Hoofdstuk 12

Jezus’ doop

ONGEVEER zes maanden nadat Johannes met prediken is begonnen, zoekt Jezus, die nu dertig jaar is, hem bij de Jordaan op. Waarom? Alleen maar om hem een bezoekje te brengen? Is Jezus alleen maar benieuwd hoe het met het werk van Johannes gaat? Nee, Jezus vraagt of Johannes hem wil dopen.

Onmiddellijk protesteert Johannes: „Ik moet door u gedoopt worden, en gij komt tot mij?” Johannes weet dat zijn neef Jezus een speciale Zoon van God is. Bedenk dat Johannes van blijdschap was opgesprongen in zijn moeders buik toen Maria, die in verwachting was van Jezus, bij hen op bezoek kwam! Johannes heeft daar beslist later van zijn moeder Elisabeth over gehoord. En zij zal hem ook verteld hebben van de engel die Jezus’ geboorte had aangekondigd en van de engelen die in de nacht van Jezus’ geboorte aan herders verschenen waren.

Jezus is dus geen vreemde voor Johannes. En Johannes weet dat zijn doop niet voor Jezus bedoeld is. De doop die hij verricht, is voor mensen die berouw hebben over hun zonden, maar Jezus is zonder zonde. Doch ondanks het bezwaar van Johannes houdt Jezus voet bij stuk: „Laat het deze keer zo zijn, want aldus past het ons alles wat rechtvaardig is te volbrengen.”

Waarom is het juist dat Jezus gedoopt wordt? Omdat Jezus’ doop geen symbool is van berouw over zonden, maar van het feit dat hij zich aanbiedt om de wil van zijn Vader te doen. Tot op dat ogenblik was Jezus timmerman, maar nu is voor hem de tijd aangebroken om te beginnen met de bediening waarvoor Jehovah God hem naar de aarde heeft gezonden. Denkt u dat Johannes iets ongewoons verwacht als hij Jezus doopt?

Welnu, later bericht Johannes: „Degene die mij heeft gezonden om in water te dopen, die heeft tot mij gezegd: ’Degene op wie gij de geest ziet neerdalen en blijven, die is het die in heilige geest doopt.’” Johannes verwacht dus dat Gods geest op iemand zal komen die hij doopt. Daarom is Johannes misschien niet echt verbaasd als hij, wanneer Jezus uit het water omhoog komt, ’Gods geest gelijk een duif op hem ziet komen’.

Maar er gebeurt nog meer wanneer Jezus wordt gedoopt. ’De hemelen worden geopend’ voor hem. Wat heeft dit te betekenen? Kennelijk betekent het dat, terwijl Jezus wordt gedoopt, de herinnering aan zijn voormenselijke leven in de hemel tot hem terugkomt. Bijgevolg kan Jezus zich nu zijn leven als een geestenzoon van Jehovah God volledig te binnen brengen, met inbegrip van alle dingen die God in de hemel tot hem heeft gesproken gedurende zijn voormenselijke bestaan.

Bovendien verklaart een stem uit de hemel ten tijde van zijn doop: „Dit is mijn Zoon, de geliefde, die ik heb goedgekeurd.” Wiens stem is dit? Jezus’ eigen stem? Natuurlijk niet! Het is de stem van God. Het is duidelijk dat Jezus Gods Zoon is, en niet God zelf, zoals sommige mensen beweren.

Jezus is echter, net als de eerste mens, Adam, een menselijke zoon van God. De discipel Lukas schrijft, nadat hij Jezus’ doop heeft beschreven, het volgende: „Deze Jezus was . . ., toen hij met zijn werk begon, ongeveer dertig jaar, terwijl hij, naar men meende, de zoon was van Jozef, zoon van Eli, . . . zoon van David, . . . zoon van Abraham, . . . zoon van Noach, . . . zoon van Adam, zoon van God.”

Evenals Adam een menselijke „zoon van God” was, is ook Jezus dit. Jezus is de grootste mens die ooit heeft geleefd, en dit wordt ons duidelijk als wij Jezus’ leven beschouwen. Bij zijn doop komt Jezus echter in een nieuwe verhouding tot God te staan, en wordt hij ook Gods geestelijke Zoon. God roept hem nu als het ware terug naar de hemel, door hem een loopbaan te laten beginnen die ertoe zal leiden dat hij zijn menselijke leven voor altijd als slachtoffer ten behoeve van de veroordeelde mensheid zal afleggen. Matthéüs 3:13-17; Lukas 3:21-38; 1:34-36, 44; 2:10-14; Johannes 1:32-34; Hebreeën 10:5-9.

▪ Waarom is Jezus geen vreemde voor Johannes?

▪ Waarom wordt Jezus gedoopt, hoewel hij geen zonden heeft begaan?

▪ Waarom is Johannes, met het oog op wat hij over Jezus weet, misschien niet verbaasd als Gods geest op Jezus neerdaalt?