Gewoonlijk een stookapparaat, dat uit een panvormig, door poten van de grond opgeheven komfoor bestond waarin een kolen- of houtskoolvuur brandend gehouden kon worden. Het met „kolenbekken” vertaalde Hebreeuwse woord (ʼach) is van Egyptische oorsprong, wat doet vermoeden dat het kolenbekken zelf uit Egypte ingevoerd werd.

Het schijnt dat in voorname huizen aan het kolenbekken de voorkeur werd gegeven boven een in de vloer aangebracht dieper gedeelte waarin een vuur kon worden aangelegd. Koning Jojakim had een kolenbekken, waarschijnlijk van metaal, in zijn winterhuis. — Jer 36:22, 23.