(Kefi̱ra) [Dorp].

Een Hevitische stad (Joz 9:7, 17) en een van de vier steden die vertegenwoordigd werden door de Gibeonitische gezanten die voorwendden dat zij uit een ver land kwamen en die de Israëlieten onder Jozua er door deze list toe wisten te brengen een verbond met hen te sluiten (Joz 9:3-27). Kefira laat zich thans gemakkelijk identificeren met de indrukwekkende onbewoonde ruïnes te Khirbet Kefireh, 7 km ten WZW van el-Jib (Gibeon), boven op wat eens het hoogste platform van een reeks versterkte terrassen was. Deze strategisch gunstige ligging van Kefira diende ter bescherming van Gibeon tegen vijandelijke strijdkrachten vanuit het W. Bij de verdeling van het land werd Kefira tot het erfdeel van Benjamin gerekend (Joz 18:26), en na de ballingschap behoorde het tot de steden die weer bewoond werden. — Ezr 2:1, 25; Ne 7:29.