‘Waarschijnlijk kennen veel van onze lezers wel iemand die blind is’, stond in The Watch Tower van 1 juni 1912. ‘Ze kunnen gratis leesmateriaal krijgen. (…) Deze lectuur voor blinde mensen wordt afgedrukt in reliëfschrift dat zij kunnen lezen.’ Verder stond er: ‘Veel blinde mensen zijn heel dankbaar voor de boodschap dat de wereld geweldige zegeningen te wachten staat.’

 Toen dit werd geschreven, bestond er nog geen universeel Engels braillesysteem. Toch maakten Jehovah’s Getuigen Bijbelse waarheden al bekend in ‘reliëfschrift’, oftewel braille. En dat doen we nog steeds. We hebben nu braillepublicaties in meer dan 50 talen. Hoe worden die gemaakt?

 Als eerste moet de tekst in brailletekens worden omgezet. ‘Vroeger gebruikten we commerciële software voor het omzetten in braille, maar die software ondersteunde niet alle talen die we nodig hadden’, vertelt Michael Millen, die op de afdeling Text Processing Services in Patterson (New York) werkt. ‘Nu gebruiken we het Watchtower Translation System, dat het omzetten in braille in de meeste talen ondersteunt. Ik ken geen enkel ander programma dat dit op zo’n schaal doet.’

 Braillepublicaties bevatten niet alleen de tekst van de publicaties maar ook beschrijvingen van de afbeeldingen erin. De afbeelding op de voorkant van Voor eeuwig gelukkig! bijvoorbeeld wordt in de brailleversie als volgt beschreven: ‘Een man loopt een kronkelend pad op dat wordt omgeven door prachtige planten, bomen, heuvels en bergen.’ Jamshed, een dienaar en pionier die blind is, zegt: ‘Die beschrijvingen van afbeeldingen zijn voor mij van onschatbare waarde.’

 Na het omzetten worden de bestanden naar bijkantoren gestuurd die braillepublicaties maken. Daar wordt het reliëfschrift afgedrukt op stevig papier waar tijdens het proces niet doorheen wordt geprikt en dat ook na herhaald gebruik zijn vorm niet verliest. Vervolgens worden de pagina’s samengevoegd, van een ringband voorzien en verzonden met de reguliere lectuurzendingen voor gemeenten of als ‘gratis materiaal voor blinden’ als het plaatselijke postkantoor die service biedt. Indien nodig zorgt het bijkantoor zelfs voor versnelde verzending, zodat broeders en zusters die blind of slechtziend zijn de publicaties krijgen die ze nodig hebben voor onze bijeenkomsten.

 Al dit werk kost nogal wat tijd en geld. Onze drukkerij in Wallkill (New York) doet bijvoorbeeld net zo lang over 50.000 gewone bijbels als over 2 braillebijbels. Elke bijbel in Engels braille bestaat uit 25 delen, en het materiaal voor het produceren van die delen kost 123 keer zo veel als het materiaal voor een gewone bijbel. Alleen de covers voor één set van 25 delen kosten al ongeveer 125 euro.

 Hoe denken degenen die helpen bij het produceren van braillepublicaties over hun werk? Nadia, die op het bijkantoor in Zuid-Afrika dient, zegt: ‘Onze broeders en zusters die blind of slechtziend zijn hebben geen makkelijk leven, dus ik zie het als een zegen om iets te mogen maken dat ze helpt. Het is duidelijk dat Jehovah heel veel van ze houdt.’

 Maar wat als iemand die blind is geen braille kan lezen? Een paar jaar geleden gaven we Learn to Read Braille uit, een werkboek met zowel braille als gedrukte tekst. Het is de bedoeling dat een ziend iemand en een blind iemand het samen gebruiken. De brochure is onderdeel van een kit die ook een leisteen en een stylus bevat. De brailleleerling gebruikt die hulpmiddelen om zelf elk brailleteken te maken. Door die oefeningen onthoudt de leerling elk teken beter en wordt hij geholpen ze via aanraking te herkennen.

 Hoe hebben blinde of slechtziende broeders en zusters voordeel gehad van deze publicaties? Ernst uit Haïti ging wel naar onze bijeenkomsten, maar hij had geen braillepublicaties. Daardoor moest hij veel uit zijn hoofd leren als hij een toespraakje had of als hij antwoord wilde geven tijdens een bespreking. Hij zegt: ‘Maar nu kan ik mijn hand opsteken en antwoord geven wanneer ik maar wil. Ik voel me echt verenigd met mijn broeders en zusters. We krijgen allemaal hetzelfde geestelijke voedsel.’

 ‘Onze publicaties zijn veel duidelijker dan andere braillepublicaties die ik heb gelezen’, zegt Jan, een slechtziende ouderling uit Oostenrijk die de Wachttoren-studie en de gemeentebijbelstudie leidt. ‘Wij hebben bijvoorbeeld paginanummers, voetnoten die makkelijk te vinden zijn en gedetailleerde beschrijvingen van afbeeldingen.’

 Seon-ok, een pionier uit Zuid-Korea, is blind en doof. In het verleden was ze tijdens onze bijeenkomsten afhankelijk van tactiele gebarentaal, maar nu kan ze zelf Bijbelstudiehulpmiddelen lezen in braille. ‘Andere braillepublicaties zijn soms moeilijk te lezen omdat er puntjes ontbreken, de regels scheef zijn of het papier te dun is’, zegt ze. ‘Maar Jehovah’s Getuigen gebruiken papier van een goede kwaliteit en maken de puntjes duidelijker, waardoor ik het makkelijker kan lezen.’ Ze voegt eraan toe: ‘Vroeger kon ik Bijbelse publicaties alleen met de hulp van anderen lezen. Nu kan ik in m’n eentje studeren. Het maakt me blij dat ik me op onze wekelijkse bijeenkomsten kan voorbereiden en er volledig aan kan meedoen. Ik lees al onze braillepublicaties. Je kunt wel zeggen dat ik er helemaal “verslaafd” aan ben.’

 Net als onze andere lectuur bevatten onze braillepublicaties de volgende tekst: ‘Deze publicatie is niet voor de verkoop bestemd maar wordt verschaft als onderdeel van een wereldwijd Bijbels onderwijzingswerk dat gesteund wordt door vrijwillige bijdragen.’ Bedankt voor de donaties die jullie via de op donate.pr418.com omschreven methoden doen. Dankzij jullie gulheid kunnen we het geestelijke voedsel voor iedereen beschikbaar maken, ook voor degenen die blind of slechtziend zijn.