„Het uur van het oordeel” is gekomen

OPENBARING, het laatste boek van de bijbel, wijst ons erop dat er in het midden van de hemel een engel vliegt met „eeuwig goed nieuws, om dat als blijde tijdingen bekend te maken”. Hij zegt met luide stem: „Vreest God en geeft hem heerlijkheid, want het uur van het oordeel door hem is gekomen” (Openbaring 14:6, 7). In dat „uur van het oordeel” wordt Gods oordeel zowel aangekondigd als voltrokken. Een „uur” is een betrekkelijk korte periode. De voltrekking van het oordeel vormt de climax van „de laatste dagen”, waarin we nu leven. — 2 Timotheüs 3:1.

„Het uur van het oordeel” is goed nieuws voor mensen die rechtvaardigheid liefhebben. Het is een tijd waarin God zijn dienstknechten, die onder dit gewelddadige, liefdeloze stelsel hebben geleden, verlichting zal brengen.

Nu, voordat het huidige goddeloze stelsel aan het eind van „het uur van het oordeel” verwoest wordt, krijgen we de aansporing: „Vreest God en geeft hem heerlijkheid.” Doet u dat? Daar is veel meer bij betrokken dan zeggen: ’Ik geloof in God’ (Mattheüs 7:21-23; Jakobus 2:19, 20). Juiste vrees voor God moet ons ertoe brengen ontzag voor hem te hebben en ons van het kwade af te keren (Spreuken 8:13). Die vrees moet ons helpen het goede lief te hebben en het kwade te haten (Amos 5:14, 15). Als we God eren, zullen we vol respect naar hem luisteren. We zullen het niet te druk hebben met andere dingen om zijn Woord, de bijbel, geregeld te lezen. We zullen altijd en met heel ons hart op hem vertrouwen (Psalm 62:8; Spreuken 3:5, 6). Iemand die hem echt eert, erkent dat hij als de Schepper van hemel en aarde de Universele Soeverein is, en onderwerpt zich liefdevol aan hem als de Soeverein van zijn leven. Als we beseffen dat we eigenlijk meer aandacht aan deze dingen moeten besteden, laten we dat dan zonder uitstel doen.

De tijd van de oordeelsvoltrekking waarover de engel het had, wordt ook wel „de dag van Jehovah” genoemd. Zo’n „dag” kwam in 607 v.G.T. over het oude Jeruzalem omdat de inwoners niet luisterden naar de waarschuwingen die Jehovah via zijn profeten gaf. Door in hun gedachten Jehovah’s dag uit te stellen, brachten ze hun leven nog meer in gevaar. „De grote dag van Jehovah”, had God gewaarschuwd, „is nabij en haast zich zeer” (Zefanja 1:14). Een andere „dag van Jehovah” kwam in 539 v.G.T. over het oude Babylon (Jesaja 13:1, 6). De Babyloniërs vertrouwden op hun vestingwerken en hun goden, en negeerden de waarschuwingen van Jehovah’s profeten. Maar in één nacht viel het grote Babylon voor de Meden en de Perzen.

Wat staat ons te wachten? Nog een „dag van Jehovah”, die veel verstrekkender is (2 Petrus 3:11-14). God heeft het oordeel uitgesproken over „Babylon de Grote”. Volgens Openbaring 14:8 zegt een engel: „Babylon de Grote is gevallen.” Dat is al gebeurd. Ze kan aanbidders van Jehovah niet langer vasthouden. Haar eigen corruptie en betrokkenheid bij oorlog zijn overal aan het licht gekomen. Nu staat haar definitieve vernietiging vlak voor de deur. Daarom dringt de bijbel er bij mensen overal op aan: „Gaat uit van haar [Babylon de Grote], . . . indien gij niet met haar in haar zonden wilt delen, en indien gij geen deel van haar plagen wilt ontvangen. Want haar zonden hebben zich helemaal tot aan de hemel opgehoopt, en God heeft zich haar ongerechtigheden te binnen gebracht.” — Openbaring 18:4, 5.

Wat is Babylon de Grote? Dat is het wereldomvattende stelsel van religie dat de kenmerken van het oude Babylon heeft (Openbaring hfst. 17, 18). Kijk eens naar enkele overeenkomsten:

 • De priesters van het oude Babylon waren nauw betrokken bij de nationale politiek. Dat geldt ook voor veel religies in deze tijd.

• Babylons priesters steunden vaak de oorlogen van het land. Religies zijn er in deze tijd vaak als eerste bij om de soldaten te zegenen als landen in oorlog raken.

