(He̱lek) [verkorte vorm van Hilkia, wat „Mijn deel (aandeel) is Jehovah” betekent], Helekieten (Heleki̱e̱ten).

De als tweede genoemde zoon van Gilead en een achterkleinzoon van Manasse. Hij stichtte de familie van de Helekieten, die opgenomen werd in de volkstelling aan het einde van de omzwerving van de Israëlieten in de wildernis en een erfdeel in het gebied van Manasse ontving. — Nu 26:3, 4, 29, 30; Joz 17:2.