Een besmettelijke huidziekte die gekenmerkt wordt door ringvormige plekken. In de Nieuwe-Wereldvertaling komt het woord in Leviticus 21:20 en 22:22 voor, als vertaling van het Hebreeuwse woord jal·leʹfeth. Ringworm wordt veroorzaakt door een schimmelinfectie en komt zowel bij dieren als bij mensen voor. Bij mensen worden niet alleen de behaarde lichaamsdelen aangetast, zoals bij kinderen vooral de hoofdhuid en bij mannen de baard, maar ook de onbehaarde lichaamsdelen. Bij de laatstgenoemde vorm ontstaat een ronde rozerode vlek, meestal met heel kleine blaasjes aan de rand. Naarmate de plek zich uitbreidt, geneest die in het centrum, waardoor het aangetaste gedeelte zijn gebruikelijke ringvormige aanzien krijgt.

Hoewel het woord jal·leʹfeth met andere uitdrukkingen voor huidziekten is weergegeven, brengt de joodse traditie het met een Egyptische huiduitslag of herpes in verband. De vertalers van de Griekse Septuaginta gebruikten voor jal·leʹfeth het woord leiʹchen, dat ringworm kan betekenen. De Hebreeuwse taalgeleerden L. Koehler en W. Baumgartner opperen derhalve „ringworm, herpes” als een passende weergave. — Lexicon in Veteris Testamenti Libros, Leiden, 1958, blz. 383.

Een man uit de priesterlijke afstammingslijn die ringworm had, kwam er niet voor in aanmerking offers aan Jehovah te brengen (Le 21:20, 21). En dieren die erdoor waren aangetast, mochten niet aan God geofferd worden. — Le 22:22.