HET oude Jeruzalem was de plaats die Jehovah uitkoos om er zijn naam te vestigen (2Kr 6:6). Het diende als centrum van de zuivere aanbidding en ook als regeringszetel van Israël. Over de koningen die vanuit Jeruzalem regeerden, werd gezegd dat zij „op Jehovah’s troon” zaten. — 1Kr 29:23.

Koning David veroverde de op de berg Sion gelegen vesting op de Jebusieten en maakte die tot zijn hoofdstad. Salomo vergrootte de stad en bouwde een luisterrijke tempel, waardoor ze het toppunt van haar pracht bereikte. Bovendien bouwde hij op de berg Moria en zijn hellingen een indrukwekkend complex van regeringsgebouwen. Jeruzalem was een stad die nauw verbonden was met Jehovah’s naam.

Dit helpt ons te begrijpen waarom er in de bijbelse profetieën zo’n grote belangrijkheid aan Jeruzalem wordt toegekend. Het dient als een passend symbool van het hemelse deel van Jehovah’s organisatie en zijn Messiaanse koninkrijk in handen van Jezus Christus.