(Bere̱a).

Een dichtbevolkte stad van de provincie Macedonië, die de apostel Paulus op zijn tweede zendingsreis bezocht (Han 17:10-14). Berea, het huidige Veria (Verria of Veroia), lag in een vruchtbaar gebied aan de voet van de Bermios, zo’n 65 km ten WZW van Thessalonika en zo’n 35 km landinwaarts vanaf de Egeïsche Zee.

Paulus en Silas kwamen waarschijnlijk omstreeks 50 G.T. in Berea aan, nadat zij ’s nachts uit Thessalonika waren vertrokken wegens de gewelddadigheid van het gepeupel. In Berea bevond zich een joodse gemeenschap met een synagoge, waarin de twee zendelingen predikten. Omdat de Bereeërs bereid waren hun boodschap aan te horen, en omdat zij naarstig de Schriften onderzochten om te zien of datgene wat zij hadden geleerd ook zo was, verdienden zij de prijzende woorden die wij in Handelingen 17:11 aantreffen. Een aantal van deze ’edelen van geest’ werd bekeerd, zowel joden als Grieken. Paulus’ werk werd echter voortijdig beëindigd door de komst van fanatieke joden uit Thessalonika, die vastbesloten waren het gepeupel opnieuw op te ruien. Hij voer naar Athene, terwijl hij Silas en Timotheüs in Berea achterliet om voor de nieuwe groep gelovigen zorg te dragen. — Han 17:12-15.

Ongetwijfeld voerde de derde zendingsreis, die Paulus opnieuw naar Macedonië bracht, door of vlak langs Berea. Een van zijn metgezellen was destijds Sopater, een christen uit Berea. — Han 20:1-4.