(Arvadi̱e̱t) [Van (behorend tot) Arvad].

Een lid van de familie die via Kanaän van Cham afstamde en kennelijk een bewoner was van Arvad, een eiland pal voor de N-kust van Syrië (Ge 10:6, 15, 18; 1Kr 1:16). Verder worden de Arvadieten alleen nog genoemd in Ezechiël, waar wordt gezegd dat zij ervaren scheepslieden en dappere soldaten voor Tyrus waren. — Ez 27:8, 11.