Hoofdstuk 1

De sleutel tot gezinsgeluk vinden

1, 2. Welke voortreffelijke dingen kunnen door een gezond gezinsleven tot stand worden gebracht? Welke vragen zou men dus kunnen opwerpen?

DE INNERLIJKE drang naar geluk die de mens heeft, kan grotendeels in de gezinskring bevredigd worden. Daar kunnen wij datgene vinden waar wij allen normaal gesproken naar smachten: het gevoel te hebben dat wij nodig zijn, te weten dat wij gewaardeerd en geliefd worden. Een warme gezinsband kan hier schitterend aan voldoen en kan een sfeer van vertrouwen, begrip en mededogen scheppen. Thuis vinden wij dan werkelijk een haven van rust, waar wij niet gekweld worden door moeilijkheden en beroering van buiten. De kinderen kunnen zich geborgen voelen en hun persoonlijkheid kan zich volledig ontplooien.

² Zo zouden wij het gezinsleven graag willen zien. Maar dit komt niet automatisch tot stand. Hoe kan men zo’n gezinsverhouding dan bereiken? Hoe komt het dat het gezinsleven thans in veel delen van de wereld in zulke ernstige moeilijkheden verkeert? Hoe komt het dat het ene huwelijk gelukkig is en het andere vol misère, dat het ene gezin warm en verenigd is en het andere koud en verdeeld?

3. Wat onthullen de geschiedkundige feiten omtrent de belangrijkheid van het gezin?

³ Zeer terecht bekommert u zich ernstig om het welzijn en het succes van uw gezin. In The World Book Encyclopedia (1973) wordt over de belangrijkheid van de gezinsregeling het volgende gezegd:

 „Het gezin is de oudste menselijke instelling. In veel opzichten is het de belangrijkste instelling. Het is de meest fundamentele eenheid van de maatschappij. Hele beschavingen zijn, afhankelijk van de kracht of de zwakheid van het gezinsleven, blijven bestaan of te gronde gegaan.”

4, 5. Welke ongewenste houdingen hebt u in veel gezinnen waargenomen?

⁴ Maar hoeveel gezinnen zijn thans door sterke liefdebanden hecht aaneengesmeed? Hoeveel gezinnen kennen de warmte die voortspruit uit wederzijdse uitingen van vriendelijkheid, dankbaarheid en edelmoedigheid? Hoeveel gezinnen hebben werkelijk ondervonden dat ’het gelukkiger is te geven dan te ontvangen’?

⁵ Tegenwoordig verbreidt zich overal op aarde een heel andere geest. Hoewel vooral de westerse wereld erdoor wordt beïnvloed, dringt deze geest ook door tot de Oriënt en andere plaatsen waar het gezinsleven van oudsher tamelijk stabiel is. Zo houdt men er heden ten dage zienswijzen op na als: ’Doe waar je zin in hebt en laat anderen maar voor zichzelf zorgen.’ ’Streng onderricht is ouderwets; kinderen moeten hun eigen weg kiezen.’ ’Vel geen oordeel over wat goed of kwaad is.’ In steeds meer landen is een alarmerende stijging in echtscheidingen, jeugdcriminaliteit en immoraliteit van volwassenen. Psychologen, psychiaters, geestelijken en andere raadgevers komen met allerlei adviezen. Maar in plaats van de eenheid van het gezin te versterken, vergoelijken velen van hen immoraliteit of wordt ze zelfs als een middel ter verlichting van frustratie aanbevolen. De slechte vruchten van dit alles bevestigen de waarheid van het gezegde: „Wat een mens zaait, dat zal hij ook oogsten.”

DE GESCHIEDENIS ONDERSTEUNT DE GEZINSREGELING

6. Hoe wordt door datgene wat in het oude Griekenland en Rome gebeurde, de belangrijkheid van het gezin geïllustreerd?

⁶ De lessen die de geschiedenis omtrent de belangrijkheid van het gezin leert, verdienen ernstige aandacht. In Deel II van The Story of Civilization beschrijft de historicus  W. Durant de ineenstorting van het gezin in het oude Griekenland en vervolgt dan met te zeggen: „De wezenlijke oorzaak van de Romeinse verovering van Griekenland was gelegen in de inwendige ineenstorting van de Griekse beschaving.” Vervolgens toont hij aan dat de kracht van Rome gelegen was in het gezin, maar toen de gezinsregeling door seksuele immoraliteit en perversie ineenstortte, begon het verval van het rijk.

