(Elisa̱fat) [Mijn God heeft geoordeeld].

Een van de oversten van 100 die door Jojada, de priester, in een verbond werden opgenomen; Elisafat behoorde tot degenen die daarna in heel Juda moesten rondgaan om de levieten en de hoofden van de vaderlijke huizen van Israël bijeen te brengen (2Kr 23:1, 2). Elisafat verleende Jojada zijn steun toen deze bewerkte dat Joas, de rechtmatige erfgenaam, op de troon kwam en de usurpator Athalia werd afgezet.