(Lysa̱nias) [een samengesteld woord van grondwoorden die „losmaken” en „droefheid; benauwdheid” betekenen].

De districtsregeerder of tetrarch van Abilene toen Johannes de Doper in het 15de jaar van de regering van Tiberius Caesar (29 G.T.) met zijn bediening begon (Lu 3:1). Abila, niet ver van Damaskus (Syrië), was de hoofdstad van de Romeinse tetrarchie Abilene. Een daar gevonden inscriptie uit de tijd van Tiberius Caesar herdenkt de inwijding van een tempel door een vrijgelatene van „Lysanias de tetrarch” (Corpus Inscriptionum Graecarum, Deel 3, nr. 4521). Daar Josephus over een Lysanias spreekt die omstreeks 34 v.G.T. op aanstichting van Cleopatra door Marcus Antonius werd terechtgesteld, hebben sommigen Lukas van onnauwkeurigheid beticht (De joodse oudheden, XV, iv, 1). Lukas heeft zich echter niet vergist, want de door hem genoemde Lysanias is niet dezelfde als de vroegere Lysanias (de zoon van Ptolemaeus), die vóór zijn terechtstelling niet over Abilene maar over het nabijgelegen Chalcis regeerde en niet als tetrarch wordt aangeduid.