(Esta̱ol) [misschien: Plaats van navraag doen (raadpleging) (bij [van] God)].

Een stad in de Sjefela, die aan Juda werd toegewezen (Joz 15:20, 33). Later werd ze vermeld als een stad aan de grens van Dan (Joz 19:40, 41). Rechter Simson werd in die omgeving voor het eerst door Jehovah’s geest aangedreven, en na zijn dood werd hij daar begraven (Re 13:25; 16:31). De vijf Danieten die Laïs verspiedden en de 600 die het vervolgens veroverden, waren vanuit Estaol en Zora vertrokken. — Re 18:1, 2, 7, 11, 27.

De geleerden identificeren Estaol gewoonlijk met de thans ten dele bewoonde plaats Eshwaʽ (Eshtaʼol). Ze ligt op een rotsplateau ongeveer 21 km ten W van Jeruzalem.