7. Waarom verheugden bepaalde personen in het Romeinse Rijk zich in een gezond gezinsleven, terwijl anderen met ernstige problemen te kampen hadden?

⁷ In werkelijkheid bevestigt de geschiedenis het oude gezegde: „Het staat niet aan een man die wandelt, zelfs maar zijn schrede te richten.” Maar ze geeft tevens te kennen dat er een bovenmenselijke bron van wijsheid is waarnaar men voor leiding kan opzien, met als resultaat dat de gezinseenheid gedijt. Geschiedschrijvers berichten dat terwijl het Romeinse Rijk in verval raakte, ’het gezinsleven van de joden voorbeeldig was en de kleine christelijke gemeenschappen door hun vrome en fatsoenlijke levenswijze een kwelling voor de genotzieke heidense wereld waren’ (The Story of Civilization, Deel III, blz. 366). Waardoor onderscheidden deze gezinnen zich? Ze hadden een andere bron van leiding, namelijk de bijbel. Naargelang zij de daarin opgetekende raad als het Woord van God toepasten, hadden zij gezonde, vredige gezinnen. Deze resultaten gaven de decadente Romeinse wereld schuldgevoelens.

8. Waarom verdient, wanneer het op het oplossen van gezinsproblemen aankomt, de bijbel onze aandacht? (Psalm 119:100-105)

⁸ De aanhalingen in de vorige paragrafen zijn ook uit de bijbel afkomstig. In dat boek vinden wij de woorden van Jezus Christus dat het gelukkiger is te geven dan te ontvangen, de geïnspireerde uitspraak van de apostel Paulus dat wij zullen oogsten wat wij zaaien en de verklaring van Gods profeet Jeremia dat het niet aan de mens staat zijn schreden te richten (Handelingen 20:35;  Galáten 6:7; Jeremia 10:23). Deze bijbelse beginselen zijn waar gebleken. Jezus zei ook: „De wijsheid [vindt] haar rechtvaardiging in haar werken” (Matthéüs 11:19). Als men door het opvolgen van de raad uit de bijbel gezinsproblemen werkelijk kan oplossen, verdient dit Boek dan niet onze eerbiedige aandacht?

9, 10. (a) Waarom zijn nuttige suggesties en natuurlijke genegenheid niet voldoende om zich in een gelukkig gezinsleven te kunnen verheugen? (b) Wat is er nog meer nodig? (Openbaring 4:11)

⁹ Er zijn thans duizenden publikaties over het huwelijk en het gezinsleven. De meeste bevatten op zijn minst enkele nuttige inlichtingen. Toch blijft het gezinsleven achteruitgaan. Er is meer nodig, iets dat kracht zal geven om de vele vormen van druk waaraan de gezinskring thans blootstaat, te weerstaan. Natuurlijke genegenheid tussen man en vrouw en tussen ouders en kinderen geeft kracht. Maar wanneer het gezin door een crisis wordt getroffen, blijkt zelfs dit niet voldoende te zijn om gezinnen bijeen te houden. Wat is er dan nog meer nodig?

¹⁰ Er moet niet alleen toewijding en een gevoel van verantwoordelijkheid jegens de huwelijkspartner of kinderen of ouders zijn, maar daarenboven een zelfs nog groter gevoel van verantwoordelijkheid jegens Degene over wie de bijbel spreekt als „de Vader, aan wie elke familie in hemel en op aarde haar naam te danken heeft”. Hij is de Insteller van het huwelijk en het gezinsleven, de Schepper van de mens, Jehovah God. — Efeziërs 3:14, 15.

GODS BELANGSTELLING VOOR DE GEZINSREGELING

11-13. Wat is Gods voornemen met betrekking tot de aarde en de menselijke familie?

¹¹ Jehovah God kent de behoeften van de mens en wil dat wij gelukkig zijn, daarom geeft hij ons raad over het gezinsleven. Maar uit zijn zorg voor gezinnen spreekt een nog verhevener doel. De bijbel verklaart wat dat doel of voornemen is. Daarin wordt getoond dat de aarde en ook de mens niet bij toeval zijn ontstaan. Jehovah God schiep  de aarde met de bedoeling dat ze voor altijd zou blijven bestaan en voor altijd bewoond zou worden. De profeet Jesaja schreef: „Hij, Degene die haar stevig heeft bevestigd, die haar niet louter voor niets heeft geschapen, die haar ter bewoning geformeerd heeft.” — Jesaja 45:18.

