(Le̱muël) [God toebehorend].

Een niet-geïdentificeerde koning uit de oudheid wiens woorden in Spreuken hoofdstuk 31 opgetekend zijn. Zijn identiteit is het onderwerp van heel wat discussies geweest. Sommige bijbelcommentators zijn van mening dat Lemuël een andere naam voor Salomo is. Anderen identificeren hem met Hizkia. De woorden van koning Lemuël bevatten „de gewichtige boodschap die zijn moeder hem bij wijze van correctie gaf” (Sp 31:1). Het is echter niet bekend wanneer en onder welke omstandigheden de koning deze inlichtingen van zijn moeder ontving. Deze „gewichtige boodschap” bevat de ernstige raad zich niet met een slechte vrouw in te laten, laat de waarschuwing horen dat bedwelmende drank het recht kan verdraaien, beklemtoont de noodzaak om rechtvaardig te oordelen en geeft vervolgens een beschrijving van een goede vrouw.