(hyaci̱nt).

Een diepblauwe halfedelsteen; in het Grieks hu·a·kinʹthos. (Het woord duidde in eerste instantie op de gelijknamige bloem, waarschijnlijk de donkerblauwe iris.) De elfde fundamentsteen van het Nieuwe Jeruzalem is hyacint. — Opb 21:20.

Hyacintblauw is een van de kleuren van de borstharnassen van de in Openbaring 9:16, 17 beschreven legers der ruiterij. Met de borstharnassen worden waarschijnlijk de door de ruiters gedragen borstharnassen bedoeld. Vuurrood en zwavelgeel zijn de beide andere genoemde kleuren van de borstharnassen. Aangezien later wordt gezegd dat de paarden vuur, rook en zwavel uitademden, zou het hyacintblauw de donkere rook kunnen afbeelden, die samen met vuur en zwavel doodaanbrengend kan zijn.