JËSUS hät feel måls sägt oiwer gebeed. In em sijn tijd dai judeus wat religionschefs wäire däire ine ruu beere foir dai lüür. Woweegen? Weegen sai wule sich wijse un wule dat dai lüür sich bewunre däire mit eer weegen eer gloobe. Sai däire lang gebeed måke un däire dai wöör nåsäge. Sai däire maine dat “feel wöör” bruuke däire dat dai gebeed höört ware schule. (Mateus 6:5 bet 8) Jësus hät klår weese dat däir ni loone soo beere. Dat hät dai reäle hulpe forståe wat sai ine gebeed ni dürwste säge. Åwer hai hät uk nog anerd dail inlërt oiwer gebeed mër as dit.

Jësus hät oos inlërt wij muite in oos gebeed bire dat God sij nåme schal hailig måkt ware, dat sij regirung kåme schal un dat em sijne wile måkt ware schal. Jësus hät oos uk inlërt dat richtig is God sijn hülp forlange taum dai daile häwe wat wij jërer dag bruuke. (Mateus 6:9 bet 13, Lucas 11:2 bet 4) Doir geschichte Jësus hät weese dat wij muite gewöönlig sin, gloobe häwe un ni nålåte beere dat oos gebeed höört ware schåle. (Lucas 11:5 bet 13 un 18:1 bet 14) Un em sijn inlëren is nog stärke woore weegen hai hät dit uk ales måkt. (Mateus 14:23, Marcos 1:35)

Mit sicherhët, Jësus sij inlëren hät hulpe dat dai wat em någåe däire beeter gebeeds måke däire. Åwer is bloos in Jësus sijn lätst nacht hijr upe Ër wääst dat hai dai grötst inlëren oiwer gebeed inlërt hät.

In Jësus sijn lätst nacht hai hät mëst fon sijn tijd benutst taum sijn reäl apostels koråsch geewe. Dit is ain gaur tijd wääst taum wat nijges inlëre. Hai hät sägt: “Ik bün dai weeg, dai wårhët, un dat leewend. Kair kümt nåm Fåter, wen dat ni doir mij is.” Spårer hen, Jësus hät eer wat gaures forspråke: “Ales wat jij forlange daue in mijne nåme, dau ik måke, dat tau dem Fåter herligkët geewt wart doir dem Kind. Irgends air dail wat jij in mijn nåme forlange, dau ik måke.” As hai bijnå taum lätst fortelen wäir, hai hät sägt: “Bet nuu hen, häwe jij går nischt birt in mijn nåme. Daut bire un jij krijge dat, dat jij gans un går lustig ware.” (João 14:6, 13, 14 un 16:24)

Dës wöör hare groote wërd un häwe eer sër bewunert. Air bauk wat dai wöör fone Bijbel uutdüüre däit, sägt dat soo as sai beere däire, “is gans aners woore” weegen dës wöör. Jësus hät ni sägt dat sai ni mër beere schule tau God un den tau em selwst beere. Åwer hai däir ain nijg moor wijse soo as sai tau Jehovaa beere schule.

Mit sicherhët God hät ümer höört dai gebeeds wat sijn reäl dijners måke däire. (1 Samuel 1:9 bet 19, Salmo 65:2) Åwer fon dai tijd an wat God Israel uutsöcht hät taum sij folk sin, dai wat häwe wule dat God eer gebeed hööre schul sai müste anneeme dat God Israel uutsöcht har. Un spårer hen, fon Salomão sijn tijd an, sai müste anneeme dat Jehovaa em sij huus uutsöcht har taum dai lüür dår wat anbaire tau em. (Deuteronômio 9:29, 2 Crônicas 6:32, 33) Lijkerst soo, dës moors taum anbeere däire ni up ümer lang duure. Soo as dai apostel Paul sägt hät, dai lei wat God Israel geewt hät un dat wat dat folk in Godes huus anbaire däir, däire dai gaure daile bedüüre wat nog kåme däire, åwer wäire ni wirklig dës daile. (Hebreus 10:1, 2) Dit ales müst ümstelt ware. (Colossenses 2:17) Ales ine lei däir nå Jësus henlenke, åwer fon dat jår 33  nå Kristus sijn tijd an, dat dai mësch aine gaure ümgang mit God häwe däit, bruukt ni mër Moose sijn lei horge. Nuu mut dai mësch Jësus horge. (João 15:14 bet 16, Gálatas 3:24, 25)

Doir Jësus wij koine näig an Jehovaa ranerkåme. Jësus is air mësch woo wij oos anhule koine. Hai mökt der weeg up dat Jehovaa oos beeren hööre un antwoore däit. Wosoo mökt Jësus dit tau oos?