¹² Om zijn voornemen te verwezenlijken, schiep God het eerste mensenpaar en gebood hun een gezin te stichten: „Als man en als vrouw schiep hij hen. Voorts zegende God hen en God zei tot hen: ’Weest vruchtbaar en wordt tot velen en vult de aarde’” (Genesis 1:27, 28). Zijn voornemen hield verder in dat zij en hun nakomelingen hem moesten gehoorzamen en zorg moesten dragen voor de aarde. In Genesis 2:15 lezen wij: „Jehovah God nu nam de mens en plaatste hem in de tuin van Eden om die te bebouwen en er zorg voor te dragen.” Ten slotte zou de hele aarde tot één grote schitterende tuin zijn gemaakt. De leden van de menselijke familie op aarde zouden, door zorg te dragen voor de aarde en haar hulpbronnen te benutten, eindeloze gelegenheden hebben om te leren en voldoening te vinden in het aanwenden van hun bekwaamheden.

¹³ Thans zijn er meer dan 4.000.000.000 mensen op aarde, maar niet al die mensen vervullen Jehovah’s voornemen met betrekking tot de aarde. De meesten van hen gehoorzamen hem niet, noch dragen zij zorg voor de aarde. In plaats daarvan ruïneren zij de aarde door de lucht, het water en de grond te verontreinigen. In overeenstemming met Gods oorspronkelijke voornemen voorzei hij niet alleen dat hij aan dit alles een halt zou toeroepen, maar ook dat hij degenen zou „verderven die de aarde verderven”. — Openbaring 11:18.

VRAGEN DIE WIJ ONDER DE OGEN MOETEN ZIEN

14. Waarom kunnen wij het vertrouwen hebben dat Gods voornemen met betrekking tot het gezinsleven niet zal falen?

¹⁴ Gods voornemen met betrekking tot de aarde en het  gezinsleven zal niet falen. God zegt: „Mijn woord dat uit mijn mond uitgaat, . . . zal niet zonder resultaten tot mij terugkeren, maar het zal stellig datgene doen waarin ik behagen heb geschept” (Jesaja 55:11). God heeft de gezinsregeling ingesteld en raad gegeven over de wijze waarop het gezin werkzaam dient te zijn. Zijn richtlijnen bevatten het antwoord op de werkelijk belangrijke vragen aangaande het gezinsleven, vragen die u misschien ook hebt.

15-17. (a) Wat zijn volgens u enkele werkelijk belangrijke vragen aangaande het gezinsleven? (b) Waarom is het goed een bevredigend antwoord op deze vragen te krijgen?

¹⁵ Bijvoorbeeld: Hoe vindt men een passende huwelijkspartner? Hoe kan men het in het huwelijk eens worden over netelige problemen? Twee weten altijd meer dan één, maar wie neemt na gezamenlijke beraadslaging de beslissingen? Hoe kan een echtgenoot de achting van zijn vrouw winnen en waarom is dit belangrijk voor hem? Waarom heeft een vrouw de liefde van haar man nodig en wat kan zij doen om zich van zijn liefde te verzekeren?

¹⁶ Hoe beziet u kinderen? Sommigen bezien hen als een statussymbool, als goedkope arbeidskrachten of als een ouderdomsverzekering; anderen bezien hen als een last. Maar de bijbel noemt hen een zegen. Waardoor wordt bepaald of zij dit zullen blijken te zijn? En wanneer moet hun opleiding beginnen? Moet er streng onderricht zijn? Zo ja, in hoeverre en van welke aard? Is een generatiekloof in het gezin onvermijdelijk? Kan die overbrugd worden? Beter nog, kan ze voorkomen worden?

¹⁷ Wanneer u een bevredigend antwoord op deze vragen krijgt, zal dit u ten zeerste helpen het geluk van uw gezinsleven te verzekeren. Meer dan dat, het kan u het vertrouwen schenken dat er Iemand van onovertroffen kracht, vriendelijkheid en wijsheid is tot wie u zich in tijd van nood kunt wenden en die uw gezin voor eeuwig gelukkig kan maken.

[Studievragen]

 [Paginagrote illustratie op blz. 4]