Forgeewen forlange helpt oos in freere sin

“GIWT wat gaures ruuter wen man forgeewen forlange däit. Bringt dai daile int raich ån strijren, mökt dat folker ainig sin, mökt dai wat regijre daue forståe wat dai lüür doirsete daue un helpt dai lüür werer sich inenaner gaud sin.” Soo hät Deborah Tannen sreewe, ain fruug wat bekand is weegen dat wat sai srijwe däit un wat sër studijrt hät oiwer dai språke in ain schaul in Georgetown, wat in Washington stad is.

Dai Bijbel sägt uk dat uutm härts forgeewen forlange, oft helpt mit dat dai lüür sich gaud inenaner werer sin. Soo as, in Jësus sijn geschicht oiwer dat kind wat sich aflenkt hät, as hai na huus werer tröögkåme is un uutm härts forgeewen forlangt hät, har dai papa groot lust im em werer ine familg upneeme. (Lucas 15:17 bet 24) Dat wij forgeewt ware, wij muite sër gewöönlig sin taum dai groosartigkët besijdlåte un forgeewen forlange. Gewis doch, taum dai wat gewöönlig sin, forgeewen forlange is ni soo slim.

Wat giwt ruuter wen man forgeewen forlange däit

Früür, Abigail ain klauk fruug, hät oos weese woweegen is gaud forgeewen forlange, lijkerst wen eer kërl forgeewen forlange müst un ni sai. Solang as Davi, wat spåre hen köönig fon Israel woore is, in dat sandland wånt hät, däir hai un dai kërls wat mit em wäire, Nabal, Abigail sij kërl, sijn fai uppasse. Åwer, as Davi sijn soldåte Nabal brood un wåter forlangt häwe, dai hät eer uutschimpt un wegschikt. Davi is sër wüütend woore un hät 400 kërls uutsöcht taum gëgen Nabal sijn familg kåme. As Abigail dat waiten kreege hät, is sai hengåe taum mit Davi fortele. As em saie hät, hät sai sich ruunerböögt foir em. Dun, hät sai sägt: “Ik neem dai gans schuld up mij, mij her. Låt ik, dijn dainstmääke, säge, un horg dai wöör fon dijn dainstmääke.” Abigail hät Davi uutdüürt wat passijrt wäir un hät em eeten un drinken geewt. Dårmit, hät hai sägt: “Gåe im freere na dij huus. Ik häw höört wat’s duu sägt häst un ik dau måke wat’s duu foordret häst.” (1 Samuel 25:2 bet 35)

Dat Abigail gewöönlig wäst is un forgeewen forlangt hät dat eer kërl grow wäst is, dat hät eene familg rert. Davi hät eer sogår dankt dat sai em hulpe hät ni ain ungerechtigkët måke. Lijkerst dat Abigail ni Davi un sijn soldåte slecht behanelt har, sai hät dai schuld fon sijn familg up sich annåme un hät forgeewen forlangt taum Davi.

Anerd mësch wat uk forgeewen forlangt hät, is dai apostel Paulo wäst. Ais hät müst dai apostel Paulo ain antwoord geewe in dai gerichtshuus fon dai judeus. Dai oiwerst praister Ananias, is wüütend woore mit dat wat Paulo sägt hät un hät sägt taum dai wat näig an Paulo stüüne schule em in gesicht slåe. Dun, hät Paulo em sägt: “God däit dij slåe, falsch kërl. Duu däist dij hensete taum mij gerichte nå dai Lei un up der neemlig tijd lötst duu dai Lei besijd un däist säge dai schåle mij slåe?” As dai wat dår wäire sägt häwe dat Paulo dai oiwerst praister uutschimpe däir, hät der apostel Paulo glijk sägt dat hai forkërd wäir un hät soo sägt: “Bruirers, ik däir ni waite dat hai dai oiwerst praister wäir. Weegen stäit sreewe: ‘Daut ni slecht reere oiwer aim wat macht hät oiwer dij folk.” (Atos 23:1 bet 5)

Paulo har dai recht as hai sägt hät dat dai oiwerst praister Ananias ni andrer slåe dürst. Nog soo, hät hai forgeewen forlangt weegen hai wüst ni dat dai, dai oiwerst praister wäir un andrer küüne maine dat hai kain respekt wijse däir. a Forgeewen forlange, hät Paulo hulpe weegen denåste häwe dai lüür wat dår in dai gerichtshuus wäire, em höört. Dat Paulo waite däir dat dai fariseus un saduceus ni dai selwig dail maine däire oiwer dat upleewen, hät hai sägt dat sai em gerichte däire weegen hai an dat upleewen glööwe däir. Dårmit, is ain groot strijren passijrt un dai fariseus häwe Paulo bijståe. (Atos 23:6 bet 10)