Wij ale häwe süün, den nischt wat wij måke koine kan oos rëgen måke fone süün urer oos helpe aine gaure ümgang häwe mit oos hailig God Jehovaa. (Romanos 3:20, 24, Hebreus 1:3, 4) Åwer Jësus hät sij leewend åne süün anbåre un hät betålt for dai süün fon ale lüür. (Romanos 5:12, 18 un 19) Ale dai wat wile dat eer süün forgeewt ware schåle, koine rëgen for Jehovaa sin un aine gaure ümgang mit em häwe. Åwer dårtau sai muite gloobe häwe an Jësus sijne dood un beere in em sijne nåme. (Efésios 3:11, 12)

Wen wij in Jësus sijne nåme beere dau wij gloobe wijse in drai daile wat taum sägen häwe mit God sijne wile: (1) Hai is “God sij Jong Schåp” un doir sijn dood koine oos süün forgeewt ware. (2) Jehovaa hät em upleewt un hüüt is hai dai oiwerst praister wat oos mithelpe däit doir sij dood. (3) Bloos doir em koine wij näig an Jehovaa ranerkåme doir gebeed. (João 1:29, 14:6 un Hebreus 4:14, 15)

Wij daue Jësus ëre wen wij in em sijne nåme beere. Dat is richtig weegen Jehovaa wil häwe dat, “in Jësus sijne nåme, ale  . . . sich upt knai sete  . . . , un dat jërer ainsig genau waite däit dat Jësus Kristus Her is, dat God, dai Fåter, herligkët dårmit krijgt.” (Filipenses 2:10, 11) Åwer dat hauptsach is dat wen wij in Jësus sijne nåme beere dat giwt herligkët tau Jehovaa, dai wat sij Kind geewt hät taum oos mithelpe. (João 3:16)

Dat wij forståe koine woo nöörg is in Jësus sijne nåme beere, ine Bijbel stäit in dat Jësus wart up feel moors nent. Dit däit oos helpe forståe wat Jësus al for oos måkt hät, wat hai nuu mökt un wat hai nog måke däit for oos. (Sai dai tåfel “ Woweegen hät Jësus sofeele wërd?” ) Den Jësus hät der nåme kreege “wat båwen al dai andrer nåmen is”. * Hai hät der kraft un macht im himel un upe ër kreege. (Filipenses 2:9, Mateus 28:18)

Taum Jehovaa oos beeren hööre wij muite dat måke in Jësus sijne nåme. (João 14:13, 14) Åwer dës wöör, “in Jësus sijne nåme”, wij döre ni dai nåsäge bloosig weegen dat moor is. Woweegen ni?

Denk ais: wen air aine braif krijge däit fon air schef, mëst ümer hai hult der braif an mit dat woord “dankeschöön”. Däir hai dat wirklig forneeme urer wäir bloos taum dat braif anhule? Wen man dit t’hoopmaine daue mit gebeed måken in Jësus sijne nåme, soo beere mut mëre wërd häwe as der “dankeschöön” wat air braif anhule däit. Dai Bijbel sägt: “Daut ümer beere”, åwer wij muite dat måke ‘uutm ganse härts’ ni bloos wat uutm kop kümt.  (1 Tessalonicenses 5:17, Salmo 119:145)

Den, wen wij beere, woo koine wij dat måke in Jësus sijne nåme uutm ganse härts? Air dail is grüüwle an woo Jësus beschafe wäir, sin gaure moors un uk andenke an dat wat hai al måkt hät un fon dat wat hai nog måke wil for dij. Jehovaa däit feel gaure daile måke doir sij Kind Jësus. Den, in dijn gebeed, dau Jehovaa danke un låwe dårfoir. Jij mër as duu dat måke däist jij mër däist duu anglööwe an dat wat Jësus sägt hät: “Wen jij irgends air dail dem Fåter bire in mijne nåme, hai giwt juuch dat.” (João 16: 23)