श्रेष्ठगीत ३:१-११
३ “रातैपिच्छे ओछ्यानमा ढल्कँदाम आफ्नो प्रेमीलाई सम्झेर छटपटाएँ।+
मैले उसलाई खोजेँ तर फेला पार्न सकिनँ।+
२ म उठेर उसलाई सहरमा खोज्न निस्कनेछु;गल्ली-गल्ली र चोकहरूमा,म आफ्नो प्रेमीलाई खोज्नेछु।
मैले उसलाई खोजेँ तर फेला पारिनँ।
३ सहरमा गस्ती गरिरहेका पहरेदारहरूले मलाई भेट्टाए+
अनि मैले सोधेँ, ‘मेरो प्रेमीलाई कतै देख्नुभयो कि?’
४ तर म अलि पर मात्र के पुगेकी थिएँ,मैले मेरो प्रियलाई फेला पारेँ।
मैले उसलाई च्याप्प समातेँर उसलाई मेरी आमाको घरमा,मलाई जन्म दिने आमाको कोठामा नल्याएसम्म छोड्दै छोडिनँ।+
५ हे यरुसलेमका छोरीहरू हो, म तिमीहरूलाईमृग र मुडुली मृगको नाममा कसम खान लगाउँछु:
मैले नचाहेसम्म ममा प्रेमराग जगाउने कोसिस नगर।”+
६ “निर्जनभूमिबाट धुवाँको मुस्लोजस्तो केही उठिरहेको छ,व्यापारीले ल्याएको मर्र* र सेतो धूपजस्तो,*थरिथरिका सुगन्धित जडीबुटीको बास्ना आइरहेको छ।”+
७ “हेर! सुलेमानको पाल्की आउँदै छ,
इस्राएलका साठी जना वीर पुरुषलेत्यसलाई चारैतिरबाट घेरेका छन्।+
८ तिनीहरू सबैले तरबार भिरेका छन्,तिनीहरू लडाइँ गर्नमा पोख्त छन्,रातमा हर खतरासित जुझ्नतिनीहरूले कम्मरमा तरबार भिरेका छन्।”
९ “त्यो पाल्की राजा सुलेमानको हो।लेबनानको काठबाट तिनी आफैले त्यो बनाउन लगाएका हुन्।+
१० त्यसका डन्डीहरू चाँदीको,त्यसको आसन सुनको हो।
त्यसको गद्दा बैजनी रङ्गको छ;*यरुसलेमका छोरीहरूले मन लगाएरत्यसलाई* सजाएका छन्।”
११ “हे सियोनका छोरीहरू हो, बाहिर निस्क,शिरमा फूलको पगरी लगाएका राजा सुलेमानलाई हेर,तिनकी आमाले गुथेको त्यो पगरी विवाहको दिन तिनको शिरमा सजिएको थियो,+त्यस दिन तिनको हृदय खुसी नै खुसीले भरिएको थियो।”