Wat koine wij lëre mit Abigail un Paulo? Dat sai bëd forgeewen uutm härts forlangt häwe, häwe dai andrer wijrer mit eer fortelt. Wen dat wat wij fortele daue wijse däit dat dat oos wirklig lëd dår hät, dat helpt oos in freere sin. Den, wen wij säge dat wij forkërd sin un forgeewen forlange daue, dat kan helpe dat wij wijrer inenaner gaud fortele daue.

‘Åwer ik häw nischt forkërd måkt’

Wen wij waiten krijge daue dat air mësch traurig bleewe is weegen air dail wat wij sägt urer måkt häwe, kan sin dat wij maine daue dat dat ni soo slim wäst is un dat dai mësch traurig blijwe däit weegen irgends air klain dail. Åwer Jësus hät sijn jüngens formånt: “Wen’s duu dij geschenk nåm altar bringst un dår andenke däist dat dij braurer wat gëgen dij hät, låt dij geschenk dår foir dai altar un gå hen. Dau dij airste fordråge mit dij braurer, un den kåm tröög un dau dij geschenk anbaire.” (Mateus 5:23 un 24)

Kan sin dat air braurer maine däit dat’s duu süün gëgen em måkt häst. Wen soo wat passijre däit, Jësus hät sägt dat’s duu ‘hengåe must un dij fordråge mit dij braurer’, hät nischt sägen wen’s duu maine däist dat’s duu wat forkërd måkt häst urer ni. Nå dat grega woord wat Jësus benutst hät ‘muite dai inenaner sich fordråge weegen dai bëd sin grow wäst.’ (Wöörbauk Expositivo de Palavras do Antigo e do Novo Testamento, de Vine) Gewiss, wen twai lüür ni sich fordråge daue, kan sin dat dai bëd schuld häwe, weegen dai bëd häwe fëgels un dårweegen is licht forkërd daile måke. Den, sai bëd muite eer fëgels anneeme.

Wat mëre wërd hät, is ni waite wee dai schuld hät, åwer is waite wee airst forgeewen forlange däit. As apostel Paulo saie hät dat dai bruirers un swesters in Corinto stad, air der andrer na gerichtshuus schike däire weegen irgends air dail, hai hät eer soo formånt: “Wäir ni beeter ungerechtigkët doirsete? Wäir ni beeter sich schåre låte?” (1 Coríntios 6:7) Lijkerst dat Paulo dat sägt hät taum dai bruirers un swesters taureere ni irgends air dail na gerichtshuus henbringe, dat wat hai inlëre däir wäir gans klår, im freere sin mit dem bruirers un swesters hät mëre wërd as waite wee schuld hät un wee kain schuld hät. Andenke wat wij lërt häwe for Paulo, däit oos mithelpe forgeewen forlange taum aim wat maine däit dat wij forkërd daile gëgen em måkt häwe.

Wij muite uutm härts fortele

Wek lüür daue feel wöör fortele wat benutst wart taum forgeewen forlange. Soo as, in Japão land, dat woord sumimasen, wart sër benutst taum forgeewen forlange. Dai kan uk benutst ware taum dankbårkët wijse un taum wijse dat ain maine däit dai krijgt ni soo feel måkt soo as dai anerd wërd is. Dat dës woord up feel moors benutst ware kan, kan sin wek daue sich fråge wen dai, wat dat säge däit, wirklig dat uutm härts säge däit. Dat kan uk passijre wen wij forgeewen forlange daue soo as dai mëste lüür dat måke.

