(Peka̱hia) [Jah heeft geopend].

Koning van Israël in Samaria, zoon en opvolger van Menahem. De door Jerobeam ingevoerde en door Menahem gedulde afgodische kalveraanbidding kenmerkte ook de korte regering van Pekahia, die twee jaar (ca. 780–779 v.G.T.) duurde. Pekahia’s adjudant, Pekah, smeedde een samenzwering tegen hem, doodde hem en begon in zijn plaats te regeren. — 2Kon 15:22-26.