(Mera̱ri) [van een grondwoord dat „bitter zijn” betekent].

Zoon van Levi en broer van Gerson (Gersom) en Kehath (Ge 46:11; 1Kr 6:1, 16). Aangezien Merari onder Levi’s zonen als derde wordt genoemd, kan hij de jongste zijn geweest. Hij was een van de zeventig leden van Jakobs huisgezin „die naar Egypte kwamen” (Ge 46:8, 11, 26, 27). Merari had twee zonen, Mahli en Musi (Ex 6:19; 1Kr 6:19), en was de stamvader van de Merarieten, een van de drie hoofdtakken van de levieten. — Nu 26:57.