Dat kümt ni up an, in wat fon språk duu forgeewen forlange däist, dat mut uutm härts kåme. Dai wöör wat wij benutse daue un uk woo wij dai säge daue, muite wijse dat wij wirklig forgeewen forlange wile. Jësus hät sijn jüngens inlërt in dai Preeg upm Barg, as hai hät sägt: “Låt dat juuch woord “jå”, jå bedüüre däit un juuch “në”, në. Ales wat mër sägt wart as dit kümt fom Slechte.” (Mateus 5:37) Wen’s duu dij fordråge däist, måk dat uutm härts! Taum dit forståe helpe, denk man’s an: Air kërl wat in ain fila ståe däit taum ine luftschif rinergåe, hät mit sijne mala an ain uld fruug anstöt, dun hät hai eer forgeewen forlangt. Pår minute nåheer, as sai anfånge häwe ine luftschif rinergåe, hai hät mit sijn mala an eer werer ranerstöt, dun hai hät eer werer forgeewen forlangt. Åwer, as dat drai mål passijrt is, dai mësch wat mit dai uld fruug t’hoop wäir, hät sägt: “Wen dat dij wirklig lëd dår har, däirst duu dij behüüte dat dat ni mër passijre däir.” Gewiss, forgeewen uutm härts forlange, is mër as wat fortele, wij muite oos anstrenge taum ni werer wat forkërd måke.

Wen wij forgeewen uutm härts forlange, den neeme wij an dat wat wij forkërd måkt häwe, wij daue oos uk fordråge un wij daue oos anstrenge dai best måke dat nischt dai mësch schåre schal, weegen dat wat wij forkërd måkt häwe. Un dai mësch mut dai lëd dauen anneeme. (Mateus 18:21, 22, Marcos 11:25, Efésios 4:32 un Colossenses 3:13) Dat wij fëgels häwe daue, oos fordråge is ni ümer licht. Lijkerst soo, forgeewen forlange helpt oos sër der freere hule.

Wonair is ni licht forgeewen forlange?

Forgeewen forlange helpt oos ruig sin un freere häwe, åwer, wee klauk is däit ni forgeewen forlange wen dat ni nöörg is. Soo as, wiman’s denke dat dat, wat passijrt is, besägen hät mit rëal tau God sin. As Jësus hijr up ër wäst is, hai “hät sich ruunermåkt un hät horgt betm dood, jå, dood an ain madelposte”. (Filipenses 2:8) Åwer Jësus hät ni forgeewen forlangt weegen dat wat hai glööwe däir, dat dai daile lichter taum em blijwe däire. Un Jësus hät ni forgeewen forlangt tau dai oiwerst praister, wat soo sägt hät: “Ik geew dij ordnung dat’s duu dai wårhët säge däist un forspreeke däist foir der leewig God of’s duu büst dai Kristus, Kind fon God!” Jësus hät sich ni schäämt un hät ni forgeewen forlangt, gans aners, hai is koråschlig wäst un hät soo antwoord: “Duu selwst däist dat säge. Åwer, ik säg juuch: Fon nuu an daue jij dat Kind fom Kërl siten saie an dai rechten sijr fon macht un in dai wolken fon himel kåme.” (Mateus 26:63 un 64) Jësus hät nij ais dacht freere mit dai oiwerst praister hule, wen hai ni reäl küün sin taum em sij Fåter, Jehovaa God.

Dai wat Jësus någåe daue, daue dai wat macht häwe ëre un respektijre. Lijkerst soo, sai bruuke ni forgeewen forlange dat sai God horge daue un dat sai eer bruirers un swesters lijbe daue. (Mateus 28:19, 20 un Romanos 13:5 bet 7)

Nischt däit oos forstööre der freere häwe

Hüütsendåg daue wij wat forkërd måke weegen wij häwe Adam sijn süün erbt. (Romanos 5:12 un 1 João 1:10) Dat Adam, God ni horgt hät, hät hai süün måkt. Åwer, airer as dit, Adam un Eva hare kain süün un fëgels. God hät forspråke dat dai lüür ware werer soo sin. Hai däit dai gans süün almåke un ales wat wij doirsete daue weegen dai süün. (1 Coríntios 15:56 un 57)

Denk man’s an wen dat passijre däit! Tiago, Jësus sij braurer, hät soo formånt: “Wen air nij ais sich, ine wöör, forhåke däit, is air mësch åne fëgel, dai kan uk eer gans körper hule krijge.” (Tiago 3:2) Air wat kaine fëgel hät krijgt sich hule an dat wat dai fortele däit, dårweegen dai bruukt ni forgeewen forlange. Dai kan “eer gans körper hule krijge”. Woo gaud wart dat sin wen wij kain fëgels mër häwe! Den, nischt däit oos forstööre freere häwe. Bet dai tijd hen, is ümer gaud un däit freere bringe, dat wij forgeewen forlange wen wij wat forkërd måke.

[Nåt]

[Bijld]

Wat koine wij mit Paulo lëre?

[Bijld]

Wen wij ale åne fëgels sin, den häwe wij ale freere