(Mesille̱moth) [van een grondwoord dat „vrede maken; vergoeden; vergelden” betekent].

 1. Een Efraïmiet wiens „zoon” Berechja een van de hoofden van Efraïm was die in de dagen van koning Pekah de Israëlieten ertoe overreedden om degenen die zij tijdens een succesvolle veldtocht tegen Juda gevangen hadden genomen, vrij te laten. — 2Kr 28:6-8, 12-15.

2. Een priester die van Immer afstamde en die de voorvader was van zekere priesters die na de terugkeer van de joden uit de Babylonische ballingschap in Jeruzalem woonden (Ne 11:10, 13, 14). Waarschijnlijk is hij dezelfde als de Mesillemith uit 1 Kronieken 9:12.