Ny anton’ny fifaliantsika

Dia maro tokoa raha jerena:

Mandray ’reo zava-tsarobidy

Avy amin’ireo firenena.

Mankahery koa ny Baiboly

Isan’andro, isa-maraina;

Matanjaka indray ny finoana,

Ka faly ny fo sy ny saina.

Fifaliana tsy mety lefy,

Toy ny afo mirehitra izany;

Ka na dia voasedra aza indraindray,

Tsy kivy fa miaritra ihany.

Endrey ny hakanton’ny voary,

’Zay mahafinaritra erỳ!

Asa tanan’ilay Nahary;

Misaora azy ka mihobia.

Mahafaly koa ny fitahiana,

’Zay hoentin’ilay Fanjakana.

Mahasambatra ny fitoriana,

Mamelona fanantenana.

Tsy ho ela koa ny Paradisa,

Ny andro hibaliaka indray.

Ho faly sy ravo àry ’sika,

Ho sambatra mandrakizay.