Mika 7:1-20
7 Idiran-doza aho ity+ fa nanjary toy ny olona noana tsy mahita voaloboka hohanina na aviavy ankafiziko,+ rehefa vita ny fiotazana voankazo masaka fahavaratra sy fiotazam-boaloboka!+
2 Ripaka tanteraka ny olona tsy mivadika ka tsy misy intsony eto an-tany, ary tsy misy olo-marina eo amin’ny olombelona.+ Miafina mba handatsa-dra izy rehetra.+ Ary samy mihaza ny rahalahiny izy ireo ka mamelatra fandrika harato eo anoloany.+
3 Vonona hanao ratsy ny tanany mba hanatontosana tsara an’izany.+ Mangata-javatra ny andriana, ny mpitsara koa mitsara mba hahazoana tambiny,+ ary ny lehibe milaza izay iriny ho azo.+ Dia miray tetika izy ireo.
4 Na ny tsara indrindra eo aminy aza dia toy ny voarointsilo, ary ny olo-marina indrindra dia ratsy noho ny fefy tsilo.+ Ho tonga anefa ilay andro nambaran’ny mpitilinao, eny, ilay andro hifantohana aminao.+ Koa ho very hevitra izy ireo.+
5 Aza mino izay lazain’ny namana, na matoky namana akaiky.+ Eritrereto tsara izay holazain’ny vavanao amin’ilay miondana eo an-tratranao.+
6 Fa ny zanakalahy dia manamavo ny rainy, ny zanakavavy manohitra ny reniny,+ ny vinantovavy manohitra ny rafozambaviny,+ ary ny ankohonan’ny olona ihany no fahavalony.+
7 Fa izaho kosa, dia i Jehovah no handrandraiko.+ Vonona hiandry an’ilay Andriamanitry ny famonjena ahy aho.+ Dia hihaino ahy ilay Andriamanitro.+
8 Aza mifaly noho izay manjo ahy, ry vehivavy fahavaloko,+ fa na lavo aza aho, dia tsy maintsy mbola hiarina,+ ary na mitoetra ao anaty haizina aza,+ dia ho mpanazava ahy i Jehovah.+
9 Koa satria efa nanota tamin’i Jehovah aho,+ dia hozakaiko ny fahatezerany mandra-pitsarany ahy sy hanomezany rariny ahy.+ Hoentiny ho eo amin’ny mazava aho, ka hijery ny fahamarinany.+
10 Koa hahita izany rehetra izany ny fahavaloko, dia ho menatra tanteraka izy+ izay nilaza tamiko hoe: “Aiza koa izay Jehovah Andriamanitrao eo?”+ Hijery ny fahavaloko aho.+ Ho fanitsakitsaka toy ny fotaka eny an-dalana izy.+
11 Amin’ilay andro hanorenana ny mandanao vato, dia ho efa lavitra ny didy.+
12 Amin’izany andro izany, dia ho avy eo aminao ny olona avy any Asyria sy avy any amin’ireo tanànan’i Ejipta, sy ny avy any Ejipta ka hatrany amin’ny Renirano,+ sy ny avy any amin’ny ranomasina ka hatrany amin’ny ranomasina, ary ny avy any an-tendrombohitra ka hatrany an-tendrombohitra.+
13 Dia ho lao ny tany, noho ny amin’ny mponina ao aminy sy noho izay nataon’izy ireo.+
14 Ampiasao ny tehinao ka andraso ny ondry+ lovanao, dia ny olonao, izay mipetraka irery any an’ala, eo afovoan’ny saham-boankazo.+ Aoka izy hiraoka ahitra any Basana sy Gileada,+ toy ny taloha ela be.+
15 “Hampiseho aminy zava-mahagaga aho, toy ny tamin’ny andro nivoahanao avy tany Ejipta.+
16 Hahita izany ireo firenena ka ho menatra na dia eo aza ny heriny rehetra.+ Hitampim-bava tsy hiteny izy ireo,+ ary ho lasa marenina ny sofiny.
17 Hilelaka vovoka toy ny bibilava izy ireo,+ ary hipararetra hivoaka avy ao amin’ny manda fiarovana,+ toy ny biby mandady. Hanatona an’i Jehovah Andriamanitsika amin-kovitra izy, ary hatahotra azy.”+
18 Iza no Andriamanitra tahaka anao,+ izay mamela fahadisoana sy mamela* ny heloky+ ny sisa amin’ny lovanao?+ Tsy ho tezitra mandrakizay izy, satria tia hatsaram-panahy feno fitiavana.+
19 Hamindra fo+ amintsika indray izy, ary horeseny ny fahadisoantsika.+ Ary hatsipinao any amin’ny ranomasina lalina ny fahotany rehetra.+
20 Hasehonao ny fahamarinana nasehonao tamin’i Jakoba, sy ny hatsaram-panahy feno fitiavana nasehonao tamin’i Abrahama, dia izay nianiananao tamin’ny razanay, hatramin’ny taloha ela be.+
Fanamarihana
^ A.b.t.: “lalovany fotsiny.”