• De leringen en praktijken van het oude Babylon brachten de natie tot grove immoraliteit. Doordat religieuze leiders in deze tijd de bijbelse norm voor moraliteit terzijde schuiven, komt immoraliteit onder zowel geestelijken als leken heel veel voor. Het is ook opmerkelijk dat Babylon de Grote in Openbaring als een hoer wordt afgebeeld omdat ze zich prostitueert met de wereld en haar politieke stelsels.

• De bijbel zegt ook dat Babylon de Grote „in schaamteloze weelde” leeft. In het oude Babylon vergaarde de tempelorganisatie uitgestrekte stukken grond, en de priesters kregen een prominente rol in commerciële activiteiten. In deze tijd heeft Babylon de Grote naast kerkgebouwen en andere plaatsen van aanbidding ook enorme commerciële bezittingen. Haar leerstellingen en feestdagen leveren haar en anderen in de zakenwereld heel wat op.

• Beeldenaanbidding, magie en tovenarij kwamen in het oude Babylon veel voor, net zoals dat nu op veel plaatsen het geval is. De dood werd bezien als een overgang naar een ander soort leven. Babylon stond vol tempels en kapellen ter ere van zijn goden, maar aanbidders van Jehovah werden door de Babyloniërs tegengestaan. Dezelfde geloofsovertuigingen en praktijken zijn kenmerkend voor Babylon de Grote.

In de oudheid manoeuvreerde Jehovah sterke politieke en militaire machten om degenen te straffen die aanhoudend minachting toonden voor hem en voor zijn wil. Daarom werd Samaria in 740 v.G.T. door de Assyriërs vernietigd. Jeruzalem werd in 607 v.G.T. door de Babyloniërs verwoest en in 70 G.T. door de Romeinen. Babylon werd op zijn beurt in 539 v.G.T. door de Meden en de Perzen veroverd. Voor onze tijd voorzegt de bijbel dat politieke regeringen, die als een wild beest zijn, zich tegen „de hoer” zullen keren en haar naakt zullen uitkleden, waardoor haar ware aard blootgegeven wordt. Ze zullen haar volledig vernietigen. — Openbaring 17:16.

Zullen de regeringen van de wereld dat echt doen? De bijbel zegt dat ’God het hun in het hart zal geven’ (Openbaring 17:17). Het zal plotseling, verrassend, schokkend en onvoorzien zijn.

Wat moet u doen? Vraag u af: hang ik nog steeds een religie aan die besmet is met leerstellingen en praktijken waardoor ze gekenmerkt wordt als een deel van Babylon de Grote? Zelfs als u geen lid van Babylon de Grote bent zou u zich kunnen afvragen: heb ik me laten beïnvloeden door de geest ervan? Wat voor geest? Een geest van tolerantie ten opzichte van een losse moraal, liefde voor materiële bezittingen en genoegens in plaats van liefde voor God, of opzettelijke minachting (zelfs in schijnbaar onbelangrijke dingen) voor het Woord van Jehovah. Denk goed over uw antwoord na.

Om Jehovah’s gunst te hebben, is het belangrijk dat zowel onze daden als de verlangens van ons hart er blijk van geven dat we echt geen deel zijn van Babylon de Grote. Er is geen tijd voor uitstel. De bijbel waarschuwt ons dat het einde plotseling zal komen met de woorden: „Zo zal Babylon, de grote stad, met een snelle worp worden neergeslingerd, en ze zal nooit meer gevonden worden.” — Openbaring 18:21.

 Maar er is nog meer. Een ander facet van dat „uur van het oordeel” is dat Jehovah God het wereldomvattende politieke stelsel, zijn heersers en iedereen die Zijn rechtmatige heerschappij via Zijn hemelse koninkrijk in handen van Jezus Christus negeert, ter verantwoording zal roepen (Openbaring 13:1, 2; 19:19-21). In het profetische visioen uit Daniël 2:20-45 wordt de politieke heerschappij vanaf de tijd van het oude Babylon tot deze tijd afgebeeld als een enorm beeld van goud, zilver, koper, ijzer en leem. In onze tijd, voorzei de profetie, „zal de God des hemels een koninkrijk oprichten dat nooit te gronde zal worden gericht”. En de bijbel zegt over dat wat het Koninkrijk tijdens Jehovah’s „uur van het oordeel” nog zal doen: „Het zal al deze koninkrijken [van mensen] verbrijzelen en er een eind aan maken, en zelf zal het tot onbepaalde tijden blijven bestaan.” — Daniël 2:44.

