Een van de Palestijnse steden die zich met de Kanaänitische koning Jabin van Hazor verbonden om tegen Jozua te strijden (Joz 11:1, 2). De stad werd snel ingenomen (Joz 11:12; 12:23). Hoewel Dor en zijn onderhorige plaatsen eigenlijk in het gebied van Aser lagen, werden ze aan de stam Manasse gegeven, die niet in staat bleek te zijn de daar overgebleven bewoners uit hun bezit te verdrijven (Joz 17:11-13; 1Kr 7:29). Later leverde het gebied van Dor, waarover een van Salomo’s schoonzoons het opzicht had, één maand in het jaar voedsel voor de huishouding van de koning. — 1Kon 4:11.

De stad Dor wordt gewoonlijk geïdentificeerd met Khirbet el-Burj (Tel Dor), 13 km ten N van Cesarea, aan de lange, smalle kustvlakte die zich langs de Middellandse Zee uitstrekt. Deze ligging aan de kustvlakte is aanleiding geweest tot heel wat discussies over de betekenis van de veelvuldig gebruikte zinsnede „de bergruggen [Hebr.: na·fahʹ] van Dor” (Joz 11:2). Sommige geleerden zijn van mening dat dit betrekking heeft op de  kliffen die zich langs een groot deel van de kust in dit gebied uitstrekken en brengen het Hebreeuwse na·fahʹ derhalve in verband met de Arabische uitdrukking nafnaf, die „klif, steile rotswand” betekent. Volgens anderen kan het een aanduiding zijn voor het heuvelland dat 3 km landinwaarts van Dor begint en op de hoogten van het Karmelgebergte eindigt.