मृत व्यक्‍तिको शवलाई जलाउनुपर्छ कि गाड्‌नुपर्छ, त्यसबारे बाइबलमा कुनै खास निर्देशन वा आज्ञा दिइएको छैन। त्यसैले शव दहन गर्ने अर्थात्‌ जलाउने विषयमा बाइबलले तोकेरै केही बताउँदैन।

 तर बाइबलमा परमेश्‍वरका वफादार सेवकहरूले आफ्ना प्रियजनहरूको शव गाडेको विवरणहरू पाइन्छ। जस्तै: अब्राहामले आफ्नी मृत पत्नी साराको लागि चिहान खोज्न निकै मेहनत गरे।—उत्पत्ति २३:२-२०; ४९:२९-३२.

 बाइबलमा परमेश्‍वरका वफादार सेवकहरूले मानव अस्थिहरू दहन गरेको उदाहरणहरू पनि छन्‌। जस्तै: साउल र तिनका तीन जना छोराहरू युद्धमा मारिएपछि सुरुमा तिनीहरूको शव शत्रुको इलाकामै अलपत्र छाडिएका थिए। तिनीहरूको लासलाई तह लगाउने कुनै उचित बन्दोबस्त गरिएको थिएन। तर पछि वफादार इस्राएली योद्धाहरूले साउल र तिनका छोराहरूका शव ल्याए र दहन गरे अनि त्यसको खरानीलाई चाहिँ गाडे। (१ समुएल ३१:८-१३) यसरी अन्तिम संस्कार गर्नु स्वीकार्य थियो भनेर बाइबलले सङ्‌केत गर्छ।—२ समुएल २:४-६.

 गलत धारणा: परमेश्‍वरले मरेपछि दहन गरिएको व्यक्‍तिलाई मृत्युबाट फेरि ब्युँताएर जीवित पार्न सक्नुहुन्‍न।

 तथ्य: परमेश्‍वरले मरेका सबैलाई जीवित पार्न सक्नुहुन्छ, चाहे उसको लास गाडिएको होस्‌ वा जलाइएको, समुद्रमा डुबेको होस्‌ वा जङ्‌गली जनावरले आफ्नो शिकार बनाएको होस्‌। (प्रकाश २०:१३) मृतकलाई नयाँ शरीर दिएर फेरि जीवित पार्नु सर्वशक्‍तिमान्‌ परमेश्‍वरका लागि कुनै गाह्रो काम होइन।—१ कोरिन्थी १५:३५, ३८.