Op zondagavond 24 februari 1924 was het zover. WBBR, het nieuwe radiostation van de Bijbelonderzoekers, a ging voor het eerst de lucht in. Hoe verliep die eerste uitzending? Wie hebben het gehoord? En hoe gebruiken Jehovah’s Getuigen ook in deze tijd de allernieuwste technologie om het ‘goede nieuws van het Koninkrijk op de hele bewoonde aarde’ bekend te maken? (Mattheüs 24:14)

 De eerste uitzending begon om 20.30 uur en duurde twee uur. Het programma werd uitgezonden vanuit een nieuwe studio op Staten Island (New York). De hoofd-geluidstechnicus, broeder Ralph Leffler, herinnerde zich dat in de studio ‘iedereen op was van de zenuwen’. ‘Zouden we te horen zijn?’, vroeg hij zich af. ‘Ik zette de schakelaar om en daar gingen we. Op hoop van zegen.’

 De radio-omroeper voor die historische uitzending was Victor Schmidt, die de leiding had over de zender. Hij begon het programma met het aankondigen van enkele getalenteerde artiesten, allemaal Bijbelonderzoekers. Eerst speelde een pianist enkele klassieke composities. Later zong Cora Wellman ‘The Ninety and Nine’, gebaseerd op Jezus’ gelijkenis van het verloren schaap (Lukas 15:4-7). En er waren nog meer optredens. Zo zong Frederick Franz ‘The Penitent’, een muzikale uitvoering van het verhaal van de verloren zoon (Lukas 15:11-25).

 Joseph Rutherford, die toen bij de Bijbelonderzoekers de leiding had, hield een toespraak waarin hij het radiostation opdroeg ‘aan de belangen van het koninkrijk van de Messias’. Hij zei: ‘Aangezien de Heer heeft toegestaan dat de radio het licht zag, moet het beslist zijn wil zijn dat dit middel wordt gebruikt om de mensen te onderwijzen over de vervulling van zijn grote profetieën.’

 In het noordoosten van de VS waren er velen die de eerste uitzending hoorden. Meer dan 320 kilometer verderop meldde een luisteraar in Morrisville (Vermont): ‘Ik ben blij op dit moment goede ontvangst te kunnen melden. (…) Vooral Rutherfords stem was goed te horen. (…) Geen lettergreep ging verloren.’ Zelfs in Monticello (Florida) was er een luisteraar die ontvangst had. Het nieuwe radiostation bleek een groot succes en de dankbetuigingen stroomden binnen.

 Daarna werd de Koninkrijksboodschap 33 jaar lang voornamelijk in het noordoosten van de VS uitgezonden. b Maar soms was WBBR verbonden met een netwerk van radiostations, waardoor miljoenen luisteraars in de VS, Canada en daarbuiten werden bereikt. Het Jaarboek van Jehovah’s Getuigen 1976 bericht zelfs: ‘In 1933, toen men het hoogtepunt bereikte, zonden 408 stations de boodschap op zes continenten uit, waarbij 23.783 verschillende bijbellezingen werden uitgezonden (…). Wie destijds aan de knop van de radio draaide, kon terzelfder tijd Wachttoren-uitzendingen van ver uit elkaar liggende radiostations ontvangen. Dikwijls waren de ethergolven gevuld met woorden der waarheid, die God verheerlijkten.’

 Toen de Bijbelonderzoekers met WBBR begonnen, waren er gemiddeld 1064 Koninkrijkspredikers in de VS. Voor die relatief kleine groep waren de uitzendingen een grote hulp. Maar tegen 1957 waren er gemiddeld 187.762 verkondigers in de VS en 653.273 wereldwijd. Bovendien werden die ijverige broeders en zusters dankzij de opleiding op de vergaderingen steeds beter in het van-huis-tot-huiswerk en andere vormen van dienst.

 Deze veranderingen brachten de verantwoordelijke broeders ertoe het gebruik van de radio te evalueren. Waren de uitzendingen nog wel zo effectief in vergelijking met persoonlijke bezoeken? Ze besloten WBBR, het enige radiostation dat nog eigendom was van het Wachttorengenootschap, te verkopen. Op 15 april 1957 werd het verkocht. De dag ervoor werd tijdens een speciale afscheidsuitzending aan Nathan Knorr gevraagd waarom het station werd verkocht. Hij legde uit dat de toename van het aantal Getuigen op dat moment grotendeels toe te schrijven was aan het van-huis-tot-huiswerk. ‘De uitzendingen van WBBR hebben velen geholpen’, zei hij. ‘Toch is de toename in het gebied waar de uitzendingen van WBBR te horen waren niet groter geweest dan in de rest van de wereld.’ De broeders kwamen dus tot de conclusie dat er met het van-huis-tot-huiswerk meer kan worden bereikt dan met de radio. Toch betekende dat niet het einde van de uitzendingen. Tientallen jaren later kwamen ze terug, maar in een nieuwe vorm.

 Op 6 oktober 2014 was er een spannende nieuwe ontwikkeling in Jehovah’s organisatie: de lancering van de online tv-zender JW Broadcasting. Zowel Getuigen als anderen kunnen maandelijkse uitzendingen volgen via een webbrowser, de JW Library-app, streamingapparaten of een satellietontvanger. c Maar in sommige delen van de wereld maken Getuigen nog steeds dankbaar gebruik van zowel radio als tv. Hoe zit dat?

 De afgelopen jaren heeft Jehovah’s organisatie externe radio- en televisiestations gebruikt om in gebieden waar geen goed internet beschikbaar is zowel wekelijkse vergaderingen als congressen uit te zenden. Die uitzendingen hebben ook heel veel mensen bereikt die graag meer over de Bijbel willen leren. Zo kreeg het bijkantoor van Oost-Afrika van radiostations te horen dat in de periode 2021/2022 veel niet-Getuigen hun waardering hadden geuit voor onze bijeenkomsten. Sommige luisteraars in Kenia, Zuid-Soedan en Tanzania vroegen zelfs om een persoonlijke Bijbelstudie.

 Maar Jehovah’s Getuigen verspreiden de boodschap van het Koninkrijk wereldwijd vooral via het van-huis-tot-huiswerk, de lectuurstands en de website jw.org. Op onze site hebben geïnteresseerde mensen gratis toegang tot de Bijbel en Bijbelse lectuur in meer dan 1080 talen. Ze kunnen antwoord krijgen op Bijbelse vragen en meer info over onze bijeenkomsten vinden. Met die inspanningen en initiatieven hebben Jehovah’s Getuigen het goede nieuws van Gods Koninkrijk toegankelijker gemaakt dan ooit eerder in de geschiedenis! Het wordt inderdaad ‘op de hele bewoonde aarde’ gepredikt, precies zoals in de Bijbel is voorspeld (Mattheüs 24:14).