေဟောဝါဘုရားရဲ့ မျက်နှာအလင်း ထွန်းလင်းပါစေ။ မင်းတို့ကို ကိုယ်တော် မျက်နှာသာပေးပါစေ။” လူတစ်ယောက်အပေါ် ဘုရားရဲ့ “မျက်နှာအလင်း ထွန်းလင်းပါစေ” လို့ ဆုတောင်းတာက အဲဒီလူကို ဘုရားသခင် နှစ်သက်လက်ခံပါစေ၊ မျက်နှာသာပေးပါစေလို့ ဆုမွန်ကောင်းတောင်းပေးတာ ဖြစ်တယ် b။ “သင့်ကို ဘုရား ပြုံးပြပါစေ” ဆိုပြီးလည်း အဲဒီကျမ်းစာသားကို ပြန်ဆိုနိုင်တယ်။ (တောလည်ရာ ၆:၂၅၊ New International Reader’s Version) ယေဟောဝါက မိမိလူမျိုးကို ကြင်နာစွာ ဆက်ဆံတယ်၊ ထောက်ထားစာနာတယ်၊ ကရုဏာပြတယ်။ ဒီနည်းတွေနဲ့ မျက်နှာသာပေးတယ်။—ဟေရှာယ ၃၀:၁၈။

 “ယေဟောဝါ cဘုရားက မင်းတို့ကို ကြည့်ရှုစောင်မပါစေ။ ငြိမ်သက်ခြင်း ပေးသနားပါစေ။” ယေဟောဝါက မိမိကို ဝတ်ပြုသူတွေကို ဂရုတစိုက် စောင့်ကြည့်ပြီး ငြိမ်သက်မှုပေးခြင်းအားဖြင့် သူတို့ကို ‘ကြည့်ရှုစောင်မ’ တယ်။ “ငြိမ်သက်ခြင်းလို့ အဓိပ္ပာယ်ရတဲ့ ဟီဘရူးစကားလုံး (ရှာလုံ) ဟာ ပဋိပက္ခ ကင်းတာလောက်ကိုပဲ မဆိုလိုဘူး။ ရုပ်ပိုင်း၊ ဝတ်ပြုရေးပိုင်း ပြီးပြည့်စုံနေတယ်လို့ ခံစားရတာကို ဆိုလိုတယ်” လို့ ရည်ညွှန်းစာအုပ်တစ်အုပ်က အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်တယ်။

 အဲဒီကျမ်းချက်ထဲက ကောင်းချီးတွေ ခံစားရဖို့ဆိုရင် ယေဟောဝါဘုရားကို အစ္စရေးတွေ နာခံရမယ်။ (ဝတ်ပြုရာ ၂၆:၃-၆၊ ၉) သူတို့နာခံတဲ့အခါ ဘုရားသခင်က ကတိအတိုင်း လုပ်ဆောင်ပေးခဲ့တယ်။ ဒါကို ရှောလမုန်နဲ့ ဟေဇကိတို့လို ဘုရင်တွေလက်ထက်ကို ပြန်ကြည့်ရင် ကောင်းကောင်းသိနိုင်တယ်။—၁ ဘုရင်များ ၄:၂၀၊ ၂၅။ ၂ ရာဇဝင်ချုပ် ၃၁:၉၊ ၁၀။

 ခရစ်ယာန်တွေဟာ အဲဒီကျမ်းချက်တွေကို ရွတ်ဆိုဖို့ မလိုပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ တခြားသူတွေအတွက် ဆုတောင်းပေးတဲ့အခါ၊ အချင်းချင်း အားပေးတဲ့အခါတွေမှာ အလားတူခံစားချက်မျိုး ဖော်ပြနိုင်တယ်။ (၁ သက်သာလောနိတ် ၅:၁၁၊ ၂၅) ယေဟောဝါက မပြောင်းလဲပါဘူး။ သစ္စာရှိ ဝတ်ပြုသူတွေကို အမြဲ ကောင်းချီးပေးချင်တယ်၊ ကာကွယ်ပေးချင်တယ်။ စစ်မှန်တဲ့ ခရစ်ယာန်တွေဟာ မိမိတို့အပေါ် ယေဟောဝါဘုရားရဲ့ မျက်နှာသာအလင်း ဖြာကျနေတယ်ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် စိတ်ငြိမ်သက်မှု ခံစားနိုင်ကြတယ်။

 ကတိထားရာပြည် အသွား၊ ဆိုင်းနိုင်းတောင်နားမှာ စခန်းချချိန် ဘုရားသခင်ဆီက ရရှိတဲ့ ညွှန်ကြားချက်တွေကို တောလည်ရာကျမ်းရဲ့ ပထမအခန်းကြီး ၁၀ ခန်းမှာ မှတ်တမ်းတင်ထားတယ်။ အဲဒီမှာ စခန်းချတဲ့တစ်နှစ်အတွင်း ယေဟောဝါက အစ္စရေးတွေကို လူမျိုးတစ်မျိုးအဖြစ် ဖွဲ့စည်းပြီး ပညတ်ပဋိညာဉ်လို့ ခေါ်တဲ့ ပညတ်တွေ ပေးခဲ့တယ်။

 ပုရောဟိတ်အဖြစ် ရွေးချယ်ခံရတဲ့ အာရုန်နဲ့ သားမြေးတွေက အစ္စရေးလူမျိုးကို ဘယ်လို ကောင်းချီးပေးရမယ်ဆိုတာလည်း မောရှေကို ယေဟောဝါ ပြောပြတယ်။ (တောလည်ရာ ၆:၂၂၊ ၂၃) အာရုန်နဲ့ သားမြေးတွေက တောလည်ရာ ၆:၂၄-၂၆ ပါ စာသားအတိုင်း လူမျိုးတော်ကို ကောင်းချီးပေးခဲ့ကြတယ်။ ဒီလိုနဲ့ နောက်ပိုင်း ဗိမာန်တော်မှာ နေ့စဉ်ပူဇော်ရာတွေ ဆက်သပြီးတိုင်း ပုရောဟိတ်တစ်ယောက်က အဲဒီကောင်းချီးကို ရွတ်ဆိုတဲ့ ထုံးစံဖြစ်လာတယ်။

 တောလည်ရာကျမ်း ခြုံငုံသုံးသပ်ချက်ကို သိနိုင်ဖို့ ဒီဗီဒီယိုကို ကြည့်ပါ။