(Ja̱nnes).

Iemand die Mozes weerstond en met wie Paulus afvalligen die de waarheid weerstaan, vergelijkt (2Ti 3:8, 9). Wie Jannes en Jambres waren, over wie wordt gezegd dat hun ’uitzinnigheid allen duidelijk werd’, wordt in de Hebreeuwse Geschriften niet vermeld, maar er wordt algemeen aangenomen dat het twee van de prominente mannen aan Farao’s hof zijn geweest, misschien de magie-beoefenende priesters die Mozes en Aäron telkens als zij daar verschenen, weerstonden (Ex 7:11, 12, 22; 8:17-19; 9:11). Deze zienswijze wordt door de traditie zo overvloedig gestaafd dat de weinige bewijzen die ertegen getuigen, erbij in het niet verzinken. Niet-christelijke bronnen zoals Numenius, Plinius de Oudere, Lucius Apuleius, een Qumrangeschrift, de Targoem Jonathan en diverse apocriefe geschriften, noemen alle hetzij een van hen of beiden.