(Horona̱ïm) [misschien: Twee holen (d.w.z. grotten)].

Een van de plaatsen in Moab waartegen Jehovah’s oordeel gericht was (Jes 15:1, 5; Jer 48:1, 3, 5, 34). De precieze ligging ervan is niet bekend. De mogelijke betekenis van de naam heeft sommigen er echter toe gebracht Horonaïm voorlopig te identificeren met el-ʽIraq (wat „Grot” betekent), dat ongeveer  490 m onder het niveau van het Moabitische plateau en zo’n 18 km ten O van het Z-einde van de Dode Zee ligt. Het kan zijn dat Horonaïm het op de Mesasteen genoemde „Hauronen” is, dat door Mesa, de koning van Moab, werd veroverd.