Het min of meer cirkelronde bekken, of ovaalvormige gebied, waar de Jordaan doorheen stroomt. Hiertoe behoort het lagere of zuidelijke Jordaandal, zoals blijkt uit het feit dat „het Jordaandistrict” genoemd wordt in verband met Salomo’s kopergieterijen tussen Sukkoth en Zarethan (1Kon 7:46; 2Kr 4:17; vgl. 2Sa 18:23). „Het District” schijnt zich echter ook tot het Z-einde van de Dode Zee uitgestrekt te hebben, waar kennelijk „de steden van het District” lagen (Ge 13:10-12). Het omvatte dus niet alleen de valleivlakte van Jericho, maar reikte helemaal tot aan Zoar, de stad waarheen Lot en zijn dochters vluchtten. — Ge 19:17-25; De 34:3.

Onderzoekingen aan het Z-einde van de Dode Zee hebben uitgewezen dat een groot deel van het gebied beneden de landtong die de Lisan heet, door wateren van de Zee bedekt is. Veel geleerden geloven dat „de steden van het District” in dit  gebied onder water liggen. Het was vroeger „rijk aan water” en als „de tuin van Jehovah” (Ge 13:10). Dit gold niet alleen voor het gebied ten N van de Dode Zee, waar thans alleen nog de vlakten van Moab en de oase van Jericho betrekkelijk vruchtbaar zijn, maar ook voor het zuidelijke deel van het District. Zelfs in deze tijd wordt de naast de Lisan gelegen vlakte als een „uitgestrekte oase” beschreven, waar gerst, tarwe, dadels en druiven geteeld kunnen worden. Het deltagebied van de Zered, die in het Z-einde van de Dode Zee uitmondt, wordt ook als een „vruchtbare oase” aangeduid.