Volgens de bijbel mogen ware christenen geen liefde hebben voor „de dingen in de wereld” — de manier van leven die gepromoot wordt door deze wereld die van de ware God is vervreemd (1 Johannes 2:15-17). Blijkt uit uw beslissingen en daden dat u volledig aan de kant van Gods koninkrijk staat? Stelt u het in uw leven echt op de eerste plaats? — Mattheüs 6:33; Johannes 17:16, 17.

[Kader op blz. 14]

Wanneer zal het einde komen?

„De Zoon des mensen komt op een uur waarvan gij het niet hebt gedacht.” — Mattheüs 24:44.

„Waakt . . . voortdurend, want gij weet noch de dag noch het uur.” — Mattheüs 25:13.

„Het zal niet te laat komen.” — Habakuk 2:3.

[Kader op blz. 14]

Zou het verschil maken als u het wist?

Als u zeker zou weten dat de voltrekking van Gods oordeel de eerste paar jaar nog niet zou komen, zou u dan anders gaan leven? Als het einde van dit oude stelsel al langer is uitgebleven dan u had verwacht, bent u daardoor dan minder in Jehovah’s dienst gaan doen? — Hebreeën 10:36-38.

Doordat we niet het precieze tijdstip weten, kunnen we laten zien dat we God met zuivere motieven dienen. Iemand die Jehovah kent, weet dat het geen indruk op hem zal maken als we op het laatste moment nog even ijverig worden, want God kan in ons hart kijken. — Jeremia 17:10; Hebreeën 4:13.

Voor hen die Jehovah echt liefhebben, komt hij altijd op de eerste plaats. Net als anderen hebben veel ware christenen een baan. Het is echter niet hun doel rijk te worden maar geen gebrek te lijden en ook nog iets te hebben om met anderen te delen (Efeziërs 4:28; 1 Timotheüs 6:7-12). Ze weten ook van gezonde ontspanning en een onderbreking van de dagelijkse routine te genieten, maar ze doen dan dingen waardoor ze uitrusten, niet gewoon wat iedereen doet (Markus 6:31; Romeinen 12:2). Net als Jezus Christus vinden ze het fijn Gods wil te doen. — Psalm 37:4; 40:8.

Ware christenen willen voor eeuwig leven en Jehovah dienen. Dat vooruitzicht is niet minder kostbaar omdat bepaalde zegeningen iets langer op zich laten wachten dan sommige misschien hadden gedacht.

 [Kader/Illustratie op blz. 15]

De soevereiniteitskwestie

Om te begrijpen waarom God zoveel lijden toelaat, moeten we de soevereiniteitskwestie begrijpen. Wat is soevereiniteit? Het is oppergezag, oppermachtige heerschappij.

Omdat Jehovah de Schepper is, heeft hij het recht over de aarde te regeren en over iedereen die erop leeft. Maar de bijbel legt uit dat Jehovah’s soevereiniteit al vroeg in de menselijke geschiedenis werd betwist. Satan de Duivel beweerde dat Jehovah veel te beperkend was, dat Hij tegen onze eerste ouders had gelogen over wat er zou gebeuren als ze Gods wet overtraden en dingen op hun eigen manier deden, en dat ze echt beter hun eigen weg konden gaan, onafhankelijk van God. — Genesis hfst. 2, 3.

Als God de opstandelingen meteen had vernietigd, zou daarmee wel zijn kracht gedemonstreerd zijn, maar zouden de strijdpunten die waren opgeworpen niet zijn opgelost. In plaats van de opstandelingen meteen te vernietigen, heeft Jehovah ervoor gezorgd dat de hele met verstand begaafde schepping kan zien wat de gevolgen van opstand zijn. Hoewel dit lijden met zich mee heeft gebracht, werd het hierdoor ook mogelijk dat wij geboren werden.

Bovendien heeft Jehovah liefdevol een heel hoge prijs betaald om ervoor te zorgen dat mensen die hem gehoorzamen en geloof stellen in het loskoopoffer van zijn Zoon, van zonde en de gevolgen ervan bevrijd kunnen worden en in een paradijs kunnen leven — indien nodig door een opstanding uit de dood.

Doordat God tijd heeft gegeven om de kwestie op te lossen, hebben Gods dienstknechten ook de gelegenheid gekregen om te laten zien dat ze in staat zijn positief op Gods liefde te reageren en onder alle omstandigheden trouw aan Jehovah te blijven. Het strijdpunt over goddelijke soevereiniteit, en het daarmee samenhangende strijdpunt over menselijke rechtschapenheid, moet worden opgelost, wil er gepast respect bestaan voor gezag in het universum. Zonder dat respect zou echte vrede nooit mogelijk zijn. *

[Voetnoot]

[Illustratie]

Het wereldwijde politieke stelsel zal aan zijn eind komen